1 - دعاى حضرت امام مجتبى عليه السلام هنگامى كه نزد معاويه رفتند
اين دعا را به سند خود، از ابوالمفضل محمد بن عبدالله بن مطلب شيبانى داريم . او مى گويد: ابوالحسين رجاء بن يحياى عبرتائى گفت : من اين دعا را در خانه ى سرورمان حضرت ابو محمد عسكرى عليه السلام نوشتم كه دعاى امام مجتبى عليه السلام بود به هنگام رفتن به سوى معاويه .
بسم الله الرحمان الرحيم ، بسم الله العظيم الاكبر، اللهم سبحانك يا قيوم ، سبحان الحى الذى لايموت ، اسالك كما امسكت عن دانيال افواه الاسد و هو فى الجب فلايستطيعون اليه سبيلا الا باذنك ، اسالك ان تمسك عنى امر هذا الرجل و كل عدو لى فى مشارق الارض و مغاربها من الانس و الجن ، خذ باذانهم و اسماعهم و ابصارهم و قلبوبهم و جوارحهم ، و اكفنى كيدهم بحول منك و قوه ، و كن لى جارا منهم و من كل جبار عنيد و من كل شيطان مريد لا يومن بيوم الحساب .
ان وليى الله الذى نزل الكتاب و هو يتولى الصالحين . فان تولوا فقل : حسبى الله لا اله الا هو، عليه توكلت و هو رب العرش العظيم .

اين را در كتاب اغاثه الداعى و اعانه الساعى آورده ايم كه نزد داناى هوشيار، اين كتاب بدان شايان تر بود.

2 - دعاى ديگرى از امام مجتبى عليه السلام  
يا من اليه يفر الهاربون و به يستانس المستوحشون ، صل على محمد و آله ، و اجعل انسى بك فقد ضاقت عنى بلادك ، و اجعل توكلى عليك فقد ما على اعداوك .
اللهم صل على محمد و آل محمد و اجعلنى بك اصول و بك اجوال و عليك اتوكل و اليك انيب .
اللهم و ما و صفتك من صفه او دعوتك من دعاء يوافق ذلك محبتك و رضوانك و مرضاتك ، فاحينى على ذلك و امتنى عليه و ما كرهت من ذلك فخذ بناصيتى الى ما تحب و ترضى . بوت اليك  ربى من ذنوبى و استغفرك من جرمى و لا حول و لا قوه الا بالله .

لا اله الا الله الحكيم الكريم و صلى الله على محمد و آله ، و اكفنا مهم الدنيا و الاخره فى عافيه ، يا رب العالمين .

3 - دعاى ديگرى از اماممان حضرت مجتبى عليه السلام  
اللهم انك الخلف من جميع خلقك و ليس فى خلقك خلف منك . الهى من احسن فبرحمتك و من اساء فبخطيئته ، فلا الذى احسن استغنى عن رفدك و معونتك و لا الذى اساء استبدل بك و خرج من قدرتك ، الهى بك عرفتك و بك اهتديت الى امرك و لو لا انت لم ادر ما انت ، فيا من هو هكذا و لا هكذا غيره ، صل على محمد و آل محمد و ارزقنى الاخلاص فى عملى و السعه فى رزقى .
اللهم اجعل خير عمرى آخره و خير عملى خواتمه و خير ايامى يوم القاك .
الهى اطعتك ، و لك المنه على ، فى احب الاشياء اليك : الايمان بك و التصديق برسولك ، و لم اعصك فى ابغض الاشياء اليك : الشرك بك و التكذيب برسولك ، فاغفرلى ما بينهما يا ارحم الراحمين .

4 - دعايى ديگر كه امير المؤ منين عليه السلام به فرزند خود امام مجتبى عليهالسلام آموخت
(آن حضرت فرمود:) اگر براى كارى خواستى نزد كسى بر وى ، اين را بنويس و در دست راست پنهان ساز و هر جا مى خواهى برو.
اللهم انى اسالك يا الله يا واحد يا احد يا وتر يا نور يا صمد، يا من ملات اركانه السماوات و الارض (اسالك )  ان تسخر لى قلب فلان ابن فلان كما سخرت الحيه لموسى بن عمران عليه السلام ، و اسالك ان تسخر لى قلبه كما سخرت لسليمان جنوده من الجن و الانس و الطير فهم يوزعون ، و اسالك ان تلين لى قلبه كما لينت الحديد لداود عليه السلام .
و اسالك ان تذلل لى قلبه كما ذللت نور القمر لنور الشمس ، يا الله هو عبدك ابن امتك و انا عبدك ابن امتك ، اخذت بقدميه و بناصيته فسخره لى حتى يقضى حاجتى هذه و ما اريد، انك على كل شى ء قدير، و هو على ما هو فيما هو، لا اله الا هو الحى القيوم .
5 - دعاى ديگرى كه امير المؤ منين عليه السلام به امام مجتبى عليه السلام آموخت .
يا عدتى كربتى ، يا غياثى عند شدتى ، يا وليى فى نعمتى يا منجحى فى حاجتى ، يا مفزعى فى ورطتى ، يا منقذى من هلكتى ، يا كالئى فى وحدتى ، اغفرلى خطيئتى ، و يسرلى امرى ، و اجمع لى شملى ، و انجح لى طلبتى ، و اصلح لى شانى و اكفنى ما اهمنى .
و اجعل لى من امرى فرجا و لا، تفرق بينى و بين العافيه ابدا ما ابقيتنى و فى الاخره اذا توفيتنى ، برحمتك يا ارحم الراحمين .

كه درود خدا بر ايشان و خاندان پاكشان باد مادر آن حضرت ، دخت رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم ، نقل مى كند كه آن حضرت فرمود:
دخترم ! مى خواهى دعايى بياموزم ت كه هر كه بخواند، خواسته اش ‍ برآورده مى شود و هيچ جادو و ستمى در تو اثر نكند و هيچ دشمنى سرزنش نتواند (و شيطان در برابر نيايد) و خدا مهربان از تو روى نگرداند و دلت نلغزد و در خواستت رد نشود و همه ى خواسته هايت بر آورده گردد؟ پاسخ داد: پدر! اين از دنيا و هر چه در اوست براى من بهتر است .

فرمود: بگو:
يا اعز مذكور و اقدمه قدما فى العز و الجبروت ، يا رحيم كل مسترحم و مفزع كل ملهوف اليه ، يا راحم كل حزين يشكو بثه و حزنه اليه ، يا خير من سئل المعروف منه و اسرعه اعطاء، يا من يخاف الملائكه المتوقده بالنور منه ، اسالك بالاسماء التى يدعوك بها حمله عرشك و من حول عرشك بنورك يسبحون شفقه من خوف عقابك . و بالاسماء التى يدعوك بها جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل الا اجبتنى و كشفت يا الهى كربتى و سترت ذنوبى .
يا من امر بالصيحه فى خلقه فاذا هم بالساهرهر يحشرون ، و بذلك الاسم الذى احييت به العظام و هى رميم ، احى قلبى و اشرح صدرى و اصلح شانى ، يا من خص نفسه بالبقاء و خلق لبريته الموت و الحياه و الفناء، يا من فعله قول و قوله امر و امره ماض على ما يشاء.
اسالك بالاسم الذى دعاك به خليلك حين القى فى النار فدعاك به فاستجبت له و قلت : يا نار كونى بردا و سلاما على ابراهيم ، و بالاسم الذى دعاك به موسى من جانب الطور الايمن فاستجبت له ، بالاسم الذى تبت به على داود، و بالاسم الذى خلقت به عيسى من روح القدس ، و بالاسم الذى تبت به على داود، و بالاسم الذى و هبت به لز كريا يحيى ، و بالاسم الذى كشفت به عن ايوب الضر و تبت به على داود و سخرت به لسليمان الريح تجرى بامره و الشياطين و علمته منطق الطير.
و بالاسم الذى خلقت به العرش و بالاسم الذى خلقت به الكرسى ، و بالاسم الذى خلقت به الروحانيين ، و بالاسم الذى خلقت به الجن و الانس ، و بالاسم الذى خلقت به جميع الخلق ، و بالاسم الذى خلقت به جميع ما اردت من شى ء، و بالاسم الذى قدرت به على كل شى ء، اسالك بحق هذه الاسماء الا ما اعطيتنى سولى و قضيت حوائج ياكريم .
به تو خواهند گفت : آرى ، آرى ، يا فاطمه !

2 - دعاى ديگر از بانوى ما حضرت زهرا سلام الله عليها  
اللهم قنعنى بما رزقتنى و استرنى و عافنى ابدا ما ابقيتنى و اغفرلى و ارحمنى اذ توفيتنى . اللهم لا تعينى فى طلب ما لم تقدر لى و ما قدرته على فاجعله ميسرا سهلا. اللهم كاف عنى والدى و كل من له نعمه على خيره مكافاه .
اللهم فرغنى لما خلقتنى له و لا تشغلنى بما تكفلت لى به ، و لا تعذبنى و انا استغفرك و لا تحرمنى و انا اسالك . اللهم ذلل نفسى (فى نفسى )  و عظم شانك فى نفسى و الهمنى طاعتك و العمل بما يرضيك و التجنب لما يسخطك يا ارحم الراحمين .
3 - دعاى ديگر از بانوى ما حضرت زهرا سلام الله عليها  
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم به خانه ى حضرت زهرا سلام الله عليها در آمدند. امام مجتبى عليه السلام را تب دار يافتند. اندوهناك شدند. جبرئيل فرود آمد و گفت : يا محمد! مى خواهيد دعايى بياموزمتان تا ناراحتى او بر طرف گردد؟ فرمود:
آرى . گفت : بخوانيد:
اللهم لا اله الا انت العلى العظيم ، ذو السلطان القديم و المن العظيم و الوجه الكريم . لا اله الا انت العلى العظيم ، ولى الكلمات التامات و الدعوات المستجابات ، حل ما اصبح بفلان .
پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم خواندند و بر پيشانى امام حسن عليه السلام دست نهادند به عنايت حق ، چشم گشود.

4 - دعايى ديگر از حضرت صديقه سلام الله عليها  
روايت است كه آن حضرت رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم را ديدار كرد. فرمودند:
مى خواهى چيزى بدهمت ؟ پاسخ داد: آرى . فرمود: بگو:
اللهم ربنا و رب كل شى ء، منزل التوراه و الانجيل و الفرقان ، فالق الحب و النوى ، اعوذ بك من شر كل دابه انت آخذ بناصيتها.
انت الاول فليس قبلك شى ء، و انت الاخر فليس بعدك شى ء، و انت الظاهر فليس فوقك شى ء، و انت الباطن فليس دونك شى ء، صلى على محمد و على اهل بيته عليه و عليهم السلام و اقض عنى الدين و اغننى من الفقر و يسرلى كل الامر، يا ارحم الراحمين .
5 - دعاى ديگرى از حضرت زهرا سلام الله عليها براى رهايى از زندان و تنگنا
گويند: مردى را در شام ، روزگارى دراز، به زندان سختى افكنده بودند.
در خواب ، آن حضرت را ديد كه گويى به ديدارش آمده اند. بدو فرمودند: اين دعا را بخوان . آن را آموخت و خواند و آزاد شد و به خانه اش ‍ رفت . دعا اين بود:
اللهم بحق العرش و من علاه ، و بحق الوحى و من اوحاه ، و بحق النبى و من نباه (و بحق البيت و من بناه ) ، يا سامع كل صوت يا جامع كل فوت يا بارى النفوس بعد الموت .
صلى على محمد و اهل بيته و آتنا و جميع المومنين و المومنات فى مشارق الارض و مغاربها فرجا من عندك عاجلا، بشهاده ان لا اله الله و ان محمدا عبدك و رسولك صلى الله عليه و على ذريته الطيبين الطاهرين و سلم تسليما.

اللهم انت الملك الحق لا اله الا انت و انا عبدك ، ظلمت نفسى و اعترفت بذنبى فاغفر لى الذنوب ، لا اله الا انت يا غفور.

اللهم انى احمدك و انت للحمد اهل على ما خصصتنى به من مواهب الرغائب و وصل الى من فضائل الصنائع و على ما اوليتنى به و توليتنى به من رضوانك و انلتنى من منك الواصل الى و من الدفاع عنى و التوفيق لى و الاجابه لدعائى ، حيت اناجيك راغبا و ادعوك مصافيا و حتى ارجوك فاجدك فى المواطن كلها لى جابرا و فى امورى ناظرا و لذنوبى غافرا و لعوراتى ساترا، لم اعدم خيرك طرفه عين مد انزلتنى دار الاختيار  لتنظر ماذا اقدم لدار القرار.

فانا عتيقك اللهم من جميع المصائب و اللوازب و الغموم التى ساورتنى فيها الهموم بمعاريض القضاء و مصروف جهد البلاء لا اذكر منك الا الجميل و لا ارى منك غير التفضيل ، خيرك لى شامل و فضلك على متواتر و نعمك عندى متصله ، سوابغ لم تحقق حذارى بل صدقت رجائى و صاحبت اسفارى و اكرمت احضارى و شفيت امراضى و عايت اوصابى و احسنت منقلبى و مثواى و لم تشمت بى اعدائى و رميت من رمانى و كفيتنى شر من عادانى .

اللهم كم من عدو انتضى على سيف عداوته و شحذ لقتلى ظبه مديته و ارهف لى شباحده و داف لى قواتل سمومه و سدد لى صوائب سهامه و اضمر ان يسومنى المكروه و يجرعنى ذعاف مرارته ، فنظرت يا الهى الى ضعفى عن احتمال الفوادح و عجزى عن الانتصار ممن قصدنى بمحاربته و وحدتى فى كثير ممن ناوانى و ارصد لى فيما لم اعمل فكرى فى الانتصار من مثله .

فايدتنى يا رب بعونك و شددت ازرى  بنصرك ثم فللت لى حده و صيرته بعد جمع عديده وحده و اعليت كعبى عليه و رددته حسيرا، لم تشف غليله و لم تبرد حرارات غيظه ، قد عض على شواه و آب موليا قد اخلفت سراياه و اخلفت آماله .

اللهم و كم من باغ بغى على بمكائده و نصب لى شرك مصائده و ضبا  الى ضبوء السبع لطريدته و انتهز فرصته و اللحاق بفريسته ، و هو مظهر بشاشه الملق و يبسط الى وجها طلقا، فلما رايت يا الهى دغل سريرته و قبح طويته انكسته لام راسه فى زبيته و اركسته فى مهوى حفيرته و انكصته على عقبيه  و رميته بحجره و نكاته بمشقصه و خنقته بوتره و رددت كيده فى نحره و و بقته بندامته .

فاستخذل و تضاءل بعد نخوته و بخع و انقمع بعد استطالته ذليلا ماسورا فى حبائله التى كان يحب ان يرانى فيها و قد كدت لولا رحمتك ان يحل بى ما حل بساحته ، فالحمد لرب مقتدر لا ينازع و لولى ذى اناه لايعجل و قيوم لايغفل و حليم لايجهل .

ناديتك يا الهى مستجيرا بك و اثقا بسرعه اجابتك متوكلا على . مالم ازل اعرفه من حسن دفاعك عنى ، عالما انه لن يضطهد من آوى الى ظل كفايتك و لا يقرع القوارع من لجا الى معقل الانتصار بك ، فخلصتنى يا رب بقدرتك و نجيتنى من باسه بتولك و منك .
اللهم و كم من سحائب مكروه جليتها و سماء نعمه امطرتها و جداول كرامه اجريتها و اعين احداث طمستها و ناشى رحمه نشرتها و غواشى كرب فرجتها و غم بلاء كشفتها و جنه عافيه البستها و امور حادثه قدرتها، لم تعجزك اذ طلبتها فلم تمتنع منك اذ اردتها، اللهم و كم من حاسد سوء تولنى بحسده و سلقنى بحد لسانه و وخزنى بغرب عينه ، و جعل عرضى غرضا لمراميه و قلدنى خلالا لم يزل فيه كفيتنى امره .

اللهم و كم من ظن حسن حققت و عدم املاق ضرنى جبرت و اوسعت و من صرعه اقمت و من كربه نفست و من مسكنه حولت و من نعمه خولت ، لاتسال عما تفعل و لا بما اعطيت تبخل ، و لقد سئلت فبذلت و لم تسال فابتدات و استميح فضلك فما اكديت ، ابيت الا انعاما و امتنانا و تطولا، وابيت الا تقحما على معاصيك و انتهاكا لحرماتك و تعديا لحدودك و غفله من وعيدك و طاعه لعدوى و عدوك ، لم تمتنع عن اتمام احسانك و تتابع امتنانك و لم يحجزنى ذلك عن ارتكاب مساخطك .

اللهم فهذا مقام المعترف لك بالتقصير عن اداء حقك الشاهد على نفسه بسبوغ نعمتك و حسن كفايتك ، فهب لى اللهم يا الهى ما اصل به الى رحمتك و اتخذه سلما اعرج فيه الى مرضاتك و آمن به من عقابك فانك تفعل ما تشاء و تحكم ما تريد و انت على كل شى ء قدير.
اللهم حمدى لك متواصل و ثنائى عليك دائم من الدهر الى الدهر بالوان التسبيح و فنون التقديس خالصا لذكرات و مرضيا لك بناصع التوحيد و محض و محض التحميد و طول التعديد فى اكذاب اهل التنديد، لم تعن فى شى ء من قدرتك و لم تشارك فى الهيتك و لم تعاين اذ حسبت الا شياء على الغرائز المختلفات و فطرت الخلائق على صنوف الهيئات ، و لاخرقت الاوهام حجب الغيوب اليك فاعتقدت منك محدودا فى عظمتك و لا كيفيه فى ازليتك و لا ممكنا فى قدمك .

و لا يبلغك بعد الهمم و لا ينالك غوص الفطن و لا ينتهى اليك نظر الناظرين فى مجد جبروتك و عظيم قدرتك . ارتفعت عن صفه المخلوقين صفه قدرتك و علا عن ذلك كبرياء عظمتك و لا ينتقص ما اردت ان يزداد و لا يزداد ما اردت ان ينتقص ، و لا احد شهدك حين فطرت الخلق و لا ضد حضرك حين برات النفوس ، كلت الالسن عن تبيين صفتك و انحسرت العقول عن كنه معرفتك ، و كيف تدركك الصفات او تحويك الجهات ؟ و انت الجبار القدوس الذى لم تزل ازليا دائما فى الغيوب وحدك ليس فيها غيرك و لم يكن لها سواك .
حارت فى ملكوتك عميقات مذاهب التفكير و حسر عن ادراكك بصر البصير و تواضعت الملوك لهيبتك و عنت الوجوه بذل الاستكانه العزتك و انقاد كل شى ء لعظمتك و استسلم كل شى ء لقدرتك و خضعت الرقاب لسلطانك ، فضل هنالك التدبير فى تصاريف الصفات لك ، فمن تفكر فى ذلك رجع طرفه اليه حسيرا و عقله مبهوتا مبهورا و فكره متحيرا.
اللهم فلك الحمد حمدا متواترا متواليا متسقا مستوثقا يدوم و لا يبيد غير مفقود فى الملكوت و لا مطموس فى العالم و لا منتقص فى العرفان ، فلك الحمد حمدا لا تحصنى مكارمه فى الليل اذا ادبر و فى الصبح اذا اسفر و فى البر و البحر و بالغدو و الاصال ، و العشى و الابكار و الظهيره و الاسحار.
اللهم و بتوفيقك احضرتنى النجاه و جعلتنى منك فى ولايه العصمه ، لم تكلفنى فوق طاقتى اذ لم ترضى منى الا بطاعتى ، فليس شكرى و ان دابت منه فى المقال و بالغت منه فى الفعال ببالغ اداء حقك و لا مكاف فضلك ، لا نك انت الله لا اله الا انت ، لم تغب عنك غائبه و لا تخفى عليك خافيه و لا تضل لك فى ظلم الخفيات ضاله ، انما امرك اذ اردت شيئا تقول له : كن ، فيكون .
اللهم لك الحمد مثل ما حمدت به نفسك و حمدك به الحامدون و مجدك به المجدون و كبرك به المكبرون و عظمك به المعظمون حتى يكون لك منى وحدى فى كل طرفه عين و اقل من ذلك ، مثل حمد جميع الحامدين و توحيد اصناف المخلصين و تقديس احباءك العارفين و ثناء جميع المهللين ، و مثل ما انت عارف به و محمود به من جميع خلقك من الحيوان و الجماد، و ارغب اليك اللهم فى شكر ما انطقتنى به من حمدك فما ايسر ما كلفتنى من ذلك و اعظم ما وعدتنى على شكرك !

ابتداتنى بالنعم فضلا و امرتنى بالشكر حقا و عدلا و وعدتنى عليه اضعافا و مزيدا و اعطيتنى من رزقك اعتبارا و امتحانا و سالتنى منه قرضا يسيرا و وعدتنى عليه اضعافا و مزيدا و اعطاء كثيرا، و عافيتنى من جهد البلاء و لم تسلمنى للسوء من بلاءك و منحتنى العافيه و الويتنى بالبسطه و الرخاء و ضاعف لى الفضل مع و ما وعدتنى به من المحله الشريفه و بشرتنى به من الدرجه الرفيعه المنيعه ، و اصطفيتنى با عظم النبيين دعوه و افضلهم شفاعه محمد صلى الله عليه و آله .
اللهم اغفرلى ما لا يسعه الا مغفرتك و لايمحقه الا عفوك ، و هب لى فى يومى هذا و ساعتى هذه يقينا يهون على مصيبات الدنيا و احزانها و يشوقنى اليك و يرغبنى فيما عندك و اكتب لى المغفره و بلغنى الكرامه و ارزقنى شكر ما انعمت به على ، فانك انت الله الواحد الرفيع البدى ء البديع السميع العليم ، الذى ليس لامرك مدفع و لا عن قضاءك ممتنع ، و اشهد انك ربى و رب كل شى ء فاطر السماوات و الارض عالم الغيب و الشهاده العلى الكبير المتعال .

اللهم انى اسالك الثبات فى الامر و العزيمه فى الرشد و الهام الشكر على نعمتك ، و اعوذ بك من جور كل جائر و بغى كل باغ و حسد كل حاسد.
اللهم بك اصول على الاعداء و اياك ارجو ولايه الاحباء مع ما لا استطيع احصائه من فوائد فضلك و اصناف رفدك و انواع رزقك ، فانك انت الله لا اله الا انت الفاشى فى الخلق حمدك الباسط بالجود  يدك ، لا تضاد فى حكمك و لا تنازع فى ملكك ، و لا تراجع فى امرك ، تملك من الانام ما شئت و لا يملكون الا ما تريد.
اللهم انت المنعم المفضل القادر القاهر المقدس فى نور القدس ، ترديت بالعزه و المجد و تعظمت بالقدره و الكبرياء و غشيت النور بالبهاء و جللت البهاء بالمهابه .
اللهم لك الحمد العظيم و المن القديم و السلطان الشامخ و الحول الواسع و القدره المقتدره ، و الحمد المتتابع الذى لا ينفد بالشكر سرمدا و لا ينفضى ابدا، اذ جعلتنى من افاضل بنى آدم و جعلتنى سميعا بصيرا صحيحا سويا معافا لم تشغلنى بنقصان فى بدنى و لا بافه فى جوار حى و لا عاهه فى نفسى و لا فى عقلى .
و لم يمنعك كرامتك اياى و حسن صنعك عندى و فضل نعماءك على اذ وسعت على فى الدنيا و فضلتنى على كثير من اهلها تفضيلا، و جعلتنى سميعا اعى ما كلفتنى ، بصيرا ارى قدرتك فيما ظهر لى ، و استرعيتنى و استودعتين قلبا يشهد بعظمتك  و لسانا ناطقا بتوحيدك ، فانى لفضلك على حامد و لتوفيقك اياى بحمدك شاكر و بحقك شاهد و اليك فى ملمى و مهمى ضارع ، لانك حى قبل كل حى و حى بعد كل ميت و حى ترث الارض و من عليها و انت خير الوارثين .

اللهم لم تقطع عنى خيرك فى كل وقت و لم تنزل بى عقوبات النعم و لم تغير ما بى من النعم ، و لا اخليتنى من وثيق العصم ، فلو لم اذكر من احسانك الى و انعامك على لا عفوك عنى و الاستجابه لدعائى حين رفعت راسى بتحميدك و تمجيدك لا فى تقديرك جزيل حظى حين و فرته انتقص ملك و لا فى قسمه الارزاق حين قترت على توفر  ملكك .
اللهم لك الحمد عدد ما احاط به علمك و عدد ما ادركته قدرتك و عدد ما وسعته رحمتك و اضعاف ذلك كلمه ، حمدا و اصلا متواترا متوازيا لالائك و اسمائك .
اللهم فتمم احسانك الى فيما بقى من عمرى كما احسنت (الى )  فيما مضى منه ، فانى اتوسل اليك بتوحيدك (و تحميدك )  و تهليلك و تمجيدك و تكبيرك و تعظيمك ، و اسالك باسمك الروح المكنون الحى الحى الحى ، و به و به وبه ، و بك (و بك و بك )  الا تحرمنى رفدك و فوائد كرامتك ، و لا تولنى غيرك ، و لا تسلمنى الى عدوى ولا تكلنى الى نفسى ، و احسن الى اتم الاحسان عاجلا و آجلا، وحسن فى العاجله عملى و بلغنى فيها املى و فى الاجله و الخير فى منقلبى .

فانى لا تفقرك كثره ما يتدفق به فضلك و سيب العطايا من منك و لا ينقص ‍ جودك تقصيرى فى شكر نعمتك و لا تجم خزائن نعمتك النعم و لا ينقص ‍ عظيم مواهبك من سعتك الا عطاء و لا يوثر فى جودك العظيم الفاضل الجليل منحك ، و لا تخاف ضيم املاق فتكدى و لا يلحقك خوف عدم فينقص فيض ملكك و فضلك .
اللهم ارزقنى قلبا خاشعا و يقينا صائقا و بالحق صادعا، و لا تومنى مكرك و لاتنسى ذكرك و لا تهتك عنى سترك و لا تولنى غيرك و لا تقنطنى من رحمتك بل تغمدنى بفوائدك و لا متنعنى جميل عوائدكت و كن لى فى كل وحشه انيسا و فى كل جزع حصنا  و من كل هلكه غياثا، و نجنى من كل بلاء و اعصمنى من كل زلل و خطا، و تمم لى فوائدك و قنى و عيدك ، و اصرف عنى اليم عذابك و تدمير تنكيلك و شرفنى بحفظ كتابك و اصلح لى دينى و دنياى و آخرتى و اهلى و ولدى ، و وسع رزقى و ادره على و اقبل على و لاتعرض عنى .

اللهم ارفعنى و لا تضعنى و ارحمنى و لا تعذبنى و انصرنى و لا تخذلنى و آثرنى و لا توثر على و اجعل لى من امرى يسرا و فرجا و عجل اجابتى و استنقذنى مما قد نزل بى نك على كل شى ء قدير، و ذلك عليك يسير و انت الجواد الكريم .

دعای با فضیلت گشایش روزی از مولا علی (ع)

از حضرت امير المؤ منين عليه السلام نقل است كه :هر كه روزى اش تنگ شود و راه هاى در آمد در زندگى بر او بسته گردد، اين نوشته را بر پوست آهويى يا پاره اى از چرم بنويسد و بر (گردن ) خويش آويزد يا در لباس خود پنهان سازد و از خود دور ندارد، خداوند روزى اش را افزون مى كند و درهايى را كه هر گز بدان نمى انديشيده است به رويش خواهد گشود.

دعا اين است :
اللهم لا طاقه لفلان ابن فلان بالجهد، و لا صبر له على البلاء و لا قوه له على الفقر و الفاقه ، اللهم فصل على محمد و آل محمد و لا تحظر على فلان ابن فلان رزقك و لا تقتر عليه سعه ما عندك و لا تحرمه فضلك و لاتحسمه من جزيل قسمك و لا تكله الى خلقك و لا الى نفسه فيعجز عنها و يضعف عن القيام فيما يصلحه و يصلح ما قبله بل تنفرد بلم شعثه و تولى كفايته ، و انظر اليه فى جميع اموره . انك ان و كلته الى خلقك لم ينفعوه و ان الجاته الى اقربائه حرموه و ان اعطوه اعطوه قليلا نكدا و ان منعوه منعوه كثيرا و ان بخلوا بخلوا و هم للبخل اهل .

اللهم اغن فلان ابن فلان من فضلك و لا تخله منه فانه مضطر اليك فقير الى ما فى يديك  و انت غنى عنه و انت به خبير عليم .
و من يتوكل على الله فهو حسبه ، ان الله بالغ امره ، قد جعل اله لكل شى ء قدرا. ان مع العسر يسرا. و من يتق الله يجعل له مخرجا و يرزقه من حيث لا يحتسب .

دعاى امير المؤ منين صلوات الله و سلامه عليه كه بر همه ى دعاهاى ديگربرترى دارد
اين دعا را امير المؤ منين عليه السلام و حضرت باقر و امام صادق عليه السلام مى خواندند.
آن را به ابوجعفر محمد بن عثمان (عمرى ) رضوان الله عليه ارائه كردند. گفت : اين دعا مانند ندارد. خواندن آن از بهترين عبادت هاست . دعا اين است :

اَللَّهُمَّ اَنْتَ رَبّي وَ اَنَا عَبْدُكَ، امَنْتُ بِكَ مُخْلِصاً لَكَ عَلى عَهْدِكَ وَ وَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، وَ اَتُوبُ اِلَيْكَ مِنْ سُوءِ عَمَلي وَ اَسْتَغْفِرُكَ لِذُنُوبِيَ الَّتي لايَغْفِرُها غَيْرُكَ، اَصْبَحَ ذُلّي مُسْتَجيراً بِعِزَّتِكَ، وَ اَصْبَحَ فَقْري مُسْتَجيراً بِغِناكَ، وَ اَصْبَحَ جَهْلي مُسْتَجيراً بِحِلْمِكَ، وَ اَصْبَحَتْ قِلَّةُ حيلَتي مُسْتَجيرَةً بِقُدْرَتِكَ، وَ اَصْبَحَ خَوْفي مُسْتَجيراً بِاَمانِكَ، وَ اَصْبَحَ دائي مُسْتَجيراً بِدَوائِكَ.وَ اَصْبَحَ سُقْمي مُسْتَجيراً بِشِفائِكَ، وَ اَصْبَحَ حيني مُسْتَجيراً بِقَضائِكَ، وَ اَصْبَحَ ضَعْفي مُسْتَجيراً بِقُوَّتَكَ، وَ اَصْبَحَ ذَنْبي مُسْتَجيراً بِمَغْفِرَتِكَ، وَ اَصْبَحَ وَجْهِيَ الْفانِي الْبالي مُسْتَجيراً بِوَجْهِكَ الْباقِي الدَّائِمِ الَّذي لايَبْلى وَ لايَفْنى.يا مَنْ لايُواري(2) مِنْهُ لَيْلٌ داجٍ، وَ لا سَماءٌ ذاتُ اَبْراجٍ، وَ لا حُجُبٌ ذاتُ ارْتِجاجٍ(3)، وَ لا ماءٌ ثَجَّاجٌ، في قَعْرِ بَحْرٍ عَجَّاجٍ، يا دافِعَ السَّطَواتِ يا كاشِفَ الْكُرُباتِ يا مُنْزِلَ الْبَرَكاتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَماواتٍ.

اَسْأَلُكَ يا فَتَّاحُ يا نَفَّاحُ يا مُرْتاحُ، يا مَنْ بِيَدِهِ خَزائِنُ كُلِّ مِفْتاحٍ، اَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ(4)، وَ اَنْ تَفْتَحَ لي خَيْرَ الدُّنْيا وَ الْاخِرَةِ وَ اَنْ تَحْجُبَ عَنّي فِتْنَةَ الْمُوَكَّلِ بي، وَ لاتُسَلِّطْهُ عَلَىَّ فَيُهْلِكَني، وَ لاتَكِلْني اِلى اَحَدٍ طَرْفَةَ عَيْنٍ فَيَعْجِزَ عَنّي، وَ لاتَحْرِمْنِي الْجَنَّةَ، وَ ارْحَمْني، وَ تَوَفَّني مُسْلِماً، وَ اَلْحِقْني بِالصَّالِحينَ، وَ اكْفُفْني بِالْحَلالِ عَنِ الْحَرامِ وَ بِالطَّيِّبِ(5) عَنِ الْخَبيثِ، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

اَللَّهُمَّ خَلَقْتَ الْقُلُوبَ عَلى اِرادَتِكَ، وَ فَطَرْتَ الْعُقُولَ عَلى مَعْرِفَتِكَ، فَتَمَلْمَلَتِ الْاَفْئِدَةُ مِنْ مَخافَتِكَ، وَ صَرَخَتِ الْقُلُوبُ بِالْوَلَهِ اِلَيْكَ، وَ تَقاصَرَ وُسْعُ قَدْرِ الْعُقُولِ عَنِ الثَّناءِ عَلَيْكَ، وَ انْقَطَعَتِ الْاَلْفاظُ عَنْ مِقْدارِ مَحاسِنِكَ، وَ كَلَّتِ الْاَلْسُنُ عَنْ اِحْصاءِ نِعَمِكَ.فَاِذا وَلَجَتْ بِطُرُقِ الْبَحْثِ عَنْ نِعْمَتِكَ بَهَرَتْها حَيْرَةُ الْعَجْزِ عَنْ اِدْراكِ وَصْفِكَ، فَهِيَ تَتَرَدَّدُ فِي التَّقْصيرِ عَنْ مُجاوَزَةِ ما حَدَّدْتَ لَها، اِذْ لَيْسَ لَها اَنْ تَتَجاوَزَ ما اَمَرْتَها، فَهِيَ بِالْاِقْتِدارِ عَلى ما مَكَّنْتَها تَحْمَدُكَ بِما اَنْهَيْتَ اِلَيْها، وَ الْألْسُنُ مُنْبَسِطَةٌ بِما تُمْلِي ءُ عَلَيْها.وَ لَكَ عَلى كُلِّ مَنِ اسْتَعْبَدْتَ مِنْ خَلْقِكَ اَنْ لايَمَلوُّا مِنْ حَمْدِكَ، وَ اِنْ قَصُرَتِ الْمَحامِدُ عَنْ شُكْرِكَ بِما(6) اَسْدَيْتَ اِلَيْها مِنْ نِعَمِكَ، فَحَمِدَكَ بِمَبْلَغِ طاقَةِ جُهْدِهِمُ الْحامِدُونَ وَ اعْتَصَمَ بِرَجاءِ عَفْوِكَ الْمُقَصِّرُونَ، وَ اَوْجَسَ بِالرُّبُوبِيَّةِ لَكَ الْخائِفُونَ، وَ قَصَدَ بِالرَّغْبَةِ اِلَيْكَ الطَّالِبُونَ، وَ انْتَسَبَ اِلى فَضْلِكَ الْمُحْسِنُونَ.

وَ كُلٌّ يَتَفَيَّؤُا في ظِلالِ تَأْميلِ عَفْوِكَ، وَ يَتَضاءَلُ بِالذُّلِّ لِخَوْفِكَ، وَ يَعْتَرِفُ بِالتَّقْصيرِ في شُكْرِكَ، فَلَمْ يَمْنَعْكَ صُدُوفُ مَنْ صَدَفَ عَنْ طاعَتِكَ، وَ لا عُكُوفُ مَنْ عَكَفَ عَلى مَعْصِيَتِكَ اَنْ اَسْبَغْتَ عَلَيْهِمُ النِّعَمَ، وَ اَجْزَلْتَ لَهُمُ الْقِسَمَ، وَ صَرَفْتَ عَنْهُمُ النِّقَمَ، وَ خَوَّفْتَهُمْ عَواقِبَ النَّدَمِ، وَ ضاعَفْتَ لِمَنْ اَحْسَنَ،وَ اَوْجَبْتَ عَلَى الْمُحْسِنينَ شُكْرَ تَوْفيقِكَ لِلْاِحْسانِ، وَ عَلَى الْمُسيي ءِ شُكْرَ تَعَطُّفِكَ بِالْاِمْتِنانِ، وَ وَعَدْتَ مُحْسِنَهُمُ الزِّيادَةَ(7) فِي الْاِحْسانِ مِنْكَ.

فَسُبْحانَكَ تُثيبُ عَلى ما بَدْؤُهُ مِنْكَ، وَ انْتِسابُهُ اِلَيْكَ، وَ الْقُوَّةُ عَلَيْهِ بِكَ، وَ الْاِحْسانُ فيهِ مِنْكَ، وَ التَّوَكُّلُ فِي التَّوْفيقِ لَهُ عَلَيْكَ.

فَلَكَ الْحَمْدُ حَمْدَ مَنْ عَلِمَ اَنَّ الْحَمْدَ لَكَ، وَ اَنَّ بَدْأَهُ مِنْكَ، وَ مَعادَهُ اِلَيْكَ، حَمْداً لايَقْصُرُ عَنْ بُلُوغِ الرِّضا مِنْكَ، حَمْدَ مَنْ قَصَدَكَ بِحَمْدِهِ، وَ اسْتَحَقَّ الْمَزيدَ لَهُ مِنْكَ في نِعَمِهِ، وَ لَكَ مُؤَيِّداتٌ مِنْ عَوْنِكَ، وَ رَحْمَةٌ تَخُصُّ بِها مَنْ اَحْبَبْتَ مِنْ خَلْقِكَ.فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اخْصُصْنا مِنْ رَحْمَتِكَ وَ مُؤَيِّداتِ لُطْفِكَ اَوْجَبَها(8) لِلْاِقالاتِ، وَ اَعْصَمَها مِنَ الْاِضاعاتِ، وَ اَنْجاها مِنَ الْهَلَكاتِ، وَ اَرْشَدَها اِلَى الْهِداياتِ، وَ اَوْقاها مِنَ الْافاتِ، وَ اَوْفَرَها مِنَ الْحَسَناتِ، وَ اثَرَها(9) بِالْبَرَكاتِ، وَ اَزْيَدَها فِي الْقِسَمِ، وَ اَسْبَغَها لِلنِّعَمِ، وَ اَسْتَرَها لِلْعُيُوبِ، وَ اَسَرَّها لِلْغُيُوبِ، وَ اَغْفَرَها لِلذُّنُوبِ، اِنَّكَ قَريبٌ مُجيبٌ.وَ صَلِّ عَلى خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ، وَ صَفْوَتِكَ مِنْ بَرِيَّتِكَ، وَ اَمينِكَ عَلى وَحْيِكَ بِاَفْضَلِ الصَّلَواتِ، وَ بارِكْ عَلَيْهِ بِاَفْضَلِ الْبَرَكاتِ، بِما بَلَّغَ عَنْكَ مِنَ الرِّسالاتِ وَ صَدَعَ بِاَمْرِكَ، وَ دَعى اِلَيْكَ بِالدَّلائِلِ عَلَيْكَ بِالْحَقِّ الْمُبينِ، حَتّى اَتاهُ الْيَقينُ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ فِي الْاَوَّلينَ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ فِي الْاخِرينَ، وَ عَلى الِهِ وَ اَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرينَ، وَ اخْلُفْهُ فيهِمْ بِاَحْسَنِ ما خَلَّفْتَ بِهِ اَحَداً مِنَ الْمُرْسَلينَ، بِكَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

اَللَّهُمَّ وَ لَكَ اِراداتٌ لاتُعارِضُ دُونَ بُلُوغِها الْغاياتُ، قَدِ انْقَطَعَ مُعارَضَتُها بِعَجْزِ الْاِسْتِطاعاتِ عَنِ الرَّدِّ لَها دُونَ النِّهاياتِ، فَاَيَّةَ اِرادَةٍ جَعَلْتَها اِرادَةً لِعَفْوِكَ وَ سَبَباً لِنَيْلِ فَضْلِكَ وَ اسْتِنْزالاً لِخَيْرِكَ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ، وَ صِلْهَا اللَّهُمَّ بِدَوامٍ، وَ ابْدَأْها بِتَمامٍ، اِنَّكَ واسِعُ الْحِباءِ كَريمُ الْعَطاءِ، مُجيبُ النِّداءِ، سَميعُ الدُّعاءِ.

　 بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحًا مُّبِینًا

 ۲  سَلَامٌ عَلَیْکُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِینَ 

  ۳  لَقَدْ جَاءکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ

  ۴  رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلاً سُبْحَانَکَ

   ۵  وَتِلْکَ حُجَّتُنَا آتَیْنَاهَا إِبْرَاهِیمَ عَلَى قَوْمِهِ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاء

   ۶   إِنَّ رَبَّکَ حَکِیمٌ عَلِیمٌ  

 ۷  وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا   

 ۸  وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَلاَ یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إَلاَّ خَسَارًا   

 ۹  یَا نَارُ کُونِی بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِیمَ

  ۱۰  وَأَرَادُوا بِهِ کَیْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَرِینَ

   ۱۱ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَکَ

  ۱۲  وَلَا تُمْسِکُوا بِعِصَمِ الْکَوَافِرِ

  ۱۳  وَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ سَاجِدِینَ

   ۱۴  وَمِنَ النَّاسِ مَن یَتَّخِذُ مِن دُونِ اللّهِ أَندَاداً یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللّهِ وَالَّذِینَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلّهِ وَلَوْ یَرَى 

 الَّذِینَ ظَلَمُواْ إِذْ یَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلّهِ جَمِیعاً وَأَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعَذَابِ

  ۱۵  وَأُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ 

 ۱۶   إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعونَ

 ۱۷   بحق محمد مصطفی صلی الله علیه وسلم

   ۱۸ و بحق جبرائیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل

  ۱۹   یا حنان یا منان یا دیان یا برهان

   ۲۰ باربِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 ۲۱  نَصْرٌ مِّنَ اللَّهِ وَفَتْحٌ قَرِیبٌ 

 ۲۲ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ

 ۲۳   یس وَالْقُرْآنِ الْحَکِیمِ

  ۲۴ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ

  ۲۵   لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ وَلَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدٌ

  ۲۶ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ وَهُوَ السَّمِیعُ العلیم

  ۲۷   قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِن شَرِّ مَا خَلَقَ

   ۲۸  قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ مَلِکِ النَّاسِ

  ۲۹   قُلْ کَفَى بِاللّهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ

  ۳۰ َقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا

  ۳۱ قُلْ یَجْمَعُ بَیْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ یَفْتَحُ بَیْنَنَا بِالْحَقِّ وَهُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِیمُ

  ۳۲   قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَهْلَکَنِیَ اللَّهُ وَمَن مَّعِیَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن یُجِیرُ الْکَافِرِینَ

  ۳۳  قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْرًا 

 ۳۴  قُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ

  ۳۵   قُل کُونُواْ فردة خاشعین 

 ۳۶ قُلْ سِیرُواْ فِی الأَرْضِ ثُمَّ انظُرُواْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُکَذِّبِینَ

  ۳۷  قُلْ مَن یَکْلَؤُکُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ

   ۳۸ قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالًا الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ

  ۳۹ قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُکُمْ یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ

 ۴۰  سُبْحَانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُونَ وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِینَ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ و به نستعسن

 و صلوات و السلام علی سیدنا نبینا ابوالقاسم المحمد اللهم صل علی محمد و اله محمد و الطاهرین

یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله

یا شکیکفی یا قاهرو

دعای مجرب یمانی به نقلی دیگر
نويسنده ى كتاب ، على بن موسى بن جعفر بن محمد طاووس ، گويد:
دعاى معروف به يمانى را به روايت دگير يافتم كه نسبت به گونه اى كه آورديم افزوده و اختلاف هايى دارد. خواستم هر دو نقل اين دعا را آورده باشم . رواى ديگر چنين است :
شريف ابوالحسين زيدبن جعفر علوى محمدى - ابوالحسن محمد بن عبدالله بن البساط (به گونه ى قرائت ) - مغيره بن عمرو بن وليد عزرمى مكى (در مكه ) - ابو سعيد مفضل بنم محمد حسينى (به شيوه ى قرائت ) - ابواسحاق ابراهيم بن محمد شافعى + محمد بن يحيى بن ابى عمر عبدى - فضيل بن عياض - عطاء بن سائب - طاووس (بن كيسان يمانى -) عبدالله بن عباس .
روزى در پيشگاه امير المؤ منين عليه السلام نشسته بودم و با هم گفت و گو مى كرديم .

فرزندش حضرت مجتبى عليه السلام وارد شد و گفت : يا امير المؤ منين ، سوارى بر در است كه بوى مشك و عنبر مى دهد. اجازه ى ورود مى خواهد. فرمود: بگذار بيايد. مردى درشت هيكل و خوش ‍ سيما، با چهره و اندامى نيكو، لباس شاهان به به كرده وارد شد و گفت : درود و رحمت و بركات خدا بر شما اى امير المؤ منين !

امير المؤ منين عليه السلام پاسخ فرمود: درود بر تو! آن گاه او را نزديك خواند. او گفت : يا امير المؤ منين ، از درودترين نقطه ى يمن مى آيم . من از بزرگان عربم و از پيروان شما. پادشاهى بزرگ و نعمت فراوان و زمين هاى بسيار پشت سر گذاشتم . زندگانى پر نعمت و روزگار آسوده اى دارم ؛ جز آن كه دشمنى در پى چيرگى بر من آست و همواره در كمين من . سال هاست در راه ا زار و جنگ با من است . راه چاره اى نمى دانم .
شبى - اى امير المؤ منين - در خواب بودم كه شنيدم گوينده اى ندا در داد: برخيز و به نزد خليفه ى خدا پيشواى مومنان على بن ابى طالب عليه السلام رو و از حضرتش دعايى را بخواه كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم بدو آموخت . اسم اعظم الاهى و واژه هاى تام او در آن است . تو در دربار خداوند، بدو شايسته ى پذيرفتن و رهايى از اين دشمن ستيزنده اى .

وقتى برخاستم ، سر از پا نمى شناختم و هيچ انديشه نمى داشتم تا اين كه همراه چهارصد برده و دربار شما آمدم . پروردگار بزرگ و شما را گواه مى گيرم كه در راه خدا آزادشان ساختم و طوق بندگى را از ايشان برداشتم ؛ آزادند.
يا امير المؤ منين ! از سرزمينى دو و راهى دراز و جلگه اى پست آمده ام .
پيكرم در آن جا آزرده و اندامم و فرسود شده است . به حق پدرى و خويشى و نزديكى ، بر من منت گذاريد و دعايى را كه در خواب ديدم تا براى آن به سويتان بيايم ، به بياموزيد.
فرمود: آرى . آن گاه دوات و كاغذى خواست و دعا را نوشت . من نيز آن را نوشتم . چنين بود:

بسم الله الرحمان الرحيم ، الحمد الله رب العالمين و العاقبه اللمتقين و صلى الله على محمد خاتم النبين و على اهل بيته اجمعين .
اللهم انى احمدك و انت للحمد اهل على ما اختصصتنى  به من مواهب الرغائب و اوصل  الى من فضائل الصنايع ، و ما اوليتنى به من احسانك و بواتنى به من مظنه الصدق ، و انلتنى به من منك الواصل الى و من الدفاع عنى و التوفيق لى و الاجابه لدعائى حين اناجيك راغبا و ادعوك مصافيا، حتى  ارجوك و اجدك فى المواضع كلها لى جابرا و فى المواطن ناظرا و على الاعداء ناصرا و للذنوب ساترا، لم اعدم فضلك طرفه عين مذ انزلتنى دار الاختيار  لتنظر ماذا والغموم التى ساورتنى فيها الهموم بمعاريض اصناف البلاء و مصروف جهد القضاء، لا اذكر منك الا الجميل و لا ارى منك الا التفضيل .
خيرك لى شامل و فضلك على متواتر و نعمك عندى متصله ، لم تحقق حذارى و صدقت رجائى و صاحبت اسفارى و اكرمت احضارى و شفيت امراضى و عافيت منقلبى و مثواى و لم تشمت بى اعدائى و رميت من رمانى ، و كفيتنى شنئان من عادانى .
فحمدى لك واصل و ثنائى عليك دائم من الدهر الى الدهر بالوان التسبيح ، خالصا لذكرك و مرضيا لك ، بناصع التحميد و اخلاص التوحيد و امحاض ‍ التمجيد بطول التعديد و اكذاب اهل التنديد. لم تعن فى قدرتك و لم تشارك فى الهيتك و لم تعاين اذ حبست الاشياء على الغرائز المختلفات و لا خرقت الاوهام حجب الغيوب اليك ، فاعتقدت منك حدودا فى عظمتك .
لايبلغت بعد الهمم و لا ينالك غوص الفطن ، و لا ينتهى اليك نظر الناظر فى مجد جبروتك ، ارتفعت عن صفه المخلوقين صفات قدرتك ، و علا عن ذلك كبرياء  عظمتك ، لا ينقص ما اردت ان يزداد و لا يزداد ما اردت ان ينقص ، لا احد شهدك حين فطرت الخلق و لاند حضرك حين برات النفوس ، (و)  كلت الالسن عن تفسير صفتك و انحسرت العقول عن كنه معرفتك .
و كيف توصف و انت الجبار القدوس الذى لم يزل ازليا دائما فى الغيوب وحدك ليس فيها غيرك و لم يكن لها سواك ، و لا هجمت العيون عليك فتدرك منك انشاء، و لا تهتدى القلوب لصفطتك و لا تبلغ العقول جلال عزتك ، حارت فى ملكوتك عميقات مذاهب التفكير، و فتواضعت الملوك لهيبتك ، و عنت الوجوه بذله الاستكانه لك ، و انقاد كل شى ء لعظمتك و استسلم كل شى ء لقدرتك و خضعت لك الرقاب ، و كل دون ذلك تجبير اللغات و ضل هنالك التدبير فى تضاعيف الصفات ، فمن تفكر فى ذلك رجع طرفه اليه حسيرا و عقله مبهوتا و تفكره متحيرا.
اللهم فلك الحمد متواترا متواليا متسقا مستوثقا يدوم و لايبيد غير مفقود فى الملكوت و لا مطموس فى العالم و لا منتقص فى العرفان ، و لك الحمد فيما لا تحصى مكارمه فى الليل اذا ادبر و الصبح ، اذا اسفر، و فى البر و البحر و الغدو و الاصال و العشى و الابكار و الظهيره و الاسحار.
اللهم بتوفيقك قد احضر تنى النجاه و جعلتنى منك فى ولايه العصمه ، فلم ابرح فى سبوغ نعمائك و تتابع آلائك محفوظا لك فى المنعه و الدفاع لم تكلفنى فوق طاقتى اذ لم ترض منى الا طاعتى ، فليس شكرى و لو دابت منه فى المقال و بالغت فى الفعال يبلغ ادنى حقك  و لا مكاف فضلك ، لا نك انت الله الذى لا اله الا انت ، لم تغب و لا تغيب عنك غائبه و لا تخفى فى غوامض الولائج عليك خافيه و لم تضل لك فى ظلم الخفيات ضاله ، انما امرك اذا شئت ان تقول كن فيكون .
اللهم فلك الحمد مثل ما حمدت به نفسك و حمدك به الحامدون و مجدك به الممجدون و كبرك به المكبرون و عظمك به المعظمون ، حتى يكون لك منى وحدى فى كل طرفه عين واقل من ذلك ، مثل حد الحامدين و توحيد اصناف المخلصين و ثناء جميع المهللين و تقديس احبائك العارفين ، و مثل ما انت عارف به و محمود به فى جميع خلقك من الحيوان ، و ارغب اليك فى بركه  ما انطقتنى به  من حمدك .
فما ايسر ما كلفتنى من حمدك و اعظم ما وعدتنى على شكرك من ثوابه ابتداء للنعم  فضلا و طولا، و امرتنى بالشكر حقا و عدلا و وعدتنى اضعافا و مزيدا، و اعطيتنى من رزقك اعتبارا و عدلا و وعدتنى اضعافا و مزيدا و اعطيتنى من رزقك اعتبارا و فرضا، و سالتنى منه صغيرا و اعفيتنى من جهد البلاء، و لم تسلمنى للسوء من بلاءك و جعلت بليتى العافيه ، و وليتنى  بالبسطه و الرخاء، و شرعت لى ايسر الفضل مع ما وعدتنى من المحجه الشريفه و يسرت لى من الدرجه الرفيعه ، و اصطفيتنى باعظم النبيين دعوه و افضلهم شفاعه محمد صلى الله عليه و آله و سلم .
اللهم فاغفر لى ما لا يسعه الا مغفرتك و لا يمحاه الا عفوك و لا يكفره الا فضلك ، و هب لى فى يومى هذا يقينا يهون على مصيبات الدنيا و احزانها و شوقا اليك و رغبه فيما عندك ، و ارزقنى شكر ما انعمت به على ، فانك انت الله الواحد الرفيع البدى ء البديع السميع العليم ، الذى ليس لا مرك مدفع و لا عن فضلك ممنع ، و اشهد انك ربى و رب كل شى ء، فاطر السماوات و الارض عالم الغيب و الشهاده العلى الكبير.
اللهم انى اسالك الثبات فى الامر و العزيمه على الرشد و الشكر على نعمتك ، و اعوذ بك من جور كل جائر و بغى كل باغ و حسد كل حاسد، بك اصول على الاعداء و اياك ارجو الولايه للاحباء مع مالا استطيع احصائه و لا تعديده من فوائد  فضلك و طرف رزقك و الوان ما اوليتنى من ارفادك .
فانا مقر بانك انت الله لا اله الا انت الفاشى فى الخلق حمدك الباسط بالجود يدك ، لاتضاد فى حكمك و لاتنازع فى امرك ، تملك من الانام ما تشاء و لايملكون الا ما تريد، انت المنعم المفضل القادر القاهر، المقدس فى نور القدس ، ترديت المجد بالعز و تعظمت العز بالكبرياء و تغشيت النور بالبهاء و تجللت البهاء بالمهابه .
لك المن القديم و السلطان الشامخ و الحول الواسع و القدره المقتدره اذ جعلتنى من افاضل من بنى آدم و جعلتنى سميعا بصيرا صحيحا سويا معافا، لم تشغلنى فى نقصان فى بدنى ثم لم تمنعك كرامتك اياى و حسن صنيعك عندى و فضل نعمائك على اذ  وسعت على فى الدنيا و فضلتنى على كثير من اهلها، فجعلت لى سمعا يعقل آياتك و بصرا يرى قدرتك و فوادا يعرف عظمتك .
فانا لفضلك على حامد و تحمده لك نفسى و بحقك شاهد، لانك حى قبل كل حى و حى بعد كل ميت و حى ترث الحياه ، لم تقطع عنى خيرك فى كل وقت و لم تنزل بى عقوبات النقم و لم تغير على و ثائق العصم ، فلو لم اذكر من احسانك الا عفوك عنى والاستجابه لدعائى حين رفعت راسى و انطقت لسانى بتمجيدك و تحميدك ، لا فى تقديرك خطا حين صورتنى و لا فى قسمه الارزاى حين قدرت ، فلك الحمد عدد ما حفطه علمك و عدد و ما احاطت به قدرتك و عدد ما وسعت رحمتك .
اللهم فتمم احسانك فيما بقى كما احسنت الى فيما مضى ، فانى اتوسل اليك بتوحيدك و تمجيدك و تحميدك و تهليلك و تكبيرك و تعظيمك و تنويرك و رافتك و رحمتك و علوك و حياطتك و وقائك و منك و جلالك و جمالك و بهائك و سلطانك و قدرتك الا تحرمنى رفدك و فوائد كرامتك .
فانه لا يعتريك لكثره ما يندفق من سيوب العطايا عوائق البخل ، و لا ينقص ‍ جودك التقصير فى شكر نعمتك ، و لا يجم خزائنك المنع ، و لا يوثر فى جودك العظيم منحك الفائق الجليل ، و لاتخاف ضيم املاق فتكدى و لا يلحقك خوف عدم فينتقص  فيض فضلك .
و ترزقنى قلبا خاشعا و يقينا صادقا و لسانا ذاكرا، و لاتومنى مكرك و لا تكشف عنى سترك و لاتنسنى ذكرك و لاتنزع منى بركتك و لا تقطع منى رحمتك ، و لا تباعدنى من جوارك و لا تويسنى من روحمتك ، و لا تباعدنى من جوارك ولا تويسنى من روحك و كن لى انيسا من كل وحشه و اعصمنى من كل هلكه ، انك لاتخلف الميعاد و صلى الله على محمد و آله الطاهرين .
مرد گفت : يا امير المؤ منين ! نا اميدم نساختيد و حق پدرى را گزار ديد.
خداوند پاداش نيكو كارانتان دهاد! سپس افزود: يا امير المؤ منين ! مى خواهم ده هزار دينار صدقه دهم ؛ كه شايستگى دريافت دارد؟ فرمود: آن را ميان پارسايان قرآن پخش كن . كار نيك جز در مانند ايشان به جا نيست تا در بندگى پروردگارشان و تلاوت كتابش نيرو بگيرند.
آن مرد به توصيه ى حضرتش عمل كرد.

دعایی مجرب از حضرت مولا علی (ع) 

             دعايى يمانى از مولا علی (ع)

ابو عبدالله حسين بن ابراهيم قمى معروف به ابن الخياط - ابو محمد هارون بن موسى تلعكبرى - ابوالقاسم عبدالواحد بن عبدالله ابن يونس ‍ موصلى (در حلب ) - على بن محمد بن احمد علوى معروف به مستنجد - ابوالحسن كاتب - عبدالرحمان بن على بن زياد - عبدالله بن عباس و عبدالله جعفر:
روزى در محضر مولا على بن ابى طالب عليه السلام نشسته بوديم . حضرت مجتبى عليه السلام وارد شد و عرضه داشت : يا امير المؤ منين ، مردى مشك بو در آستانه ى ، در، اجازه ى ورود مى خواهد. فرمود: بيايد..

مردى درشت اندام و نيك چهره و گيرا و بلند بالا و خويش بيان با لباس ‍ شاهانه وارد شد و گفت : سلام و رحمت خدا بر شما، يا امير المؤ منين ! من از دورترين جاى يمن مى آيم . از بزرگان عرب و از پيروان شمايم . فرمان روايى بزرگ و نعمت فراوانى را وانهادم و آمدم . من در ناز و نعمت و راحتى ام ؛ با دارايى و آبادى فراوان و كاردانى و تجربه ى روزگاران ؛ اما دشمنى سرسخت دارم كه با انبوهى سپاه و نيرو و توانمندى اش ، كار را بر من سخت كرده است و راه چاره اى نمى دانم .
شبى در خواب ، ندايى به من گفت : مرد! برخيز و به نزد برترين خلق خدا بعد از پيامبر روانه شو و از حضرتش بخواه دعايى را بياموزدت كه حبيب خدا و برگزيده ى شايسته ى حق حضرت محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم كه بر او و خاندانش درود باد بدو آموخته است . اين دعا اسم اعظم دارد. در برابر دشمن كين توزت آن را بخوان .

يا امير المؤ منين ! از خواب كه برخاستم ، پيش از هر كار، با چهارصد غلام همراه ، به خدمت آمدم . من خدا و رسول و شما را به گواهى مى گيرم كه همه را در راه خداى بزرگ آزاد كردم . يا امير المؤ منين ! از گردنه هاى سخت و از سرزمين دور آمده ام . پيكرم زار و ناتوان شده است . يا امير المؤ منين ! بر من منت نه و به بزرگى و پدرى و مهربانى فراگيرت ، دعايى را كه در خواب فرمان گرفتم تا براى آن ، نزد شما بيايم ، به من بياموز.

مولا امير المؤ منين عليه السلام فرمود: باشد. ان شاء الله مى گويم . آن گاه كاغذ و مركبى خواست و اين دعا را نوشت :
بسم الله الرحمان الرحيم ، اللهم انت الملك الحق الذى لا اله الا انت ، و انا عبدك ، ظلمت نفسى و اعترفت بذنبى و لا يغفر الذنوب الا انت ، فاغفر لى يا غفور يا شكور.

اللهم انى احمدك و انت للحمد اهل على ما خصصتنى به من مواهب الرغائب و ما وصل الى من فضلك السابغ و ما اوليتنى به من احسانك الى و بتوانى به من مظنه العدل و انلتنى من منك الواصل الى و من الدفاع عنى و التوفيق لى و الا جابه لدعائى ، حتى اناجيك داعيا و ادعوك مضاما.

و اسالك فاجدك فى المواطن كلها لى جابرا و فى الامور ناظرا و لذنوبى غافرا و لعوراتى ساترا، لم اعدم خيرك طرفه عين منذ  انزلتنى دار الاختيار  لتنظر ما اقدم لدار القرار، فانا عتيقك من جميع الافات و المصائب فى اللوازب و الغموم التى ساورتنى فيها الهموم بمعاريض اصناف البلاء و مصروف جهد القضاء، لا اذكر منك الا الجميع و لا ارى منك غير التفضيل .

خيرك شامل و فضلك على متواتر و نعمتك عندى متصله و سوابق لم تحقق حذارى بل صدقت رجائى و صاحبت اسفارى و اكرامت احضارى و شفيت امراضى و اوصابى و عافيت منقلبى و مثواى و لم تشمت بى اعدائى و رميت من رمانى و كفيتنى موونه من عادانى .

فحمدى لك واصل و ثنائى عليك دائم من الدهر الى الدهر بالوان التسبيح ، خالصا لذكرات و مرضيا لك بناصع التوحيد و امحاض التمجيد بطول التعديد و مزيه اهل المزيد، لم تعن فى قدرتك و لم تشارك فى الهيتك و لم تعلم اذ حبست الاشياء على الغرائز، و لا خرقت الاوهام حجب الغيوب فتعتقد فيك محدودا فى عظمتك .

فلا يبلغك بعد الهمم و لا ينالك غوص الفكر و لا ينتهى اليك نظر ناظر فى مجد جبروتك ، ارتفعت عن صفه المخلوقين صفات قدرتك ، و علا عن ذلك كبرياء عظمتك ، لاينقص ما اردت ان يزداد، و لا يزداد ما اردت ان ينقص ، (و)  لا احد حضرك حين برات النفوس ، كلت الاوهام عن تفسير صفتك و انحسرت العقول عن كنه عظمتك ، و كيف توصف و انت الجبار القدوس ، الذى لم تزل ازليا دائما فى الغيوب وحدك ليس فيها غيرك و لم يكن لها سواك .

حار فى ملكوتك عميقات مذاهب التفكير، فتواضعت الملوك لهيبتك و عنت الوجوه بذل الاستكانه لك ، و انقاد كل شى ء لعظمتك ، و استسلم كل شى ء لقدرتك ، و خضعت لك الرقاب ، و كل دون ذلك تحبير اللغات ، و ضل هنالك التدبير فى تصاريف الصفات ، فمن تفكر فى ذلك رجع طرفه اليه حسيرا و عقله مبهورا و تفكره متحيرا .

اللهم فلك الحمد متواترا متواليا متسقا مستوثقا، يدوم و لا يبيد، غير مفقود فى الملكوت و لا مطموس فى العالم و لا منتقص فى العرفان ، و لك الحمد ما لا تحصى مكارمه فى الليل اذا ادبر و الصبح اذا اسفر و فى البرارى و البحار و الغدو و الاصال و العشى و الابكار و فى الظهائر و الاسحار.

اللهم بتوفيقك قد احضرتنى الرغبه و جعلتنى منك فى و لايه العصمه ، فلم ابرح فى سبوغ نعمائك و تتابع آلائك ، محفوظا لك فى المنعه و الدفاع ، محوطا بك فى مثواى و منقلبى ، و لم تكلفنى فوق طاقتى اذ لم ترض منى الا طاعتى ، و ليس شكرى و ان ابلغت فى الفعال ببالغ اداء حقك و لا مكافيا لفضلك ، لانك انت الله الذى لا اله الا انت ، لم تغب و لا تغيب عنك غائبه و لا تخففى عليك خافيه ، و لم تضل لك  فى ظلم الخفيات ضاله ، انما امرك اذا اردت شيئا ان تقول له كن فيكون .

اللهم لك الحمد مثل ما حمدت به نفسك و اضعاف ما حمدك به الحامدون (و سبحك به المسبحون )  و مجدك به الممجدون و كبرك به المكبرون و عظمك به المعظمون ، حتى يكون لك منى وحدى و بكل  طرفه عين و اقل من ذلك ، مثل حمد الحامدين و توحيد اصناف المخلصين و تقديس ‍ العارفين و ثناء جميع المهللين ، و مثل ما انت به عارف من جميع خلقك من الحيوان ، و ارغب اليك فى رغبه ما انطقتنى به من حمدك ، فما ايسر ما كلفتنى به من حقك و اعظم ما وعدتنى على شكرك .

ابتداتنى بالنعم فضلا و طولا، و امرتنى بالشكر حقا و عدلا، و وعدتنى عليه اضعافا و مزيدا، و اعطيتنى من رزقك ، اعتبارا و فضلا، و سالتنى منه يسيرا صغيرا و اعفيتنى من جهد البلاء و لم تسلمنى للسوء من بلاءك مع ما اوليتنى من العافيه و سوغت من كرائم النحل ، و ضاعفت لى الفضل مع اودعتنى من المحجه الشريفه ، و يسرت لى من الدرجه الرفيعه ، و اصطفيتنى با عظم النبيين دعوه و افضلهم شفاعه محمد صلى الله عليه و آله .

اللهم فاغفر لى  ما لا يسعه الا مغفرتك و لا يمحقه الا عفوك ، و لا يكفره الا فضلك ، و هب لى فى يومى (هذا)  يقينا تهون على به مصيبات الدنيا و احزانها، بشوق اليك و رغبه فيما عندك ، و اكتب لى عندك المغفره ، و بلغنى الكرامه ، و ارزقنى شكر ما انعمت به على ، فانك انت الله الواحد الرفيع البدى ء البديع السميع العليم ، الذى ليس لامرك مدفع و لا عن قضاءك ممتنع ، اشهد انك ربى و رب كل شى ء، فاطر السماوات و الارض ، عالم الغيب و الشهاده العلى الكبير.

اللهم انى اسالك الثبات فى الامر و العزيمه على الرشد و الشكر على نعمتك ، اعوذ بك من جور كل جائر و بغى كل باغ و حسد كل حاسد، بك اصول على الاعداء و بك ارجو ولايه الاحباء مع ما لا استطيع احصاءه و لا تعديده ، من عوائد فضلك و طرف رزقك و الوان ما اوليت من ارفادك ، فانك انت الله الذى لا اله الا انت ، الفاشى فى الخلق رفدك  الباسط بالجود يدك ، و و لا تضاد فى حكمك و لا تنازع فى امرك ، تملك من الانام ما تشاء و لا يملكون الا ما تريد.

قل اللهم مالك الملك من تشاء و تنزع الملك ممن تشاء و تعز من تشاء و تذل من تشاء بيدك الخير انك على كل شى ء قدير، تولج الليل فى النهار و تولج النهار فى الليل و تخرج الحى من الميت و تخرج الميت من الحى و ترزق من تشاء بغير حساب .
انت المنعم المفضل الخالق البارى القادر القاهر المقدس فى نور القدس ، ترديت بالمجد و العز و تعظمت بالكبرياء و تغشيت بالنور و البهاء و تجللت بالمهابه و السناء، لك المن القديم و السلطان الشامخ و الجواد الواسع و القدره المقتدره ، جعلتنى من افضل بنى آدم و جعلتنى سميعا بصيرا سويا معافا، لم تشغلنى بنقصان فى بدنى و لم تمنعك كرامتك اياى و حسن صنيعك عندى و فضل انعامك على انت وسعت على فى الدنيا و فضلتنى على كثير من اهلها.

فجعلت لى سمعا يسمع آياتك و فوادا يعرف  عظمتك ، و انا بفضلك حامد و بجهد يقينى  لك شاكر، و بحقك شاهد، فانك حى قبل كل حى و حى بعد كل و حى ترث الحياه ، لم تقطع خيرك عنى طرفه عين فى كل وقت ، و لم تنزل بى عقوبات النقم و لم تغير على دقائق العصم ، فلو لم اذكر من احسانك الا عفوك و اجابه دعائى حين رفعت راسى بتحميدك و تمجيدك و فى قسمه الارزاق حين قدرت ، فلك الحمد عدد ما حفظه  علمك و عدد ما احاطت به قدرتك و عدد ما وسعته رحمتك .

اللهم فتمم احسانك فيما بقى كما احسنت فيما مضى فانى اتوسل اليك بتوحيدك و تمجيدك و تحميدك و تهليلك و تكبيرك و تعظيمك ، و بنورك و رافتك و رحمتك و علوك و جمالك و جلالك و بهائك و سلطانك و قدرتك و بمحمد و آله الطاهرين الا تحرمنى رفدك و فوائدك ، فانه لا يعتريك لكثره ما يتدفق  به عوائق البخل و لا ينقص جودك تقصير فى شكر نعمتك ، و لا تفنى حزائن مواهبك النعم و لا تخاف ضيم املاق فتكدى ، و لا يلحقك خوف عدم فينقص فيض فضلك .

اللهم ارزقنى قلبا خاشعا و يقينا صادقا و لسانا ذاكرا، و لا تومنى مكرك و لا تكشف عنى سترك و لا تنسنى ذكرك و لا تباعدنى من جوارك و لا تقطعنى من رحمتك و لا تويستنى من روحك و كن لى انيسا  من كل و خشه و اعصمنى من كل هلكه و نجنى من كل بلاء فانك لا تخلف الميعاد.

اللهم ارفعنى و لا تضعنى و زدنى لا تنقصنى و ارحمنى و لا تعذبنى و انصرنى و لا تخذلنى و آثرنى و لا توثر على ، و صل على محمد و آل محمد و آل محمد الطيبين الطاهرين و سلم تسليما كثيرا.

ابن عباس رضى الله عنه گويد: آن حضرت افزود: ببين آن را ازبر كرده باشى و هيچ روز خواندن آن را ترك مكن . اميدوارم وقتى به سرزمين خويش ‍ مى رسى ، خداوند دشمنت را نابود كرده باشد. من از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شنيدم :
هر كه اين دعا را با نيت پاك و دلى فروتن بخواند، اگر فرمان دهد تا كوه ها حركت كند، حركت خواهند كرد و اگر بخواهد، بر دريا راه خواهد رفت .

آن مرد ره سپار ديار خود شد. چهل روز بعد، نامه اش به امير المؤ منين عليه السلام رسيد كه خداوند دشمنش را نابود كرده است ؛ چنان كه در آن ناحيه يك تن (از دشمنان ) باقى نمانده است . امير المؤ منين عليه السلام فرمود: مى دانستم . اين را پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم به من فرمود. هر كار سخت من با اين دعا آسان شده است.

مجموعه دعاهای ناب حضرت علی (ع)

كه برترين درودها و سلام ها نثارش باد
1 - دعاى آموخته رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم به امير المؤ منين عليهالسلام هنگام فرستادن آن حضرت به يمن
اللهم انى اتوجه اليك بلاثقه منى بغيرك و لا رجاء ياوى بى الا اليك ، و لا قوه اتكل عليها، و لا حيله الجا اليها الا طلب فضلك و التعرض لرحمتك ، و السكون الى احسن عادتك ،  و انت اعلم بما سبق لى فى و جهى هذا مما احب و اكره ، فانما اوقعت على فيه قدرتك ، فمحمود فيه بلاوك ، متضح فيه قضاوك ، و انت تمحو ما تشاء و تثبت و عندك ام الكتاب .
اللهم فاصرف عنى مقادير كل بلاء و مقاصر كل لاواء وابسط على كنفا من رحمتك و سعه من فضلك و لطفا من عفوك ، حتى لا احب تعجيل ما اخرت و لا تاخير ما عجلت ، و ذلك مع ما اسالك ان تخلفنى فى اهلى و ولدى و صروف حزانتى باحسن ما خلفت به غائبا من المومنين ، فى تحصين كل عوره و ستر كل سيئه و حط كل معصيه و كفايه كل مكروه ، و ارزقنى على ذلك شكرك و ذكرك و حسن عبادتك و الرضا بقاضاءك .
يا ولى المومنين و اجعلنى و ولدى و ما خولتينى و رزقنى من المومنين و المومنات فى حماك الذى لايستباح ، و ذمتك التى لاتخفر، و جوارك الذى لايرام ، و امانك الذى لاينقض ، و سترك الذى لايهتك ، فانه من كان فى حماك و ذمتك و جوارك و امانك و سترك كان آمنا محفوظا، و لا حول ولا قوه الا بالله العلى العظيم .
2 - دعاى مولاى متقيان عليه السلام  
روايت است كه آن را روز جمل پيش از جنگ خواندند:
اللهم انى احمدك و انت للحمد اهل ، على حسن صنعك الى و تعطفك على ، و على ما وصلتنى  به من نورك ، و تداركتنى به من رحمتك ، و اسبغت على من نعمتك ، فقد اصطنعت عندى يا مولاى ما يحق لك به جهدى و شكرى لحسن عفوك و بلائك القديم عندى ، و تظاهر نعمائك على و تتابع اياديك لدى ، لم ابلغ احراز حظى و لا صلاح نفسى .
و لكنك يا مولاى بداتنى اولا باحسانك ، فهديتنى لدينك و عرفتنى نفسك و ثبتنى فى امورى كلها بالكفايه و الصنع لى ، فصرفت عنى جهد البلاء، و منعت منى محذور القضاء، فلست اذكر منك الا جميلا، و لم الا تفضيلا، يا الهى كم من بلاء و جهد صرفته عنى و اريتينه فى غيرى ، فكم  من نعمه اقررت بها عينى و كم من صنيعه شريفه لك عندى ، الهى انت الذى تجيب عند الا ضطرار دعوتى ، و انت الذى تنفس عند الغموم كربتى .
و انت الذى تاخذ لى من الاعداء بظلامتى ، فما وجدتك ولا اجدك بعيدا منى حين اريدك ، و لا منقبضا عنى حين اسالك و لا معرضا عنى حين ادعوك ، فانت الهى اجد صنيعك عندى محمودا و حسن بلاءك عندى موجودا، و جميع افعالك  عندى جميلا، يحمدك لسانى و عقلى و جوارحى و جميع ما اقلت الارض منى .
يا مولاى اسالك بنورك  الذى اشتققته من عظمتك ، و عظمتك التى اشتققتها من مشيتك ، و اسالك باسمك الذى علا، ان تمن على بواجب شكرى نعمتك . رب ما احرصنى على ما زهدتنى فيه و حثتنى عليه ، ان لم تعنى على دنياى بزهد و على آخرتى بتقواى هلكت ربى . دعتنى دواعى الدنيا من حرث النساء و البنين .
فاجبتها سريعا و ركنت اليها طائا، و دعتنى دواعى الاخره من الزهد والا جتهاد، فكبوت لها و لم اسارع اليها مسارعتى الى الحطام الهامد و الهشيم البائد و السراب الذاهب عن قليل ، رب خوفتنى و شوفتنى و احتججت على ، فما خفتك حق خوفك و اخاف ان اكون قد تثبطت عن السعى لك ، و تهاونت بشى ء من احتجاجك .
اللهم فاجعل فى هذه الدنيا سعيى لك و فى طاعتك ، و املا قلبى خوفك و حول تثبيطى و تهاونى و تفريطى و كلما اخافه من نفسه فرقا منك و صبرا على طاعتك و عملا به ، يا ذالجلال و الاكرام ، و اجعل جنتى من الخطايا حصينه و حسناتى مضاعفه فانك تضاعف لمن تشاء.
اللهم اجعل درجاتى فى الجنان رفيعه ، و اعوذ بك ربى من رفيع المطعم و المشرب ، و اعوذ بك من شر ما اعلم و من شر ما لا اعلم ، و اعوذ بك من الفوحش كلها ما ظهر منها و ما بطن ، و اعوذ بك ربى ان اشترى الجهل بالعلم كما اشترى غيرى ، او السفه بالحلم او الجزع بالصبر و الظلاله بالهدى او الكفر بالايمان ، يا رب من على بذلك ، فانك تتولى الصالحين و لا تضيع اجر المحسنين و الحمدلله رب العالمين .
3 - دعاى سرور مومنان حضرت على بن ابى طالب عليه السلام در آغاز جنگ صفين
از كتاب صفين عبدالعزيز جلودى (ابو احمد بن يحيى بن احمد بن عيسى (332) از علماى شيعه (اين دعا را مى آوريم ). او گويد: آن گاه كه پرچم را پيش راندند، آن حضرت چنين خواندند:
بسم الله الرحمان الرحيم ، لاحول ولا قوه الا بالله العلى العظيم ، اللهم اياك نعبد و اياك نستعين . يا الله يا رحمان يا رحيم ، يا احد يا صمد يا اله محمد، اليك نقلت الاقدام ، و افضلت القلوب و شخصت الابصار و مدت الاعناق و طلبت الحوائج و رفعت الايدى .
اللهم افتح بيننا و بين قومنا بالحق و انت خير الفاتحين . سپس سه بار خواندند: لا اله الا الله و الله اكبر.
4 - نقل ديگرى از كتاب جلودى  
او گويد: آنگاه كه مولا عليه السلام به جنگ مى رفت ، تا هنگام سوار شدن ، نام خدا را بر زبان داشت . آن گاه مى خواند:
سبحان الذى سخر لنا هذا و ماكنان له مقرنين و انا الى ربنا لمنقلبون ، الحمدلله اعلى نعمه  علينا و فضله العظيم عندنا.
سپس سوار استر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم به سوى قبله روى مى كرد و دعاى نخست را مى خواند؛ با جابه جايى در عبارت .
5 - (يك حكايت )  
در پايان كتابى به خط ابن الباقلانى ، دانشمند متكلم نحوى (338-403) به قطع يك ورق ، اين رويا را خواندم كه به خط ديگرى نوشته شده بود:
شخصيت بزرگ و دانشمند، مويدالدين شرف القضاه عبدالملك - كه خداوند برترى اش را ادامه دهاد - برايم گفت :
بيمار شده بودم . (در خواب ديدم كه ) امير المؤ منين عليه السلام گويد از آسمان نزد من فرود آمد. خواستم براى بيمارى ام از آن حضرت دعا بخواهم ؛ اما چيزى نگفتم : آن حضرت خود فرمود: بهبود است  و بر بازوى راستم دست كشيد.
سپس فرمود: اين را سه بار بخوان ؛ خدا بدان ، تو را حفظ مى كند:
اعوذ بالله من الشيطان الرجيم ، الذى قال لهم الناس : ان الناس قد جمعوا لكم فاحشوهم فزادهم ايمانا و قالوا: حسبنا الله و نعم الوكيل . اعوذ بالله من الشيطان الرجيم ، و افوض امرى الى الله ، ان الله بصير بالعباد. اعوذ بالله من الشيطان الرجيم ، ما يفتح الله للناس من رحمه فلا ممسك لها و ما يمسك فلا مرسل له من بعده و هو العزيز الحكيم . 
آن گاه كه بگويى : الذين ... تا آخر آيه ، خداوند متعال مى فرمايد: فاتقلبوا بنعمه من الله و فضل لم يمسهم سوء ، و هنگامى كه بخوانى : افوض امرى الى الله ، خداى - تعالى - مى فرمايد: فوقاه الله سيئات ما مكروا و حاق بال فرعون سوء العذاب و گاهى كه مى گويد: ما يفتح الله ... تا آخر آيه ، اين همه ى ايمان است ...
اين تفسير امير المؤ منين عليه السلام است . ادامه ى تفسير واپسين آيه از سخن امير المؤ منين عليه السلام افتاده است .
6 - دعاى مولا امير المؤ منين عليه السلام در روز هرير در صفين  
سعد بن عبدالله (در كتاب (فضل ) الدعاء) - محمد بن عبدالله مسمعى - عبدالله بن عبدالرحمان اصم ( - ابو جعفر مومن الطاق ).
(نيز) موسى بن جعفر بن وهب بغدادى - محمد بن حسن بن شمون - عبدالله بن عبدالرحمان (اصم ) - ابوجعفر احول محمد بن نعمان :
امام صادق عليه السلام فرمود: امير المؤ منين عليه السلام در روز هرير - آن گاه كه بر دوستان حضرتش كار سخت شد - دعاى كرب را برخواند و هر كه در اندوه غم آن را بخواند، خداوند از آن رهايى اش ‍ مى دهد. دعاى كرب اين است :
اللهم لا تحبب الى ما ابغضت ، و لا تبغض الى ما احببت ، و اللهم انى اعوذ بك ان ارضى سخطك او اسخط رضاك او ارد قضائك او اعدو قولك او اناصح اعدائك او اعدو امرك فيهم .
اللهم ما كان من عمل او قول بقربنى من رضوانك و يباعدنى من سخطك ، فصبرنى له و احملنى عليه يا ارحم الراحمين . اللهم انى اسالك لسانا ذاكرا و قلبا شاكرا و يقينا صادقا و ايمانا خالصا و جسدا متواضعا، و ارزقنى منك حبا و ادخل قلبى منك رعبا.
اللهم فان ترحمنى فقد حسن ظنى بك و ان تعذبنى فبظلمى و جورى و جرمى و اسرافى على نفسى ، فلا عذر لى ان اعتذرت و لا مكافاه و جرمى و اسرافى على نفسى ، فلا عذر لى ان اعتذرت و لا مكافاه احتسب بها. اللهم اذا حضرت الا جال و نفدت الايام و كان لابد من لقائك فاوجب لى من الجنه منزلا يغبطنى به الاولون و الاخرون ، لا حسره بعدها و لا رفيق بعد رفيقها فى اكرمها منزلا.
اللهم البسنى خشوع الايمان بالعز قبل خشوع الذل فى النار، اثنى عليك رب احسن الثناء لان بلاءك عندى احسن البلاء، اللهم فاذقنى من عونك و تاييد و توفيقك و رفدك ، و ارزقنى شوقا الى لقائك و نصرا فى نصرك حتى اجد حلاوه ذلك فى قلى تن و اعزم لى على ارشد امورى ، فقدترى موقفى و موقف اصحابى و لا يخفى عليك شى ء من امرى .
اللهم انى اسالك النصر الذى نصرت به رسولك و فرقت به بين الحق و الباطل حتى اقمت به دينك و افلجت به حجتك ، يامن هو لى فى كل مقام .
7 - دعايى ديگر  
سعد بن عبدالله (صاحب كتاب فضل الدعاء) گويد: امير مومنان عليه السلام آن را پيش از برداشتن قرآن هابرخواند.
مفهوم تقريبى سخن سعد بن عبدالله چنين است : ابليس فريادى كشيد كه برخى سپاهيان شنيدند. او معاويه و يارانش را به بر پا كردن نيرنگ آلود نسخه هاى شريف قرآن راهنمايى كرد. خوارج سپاه معاويه اين شبهه افكنى را پاسخ مثبت دادند و قرآن ها را بالا گرفتند. ياران امير المؤ منين عليه السلام دو دسته شدند؛ چان كه در روزگار پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم . آن گاه مولا عليه السلام چنين دعا فرمود:
اللهم انى اسالك العافيه من جهد البلاء و من شماته الاعداء، اللهم اغفر لى ذنبى و زك عملى و اغسل خطاياى فانى ضعيف الا ما قويت ، و اقسم لى حلما تسد به باب الجهل و علما تفرج به الجهلات و يقينا تذهب به الشك عنى ، و فهما تخرجنى به من الفتن المعضلات و نورا امشى به فى الناس ، و اهتدى به فى الظلمات .
اللهم اصلح لى سمعى و بصرى و شعرى و بشرى و قلبى صلاحا باقيا تصلح بها ما بقى من جسدى ، اسالك الراحه عند الموت و العفو عند السحاب .
اللهم انى اسالك اى عمل كان احب اليك و اقرب لديك ان تستعملنى فيه ابدا ثم لقنى اشرف الاعمال عندك و آتنى فيه قوه و صدقا و جدا و عزما منك و نشاطا، ثم اجعلنى اعمل ابتغاء و جهك و معاشه فيما آتيت صالحى عبادك ، ثم اجعلنى لا اشترى به ثمنا قليلا و لا ابتغى به بدلا، و لا تغيره فى سراء و لا ضراء و لا كسلا و لا نسيانا و لا رياء و لا سمعه حتى تتوفانى عليه ، و ارزقنى اشرف القتل فى سبيلك ، انصرك و انصر رسولك ، اشترى الحياه الباقيه بالدنيا، و اغننى بمرضاه من عندك .
اللهم و اسالك ، قلبا سليما ثابتا حفيظا منيبا يعرف المعروف فيتبعه ، و ينكر المنكر فيجتنبه ، لا فاجرا شقيا و لا مرتابا، يا باسط اليدين بالرحمه ، يا من سبقت رحمته غضبه ، اسالك ان تجعل حياتى زياده لى فى كل خير، و اجعل الوفاه نجاه لى من كل شر، و اختم لى عملى بالشهاده ، يا عدتى فى كربتى ، و يا صاحبى فى حاجتى ، و وليى فى نعمتى .
و اسالك ان ترزقنى شكر نعمتك و صبرا على بليتك و رضى بقدرك و تصديقا بوعدك و حفظا لوصيتك و ورعا عن محارمك و توكلا عليك و اعتصاما بحبلك و تمسكا بكتابك و معرفته بحقك و قوه فى عبادتك و نشاطا لذكرك ما استعمرتين فى ارضك ، فاذا كان ما لا بد منه الموت فاجعل ميتتى  قتلا فى سبيلك بيد شر خلقك و اجعل مصيرى فى الاحياء المرزوقين عندك فى دار الحيوان .
اللهم اجعل النور فى بصرى و اليقين فى قلبى و خوفك فى نفسى و ذكرك على لسانى . اللهم اجعل رغبتى فى مسالتى اياك رغبه اوليائك فى مسائلهم ، و اجعل رهبتى اياك فى استجارتى من عذابك رهبه اوليائك . اللهم و استعملنى فى مرضاتك و طاعتك عملا لا اترك شيئا من مرضاتك و طاعتك مخافه احد من خلقك دونك .
اللهم ما آتيتنيمن خير فاتنى معه شكرا يحدث لى به  ذكرا و احسن لى به ذخرا، و ما زويت عنى من عطاء و آتيتنى عنه غنا فاجعل لى فيه اجرا و آتنى عليه صبرا. اللهم سد فقرى فى الدنيا ولا تلهنى عن  عبادتك و لاتنسنى ذكرك و لا تقصر رغبتى فى ما عندك .
اللهم انى اعوذ بك من الغم و الحزن و العجز و الكسل و الجبن و البخل و سوء الخلق و ضلع الدين و غلبه الرجال و غلبه العدو و توالى الايام ، و من شر ما يعمل الظالمون فى الارض و بليه لا استيطع عليها صبرا، و اعوذ بك من كل شى ء زحزح بينى و بينك او باعد منك او صرف عنى و جهك او نقص  من حظى عندك ، و اعوذ بك ان تحول خطاياى او ظلمى او اسرافى على نفسى و اتباع هواى و استعمال شهوتى دون رحمتك  و برك و فضلك و بركاتك و موعودك على نفسك .
اللهم انى اعوذ بك من صاحب سوء فى المغيب و المحضر، فان قلبه يرعانى و عيناه تبصرانى و اذناه تسمعانى ، ان رآى حسنه اخفاها و ان رآى سيئه ابداها، و اعوذ بك من طمع يدنى  الى طبع ، و اعوذ بك من ضلاله تردينى و من فتنه تعرض لى و من خطيئه لا توبه معها، و من منظر سوء فى الاهل و المال و الولد و عند غضاضه الموت .
و اعوذ بك من الكفر و الشك و البغى و الحميه و الغضب ، و اعوذ بك من غنى يطغينى و من فقر ينسينى و من هوى يردينى و من عمل يخزينى و من صاحب يغوينى .
اللهم انى اعوذ بك من شر يوم اوله فزع و آخره جزع ، تسود فيه الوجوه و تجف فيه الاكباد، و اعوذ بك ان اعمل ذنبا محبطا لا تغفره ابدا، و من ذنب يمنع خير الاخره و من امل يمنع خير العمل و من حياه تمنع خير الممات و اعوذ بك من الجهل و الهزل و من شر القول و الفعل ، و من سقم يشغلنى و من صحه تلهينى .
و اعوذ بك من التعب و النصب و الوصب و الضيقف و الضلاله و الغائله و الذله و المسكنته و الرياء و السمعه و الندامه و الحزن و الخشوع و البغى و الفتن و من جميع الافات و السيئات و بلاء الدنيا و الاخره ، و اعوذ بك من الفواحش ما ظهر منها و ما بطن ، و اعوذ بك من وسوسه الانفس مما لا تحب من القول و الفعل و العمل ، اللهم انى اعوذ بك من الجن و الانس و الحس و اللبس و من طوارق الليل و النهار و انفس الجن و اعين الانس .
اللهم انى اعوذ بك من نفس لا تشبع و من قلب لا يخشع و من دعاء لا يسمع و صلاه لا ترفع . اللهم لا تجعلنى فى شى ء من عذابك و لا تردنى فى ضلاله . اللهم انى اعوذ بك  بشده ملكك و عزه قدرتك و عظمه سلطانك ، من  شر خلقك اجمعين .
امام صادق عليه السلام افزودند: اين دعا - كه در هر مشكل و سختى مى شود خواند - دعايى است كه خواننده اش پاسخنه نمى شنود؛ ان شاء الله تعالى .
8 - دعاى ديگر مولا امير المؤ منين عليه السلام در روز صفين  
در كتاب الدعاء و الذكر اثر حسين بن سعيد اهوازى رحمه الله خواندم و به سند او روايت مى كنم كه يعقوب بن شعيب گويد: حضرت امام صادق عليه السلام فرمود: از دعاهاى امير المؤ منين عليه السلام در روز صفين اين بود:
اللهم رب هذا السقف المرفوع المكفوف المحفوظ، الذى جعلته مغيض الليل و النهار، و جعلت فيها مجارى الشمس و القمر و منازل الكواكب و النجوم ، و جعلت ساكنه سبطا من الملائكه لايسامون العباده ، و رب هذه الارض التى جعلتها قرارا للناس و الانعام و الهوام ، و ما نعلم و مالا نعلم مما يرى و مما لا يرى من خلقك العظيم .
و رب الجبال التى جعلتها للارض اوتادا و للخلق متاعا، و رب البحر المسجور المحيط بالعالم ، و رب السحاب المسخر بين السماء، و الارض و رب الفلك التى تجرى فى البحر بما ينفع الناس ، ان اظفر تنا على عدونا فجنبنا الكبر و سددنا للرشد، و ان اظفر تهم علينا فارزقنا الشهاده و اعصم بقيه اصحابى من الفتنه .
اين پايان دعاست . شايد عبارت : اظفرتنا ( ما را يارى دادى ) و اظفرتهم (= ايشان راپيروزى دادى ) در اصل ، اظهرتنا اظهرتهم (تقريبا به همان معنا) بوده است ؛ زيرا بعداز هر يكت على است (على عدونا و علينا) نه باعداء نا؛ هر چند حروف در معناى يك ديگر بهكار مى روند.
9 - (دعايى ديگر)  
در پايان مجموعه نوشته هايى از احمد بن حسين بن سليمان ديدم كه چنين نوشته بود:
از دعاهاى نبى اكرم صلى الله عليه و آله و سلم .
اللهم انى اعوذ بك ان افتقر فى غناك او اضل فى هداك و اذل فى عزك او اضام فى سلطانك او اضطهد و الامر اليك . اللهم انى اعوذ بك ان اقول زورا او اغشى فجورا او اكون بك مغرورا.
10 - نيز از مولا امير المؤ منين عليه السلام در صفين  
اين دعا را در جزء چهارم كتاب دفع الهموم و الاحزان احمد بن داوود نعمانى ديدم كه ابن عباس گويد:
در شب صفين ، به امير مومنان عليه السلام عرض كردم : آيا نمى بينيد كه دشمنان ما را محاصره كرده اند؟ فرمود: مى ترسى گفتم : آرى (آن حضرت ) خواند:
اللهم انى اعوذ بك ان اضام فى سلطانك ، اللهم انى اعوذ بك ان اضل فى هداك ، اللهم انى اعوذ بك ان افتقر فى غناك ، اللهم انى اعوذ بك ان اضيع فى سلامتك ، اللهم انى اعوذ بك ان اغلب و الامر اليك .
11 - دعاى ديگر از مولا امير المؤ منين عليه السلام  
اين دعا را آن حضرت به اويس قرنى آموخت و اين غير از دعايى است كه در كتابالسعاده ( السعادات ) آورده ايم و نه آن كه در اغاثه الداعى .
موسى بن زيد از اويس قرنى نقل مى كند كه امير مومنان عليه السلام فرمود:
هر كه انى دعا را بخواند، خداوند دعايش را مى پذيرد و همه ى خواسته هايش را بر مى آورد. رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم نيز فرمود:
سوگند به آن كسى كه مرا پيامبرى راستين داد، هر كه سخت تشنه و گرسنه گردد و اين دعا را بخواند، خداوند آب و خوراكش دهد. اگر اين دعا را بر كوهى بخوانند كه مانع رسيدن به هدف است ، گشاده مى شود و راهى به مقصد در آن باز مى شود. اگر آن را بر ديوانه بخوانند، هشيار مى گردد و اگر بر باردار سخت زايى بخوانند، خداوند - عزوجل - زادن را بر او آسان مى سازد.
(پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله وسلم در ادامه ) فرمود: به آن كه مرا به حقيقت به پيامبرى برانگيخت سوگند كه هر كس چهل شب جمعه اين دعا را بخواند، هر گناهى كه نسبت به پروردگار داشته است آمرزيده مى شود و اگر نزد شاهى رود، از گزند او ايمن خواهد بود و اگر با خواندن اين دعا به خواب رود، خداوند به شما ر هر حرف آن ، هزار فرشته ى روحانى با چهره هايى هفتاد هزار بار نيكوتر از خورشيد مى انگيزد تا براى او آمرزش ‍ بخواهند. اگر خواننده ى اين دعا گناهان كبيره آورده باشد، همه ى گناهانش ‍ آمرزيده مى شود و اگر در شب خواندن دعا بميرد، شهيد به شمار مى رود.
آن گاه (امير المؤ منين عليه السلام ) به من فرمود: اى اببا عبدالله خداوند او (خواننده ى دعا) و خانواده و موذن مسجدش و امام آن را - براى خويش برگزيده است - مى آمرزد! متن دعا:
يا سلام المومن المهيمن العزيز الجبار المتكبر، الطاهر المطهر القاهر القادر المقتدر، يا من ينادى من كل فج عميق بالسنه شتى و لغات مختلفه و حوائج اخرى ، يا من لا يشغله شان عن شان ، انت الذى لاتغيرك الازمنه و لا تحيط بك الامكنه ، و لاتاخذك نوم و لا سنه ، يسرلى من امرى ما اخاف عسره ، و فرج لى من امرى ما اخاف كربه ، و سهل لى من امرى ما اخاف حزنه .
سبحانك لا اله الا انت انى كنت من الظالمين ، عملت سوء و ظلمت نفسى فاغفر لى انه لا يغفر الذنوب الا انت و الحمد الله رب العالمين ، و لا حول ولا قوه الا بالله العليالعظيم ، و صلى الله على نبيه محمد و آله و سلم تسليما .
12 - دعاى ديگرى از مولا حضرت امير المؤ منين عليه السلام ايضا به اويس قرنى
ابو عبدالله (محمد بن وهبان ) دبيلى (يا دبيلى ) در حديث مرفوعى به نقل از اويس قرنى ، از امير المؤ منين عليه السلام روايت مى كند كه فرمود:
رسول گرامى صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند: هر بنده اى اين دعا را بخواند، خواسته اش بر آورده مى شود.
پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بارها سوگند ياد فرمود كه اگر آن را بر آب روان بخوانند، بر جاى مى ايستد و اگر بر مردى كه سخت تشنه و گرسنه است بخوانند، خداوند سير و سيرابش مى سازد و اگر بر كوهى تا از جايش ‍ حركت كند، جابه جا مى شود و اگر بر زنى كه زادن بر او دشوار شده است ، خداوند آن را آسان مى سازد و اگر كسى در خانه اى بخواند - چنان چه سراسر شهر آتش بگيرد - خانه اش نخواهد سوخت و اگر مردى چهل شب جمعه آن را بخواند، خداوند همه ى گناهان او را نسبت به ديگران مى آمرزد. هيچ غم زده و اندوهناكى آن را نمى خواند مگر اين كه اندوهش زدوده شود و بر هيچ غم زده و اندوهناكى آن را نمى خواند مگر اين كه اندوهش زدوده شود و بر هيچ حاكم ستمگرى خوانده نمى شود مگر آن خداوند خواسته ى خواننده را بر آورد.
(فضيلت و آثار) اين دعا توضيح مفصلى دارد كه ما بخشى از آن را آورديم . متن دعا:
بسم الله الرحمان الرحيم ، اللهم انى اسالك و لا اسال غيركت و ارغب اليك و لا ارغب الى غيرك . (اسالك )  يا امان الخائفين و جار المستجرين ، انت الفتاح ذوالخيرات ، مقيل العثرات ، ماحى السيئات و كاتب الحسنات و رافع الدرجات .
اسالك با فضل المسائل كلها و انجحها التى لاينبغى للعباد ان يسا لوك الا بها، يا الله يا رحمان ، و باسمائك الحسنى و امثالك العليى و نعمك التى لا تحصى ، و باكرم اسمائك عليك و احبها اليك و اشرفها عندك منزله و اقربها منك وسيله و اجزلها مبلغا و اسرعها منك اجابه ، و باسمك المخرون الجليل الاجل العظيم الذى تحبه و ترضاه و ترضى عمن دعاك به ، فاستجبت دعائه و حق عليك الا تحرم سائلك .
و بكل اسم هو لك فى التواره و الانجيل و الزبور و الفرقان ، و بكل اسم هو لك علمته احدا من خلقك اوولم تعلمه احدا، و بكل اسم دعاك به حمله عرشك و ملائكتك و اصفياوك و من خلقك ، و بحق السائلين لك و الرغبين اليك و المتعوذين بك و المتضر عين لديك ، و بحق كل عبد متعبد لك فى بر او بحر او سهل او جبل .
ادعوك دعاء من قد اشتدت فاقته و عظم جرمه و اشرف على الهلكه و ضعف قوته ، و من لايثق بشى ء من علمه ، و لا يجد لذنبه غافرا غير مستنكف و لا مستكبر عن عبادتك ، يا انس كل فقير مستجير، اسالك بانك الله لا اله الا انت ، الحنان المنان بديع السماوات و الارض ذوالجلال و الاكرام عالم الغيب و الشهاده الرحمان الرحيم .
انت الرب و انا العبد، و انت المالك و انا المملوك ، و انت العزيز و انا الذليل ، و انت الغنى و انا الفقير، و انت الحى و نا الميت ، و و انت الباقى و نا الفانى ، و انت المحسن و انا المسى ء، و انت الغفور و انا المذنب ، و انت الرحيم و انا الخاطى ، و انت الخالق و انا المخلوق ، و انت القوى و انا الضعيف ، و انت المعطى و انا السائل ، و انت الامين و انا الخائف ، و انت الرازق و انا المرزوق .

و انت احق من شكوت اليه و استغثت به و رجوته ، لانك كم من مذنب قد غفرت له و كم من مسى ء قد تجاوزت عنه ، فاغفرلى و تجاوز عنى و ارحمنى و عافنى مما نزل بى و لا تفضحنى بما جنيته على نفسه ، و خذ بيدى و بيد والدى و ارحمنا برحمتك با ذالجلال و الاكرام .

دعاى ارزشمند و والايى از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم سليمان بن ابراهيم - موسى بن يزيد - انس بن اويس - مولا امير المؤ منين عليه السلام : رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: هر كه با اين عبارات خدا را بخواند، او را پاسخ مى دهد. به آن كه مرا به حقيقت پيامبرى داد، اگر اين نام ها را بر ورق هاى آهن بخوانند، نرم خواهد گرديد و اگر بر آب روان بخوانند، سخت خواهد شد - چندان كه بر آن بتوان پاى نهاد - و اگر بر ديوانه اى ، هشيار خواهد گرديد و اگر بر زن بار دارى كه زادن بر او سخت است ، خداوند آن را آسان خواهد ساخت و اگر مردى چهل شب جمعه آن را بخواند، خداوند همه ى گناهان مردمى و خدايى او را خواهد بخشود. سلمان فارسى كه رحمت حق بر او باد گفت : يا رسول الله ، پدر و مادرم فداى شما باد! آيا با اين دعا اين همه پاداش مى دهند؟! فرمود: اى ابا عبدالله ، مردم را بدان تشويق نكنيد كه بيم دارم بندگى را، به اميد آن ، رها سازند. سپس فرمود: اى ابا عبدالله ، خداوند گوينده ى اين كلمات و خاندان او و مربى شهر و همه ى هم شهريان او را مى آمرزد؛ ان شاء الله تعالى .

دعا اين است :

بسم الله الرحمان الرحيم اللهم انت الله و انت الرحمان و انت الرحيم ، الملك القدوس السلام المومن المهيمن العزيز الجبار المتكبر، الاول الاخر الظاهر الباطن الحميد المجيد المبدى المعيد الودود الشهيد القديم العلى العظيم العليم الصادق الرووف الرحيم الشكور الغفور العزيز الحكيم ، ذوالقوه المتين الرقيب الحفيظ ذوالجلال و الاكرام . العظيم العليم الغنى الولى الفتاح المرتاح القابض الباسط العدل الوفى الولى الحق المبين الخلاق الرزاق ، الوهاب التواب ، الرب الوكيل ، اللطيف الخبير، السميع البصير، الديان المتعالى ، القريب المجيب ، الباعث الوارث ، الواسع الباقى ، الحى الدائم الذى لايموت ، القيوم النور الغفار الواحد القهار. الاحد الصمد، لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد، ذوالطول المقتدر، علام الغيوب البدى ء البديع ، القابض الباسط، الداعى الظاهر، المقيت المغيث ، الدافع الرافع ، الضار النافع ، المعز المذل ، المطعم المنعم ،

المهيمن المكرم ، المحسن المجمل ، الحنان المفضل ، المحيى الميت ، الفعال لما يريد. مالك الملك ، توتى الملك من تشاء و تنزع الملك ممن تشاء، و تعز من تشاء، و تذل من تشاء، بيدك الخير، انك على شى ء قدير، تولج الليل فى النهار، و تولج النهار فى الليل ، و تخرج الحى من الميت ، و تخرج الميت من الحى ، و ترزق من تشاء بغير حساب ، فالق الاصباح ، و فالق الحب و النوى ، يسبح له ما فى السماوات و الارض و هو العزيز الحكيم . اللهم ما قلت من قول او حلفت من حلف او نذرت من نذر فى يوم هذا و ليلتى هذه فمشيتك بين يدى ذلك (كله )،

ما شئت منه كان و ما لم تشا منه لم يكن ، فادفعن نى بحولك و قوتك فانه لا حول و لا قوه الا بالله العلى العظيم . اللهم بحق هذه الاسماء عندك صلى على محمد و آل محمد و اغفر لى و ارحمنى و تب على و تقبل منى و اصلح لى شانى و يسر امورى و وسع على فى رزقى و اغنى بكرم و جهك عن جميع خلقك و صن وجهى و يدى و لسانى عن مساله غيرك و اجعل لى من امرى فرجا و مخرجا، فانك تعلم و لا اعلم و تقدر و لا اقدر و انت على كل شى ء قدير، برحمتك يا ارحم الراحمين ، و صلى الله على محمد سيد المرسلين و آله الطيبين الطاهرين .

چند دعای مجرب  از پیامبر اکرم (ص)

- دعاى ديگرى نيز كه جبرئيل عليه السلام به پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم آموخت

بسم الله الرحمان الرحيم  يا نور السماوات و الارض ، يا جمال السماوات و الارض ، يا بديع السماوات و الارض ، يا عماد السماوات و الارض ، يا ذالجلال و الاكرام ، يا صريخ المستصرخين ، يا غوث المستغيثين ، يا منتهى رغبه الراغبين ، و المفرج عن المكروبين ، و المروح عن المهمومين ، و مجيب دعوه المضطرين ، و كاشف السوء و ارحم الراحمين و اله العالمين ، و منزلا به كل حاجه يا اكرم الاكرمين و يا ارحم الراحمين ، افعل بى ما انت اهله و لا تفعل بى ما انا هله .

 - دعاى ديگر به روايت انس بن مالك از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم ازجبرئيل عليه السلام .

(جبرئيل ) فضيلت هاى بسيار براى اين دعا گفته است كه من به رعايت اختصار از آن صرف نظر مى كنم ؛ چه هدف خود دعاست . (نامش دعاى قدح است ):
بسم الله الرحمان الرحيم ، بسم الله و بالله و باسمه المبتدء رب الاخره و الاولى ، الا غايه له و لا منتهى ، رب الارض و السماوات العلى ، الرحمان على العرش استوى ، (له ما فى السماوات و ما فى الارض و ما بينهما و ما تحت الثرى ، و ان تجهز بالقول فانه يعلم السر و اخفى .
الله عظيم الالاء، دائم النعماء، قاهر الاعداء، عاطف برزقه ، معروف بلطفه ، عادل فى حكمه ، عالم فى ملكه ، الرحمان الرحيم ، رحيم الرحماء، عامل العلماء، غفور الغفراء قادر على ما يشاء.
سبحان الله الملك الواحد الحميد، ذى العرش المجيد، الفعال لمايريد، رب الارباب ، و مسبب الاسباب ، و سابق الاسباق ، و رازق الارزاق ، و خالق الاخلاق ، قادر على ما يشاء، مقدر المقدور، و قاهر القاهرين ، و عادل فى يوم النشور، اله الالهه يوم الواقعه ، رحيم غفور حليم شكور.
الحمدلله الرب العظيم ، و الحمدلله الملك الرحيم ، الاول القديم ، خالق العرش و السماوات و الارضين و هو السميع العليم ، قابل التوبه ، شكور حليم ، العزيز الرحيم ، الاول الاخر، الظاهر الباطن ، الدائم القائم ، رازق الوحوش و البهائم ، صاحب العطايا، و مانع البلايا، يشفى السقيم ، و يغفر للخاطئين ، و يعفو عن النادمين ، و يحب الصالحين ، و يووى الهاربين ، و يستر على المذنبين ، و يومن الخائفين .
سبحانك لا اله الا انت ، الكريم المعبود فى كل مكان ، تغفر الخطايا و تستر العيوب ، شكور حليم ، عالم بالحدود، منبت الزروع و الاشجار، فالق الحبوب ، صاحب الجبروت ، غنى عن الخلق ، قاسم الارزاق ، علام الغيوب ، انت الذى ليس كمثلك شى ء و انت على كل شى ء شهيد، انت الذى تعفو عن العاصى بعد ان يغرق فى الذنوب .
انت الذى كل شى ء خلقته ينصرف اليك بالمنسوب ، اغفرلى خطيئتى كما قلت : اعودنى استجب لكم ، و انت بوعدك صدوق ، نجنى من الهموم و الكروب ، انت غياث كل مكروب ، و انت الذى قلت : لاتقنطوا من رحمتى .
و انت بقولك صادق ليس بكذوب ، احفظنى من آفات الدنيا و الاخره ، و هول يوم اللحود، و لا تفضحنى سيدى على رووس الخلائق فى اليوم الموعود، الله اكبر الله اكبر، لا ضد له و لا ند له ، ولا صاحبه له ، و لا والد له و لا ولد له ، (و لا حد له ) ، و لا مثال له و لا كفوله ، و لا وزيرله و لا شريك له فى ملكه .
اسالك يا الله يا الله يا الله ، يا عزيز يا عزيز يا عزيز، ان ترينى فى منامى ما رجوت منك ، و ان تكرمنى بمغفره خطيئتى . انك على ما تشاء قدير يا ارحم الراحمين و لا حول و لا قوه الا بالله العلى العظيم . يا حنان يا منان يا سبحان يا غفران يا برهان يا سلطان ، يا ذالجلال و الاكرام .
اشهد ان كل معبود من دون عرشك الى قرار ارضك باطل غير وجهك الكريم المعبودت و آمنت بك و استغثت بك ، بحق لا اله الا انت اغثنى يا ارحم الراحمين .

- دعاى ديگر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم ، دعاى فرج

بسم الله الرحمان الرحيم ، اللهم انى اسالك يا الله يا الله يا الله ، يا من علا فقهر، و يا من بطن فخبر، و يا من ملك فقدر، و يا من عبد فشكر، و يا من عصى فغفر، يا من لايحيط به الفكر، يا من لا يدركه بصر، و يا من لايخفى عليه اثر.
يا عالى المكان ، يا شديد الاركان ، يا منزل الفرقان ، يا مبدل الزمان ، يا قابل القربان ، يا نير البرهان ، يا عظيم الشان ، يا ذاالمن و الاحسان ، و يا ذالعره و السلطان ، يا رحيم يا رحمان .
يا رب الارباب ، يا تواب يا وهاب ، يا معتق الرقابت يا منشى السحاب ، يا من حيث ما دعى اجاب ، يا مرخص الاسعار، يا منزل الامطار، يا منبت الاشجار فى الارض القفار و مخرج الثمار، يا دائم الثبات ، يا مخرج النبات ، يا محيى الاموات ، يا مقيل العثرات ، يا كاشف الكربات .
يا من لاتضجره الاصوات ولا تشتبه عليه اللغات ، و لا تغشاه الظلمات ، يا معطى السولات ، يا ولى الحسنات ، يا دافع البليات ، يا قابل الصدقات ، يا قابل التوبات ، يا عالم الخفيات ، يا مجيب الدعوات ، يا رافع الدرجات ، يا قاضى الحاجات ، يا راحم العبرات ، يا منجح الطلبات ، يا منزل البركات ، يا جامع الشتاب ، يا راد ما كان فات ، يا جمال الارضين و السماوات ، يا سابغ النعم ، يا كاشف الالم ، يا شافى السقم ، يا معدن الجود و الكرم .
يا اجود الاجودين ، يا اكرم الاكرمين ، يا اسمع السامعين ، يا ابصر الناظرين ، يا ارحم الراحمين ، يا اقرب الاقربين ، يا اله العالمين ، يا غياث المستغيثين ، يا جار المستجيرين ، يا متجاوزا عن المسيئين ، يا من لا يعجل على الخاطئين ، يا فكاك الماسورين ، يا مفرج غم المغمومين ، يا جامع المتفرقين ، يا مدرك الهاربين ، يا غايه الطالبين .
يا صاحب كل غريب ، يا مونس كل وحيد، يا راحم الشيخ الكبير، يا رازق الطفل الصغير، يا جابر العظم الكسير، يا عصمه الخائف السمتجير، يا من له التدبير و اليه التقدير، يا من العسير عليه سهل يسير، يا من هو بكل شى ء خبير، يا من هو على كل شى ء قدير، يا خالق الشمس و القمر المنير، يا فالق الاصباح ، يا مرسل الرياح ، يا باعث الارواح ، يا ذا الجود و السماح ، يا من بيده كل مفتاح .
يا عماد من لا عماد له ، يا سند من لا سند له ، يا ذخر من لا ذخر له ، يا عز من لا عزله ، يا كنز من لا كنزله يا حرز من لا حرز له ، يا عون من لا عون له ، يا ركن من لا ركن له ، يا غياث من لا غياث له ، يا عظيم المن ، يا كريم العفو، يا حسن التجاوز، يا واسع المغفره ، يا باسط اليدين بالرحمه ، يا مبتدئا بالنعم قبل استحقاقها، يا ذا الحجه البالغه ، يا ذالملك و الملكوت ، يا ذاالعزه و الجبروت ، يا من هو حى لايموت .

اسالك بعلمك الغيوب ، و بمعرفتك ما فى ضمائر القلوب ، و بكل اسم هو لك اصطفيته لنفسك او انزلته فى كتاب من كتبك و استاثرت به فى علم الغيب عندك ، و باسمائك الحسنى كلها حتى انتهى الى اسمك العظيم الاعظم الذى فضلته على جميع اسماءك ، اسالك به (اسالك به اسالك به )  ان تصلى على محمد و آله ، و ان تيسر لى من امرى ما اخاف عسره ، و تفرج عنى الهم و الغم و الكرب و ما ضاق به صدرى و عيل به صبرى ، فانه لايقدر على فرجى سواك ، و افعل بى ما انت اهله يا اهل التقوى و اهل المغفره .

يا من لا يكشف الكرب غيره ، ولا يجلى الحزن سواه ، و لا يفرج عنى الا هو، اكفنى شر نفسى خاصه و شر الناس عامه ، و اصلح لى شانى كله ، و اصلح امورى و اقض لى حوائجى و اجعل لى من امرى فرجا و مخرجا، فانك تعلم و لااعلم و تقدر و لا اقدر و انت على كل شى ء قدير، برحمتك يا ارحم الراحمين

تزکیه و پاکی نفس در دین اسلام

خودسازی و تهذیب نفس خودسازی و تهذیب نفس در معارف دین :
انسان موجودی دو بعدی است كه هم صلاحیت تعالی، تكامل و رسیدن به درجات ملائكه و صعود به «قابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنى» را دارد و هم قابلّیت تنزّل از مقام انسانیّت و رسیدن به درجه‎ای را داراست كه از درجه چهار پایان نیز فروتر رفته و به فرموده قرآن «كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ»می شود. نفس لوّامه‎ و قوّه عاقله بشر در پرتو ارشادات انبیاء الهی پیوسته اورا به سمت تكامل و ترقّی سوق می دهند و در مقابل، نفس امّاره همراه با وساوس شیطان همواره او را به ورطه حیوانیّت می كشانند. در اینجاست كه ضرورت مجاهده دائمی با نفس، مراقبت و مهذب ساختن آن از هواهای نفسانی روشن می گردد، مجاهده‎ای كه پیامبراكرم(ص) از آن به «جهاداكبر» تعبیر فرمودند و در صورت غفلت از آن انسان به وادی هلاكت سقوط خواهد كرد. از امام صادق (ع) نقل شده است كه پیامبر اكرم (ص) لشگری را به جنگ فرستادند، بعد از اینكه بازگشتند فرمودند: مرحبا بقوم قضوا الجهاد الاصغر وبقی علیهم الجهاد الاكبر. فقیل: یا رسول الله، ما الجهاد الاكبر؟ قال: جهاد النفس.
تزكیه و تهذیب نفوس از اهداف اولیه بعثت انبیاء‌ به شمار می رود. «هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَكِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَهَ » «او خداوندی است كه در میان مردمی امّی پیامبری از خودشان فرستاد تا آیات خدا را بر آنها خوانده و آنها را تزكیه نماید و كتاب و حكمت به آنها بیاموزد» و وقتی به اهمیت بیشتر آن پی می بریم كه می بینیم خداوند در قرآن كریم بعد از یازده بار قسم ، تنها راه رستگاری را تزكیه نفس ذكر می كند. «وَ الشَّمْسِ وَ ضُحیها ... قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّیها» «هر كه نفس خویش را تزكیه كرد رستگار شد.» و آنچه به این مجاهده ویژگی فوق العاده می دهد دائمی بودن آن است و اینكه انسان همیشه باید مترصد دامهای شیطان و نفس اماره باشد حضرت علی (ع) می فرمود: «حتی یك لحظه مسامحه و سهل انگاری در مورد نفوس خود نكنید كه این سهل انگاریها در مورد نفس، شما را به راههای تاریكی می كشاند» از همین روست كه در مناجات امام سجاد (ع) مشاهده می كنیم كه چطور از شرّ نفس خویش به خداوند شكایت می كند: «الهی الیك اشكو نفساً بالسوء أمّاره والی الخطیئهِ مبادَرَهَّ...» «خدای من به توشكایت نفسی را می كنم كه امركننده به بدیهاست وبه خطا سبقت می گیرد و به معصیت و گناهان حریص است و در معرض سخط تو قرار می گیرد و مرا به وادی هلاكت می كشاند و مرا در نزد تو خوارترین هلاك شدگان قرار می دهد، تعلل او زیاد و آرزوی او بلند است...»
در حالات علماء ربّانی و بزرگان دین نیز وقتی نظر می افكنیم ،‌دائماً مترصّد نفس خویش بوده و اهمیّت فوق العاده ای برای تهذیب نفس و خود سازی قائل بوده اند، به طوری كه پیوسته به مراقبت و محاسبه از نفس خویش می پرداخته اند و در اثر همین مجاهدتها ،‌پروردگار عالم نیز طبق وعده‎ای كه در قرآن كریم داده، «وَ الَّذِینَ جاهَدُوا فِینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا» افقهای جدیدی از معرفت و هدایت را به روی آنها گشوده است.
تهذیب نفس در كلام بزرگان : حضرت امام خمینی(ره): «تا فرصت از دست نرفته بیدار شوید،‌در مرحله اوّل در مقام تهذیب و تزكیه نفس و اصلاح خود بر آئید.» «اگر شما درس بخوانید ممكن است عالم شوید ولی باید بدانید كه میان مهذّب و عالم خیلی فاصله است. هر چه این مفاهیم در قلب سیاه و غیر مهذّب انباشته گردد حجاب زیادتر می شود، در نفسی كه مهذّب نشده علم حجاب ظلمانی است ، علم نور است ولی در دل سیاه دامنه ظلمت و سیاهی را گسترده‎تر می سازد.»
«... حوزه‎‎های علمیه بیدار باشند، تقوا را ،تقوا را، تقوا را، ‌نصب العین خود قرار بدهید ـ ‌فضلا و ‌طلاب علوم دینیه ،‌ تقوی، ‌تقوی، تنزیه نفس و مجاهده با نفس می تواند بر یك امّت حكومت كند.»
آیه الله نجفی قوچانی (ره): «... و با لجمله، طلبه باید اوّلاً در تغیل باطن خود جدیّت نماید و چنانچه در اوّل طفولیّت است و باطن او هنوز چركین و نجس نشده، مواظب باشد كه نجس نشود... .»
آیه الله سید احمد كربلائی(ره): در دستور العملی به یكی از شاگردان خویش می نویسد:«مواظبت كامل بر اداء‌ واجبات و ترك محرمات داشته باش و اولاً: در ابتدای صبح در این اندیشه كن. ثانیاً: كمال مراقبت را در طول روز داشته باش. ثالثاً: هنگام اراده خوابیدن محاسبه نفس كن. رابعاً: در صورتی كه نفس مخالفتی نموده آنرا جبران نما و نفس را با انجام ضّد میل آن مجازات و سیاست نما».
آیه الله العظمی بهاءالدینی (ره): «با تهذیب نفس علم به بار می نشیند و ثمر می دهد. قدرت، مفید می شود و خدمت، ارزش می یابد. ارج و بهای افراد به خود سازی، تهذیب نفس و توجه به خداست. هرچه تهذیب افزایش یابد، مشكلات و نابسامانی ها آسان و قابل تحمّل می شوند و در پی آن تائید الهی مسائل را حل می‎كند و اگر خدای نكرده این وظیفه اصلی فراموش شد، تمامی زحمات هدر می رود.»
«علم بدون تهذیب نفس، زهر است و كشنده جان و آبرو و شخصیت افراد.»
«معارف دین و دعاها تنها با تزكیه درك می شود»
خود سازی و تهذیب نفس در سیره عملی بزرگان: حضرت امام خمینی (ره): آیه الله مظاهری در مورد حضرت امام فرمودند: «‌درس ایشان فقط تعلیم و تعلّم نبود بلكه مقیّد بودند در ضمن تعلیم،‌ تهذیب هم باشد و به عبارت دیگر درس ایشان كار رسول گرامی اسلام(ص) بود كه:«وَ یُزَكِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَهَ» آنچه برای ما اعجاب انگیز و از الطاف بزرگ ایشان بود تهذیب عملی بود كه ایشان داشتند.»
«بیش از 12 سال كه شركت در دروس عالیه ایشان داشته ام، در این مدت یك عمل مكروه از ایشان ندیدم. بلكه اگر شهبه مراء و جدالی، شهبه غیبت و دروغی... پیش می آمد حالت نگرانی به خوبی از ایشان نمایان می شد. یادم نمی رود روزی امام در درس تشریف آوردند و به قدری ناراحت بودند كه نفس ایشان به شماره افتاده بود. درس نگفتند و به جای درس نصیحت تندی نمودند و رفتند. و تب مالتی كه داشتند عود كرد و سه روز درس نیامدند. چرا؟ چون شنیده بودند یكی از شاگردان ایشان درباره یكی از مراجع غیبتی كرده بود.»
«ایشان بعد از فوت آیه الله العظمی بروجردی (ره) ‌برای فرار از مطرح شدن نام ایشان به عنوان مرجع تقلید خصوصاً در بین مردمی كه از شهرستانها می آمدند از منزل خارج نشدند و تنها پانزده روز بعد از وفات ایشان با اصرار شاگردان، بعد از اینكه فاتحه از طرف خیلی از بزرگان گرفته شد، آن هم در وقت طلاب مشهد، فاتحه برگزار كردند و به مسئول اعلان جلسه تذكّر اكید دادند كه از اعلام نام ایشان خـودداری نماید»
ملاصدرا و شرط پذیرش شاگرد :از تمام قسمتهای ایران برای استفاده از درس ملاصدرا به شیراز می‎رفتند و استاد شاگرد را نمی‎پذیرفت مگر اینكه شاگردچهار شرط را بپذیرد و بدان عمل نماید. اوّل این كه در صدد تحصیل مال نباشد مگر به اندازه تحصیل معاش دوّم اینكه در صدد تحصیل مقام نباشد سوّم اینكه معصیت نكند چهارم اینكه تقلید ننماید.»
آیه الله العظمی بهاءالدینی(ره): ایشان ابتداء شروع به تهذیب نفس خود را اینگونه ذكر فرموده‎اند: «در چهارده سالگی... به طور جدّی ـ امّا معقول و منطقی ـ‌شروع به تهذیب كردم ـ‌ در كنار درس و بحث كه تمام ساعات روزانه‎ام را فرا می گرفت،‌ لحظه‎ای از خدا غافل نمی شدم. خود را در برابر او هیچ می‎دانستم. از آن روز، تحت تأثیر تشویق، تعریف و یا شهرت قرارنمی گرفتم؛ روزها به درس و روزه و شبها به مطالعه، تفكر و تهجّد اشتغال داشتم ـ ‌در خود امید عجیبی به خدا و قطع امید از غیر خدا احساس می كردم از این رو سعی فراوانی در راز و نیاز در شبها و یاد خدا در روزهاداشتم».

روش و دستورالعمل آیه الله العظمی بهجت برای تهذیب نفس:

آیه الله بهجت در جواب این سؤال كه آیا برای تهذیب نفس می توانیم به دستوراتی كه از بزرگان رسیده، مثل مرحوم بید آبادی (ره) عمل نمائیم؛ فرمودند: مرحوم بید آبادی و بزرگان دیگر برای اسلام زحمات زیادی كشیدند ولی هر كدام از یك راه افراد را به سوی خدا می بردند ولی من راهم این است كه دستورات العمل فقط در یك چیز جمع شده، در یك كلمه خیلی كوچك _خیلی كوچك و آن «ترك گناه» است ولی فكر نكن ترك گناه چیز ساده ای است. گاهی خیلی مشكل است و تمام دستورات خودش بعداً می آید، ترك گناه مانند چشمه‎ای است كه همه چیز را خود به همراه دارد.»

سخن ربيعي:

 عزيزان اگر شما فقط در همين درس انجام واجبات و ترك محرمات، استاد شويد براي شما كافي خواهد بود.

دعاي با فضیلت سيفي صغير

بسم الله الرحمن الرحيم

رَبِّ اَدْخِلْنى فى لُجَّةِ بَحْرِ اَحَدِیَّتِكَ وَطَمْطامِ یَمِّ وَحْدانِیَّتِكَ وَقَوِّنى

بِقُوَّةِ سَطْوَةِ سُلْطانِ فَرْدانِیَّتِكَ حَتّى اَخْرُجَ اِلى فَضاَّءِ سَعَةِ رَحْمَتِكَ

وَفى وَجْهى لَمَعاتُ بَرْقِ الْقُرْبِ مِنْ اثارِ حِمایَتِكَ مَهیباً بِهَیْبَتِكَ

عَزیزاً بِعِنایَتِكَ مُتَجَلِّلاً مُكَرَّماً بِتَعْلیمِكَ وَتَزْكِیَتِكَ واَلْبِسْنى خِلَعَ

الْعِزَّةِ وَالْقَبُولِ وَسَهِّلْ لى مَناهِجَ الْوُصْلَةِ والْوُصُولِ وَتَوِّجْنى بِتاجِ

الْكَرامَةِ وَالْوَقارِ وَاَلِّفْ بَیْنى وَبَیْنَ اَحِبّاَّئِكَ فى دارِ الدُّنْیا وَدارِ

الْقَرارِ وَارْزُقْنى مِنْ نُورِ اسْمِكَ هَیْبَةً وَسَطْوَةً تَنْقادُ لِىَ الْقُلُوبُ

وَالاْرْواحُ وَتَخْضَعُ لَدَىَّ النُّفوُسُ وَالاْشْباحُ یا مَنْ ذَلَّتْ لَهُ رِقابُ

الْجَبابِرَةِ وَخَضَعَتْ لَدَیْهِ اَعْناقُ الاْكاسِرَةِ لا مَلْجَاَ وَلا مَنْجا مِنْكَ اِلاّ

اِلَیْكَ وَلا اِعانَةَ اِلاّ بِكَ وَلاَ اتِّكاَّءَ اِلاّ عَلَیْكَ ادْفَعْ عَنّى كَیْدَ

الْحاسِدینَ وَظُلُماتِ شَرِّ المُعانِدینَ وَارْحَمْنى تَحْتَ سُرادِقاتِ

عَرْشِكَ یا اَكْرَمَ الاْكْرَمینَ اَیِّدْ ظاهِرى فى تَحْصیلِ مَراضیكَ وَنَوِّرْ

قَلْبى وَسِرّى بِالاِْطِّلاعِ عَلى مَناهِجِ مَساعیكَ اِلهى كَیْفَ اَصْدُرُ

عَنْ بابِكَ بِخَیْبَةٍ مِنْكَ وَقَدْ وَرَدْتُهُ عَلى ثِقَةٍ بِكَ وَكَیْفَ تُؤْیِسُنى مِنْ

عَطاَّئِكَ وَقَدْ اَمَرْتَنى بِدُعاَّئِكَ وَها اَنَا مُقْبِلٌ عَلَیْكَ مُلْتَجِئٌ اِلَیْكَ

باعِدْ بَیْنى وَبیْنَ اَعْداَّئى كَما باعَدْتَ بَیْنَ اَعْداَّئى اِخْتَطِفْ اَبْصارَهُمْ

عَنّى بِنُورِ قُدْسِكَ وَجَلالِ مَجْدِكَ اِنَّكَ اَنْتَ اللّهُ المُعْطى جَلاَّئِلَ النِّعَمِ

الْمُكَرَّمَةِ لِمَنْ ناجاكَ بِلَطاَّئِفِ رَحْمَتِكَ یا حَىُّ یا قَیُّومُ یا ذَا الْجَلالِ

وَالاِْكْرامِ وَصَلَّى اللّهُ عَلى سَیِّدِنا وَنَبِیِّنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ اَجْمَعینَ

الطَّیِّبینَ الطّاهِرین

برای امورات مهم

دعايى كه جبرئيل به پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم آموخت در يك كتاب قديمى - كه تاريخ نوشتنش به بيش از 200 سال پيش از سال 650 (معادل حدود سال 450 هجرى ) باز مى گردد چنين خواندم :

جبرئيل همراه ميكائيل و اسرافيل كه درود حق بر آن ها باد نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم آمدند و گفتند: يا رسول الله ، خداوند متعال شما و امتتان را با اين كلمات در دنيا و آخرت ، بزرگى داد. خوشا بر شما و امت و بر هر كه خداوند بزرگ او را توفيق خواندن اين دعا بدهد كه بس ‍ بزرگ و شكوهمند است و از گنج هاى عرش ! نام هاى پروردگار جل جلاله در آن است كه با همه ى آن ها همه ى آفريدگان را آفريد و آسمانيان و زمينيان و بهشت و دوزخ و خورشيد و ماه و ستارگان و كوه ها را و همه ى جنبندگان و جان داران و ددان و درختان خشكى و دريا را و همه ى جنبندگان و جان داران و ددان و درختان خشكى و دريا را و همه ى آفريده هاى شگفت درياها را كه جز آفريننده شان آن ها را نمى شناسد. اين دعا را جز به شايستگان امت خود مياموزيد كه فرمان حق متعال چنين رفته است كه خواسته ى هر كه آن را يك بار بخواند، بر آورد.
(اينك )

متن دعا:
اللهم انى اسالك باسمك الذى اذا ذكرت به تزعزعت منه السماوات ، و انشقت منه الارضون ، و تقطعت منه السحاب ، و تصدعت منه القلوب ، و تزلزلت منه الجبال ، و جرت منه الرياح ، و انتقصت منه البحار، و اضطربت منه الامواج ، و غارت منه النفوس ، و وجلت منه القلوب و زلت منه الاقدام و صمت منه الاذان ، و شخصت منه الابصار، و خشعت منه الاصوات ، و خضعت له الرقاب ، و قامت له الارواح ، و سجدت له الملائكه و سبحت له ، و ارتعدت له الفرائص و اهتز له العرش ، و دانت له الخلائق .

و بالاسم الذى وضع على الجنه فازلفت ، و على الجحيم فسعرت ، و على النار فتوقدت ، و على السماء فاستقلت و قامت بلا عمد و لا سند، و على النجوم فتزينت ، و على النهار فاستنار، و على كل شى ء فسبح .

و بالاسم الذى استقرت به الارضون على قرارها، و الجبال على اما كنها و البحار على حدودها، و الاشجار على عروقها، و النجوم على مجاريها، و السماوات على بنائها، و حملت الملائكه عرش الرحمان بقدره ربها.
و بالاسم القدوس القديم المتقدم المختار الجبار المتكبر الكبير المتعظم العزيز المهيمن الملك المقتدر (القدير القادرالحميد المجيد الصمد المتوحدالمتفرد الكبير (المتعظمالمتعال .
و بالاسم المخزون المكنون فى علمه المحيط بعرشه الطاهر المطهر المبارك القدوس السلام المومن المهيمن العزيز الجبار المتكبر الخالق البارى المصور، و الاول و الاخر و الظاهر و الباطن ، و الكائن قبل كل شى ء، و المكون لكل شى ء، و الكائن بعد فناء كل شى ء، لم يزل و لا يزال و لا يفنى و لا يتغير، نور فى نور، و نور على نور، و نور فوق كل نور، و نور يضى ء به كل نور.

و بالاسم الذى سمى به نفسه و استوى به على عرشه فاستقر به على كرسيه ، و خلق به ملائكته و سماواته و ارضه و جنته و ناره ، و ابتدع به خلقه ، واحدا احدا فردا صمدا كبيرا متكبرا عظيما متعظما عزيزا مليكا مقتدرا قدوسا متقدسا، لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد، و بالاسم الذى لم يكتبه لا حد من خلقه ، صدق الصادقون و كذب الكاذبون .

و بالاسم الذى هو مكتوب فى راحه ملك الموت الذى اذا نظرت اليه الارواح تطايرت ، و بالاسم الذى هو مكتوب على سرادق عرشه من نور لا اله الا الله محمد رسول الله ، و بالاسم المكتوب فى سرادق المجد، و بالاسم المكتوب فى سرادق البهاء، و بالاسم المكتوب فى سرادق العظمه ، و بالاسم المكتوب فى سرداق الجلال ، و بالاسم المكتوب فى سرادق العز، و بالاسم المكتوب فى سرادق الجمال الخالق الباعث النضير، رب الملائكه الثمانيه ، و رب العرش العظيم .

و بالاسم الاكبر الاكبر، و بالاسم الاعظم الاعظم ، المحيط بملكوت السماوات و الارض ، و بالاسم الذى اشرقت به الشمس و اضاء به القمر، و سجرت به البحار، و نصبت به الجبال ، و بالاسم الذى قام به العرش و الكرسى ، و بالاسماء المقدسات المخزونات المكنونات فى علم الغيب عنده .

و بالاسم الذى كتب على ورق الزيتون فالقى به فى النار فلم يحترق ، و بالاسم الذى مشى به الخضر على الماء فلم يبتل قدماه ، و بالاسم الذى تفتح به ابواب السماء و به يفرق كل امره حكيم ، و بالاسم الذى ضرب به موسى بعصاه البحر فانفلق فكان كل فرق كالطود العظيم ، و بالاسم الذى كان عيسى بن مريم يحيى به الموتى و يبرى به الاكمه و الا برص باذن الله .

و بالاسماء التى يدعو بها جبرئيل و اسرافيل و ميكائيل و عزرائيل و حمله العرش و الكروبيون و من حولهم من الملائكه و الروحانيون الصافون المسبحون ، و باسمائه التى لا تنسى ، و بوجهه الذى لا يبلى ، و بنوره الذى لا يطفى ، و بعزته التى لا ترام ، و بقدرته التى لا تضام ، و بملكه الذى لا يزول ، و بسلطانه الذى لا يتغير، و بالعرش الذى لا يتحرك ، و بالكرسى الذى لايزول ، و بسلطانه الذى لا يتغير، و بالعرش الذى كه يتحرك ، و بالكرسى الذى لا يزول ، و بالعين التى لا تنام ، و باليقظان الذى لا يسهو، و با لحى الذى لايموت ، و بالقيوم الذى لا تاخذه سنه و لا نوم .

و بالاسم الذى تسبح له السماوات و الارضون باطرافها، و البحار با مواجها، و الحيتيان فى بحارها، و الاشجار باغصهانها، و النجوم بزينتها، و الوحوش ‍ فى قفارها، و الطيور فى اوكارها، و النحل فى اجحارها، و النمل فى مساكنها، و الشمس و القمر فى افلاكها، و كل شى ء يسبح بحمد ربه ، فسبحانه يميت الخلائق و لايموت .

ما ابين نوره و اكرم وجهه واجل ذكره و اقدس قدسه و احمده حمده و انفذ و اكرم وجهه و اجل ذكره و اقدس قدسه و احمده احمده و انفذ امره ، و اقدر قدرته على ما يشاء، و انجز وعده تعالى الله عما يقول الظالمون علوا كبيرا! ليس له شبيه و ليس كمثله شى ء، له الخلق و الامر، تبارك الله رب العالمين .
و بالاسم الذى قرب به محمدا صلى الله عليه و آله حتى جاوز سدره المنتهى ، فكان منه كقاب قوسين او ادنى ، و بالاسم الذى جعل النار على ابراهيم بردا و سلاما، و وهب له من رحمته اسحاق ، و برحمته التى اوتى بها يعقوب القميص و القاه على وجهه فارتد بصيرا، و بالاسم الذى ينشى السحاب الثقال و يسبح الرعد بحمده (و الملائكه من خيفته (، و بالاسم الذى كشف به ضر ايوب ، و استجاب به ليونس فى ظلمات ثلاث .

و بالاسم الذى وهب لزكريا يحيى نبيا عليه السلام ، و انعم على عبده عيسى بن مريم عليه السلام اذ علمه الكتاب و الحكمه و جعل نبيا مباركا من الصالحين ، و بالاسم الذى دعاك به جبرائيل عليه السلام فى المقربين ، و دعاك به ميكائيل و اسرافيل عليهما السلام ، فاستجبت لهم و كنت من الملائكه قريبا مجيبا، و باسمك المكتوب فى اللوح المحفوظ، و باسمك المكتوب فى البيت المعمور.
و باسمك المكتوب فى لواء الحمد الذى اعطيته نبيك محمدا صلى الله عليه و آله ، و وعدته الحوض و الشفاعه و المقام المحمود، و باسمك الذى فى الحجاب عندك لا يضام حجاب عرشك ، و باسمك الذى تطوى به السماوات كطى السجل للكتب ، و باسمك الذى تقبل به التوابه عن عبادك و تعفو عن السيئات ، و بوجهك الكريم اكرم ابوجوه و بما تورات به الحجب من نورك ، و بما استقل به العرش من بهاءك .
يا اله محمد و ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و يوسف و الاسباط صلى الله عليهم ، يا رب جبرائيل و ميكائيل و اسرافيل و عزرائيل ، و رب النبيين و المرسلين ، و منزل التوراه و الانجيل و الزبور و الفرقان العظيم ، اسالك بكل اسم هولك (سميت به نفسك او)انزلته فى كتاب من كتبك او علمته احدا من خلقك او استاثرت به فى علم الغيب عندك .

يا وهاب العطايا، يا فكاك الرقاب من النار و طارد العشر من العسير، كن شفيعى اليك اذ كنت دليلى عليك .
و بالاسم الذى يحق الحق بكلماته و يبطل الباطل و لوكره المجرمون ، و بالاسم الذى يسبح الرعد بحمده و الملائكه من خيفته ، و باسمائك المكتوبات على اجنحه الكروبيين ، و باسمائك التى تحيى بها العظام و هى رميم ، و باسمك الذى دعاك به عيسى بن مريم ، و باسمائك المكتوبات على عصى موسى ، و باسمك الذى تكلم به موسى عليه السلام على سحره مصر، فاوحيت اليه : لاتخف انك انت الا على .
و باسمك المنقوشات على خاتم سليمان بن داود عليهما السلام التى ملك بها الجن و الانس و الشياطين و اذل بها ابليس و جنوده ، و بالاسماء التى نجا بها ابراهيم عليه السلام من نار نمرود، و بالاسماء التى رفع بها ادريس مكانا عليا، و بالاسماء المكتوبات على جبهه اسرافيل عليه السلام ، و بالاسماء المكتوبات على دار قدسه ، و بكل اسم هوالله عزوجل دعا الله به نبى مرسل او ملك مقرب او عبد مومن ، و بكل اسم هو الله عزوجل فى شى ء من كتبه ، و بكل اسم هو مخزون فى علمه .

و باسمائه المكتوبات فى (اللوح المحفوظ ) و بالاسم الذى خلقت به جبلات الخلق كلهم ، و باسم الله الاكبر الكبير الاجل الجليل الاعز العزيز الاعظم العظيم ، و باسمائه كلها التى اذا ذكر بها ذلت فرائض ملائكته و سمائه و ارضه و جنته و ناره ، و باسمه الاعظم الذى علمه آدم فى جنات عدن ، و صلى الله و ملائكته على محمد و آله و على جميع انبياء الله و رسله .

اللهم فبحرمه هذه الاسماء و بحرمه تفسيرها فانه لايعلم تفسيرها غيرك ، ان تستجيب دعائى و ارحم تضرعى و ادخلنى فى عبادك الصالحين ، و آتنا فى الدنيا حسنه و فى الاخره حسنه (و ما بينهما مغفره )و قنا عذاب النار و توفنا مع الابرار، و لاتخزنا يوم القيامه انك لا تخل الميعاد،ترى الملائكه حافين من حول العرش يسبحون بحمد ربهم و قضى بينهم بالحق ، و قيل الحمدلله رب العالمين ..

در مورد فرشته ها و ملائک

فرشته و فرشتگان (در سانسکریت پرشیته مرکب از پر+واش به معنی سفیر در فارسی باستان فرائیشته در اوستا فرائشته^[۱])موجوداتی فراانسانی پنداشته می‌شوند که در بسیاری از ادیان درباره آن‌ها سخن رفته‌است.

سرشت فرشتگان و امور مرتبط با آنان در ادیان و سنن مختلف، متفاوت است. در یهودیت و مسیحیت و اسلام، آنها معمولاً به عنوان پیام‌آوران از سوی خدا عمل می‌کنند. آنان همچنین گاهی نقشهای جنگجو و نگهبان را به عهده دارند. نظریات در مورد مختار بودن یا مجبور بودن فرشتگان متفاوت است. در حالیکه تظاهر فرشتگان متفاوت است، بسیاری آنان را همچون آدمیان تصویر کرده‌اند. در باورهای عامیانه فرشته نماد پاکی و خیرخواهی است.

فرشتگان مقرب

فرشتگان مرتبه‌های متفاوتی دارند. فرشتگانی که از همه به خدا نزدیک تر اند، مقرب نامیده می‌شوند. چهار فرشته مقرب در اسلام عبارت اند از:

• میکائیل
• اسرافیل (فرشته صور)
• جبرئیل (فرشته وحی) که در قرآن با نام روح الامین یا روح القدس نیز آمده‌است.
• عزرائیل (فرشته مرگ)

فرشته در ادیان مختلف

نمایی از یک فرشته بر روی تاق بزرگ در تاق بستان

• زرتشت:به شش فرشته بلند مرتبه زرتشتی امشاسپندان و به دسته دیگر که مقام پایین تری دارند، ایزد گفته می‌شود. ایزدان دو دسته‌اند، ایزدان مینوی و ایزدان دنیوی. تمامی فرشتگان مخلوق اهورامزدا هستند و هر امشاسپند مظهر یکی از صفات‌های او است.
• یهودیت:در این دین، فرشتگان به منزله بندگان خدا هستند که دستورات او را در زمین اجرا می‌کنند. آنان مومنان را حمایت و کافران را تنبیه می‌کنند و وحی را به انسان‌ها می رسانند. گاهی هم امکان دارد در زمین به شکل انسان ظاهر شوند.
• مسیحیت:در انجیل، در موارد متعددی از فرشتگان صحبت شده‌است. فرشتگان پیش از انسان آفریده شده‌اند، مرتبه‌هایی دارند و محافظ انسان اند. درود فرستادن و به نوعی پرستش بعضی از فرشتگان مانند میکائیل در کلیساهای مسیحی رایج است و از سدهٔ چهارم میلادی، در سرزمین‌های مسیحی نماز خانه‌هایی برای میکائیل ساخته شده‌است.
• اسلام:با اینکه فرشتگان (به تعبیر قرآنی "ملائک" جمع "ملائکه") موجوداتی غیر مادی اند به طور معمول با استفاده از تصویر و تمثیل از آن‌ها یاد شده‌است. در قرآن کریم، فرشتگان با بال‌های دوگانه، سه گانه یا چهار گانه معرفی شده‌اند که حکایت از توانایی‌های متعدد آنان دارد. فرشتگان جایگاه و کار معینی دارند و هیچ گاه از فرمان خدا سر باز نمی‌زنند و می‌توانند با چهره انسان، بر پیامبران و برخی از اولیای الهی ظاهر شوند. آنان در زمان‌های گوناگون به یاری مومنان می‌آیند و آنان را در حل مشکلات یاری می‌دهند و هنگامی که خداوند آدم را خلیفه خود در زمین گردانید تمامی فرشتگان به جز ابلیس بر او سجده کردند. ابلیس که خود از جنیان بود و با عبادات بسیار به این مقام معنوی رسیده بود، به دلیل تکبر و نافرمانی از بهشت رانده شد. به باور مسلمانان همواره دو فرشته همراه انسان اند که کارهای نیک و بد او را ثبت می‌کنند. فرشته ثبت کننده کارهای بد در شانه چپ و دیگری در شانه راست قرار دارد. به این دو فرشته در قرآن کرام الکاتبین گفته می‌شود که به معنی دو نویسنده بزرگوار است.

تاثیر و خاصیت سوره هاي قرآن

۱٫ سوره حمد: شفاى همه امراض است مگر مرگ ؛ باید گفته شود، که خواندن با ایمان و عمل کردن با علم و یقین به قرآن ، این آثار را دارد.(۲۴)
۲٫ سوره بقرة : هر کس سوره بقره را تلاوت کند، روز قیامت عمامه اى از نور بر سر او مى گذارند.(۲۵)
۳٫ سوره مبارکه آل عمران : هر کس سوره آل عمران را بخواند، روز قیامت پوششى از نور او را زینت مى دهد.
۴٫ سوره مبارکه نساء: هر کس سوره نساء را تلاوت کند، از عذاب قبر مصون و از آفات دنیا نیز در امان است ، تا به بهشت برسد.
۵٫ سوره مبارکه مائده : هر کس روزهاى پنج شنبه سوره مائده را قرائت کند، ایمانش ، به ظلم آلوده نمى شود.
۶٫ سوره مبارکه انعام : در این سوره (۷۰) بار نام خدا برده شده و (۷۰) هزار فرشته با آن به زمین آمدند؛ هر کس آن را بخواند، از خوف و ترس در امان است
۷٫ سوره مبارکه اعراف : هر کس سوره اعراف را مخصوصا روزهاى جمعه بخواند از خوف و ترس مصون است و روز قیامت بى حساب وارد بهشت مى شود.
۸٫ سوره مبارکه توبه : هر کس سوره توبه را بخواند، پیغمبر صل الله علیه و آله شفیع او باشد و نفاق در او راه نیابد.
۹٫ سوره مبارکه انفال : تلاوت سوره انفال در هر ماه ، انسان را از نفاق ، بیمه مى کند و از شیعیان راستین امیرالمؤ منین علیه السلام قرار مى دهد.
۱۰٫ سوره مبارکه یونس :هر کس سوره یونس را بخواند، در صف جهال قرار نمى گیرد و روز قیامت هم از مقربین است .
۱۱٫ سوره مبارکه هود: خواندن سوره هود، خوف و حزن را از دل مى زداید.
۱۲٫ سوره مبارکه یوسف : هر کس هر روز و هر شب سوره یوسف را بخواند، روز قیامت ، با جمال یوسف محشور و از برگزیدگان بندگان محسوب مى گردد.
۱۳٫ سوره مبارکه رعد: هر کس سوره رعد را قرائت کند، به ساعقه و سوختن مبتلا نمى گردد و روزروز قیامت ، بدون حساب وارد بهشت مى شود.
۱۴٫ سوره مبارکه ابراهیم : هر کس سوره ابراهیم را در رکعت نماز جمعه بخواند، به فقر و جنون و بلوى مبتلا نمى شود.
۱۵٫ سوره مبارکه حجر: هر کس سوره حجر را بخواند، حق تعالى به عدد مهاجر و انصار و استهزاکنندگان پیغمبر صل الله علیه و آله ، براى او ده حسنه بنویسد.
۱۶٫ سوره مبارکه نحل : امام محمد باقر علیه السلام فرمود: هر کس سوره نحل را بخواند، از هفتاد بلا، مانند جنون و جذام مصون مى ماند و محل او بهشت است . سوره مبارکه اسراء: هر کس این سوره را بخواند، در هر شب جمعه ، در اصحاب حضرت قائم خواهد بود و روز قیامت با شهداء محشور مى شود.
۱۷٫ سوره مبارکه رعد: هر کس سوره رعد را قرائت کند، به ساعقه و سوختن مبتلا نمى گردد و روز قیامت ، بدون حساب وارد بهشت مى شود.
۱۸٫ سوره مبارکه کهف : هر کس هر شب جمعه سوره کهف را تلاوت کند، در آخرت با شهداء محشور مى گردد.
۱۹٫ سوره مبارکه مریم : هر کس سوره مریم را ادامه دهد، در مال و اولاد بى نیاز مى گردد و در آخرت هم ، ملک سلیمان به او عطا مى شود.
۲۰٫ سوره مبارکه طه : هر کس سوره طه را قرائت کند، خداوند او را دوست دارد و او نیز خداوند را دوست دارد.
۲۱٫ سوره مبارکه انبیاء: هر کس سوره انبیاء را بخواند، به شرط دوستى آنها (انبیاء) در بهشت با آنها محشور مى گردد.
۲۲٫ سوره مبارکه حج : هر کس سوره حج را در سه روز متوالى بخواند، خداوند در آن سال ، او را به حج مى فرستد و اگر در راه بمیرد، به بهشت مى رود
۲۳٫ سوره مبارکه مؤ منون : هر کس هر صبح جمعه سوره مؤ منون را بخواند، خداوند، عاقبت او را به خیر و سعادت مقرون مى کند و با پیغمبران محشور سازد.
۲۴٫ سوره مبارکه نور: هر کس سوره نور را تلاوت کند، اموال ، فروج و زنان خود را در پناه خدا حفظ نموده ، از خاندان او هیچکس زنا نکند و شیعه آل محمد بمیرد. هفتاد هزار ملک نیز براى او استغفار کنند.
۲۵٫ سوره مبارکه فرقان : هر کس قرائت این سوره را همیشه و هر روز ادامه دهد، خداوند او را عذاب نکند، تا او را در بهشت جا دهد.
۲۶٫ سوره مبارکه شعراء: از امام صادق علیه السلام منقول است که هر کس ‍ این سوره را براى برآمدن حاجت بخواند، حاجتش برآورده گردد؛ به شرط اینکه تا چهل روز، هر روز یک بار بخواند و چنانچه یک روز قرائت نشود ختم را دوباره از سر بگیرد.
۲۷٫ سوره مبارکه نمل : هر کس این سوره را بخواند، حق تعالى براى او ده حسنه نویسد و بى نیاز گردد. در قیامت نیز با انبیاء و شهداء محشور شود.
۲۸٫ سوره مبارکه قصص : هر کس این سوره بخواند، حق تعالى به عدد کسانى که تصدیق موسى و تکذیب او را کرده ، ده حسنه براى او بنویسد.
۲۹٫ سوره مبارکه عنکبوت : پاداش و ثواب قرائت این سوره ، بهشت برین است .
۳۰٫ سوره مبارکه روم : امام صادق علیه السلام سوگند یاد فرمود که هر کس ‍ این سوره را در ماه رمضان بخواند، اهل بهشت است .
۳۱٫ سوره مبارکه لقمان : هر کس این سوره را هر شب تلاوت کند، خداوند او را از شر شیطان حفظ مى کند.
۳۲٫ سوره مبارکه سجده : قرائت سوره سجده ، سبب مى شود که روز قیامت نامه اعمال او را به دست راستش بدهند.
۳۳٫ سوره مبارکه احزاب : هر کس سوره احزاب را بسیار بخواند، روز قیامت در جوار پیغمبر صل الله علیه و آله محشور مى گردد.
۳۴٫ سوره مبارکه سباء: هر کس این سوره و سوره فاطر را هر شب بخواند، از مصائب مصون مى ماند و خیر دنیا و آخرت نصیب او مى گردد.
۳۵٫ سوره مبارکه فاطر: هر کس این سوره و سوره سباء را هنگام شب بخواند، در آن شب ، در امان خداوند خواهد بود. اگر هنگام روز بخواند، در آن روز، مکروه و ناراحتى به او نمى رسد.
۳۶٫ سوره مبارکه یس : هر کس سوره یس را تلاوت کند، مانند کسى است که ۱۲ بار قرآن را خوانده باشد، همچنین خیر دنیا و آخرت نصیب او مى شود و از سکرات مرگ مصون مى ماند.
۳۷٫ سوره مبارکه صافات : خواندن این سوره در روز جمعه ، بنابر آنچه از امام صادق علیه السلام نقل شده است ، موجب دفع انواع بلاها و مرض هاست .(۲۶)
۳۸٫ سوره مبارکه ص : هر کس این سوره را در شب جمعه بخواند، خیر دنیا و آخرت به او عطا مى شود، آنچه که به کسى از مردم عطا نشده جز نبى مرسل یا ملک مقرب ، و خداوند او را داخل بهشت مى کند.
۳۹٫ سوره مبارکه زمر: هر کس این سوره را بخواند، در دنیا و آخرت عزیز و شریف مى گردد و بدنش بر آتش حرام مى شود.
۴۰٫ سوره مبارکه مؤمن : هر کس در هر شب سوره مؤ من را بخواند، گناهان او آمرزیده و خیر دنیا و آخرت نصیب او مى گردد.
۴۱٫ سوره مبارکه فصلت : هر که این سوره را قرائت کند، در دنیا به سرورى ، عیش و عزت زندگى کرده و در آخرت به نورانیت محشور گردد.
۴۲٫ سوره مبارکه شورى : هر کس این سوره را بخواند، روز قیامت صورتش ‍ مانند ماه شب چهارده مى درخشد.
۴۳٫ سوره مبارکه زخرف : هر کس این سوره را بخواند، از گزندگان قبر تا وقتى که وارد قیامت شود، مصون است .
۴۴٫ سوره مبارکه دخان : هر کس در نمازهاى واجب و مستحب خود، مخصوصا بیست و سوم ماه رمضان این سوره را بخواند، روز قیامت ، در سایه عرش خواهد بود.
۴۵٫ سوره مبارکه جاثیه : هر کس این سوره را بخواند، آتش ، بدن او را فرا نمى گیرد و همواره با پیغمبر صل الله علیه و آله خواهد بود.
۴۶٫ سوره مبارکه احقاف : هر کس شب و روز جمعه ، سوره احقاف را بخواند، در دنیا و قیامت ، در امان است .
۴۷٫ سوره مبارکه محمد صل الله علیه و آله : هر کس سوره محمد صل الله علیه و آله را تلاوت کند، شک به دلش راه نمى یابد.
۴۸٫ سوره مبارکه فتح : هر کس این سوره را بخواند، مال ، جان ، زن و فرزندش مصونیت از اتلاف ، پیدا خواهند کرد.
۴۹٫ سوره مبارکه حجرات : هر کس سوره حجرات را قرائت کند، از زوار پیغمبر صل الله علیه و آله محسوب مى گردد.
۵۰٫ سوره مبارکه ق : هر کس این سوره را در نمازهاى واجب و مستحب خود بخواند، خداوند رزق او را وسعت مى دهد.
۵۱٫ سوره مبارکه الذاریات : هر کس این سوره را شب یا روز بخواند، در دنیا رزقش وسیع و هنگام مردن ، قبرش نورانى مى گردد.
۵۲٫ سوره مبارکه طور: هر کس سوره طور را بخواند، خداوند خیر دنیا و آخرت را به او عنایت فرماید.
۵۳٫ سوره مبارکه نجم : هر کس این سوره را قرائت کند، میان مردم به محبوبیت زندگى کند.
۵۴٫ سوره مبارکه قمر: هر کس این سوره را قرائت کند، روز قیامت سوار ناقه نور، وارد بهشت مى گردد.
۵۵٫ سوره مبارکه الرحمن : هر کس این سوره را در هر جمعه و سوره واقعه را در هر شب بخواند، روز قیامت به صورت انسانى کامل و نورانى محشور مى گردد.
۵۶٫ سوره مبارکه واقعه : هر کس این سوره را براى وسعت روزى خود بخواند، اثر عجیبى دارد. باید از شب شنبه شروع کرده تا شب جمعه ، سه بار و در شب جمعه هشت بار بخواند و تا مدت پنج هفته این کار را ادامه دهد.
۵۷٫ سوره مبارکه حدید: هر کس این سوره را جهت برآمدن حاجت ، در شب جمعه ، هفت بار بدون فاصله و پشت سر هم بخواند، اثر عجیبى دارد.
۵۸٫ سوره مبارکه مجادله : هر کس این سوره را تلاوت کند، در نامه عملش او را از حزب خدا ثبت کنند. کسى بر او فائق نشود و با او نتواند مجادله کند و در چشم مردم نیز معتبر و موقر باشد.
۵۹٫ سوره مبارکه حشر: هر کس این سوره را بخواند، تا وقتى که از دنیا برود عرش ، کرسى ، آسمانها، زمین ، فرشتگان و حیوانات برى و بحرى و جوى بر او دعا کنند.
۶۰٫ سوره مبارکه ممتحنه : هر کس سوره ممتحنه را در فرایض و نوافل بخواند، خداوند قلب او را به ایمان امتحان نموده نورانى مى فرماید و فقیر نمى گردد.
۶۱٫ سوره مبارکه صف : هر کس این سوره را در نمازهاى واجب و مستحب بخواند، در صف فرشتگان قرار مى گیرد.
۶۲٫ سوره مبارکه جمعه : هر کس این سوره را در شب جمعه و در نماز جمعه بخواند، خداوند او را به تعداد روزهاى سال ، ده حسنه به او عنایت مى فرماید و به بهشت مى فرستد.
۶۳٫ سوره مبارکه منافقون : در مصباح است که قرائت کردن این سوره ، انسان را از شر شرک و نفاق حفظ مى نماید.
۶۴٫ سوره مبارکه تغابن : هر کس این سوره را در نماز خود بخواند، در قیامت قرآن ، شفیع او مى شود.
۶۵٫ سوره مبارکه طلاق : هر کس این سوره را در فریضه (نماز واجب ) بخواند، حق تعالى او را از ترس قیامت در پناه خود گیرد و از آتش دوزخ نگهدارد و در بهشتش داخل نماید.
۶۶٫ سوره مبارکه تحریم : هر کس این سوره را بخواند، حق تعالى او را توبه نصوح کرامت فرماید. اگر در نمازهاى واجب خود بخواند، روز قیامت از حزن و اندوه مصون باشد.
۶۷٫ سوره مبارکه ملک : هر کس این سوره را قرائت کند، مانند کسى است که شب قدر را احیاء داشته و از عذاب قبر نیز محفوظ است .
۶۸٫ سوره مبارکه قلم : هر کس این سوره را در نمازهاى خود بخواند، خداوند او را از فقر و عذاب ایمن مى فرماید.
۶۹٫ سوره مبارکه الحاقة : هر کس این سوره را در فرایض و نوافل بخواند، ایمان او کامل مى گردد، تا خدا را ملاقات کند.
۷۰٫ سوره مبارکه معارج : هر کس سوره معارج را تلاوت کند، در قیامت از گناه او پرسش نمى شود و با پیغمبر صل الله علیه و آله به بهشت مى رود ان شاء اللّه .
۷۱٫ سوره مبارکه نوح : هر کس این سوره را با ایمان به خدا بخواند، خداوند او را با ابرار محشور فرماید.
۷۲٫ سوره مبارکه جن : هر کس سوره جن را بخواند، خداوند او را از شر جن و سحر و کید آنها مصون دارد و با پیغمبر صل الله علیه و آله محشور مى فرماید.
۷۳٫ سوره مبارکه مزمل : هر کس این سوره را در نماز عشاء تلاوت کند، خداوند او را سعادت دنیا و آخرت عنایت کند.
۷۴٫ سوره مبارکه مدثر: هر کس سوره مدثر را بخواند، در دنیا شقى نگردد و خداوند او را با پیغمبر صل الله علیه و آله محشور فرماید.
۷۵٫ سوره مبارکه قیامة : هر کس این سوره را قرائت کند، از صراط و میزان ، با موفقیت بگذرد و در قبر نیز بهترین صورت پیدا کند.
۷۶٫ سوره مبارکه دهر: هر کس این سوره را هر صبح پنج شنبه بخواند، خداوند او را حورالعین بهشت عنایت مى کند.
۷۷٫ سوره مبارکه مرسلات : هر کس سوره مرسلات را با معرفت بخواند، میان او و پیغمبر صل الله علیه و آله خدا، معارفه رخ دهد.
۷۸٫ سوره مبارکه نباء: هر کس این سوره را قرائت کند، خداوند او را از شراب بهشتى سیراب گرداند و هر کس یک سال ، هر روز، این سوره را بخواند؛ به مکه مشرف مى گردد.
۷۹٫ سوره مبارکه نازعات : هر کس این سوره را بخواند، جوان و شاداب از دنیا مى گذرد، جوان مبعوث مى گردد و جوان به بهشت مى رود.
۸۰٫ سوره مبارکه عبس : هر کس این سوره را تلاوت کند، روز قیامت ، شاد و خندان باشد و زیر سایه عرش خدا قرار گیرد.
۸۱٫ سوره مبارکه تکویر: هر کس این سوره را تلاوت کند، حق تعالى او را از رسوایى قیامت ، در پناه خود گیرد.
۸۲٫ سوره مبارکه انفطار: کسى که این سوره و سوره انشقاق را بخواند، خداوند عز و جل ، او را از حاجتى محجوب نمى فرماید و مانعى او را از خداوند عظم الشاءنه منع نمى نماید.
۸۳٫ سوره مبارکه مطففین : هر کس این سوره را در نماز فریضه خود بخواند، از آتش دوزخ ایمن گشته آتش او را نبیند، او آتش را نبیند، بر پل جهنم نگذرد و روز قیامت او را حسابرسى نکنند.
۸۴٫ سوره مبارکه انشقاق : هر کس این سوره را بخواند، حق تعالى او را در پناه خود گیرد و نامه او را به دست راستش داده و از اصحاب یمین باشد.
۸۵٫ سوره مبارکه بروج : هر کس این سوره را در نمازهاى واجب تلاوت کند، با پیغمبران محشور مى گردد.
۸۶٫ سوره مبارکه طارق : هر کس این سوره را در فرایض خود بخواند، در بهشت ، در صف اصحاب پیغمبران باشد.
۸۷٫ سوره مبارکه اعلى : هر کس سوره اعلى را تلاوت کند، به تعداد هر حرفى که بر ابراهیم و موسى و محمد صل الله علیه و آله نازل شده است ، خداوند به او اجر دهد.
۸۸٫ سوره مبارکه غاشیه : هر کس این سوره را در نماز واجب و مستحب خود بخواند، به رحمت دنیا و آخرت پوشیده گردد.
۸۹٫ سوره مبارکه فجر: هر کس این سوره را در نمازهاى فجر بخواند، چون متعلق به حضرت سیدالشهداء علیه السلام مى باشد، در قیامت با آن حضرت علیه السلام محشور گردد.
۹۰٫ سوره مبارکه بلد: هر کس این سوره را در نمازها بخواند، در دنیا، در زمره صالحین و در آخرت با شهداء و نبیین محشور گردد.
۹۱٫ سوره مبارکه الشمس : هر کس این سوره را تلاوت کند، گویا بر آنچه خورشید تابیده تصدیق کرده و بهشت جاى او باشد.
۹۲٫ سوره مبارکه اللیل : هر کس این سوره را تا چهل شب ، هر شب ، چهل مرتبه بخواند، و وقتى به آیه و ما لاءحد عنده من نعمة تجزى رسید، سه بار تکرار کند و جهت برآمدن حاجت و وسعت روزى اثر عجیب دارد، به گونه اى که عقل حیران بماند.
۹۳٫ سوره مبارکه الضحى : هر کس این سوره را بخواند، حق تعالى او را از جمله کسانى گرداند که به سعادت شفاعت پیغمبر صل الله علیه و آله رسیده به آن خشنود گشته به بهشت درآید و به شمار هر یتیمى و هر سائلى او را ده حسنه باشد.
۹۴٫ سوره مبارکه انشراح : ابى بن کعب از رسول خدا صل الله علیه و آله روایت کرده است که هر کس آن را بخواند، چون مزد کسى باشد که مرا ملاقات کرده ، مرا از غم شاد کرده و شفاعت او بر من است .
۹۵٫ سوره مبارکه تین : هر کس این سوره را به شرط ایمان در نمازها بخواند، خداوند از او راضى شود و او را به بهشت مى برد.
۹۶٫ سوره مبارکه علق : هر کس این سوره را تا موقعى که از دنیا برود، قرائت کند، شهید از دنیا رفته و در صف مجاهدین فى سبیل اللّه محسوب مى گردد.
۹۷٫ سوره مبارکه قدر: هر کس این سوره را بلند بخواند، از مجاهدین است و هر کس ده بار تلاوت کند، خداوند هزار گناه او را مى آمرزد.
۹۸٫ سوره مبارکه البینه : هر کس این سوره را بخواند، از شرک ، برى است و در دین محمد صل الله علیه و آله محشور مى گردد.
۹۹٫ سوره مبارکه زلزله : هر کس سوره زلزله را تلاوت کند، به زلزله دنیا و آخرت گرفتار نمى شود.
۱۰۰٫ سوره مبارکه عادیات : هر کس این سوره را قرائت کند، ثواب همه کسانى را دارد که در مزدلفه براى حج جمع شده اند و با امیرالمؤ منین محشور گردد.
۱۰۱٫ سوره مبارکه قارعه : هر کس این سوره را بخواند، از عذاب و فتنه دجال و جهنم ایمن مى گردد.
۱۰۲٫ سوره مبارکه تکاثر: هر کس این سوره را در نماز واجب قرائت کند، ثواب صد شهید دارد و در نماز مستحب ، ثواب پنجاه شهید دارد.
۱۰۳٫ سوره مبارکه عصر: هر کس این سوره را در نوافل بخواند، روز قیامت ، خندان محشور گردد، تا وارد بهشت شود.
۱۰۴٫ سوره مبارکه همزه : هر کس این سوره را در نمازها بخواند، خداوند او را از فقر دور و رزق او را وسیع گرداند.
۱۰۵٫ سوره مبارکه فیل : هر کس این سوره را تلاوت کند، روز قیامت ، همه موجودات شهادت دهند که او صالح است .
۱۰۶٫ سوره مبارکه قریش : هر کس این سوره را قرائت کند، خداوند روز قیامت ، او را سواره و نورانى وارد محشر کند.
۱۰۷٫ سوره مبارکه ماعون : هر کس این سوره را چهل و یک بار بخواند، فقر از خانه او برود، فرزندان او محتاج نشوند و خواننده آن در حفظ حمایت خدا تا روز دیگر باشد.
۱۰۸٫ سوره مبارکه کوثر: جهت حصول توانگرى و بى نیازى از خلق ، روز چهارشنبه دو رکعت نماز حاجت خوانده پس از سلام ، چهل بار سوره کوثر بخواند. در حدیثى آمده است که هر کس این سوره را در نمازهاى واجب و مستحب خودش بخواند، خداوند در روز قیامت از آب کوثر به او مى دهد تا بیاشامد.
۱۰۹٫ سوره مبارکه کافرون : هر کس این سوره را در نمازها بخواند، مانند کسى است که ربع قرآن را خوانده باشد و خداوند گناهان او و والدین او را بیامرزد.
۱۱۰٫ سوره مبارکه نصر: هر کس این سوره را در نمازها قرائت کند، خداوند او را در همه جا یارى فرماید.
۱۱۱٫ سوره مبارکه تبت : هر کس این سوره را بخواند، ثواب ایمان به کتب آسمانى و پیغمبران را دارد.
۱۱۲٫ سوره مبارکه توحید: هر کس این سوره را در نمازها بخواند، مانند آن است که ثلث قرآن را خوانده باشد و به تعداد مؤ منین ثواب دارد و خدا جمیع خیر دنیا و آخرت را به او عنایت فرماید.
۱۱۳٫ سوره مبارکه فلق : هر کس این سوره و سوره ناس را بخواند، خداوند به او بشارت بهشت عنایت کند و از بلیات دنیا و آخرت مصون بماند. در حدیثى آمده است که هر کس سوره فلق و ناس را بخواند، گویا تمام کتاب هایى را که خداوند آنها را بر انبیاء نازل کرده خوانده است .
۱۱۴٫ سوره مبارکه ناس : هر کس این سوره را جهت مال دنیا، هلاکت دشمن و دفع بلیات دنیا بخواند، به مراد رسد.

دعاى مجرب و با فضیلت مخصوص شب جمعه

دعاء با فضیلت «الصحيفه»

در كتاب شريف و با بركت مهج الدعوات مرحوم سيد بن طاووس رحمة اللّه دعاى شريفى با بركات بسيار و آثار فوق العاده از مولى الموالى اميرالمؤ منين صلوات اللّه و سلام عليه و آله نقل نموده كه سزاوار است شيعيان آن حضرت از آن غافل نباشند و در مشكلات دنيا و آخرت و مسائل فردى و اجتماعى از آن بهره گرفته به نتيجه مطلوبشان برسند و از خير اين جهان و آن جهان بهره مند گردند.

اما توصيف نتايج و آثار آن كه در روايت بيان گرديده است .
مرحوم سيد رحمه اللّه عليه روايت نموده از حضرت على عليه السلام كه ايشان از حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله نقل نمودند كه حضرت رسالت صلى الله عليه و آله فرمودند: جبرئيل نزدم آمد در حالى كه در پشت مقام ابراهيم عليه السلام مشغول نماز بودم پس از اتمام نماز از خداوند متعال تقاضاى مغفرت براى امت خود نمودم . جبرئيل گفت : يا رسول اللّه صلى الله عليه و آله ! بسيار به امت خود علاقمند مى باشى و مى ترسى از خطاهايشان . خداوند به بندگانش رحيم است . حضرت مى فرمايد آرى اى برادر جبرئيل ! تو نيز مورد علاقه من و امت من مى باشى . اكنون دعايى را بياموز كه امت من بعد از من با قرائت آن و نائل شدنشان به مقاصد خود مرا ياد نمايند. جبرئيل عرضه مى دارد: يا رسول اللّه صلى الله عليه و آله توصيه مى كنم كه امر فرمايى امت خود را هر ماه سه روز ايام البيض را كه سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه است روزه را فراموش ننمايند و نيز امر فرمايى آنها را تا خداوند متعال را به اين دعاى شريف بخوانند و اين دعايى است كه حاملان عرش به بركت اين دعا عرش الهى را حمل مى كنند و من به بركت آن از آسمانها به زمين فرود مى آيم و از زمين به آسمان صعود مى نمايم ، و اين دعا را به دربهاى بهشت و جاى جاى بهشت مرقوم و نوشته شده است ، و با اين دعا دربهاى بهشت گشوده مى شود و به بركت اين دعا خلق خداوند در روز قيامت محشور مى شوند به امر الهى . و هر يك از امت شما اين دعا را قرائت كند خداوند عذاب قبر را از او برداشته و به بركت آن از بدى بزرگ قيامت . و از آفات دنيا در امن قرار خواهد گرفت و از عذاب آتش جهنم نجات خواهد يافت . رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: از جبرئيل سوال نمودم كه ثواب اين دعا را بيان دارد. او چنين گفت : يا رسول اللّه صلى الله عليه و آله سوال نمودى از چيزى كه قدرت توصيف آن را ندارم زيرا قدرت توصيف آن را ندارم زيرا قدر آن را خداوند متعال داند و بس . و اگر تمام درختان قلم باشد و درياها مركب و جميع خلائق نويسنده قادر نخواهند بود ثوابى كه خداوند كريم به قرائت كننده اين دعا عطا مى فرمايد بنويسند. اينك مقدارى از آن بيان مى شود. چنانچه بنده اى اسير و عبد ديگرى باشد به قصد آزادى خود اين دعا را قرائت كند خداوند متعال او را از سختى عبوديت و اسارت بندگى خلاص خواهد نمود. چنانچه مغموم و گرفتارى آن را بخواند خداوند هم و غم او را بر طرف مى گرداند. و اگر حاجتى را انسان طالب باشد و براى رفع آن اين دعا را بخواند خداوند متعال حاجت او را برآورده و نيازش را مرحمت مى فرمايد چه آن حاجت دنيوى باشد و يا اخروى . مادى باشد يا معنوى ان شاء اللّه . و او را از مرگ ناگهانى (سكته ) حفظ مى فرمايد. و از هراس قبر او را ايمن و حفظ سازد و از فقر در دنيا او را محفوظ نمايد. و به او قدرت و مقام شفاعت از دوستانش در روز قيامت عطا فرمايد: در حالى كه آن روز سخت و هولناك و پرهراس خندان باشد و به بركت اين دعا به بهشت دارالسلام واردش نمايند و خداوند متعال او را در غرفه هاى آن مقام والا ساكن فرمايد در حالى كه ملبس به لباسهاى جنان باشد و چنانچه شخصى روزه بدارد و اين دعا را بخواند خداوند ثوابى را كه به جبرئيل عليه السلام و ميكائيل عليه السلام و اسرافيل عليه السلام و عزرائيل عليه السلام و ابراهيم خليل عليه السلام و عيسى عليه السلام و شما اى رسول گرامى صلى الله عليه و آله عطا فرموده به او عطا خواهد فرمود. رسول اكرم صلى الله عليه و آله مى فرمايد: در شگفت بودم كه جبرئيل گفت : يا محمد صلى الله عليه و آله ! هر يك از امت شما در مدت عمرش يك بار اين دعا را بخواند خداوند او را در روز قيامت در حالى محشور مى نمايد كه صورتش مانند ماه شب چهارده مى درخشد و مردم گمان مى كنند يكى از انبياء است . پس جبرئيل ادامه داد و گفت : يا محمد صلى الله عليه و آله ! چنانچه شخصى پنج بار موفق شود به قرائت اين دعا، من جبرئيل با اسبى از اسبهاى بهشتى در كنار قبر او در روز رستاخيز آماه خواهم بود كه به مجرد زنده شدن و حشر او را بدون تامل در مواقف حساب و بدون توقف در هيچ مكانى به مقام عالى در دارالنعيم در جوار وجود نازنين شما اى محمد صلى الله عليه و آله فرمود آورم و ساكن نمايم و من جبرئيل ضامن هستم براى كسى كه موفق به خواندن اين دعا شود چه زن و چه مرد كه خداوند او را عذاب نفرمايد اگر چه گناهان او بيشتر از كف درياها و افزون تر از قطرات باران و برگ درختان و عدد مردم اهل بهشت و جهنم باشد و هر كس موفق شود به خواندن اين دعا شود ثواب حج واجب و عمره مقبوله بنويسند و هر كس در هنگام خواب يا طهارت و پاكيزگى پنج بار اين دعا را قرائت كند شما را در خواب مى بيند در حالى كه او را بشارت به بهشت مى دهيد، و چنانچه شخصى گرسنه و تشنه باشد و براى رفع آن غذا و آبى نداشته باشد و يا مريض باشد و دارويى برايش فراهم نباشد به بركت قرائت اين دعا خداوند او را از تشنگى و گرسنگى و مرض نجات خواهد داد و حوائج دنيا و آخرت او را عطا خواهد فرمود. و هر كس چيزى از او دزديده باشند وضو بسازد و چهار ركعت يا دو ركعت نماز بخواند و در هر ركعت بعد از حمد سوره اخلاص (قل هو اللّه احد) را دو مرتبه بخواند و پس از سلام نماز اين دعا را بخواند و نوشته اين دعا را مقابل يا زير سرش بگذارد خداوند متعال مشرق و مغرب را درهم نموده و مفقود شده او را به او باز گرداند. و چنانچه شخصى دشمنى داشته باشد و موفق شود اين دعا را براى دفع او بخواند خداوند متعال او را در حفظ و امن محكم خود قرار مى دهد كه احدى به او ضرر نمى تواند برساند و هر كس داراى قرض باشد به بركت قرائت اين دعا دين او ادا خواهد شد آن هم به سهولت ان شاء اللّه تعالى .
آگاه باشيد كه هر مومن مخلصى با اخلاص كامل آن را قرائت كند و از خداوند بخواهد كه كوه به حركت در آيد و يا آب در زير پايش محكم و سفت و جامد شود هر آينه به مقصود خواهد رسيد. زيرا در اين دعا اسم اعظم الهى مستور است و سزاوار نيست كسى كه ايمان به خداوند و اوليائش دارد اجازه دهد در قلبش كوچكترين وسوسه و ترديدى درباره عظمت و خواص اين دعيا شريف پيدا شود، زيرا خداوند به هر كس كه اراده فرمايد او را عطاى بى حساب عنايت خواهد فرمود و رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند در هر جنگى كه با دشمنان داشتم و اين دعا را خواندم به بركت آن پيروزى نصيب مومنين گشت و نيز فرمودند: كسى كه موفق شود به مداومت بر آن به او نور اولياء عطا مى شود و هر مشكلى برايش آسان و آسانى آسانتر خواهد شد.

بسم اللّه الرحمن الرحيم سبحان اللّه العظيم و بحمده

اين جمله را سه مرتبه بايد بگويد و سپس دعا را بخواند.

سبحانه من اله ما املكه ، و سبحانه من مليك ما اقدره ، و سبحانه من قدير ما اعظمه و سبحانه من عظيم ما اجله ، و سبحانه من جليل ما امجده ، و سبحانه من ماجد ما ارءفه ، و سبحانه من روف ما اعزه ، و سبحانه من عزيز ما اكبره ، و سبحانه من كبير ما اقدمه ، و سبحانه من قديم ما اعلاه ، و سبحانه من عال ما اسناه و سبحانه من سنى ما ابهاه ، و سبحانه من بهى ما انوره ، و سبحانه من منير ما اظهره ، و سبحانه من ظاهر ما اخفاه ، و سبحانه من خفى ما اعلمه ، و سبحانه من عليم ما اخبره ، و سبحانه من خبير ما اكرمه ، و سبحانه من كريم ما الطفه ، و سبحانه من لطيف ما ابصره ، و سبحانه من بصير ما اسمعه ، و سبحانه من وفى ما اغناه ، و سبحانه من غنى ما اعطاه ، و سبحانه من معط ما اوسعه ، و سبحانه من واسع ما اجوده و سبحانه من جواد ما افضله ، و سبحانه من مفضل ما انعمه ، و سبحانه من منعم ما اسيده ، و سبحانه من سيد ما ارحمة ت و سبحانه من رحيم ما اشده ، و سبحانه من شديد ما اقواه ، و سبحانه من قوى ما احكمه ، و سبحانه من حكيم ما ابطشه ، و سبحانه من باطش ما اقومه ، و سبحانه من قيوم ما احمده ، و سبحانه من حميد ما ادومه ، و سبحانه من دائم ما ابقاه ، و سبحانه من باق ما افرده ، و سبحانه من مالك ما اولاه ، و سبحانه من ولى ما اعظمه ، و سبحانه من عظيم ما اكمله ، و سبحانه من كامل ما ادمه ، و سبحانه من تام ما اعجبه ، و سبحانه من عجيب ما افخره ، و سبحانه من فاخر ما ابعده ، و سبحانه من بعيد ما اقربه ، و سبحانه من قريب ما امنعه ، و سبحانه و من مانع ما اغلبه ، و سبحانه من غالب ما اعفاه و سبحانه من عفو ما احسنه ، و سبحانه من محسن ما اجمله ، و سبحانه من جميل ما اقبله ، و سبحانه من قابل ما اشكره ، و سبحانه و من شكور ما اغفره ، و سبحانه من غفور ما اكبره ، و سبحانه من كبير ما اجبره ، و سبحانه من جبار ما ادينه ، و سبحانه من ديان ما اقضاه ، و سبحانه من قاض ما امضاه . و سبحانه من ماض ما انفذه ، و سبحانه من نافذ ما ارحمة ت و سبحانه من رحيم ما اخلقه ، و سبحانه من خالق ما اقهره ، و سبحانه من قاهر ما املكه ، و سبحانه من مليك ما اقدره ، و سبحانه من قادر ما ارفعه ، و سبحانه من رفيع ما اشرفه و سبحانه من شريف ما ارزقه ، و سبحانه من رازق ما اقبضه ، و سبحانه من قابض ما ابسطه و سبحانه من باسط ما اهداه ، و سبحانه من هاد ما اصدقه ، و سبحانه من صادق ما ابدئه ، و سبحانه من بادء ما اقدسه ، و سبحانه من قدوس ما اطهره ، و سبحانه من طاهر ما ازكاه ، و سبحانه من زكى ما ابقاه ، و سبحانه من باق ما اعوده ، و سبحانه من تواب ما اسخاه ، و سبحانه من سخى ما ابصره و سبحانه من بصير ما اسلمه ، و سبحانه من سليم ما اشفاه ، و سبحانه من شاف ما انجاه و سبحانه من منج ما ابره ، و سبحانه من بار ما اطلبه ، و سبحانه من طالب ما ادركه ، و سبحانه من مدرك ما اشده ، و سبحانه من شديد ما اعطفه ، و سبحانه من متعطف ما اعدله ، و سبحانه من عادل ما اتقنه ، و سبحانه من متقن ما احكمه ، و سبحانه من حكيم ما اكفله ، و سبحانه من كفيل ما اشده ، و سبحانه من شهيد ما احمده ، و سبحانه هو اللّه العظيم و بحمده و الحمدللّه و لا اله الا اللّه و اللّه اكبر و للّه الحمد و لا حول و لا قوه الا باللّه العلى العظيم دافع كل بليه و هو حسبى و نعم الوكيل .

اگر می خواهید دعایتان مستجاب شود

اول : آن كه مايوس نشوى از رحمت خدا، زيرا به اجابت نرسيدن دعا ممكن است به سبب گناهان تو باشد كه مانع اجابت است پس درصدد رفع آن به توبه و تعذيب نفس برآى .
دوم : ترك دعا نكن .
سوم : راضى باش به تقدير الهى تا همان رضاى تو باعث اجابت دعايت بشود.
امام حسن عليه السلام مى فرمايد: من ضامنم از براى كسى كه در قلب او چيزى خطور نكند بجز رضا و خشنودى به قضاى خدا اين كه دعا كند پس مستجاب شود.

امام صادق عليه السلام : بر شما باد به دعا كردن بعد از نمازها چه اينكه چنين دعاهايى مستجاب است .
امام باقر عليه السلام : همين كه شب جمعه فرا رسد خداوند عزوجل مى فرمايد: آيا دعا كننده اى هست كه جوابش دهم . آيا درخواست كننده اى هست كه عطا كنم او را. آيا استغفار كننده اى هست كه بيامرزم او را. آيا توبه كننده اى هست كه توبه اش را بپذيرم .
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله : بهترين وقت دعا سحرگاهان است .
امام صادق عليه السلام : دعا پيش از طلوع و غروب آفتاب سنت و دستورى است واجب و مسلم همراه طلوع و غروب آفتاب .
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله : به درستى كه در شب ساعتى است كه هر دعاى بنده مستجاب است و آن مابين شب تا ثلث (سوم ) باقيمانده شب . گفتم : شب خاصى است از شبها يا هر شب است . فرمود: هر شب .
امام صادق عليه السلام : سه وقت است كه دعا در آن اوقات مستجاب است :
1 - بعد از نماز واجب ؛
2 - هنگام آمدن باران ؛
3 - هنگام ظاهر شدن آيه و نشانه معجزه اى از طرف خدا براى بندگان خود.

الهی عظُمَ الْبَلاَّءُ وَبَرِحَ الْخَفاَّءُ وَانْكَشَفَ الْغِطاَّءُ وَانْقَطَعَ الرَّجاَّءُ وَضاقَتِ الاَْرْضُ وَمُنِعَتِ السَّماَّءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَاِلَيْكَ الْمُشْتَكى وَعَلَيْكَ  الْمُعَوَّلُ فِى الشِّدَّةِ وَالرَّخاَّءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ اُولِى الاَْمْرِ الَّذينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ وَعَرَّفْتَنا بِذلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَريباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ يا مُحَمَّدُ يا عَلِىُّ يا عَلِىُّ يا مُحَمَّدُ اِكْفِيانى فَاِنَّكُما كافِيانِ وَانْصُرانى فَاِنَّكُما ناصِرانِ يا مَوْلانا يا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِكْنى اَدْرِكْنى اَدْرِكْنى السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرین

معروف به بدعاء شبور كه مستحب است خواندن آن در ساعت آخر روز جمعه و مخفى نماند كه اين دعا را از ادعيه مشهوره است و اكثر علماء سلف بر اين دعا مواظبت مى نموده اند و در مصباح شيخ طوسى و جمال الاسبوع سيد بن طاوس و كتب كفعمى به سندهاى معتبر از جناب محمد بن عثمان عمروى رضوان اللّه عليه كه از نواب حضرت صاحب الامر عليه السلام است و از حضرت امام محمد باقر و امام جعفر صادق عليه السلام روايت شده و علامه مجلسى رحمة اللّه آن را با شرح در بحار ذكر كرده و آن دعا موافق مصباح شيخ اين است :

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظيمِ الاَْعْظَمِ الاَْعَزِّ الاَْجَلِّ الاَْكْرَمِالَّذى اِذا دُعيتَ بِهِ عَلى مَغالِقِ اَبْوابِ السَّماَّءِ لِلْفَتْحِ بِالرَّحْمَةِانْفَتَحَتْ وَاِذا

دُعيتَ بِهِ عَلى مَضاَّئِقِ اَبْوابِ الاَْرْضِ لِلْفَرَجِ انْفَرَجَتْوَاِذا دُعيتَ بِهِ عَلَى العُسْرِ لِلْيُسْرِ تَيَسَّرَتْ وَاِذا دُعيتَ بِهِ عَلَى الاَْمْواتِ لِلنُّشُورِ

انْتَشَرَتْ وَاِذا دُعيتَ بِهِ عَلى كَشْفِ الْبَاْساَّءِ وَالضَّرّآءِ انْكَشَفَتْ وَبِجَلالِ وَجْهِكَ الْكَريمِ اَكْرَمِ الْوُجُوهِ وَاَعَزِّ الْوُجُوهِ الَّذى عَنَتْ لَهُ الْوُجُوهُ

وَخَضَعَتْ لَهُ الرِّقابُ وَخَشَعَتْ لَهُ الاَْصْواتُ وَوَجِلَتْ لَهُ الْقُلُوبُ مِنْ مَخافَتِكَ وَبِقُوَّتِكَ الَّتى بِها تُمْسِكُ السَّماَّءَ اَنْ تَقَعَ عَلَى الاَْرْضِ اِلاّ بِاِذْنِكَ

وَتُمْسِكُ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ اَنْ تَزُولا وَبِمَشِيَّتِكَ الَّتى دانَ لَهَا الْعالَمُونَ وَبِكَلِمَتِكَ الَّتى خَلَقْتَ بِهَا السَّمواتِ وَالاَْرْضَ وَبِحِكْمَتِكَ الَّتى صَنَعْتَ

بِهَا الْعَجاَّئِبَ وَخَلَقْتَ بِهَا الظُّلْمَةَ وَجَعَلْتَها لَيْلاً وَجَعَلْتَ اللَّيْلَ سَكَناً وَخَلَقْتَ بِهَا النُّورَ وَجَعَلْتَهُ نَهاراً وَجَعَلْتَ النَّهارَ نُشُوراً مُبْصِراً وَخَلَقْتَ بِهَا

الشَّمْسَ وَجَعَلْتَ الشَّمْسَ ضِياَّءً وَخَلَقْتَ بِهَا الْقَمَرَ وَجَعَلْتَ الْقَمَرَ نُوراً وَخَلَقْتَ بِهَا الْكَواكِبَ وَجَعَلْتَها نُجُوماً وَبُرُوجاً وَمَصابيحَ وَزينَةً وَرُجُوماً

وَجَعَلْتَ لَها مَشارِقَ وَمَغارِبَ وَجَعَلْتَ لَها مَطالِعَ وَمَجارِىَ وَجَعَلْتَ لَها فَلَكاً وَمَسابِحَ وَقَدَّرْتَها فِى السَّماَّءِ مَنازِلَ فَاَحْسَنْتَ تَقْديرَها وَصَوَّرْتَها

فَاَحْسَنْتَ تَصْويرَها وَاَحْصَيْتَها بِاَسْماَّئِكَ اِحْصاَّءً وَدَبَّرْتَها بِحِكْمَتِكَ تَدْبيراً فَاَحْسَنْتَ تَدْبيرَها وَسَخَّرْتَها بِسُلْطانِ اللَّيْلِ وَسُلْطانِ النَّهارِ

وَالسّاعاتِ وَعَدَدَ السِّنينَ وَالْحِسابَ وَجَعَلْتَ رُؤْيَتَها لِجَميعِ النّاسِ مَرْئً واحِداً وَاَسْئَلُكَ اللّهُمَّ بِمَجْدِكَ الَّذى كَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَكَ وَرَسُولَكَ

مُوسَى بْنَ عِمْرانَ عليه السلام فِى الْمُقَدَّسينَ فَوْقَ اِحْساسِ الْكَرُّوبينَ فَوْقَ غَمآئِمِ النُّورِ فَوْقَ تابُوتِ الشَّهادَةِ فى عَمُودِ النّارِ وَفى طُورِ

سَيْناَّءَ وَفى جَبَلِ حُوريثَ فِى الْوادِ الْمُقَدَّسِ فِى الْبُقْعَةِ الْمُبارَكَةِ مِنْ جانِبِ الطُّورِ الاَْيْمَنِ مِنَ الشَّجَرَةِ وَفى اَرْضِ مِصْرَ بِتِسْعِ اياتٍ بَيِّناتٍ

وَيَوْمَ فَرَقْتَ لِبَنى اِسْرآئيلَ الْبَحْرَ وَفِى الْمُنْبَجِساتِ الَّتى صَنَعْتَ بِهَا الْعَجاَّئِبَ فى بَحْرِ سُوفٍ وَعَقَدْتَ مآءَ الْبَحْرِ فى قَلْبِ الْغَمْرِ كَالْحِجارَةِ

وَجاوَزْتَ بِبَنى اِسْراَّئيلَ الْبَحْرَ وَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ الْحُسْنى عَلَيْهِمْ بِما صَبَرُوا وَاَوْرَثْتَهُمْ مَشارِقَ الاَْرْضِ وَمَغارِبَهَا الَّتى بارَكْتَ فيها لِلْعالَمينَ

وَاَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَجُنُودَهُ وَمَراكِبَهُ فِى الْيَمِّ و بِاسْمِكَ الْعَظيمِ الاَْعْظَمِ الاَْعَزِّ الاَْجَلِّ الاَْكْرَمِ وَبِمَجْدِكَ الَّذى تَجَلَّيْتَ بِهِ لِمُوسى كَليمِكَ عليه

السلام فى طُورِ سَيْناَّءَ وَلاِِبْراهيمَ عليه السلام خَليلِكَ مِنْ قَبْلُ فى مَسْجِدِ الْخَيْفِ وَلاِِسْحقَ صَفِيِّكَ عليه السلام فى بِئْرِ شِيَعٍ

وَلِيَعْقُوبَ نَبِيِّكَ عليه السلام فى بَيْتِ ايلٍ وَاَوْفَيْتَ لاِِبْراهيمَ عليه السلام بِميثاقِكَ وَلاِِسْحقَ بِحَلْفِكَ وَلِيَعْقُوبَ بِشَهادَتِكَ وَلِلْمُؤْمِنينَ

بِوَعْدِكَ وَلِلدّاعينَ بِاَسْماَّئِكَ فَاَجَبْتَ وَبِمَجْدِكَ الَّذى ظَهَرَ لِمُوسَى بْنِ عِمْرانَ عليه السلام عَلى قُبَّةِ الرُّمّانِ وَبِاياتِكَ الَّتى وَقَعَتْ عَلى اَرْضِ

مِصْرَ بِمَجْدِ الْعِزَّةِ وَالْغَلَبَةِ بِاياتٍ عَزيزَةٍ وَ بِسُلْطانِ الْقُوَّةِ وَبِعِزَّةِ الْقُدْرَةِ وَبِشَاءْنِ الْكَلِمَةِ التّاَّمَّةِ وَبِكَلِماتِكَ الَّتى تَفَضَّلْتَ بِها عَلى اَهْلِ

السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَاَهْلِ الدُّنْيا وَاَهْلِ الاخِرَةِ وَبِرَحْمَتِكَ الَّتى مَنَنْتَ بِها عَلى جَميعِ خَلْقِكَ وَبِاسْتِطاعَتِكَ الَّتى اَقَمْتَ بِها عَلَى الْعالَمينَ

وَبِنُورِكَ الَّذى قَدْ خَرَّمِنْ فَزَعِهِ طُورُ سَيْناَّءَ وَبِعِلْمِكَ وَجَلالِكَ وَكِبْرِياَّئِكَ وَ عِزَّتِكَ وَجَبَرُوتِكَ الَّتى لَمْ تَسْتَقِلَّهَا الاَْرْضُ وَانْخَفَضَتْ لَهَا السَّمواتُ

وَانْزَجَرَ لَهَا الْعُمْقُ الاَْكْبَرُ وَرَكَدَتْ لَهَا الْبِحارُ وَالاَْنْهارُ وَ خَضَعَتْ لَهَا الْجِبالُ وَسَكَنَتْ لَهَا الاَْرْضُ بِمَناكِبِها وَاسْتَسْلَمَتْ لَهَا الْخَلاَّئِقُ كُلُّه

ا وَ خَفَقَتْ لَهَا الرِّياحُ فى جَرَيانِها وَخَمَدَتْ لَهَا النّيرانُ فى اَوْطانِها وَبِسُلْطانِكَ الَّذى عُرِفَتْ لَكَ بِهِ الْغَلَبَةُ دَهْرَ الدُّهُورِ وَحُمِدْتَ بِهِ فِى

السَّمواتِ وَالاَْرَضينَ وَبِكَلِمَتِكَ كَلِمَةِ الصِّدْقِ الَّتى سَبَقَتْ لاَِبينا ادَمَ عليه السلام وَذُرِّيَّتِهِ بِالرَّحْمَةِ وَاَسْئَلُكَ بِكَلِمَتِكَ الَّتى غَلَبَتْ كُلَّ شَىْءٍ

وَبِنُورِ وَجْهِكَ الَّذى تَجَلَّيْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَكّاً وَخَرَّ مُوسى صَعِقاً وَبِمَجْدِكَ الَّذى ظَهَرَ عَلى طُورِ سَيْناَّءَ فَكَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَكَ وَرَسُولَكَ

مُوسَى بْنَ عِمْرانَ وَبِطَلْعَتِكَ فى ساعيرَ وَظُهُورِكَ فى جَبَلِ فارانَ بِرَبَواتِ الْمُقَدَّسينَ وَجُنُودِ الْمَلاَّئِكَةِ الصّ اَّفّينَ وَخُشُوعِ الْمَلاَّئِكَةِ

الْمُسَبِّحينَ وَبِبَرَكاتِكَ الَّتى بارَكْتَ فيها عَلى اِبْراهيمَ خَليلِكَ عليه السلام فى اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَبارَكْتَ لاِِسْحقَ صَفِيِّكَ

فى اُمَّةِ عيسى عَلَيْهِمَا السَّلامُ وَبارَكْتَ لِيَعْقُوبَ اِسْرآئيلِكَ فى اُمَّةِ مُوسى عَلَيْهِمَا السَّلامُ وَبارَكْتَ لِحَبيبِكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ

فى عِتْرَتِهِ وَذُرِّيَّتِهِ وَاُمَّتِهِ اَللّهُمَّ وَكَما غِبْنا عَنْ ذلِكَ وَلَمْ نَشْهَدْهُ وَآمَنّا بِهِ وَلَمْ نَرَهُ صِدْقاً وَعَدْلاً اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُبارِكَ

عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَتَرَحَّمَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ كَاَفْضَلِ ما صَلَّيْتَ وَبارَكْتَ وَتَرَحَّمْتَ عَلى اِبْراهيمَ وَآلِ اِبْراهيمَ اِنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ فَعّالٌ

لِما تُريدُ وَاَنْتَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ (شَهيدٌ)

پس حاجات خود را ذكر مى كنى و مى گوئى :

اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعاَّءِ وَبِحَقِّ هذِهِ الاَْسْماَّءِ الَّتى لا يَعْلَمُ تَفْسيرَها وَلا يَعْلَمُ باطِنَها غَيْرُكَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بى ما اَنْتَ

اَهْلُهُ وَلا تَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ وَاغْفِرْ لى مِنْ ذُنُوبى ما تَقَدَّمَ مِنْها وَما تَاءَخَّرَ وَوَسِّعْ عَلَىَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِكَ وَاكْفِنى مَؤُنَةَ اِنْسانِ سَوْءٍ وَجارِ

سَوْءٍ وَقَرينِ سَوْءٍ وَسُلْطانِ سَوْءٍ اِنَّكَ عَلى ما تَشاَّءُ قَديرٌ وَبِكُلِّشَىْءٍ عَليمٌ آمينَ رَبَّ الْعالَمينَ

مؤ لف گويد: كه در بعض نسخ است بعد از

وَاَنْتَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ

كه هر حاجت دارى ذكر كن و بگو:

يا اَللّهُ يا حَنّانُ يا مَنّانُ يا بَديعَ السَّمواتِ وَالاَرضِ يا ذَاالْجَلالِ وَالاِكْرامِ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ

تا آخر و علامه مجلسى از مصباح سيّد بن باقى نقل كرده كه بعد از دعاى سمات دعا اين دعا را بخواند:

اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعاَّءِ وَبِحَقِّ هذِهِ الاَْسْماَّءِ الَّتى لايَعْلَمُ تَفْسيرَها وَلا تَاءْويلَها وَلا باطِنَها وَلا ظاهِرَها غَيْرُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ

وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَرْزُقَنى خَيْرَالدُّنْيا وَالاْخِرَةِ

پس حاجت خود را بطلبد و بگويد:

وَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَلا تَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ وَاْنتَقِمْ لى مِنْ فُلانِ بْنِ فُلانٍ

و نام دشمن را بگويد:

وَاغْفِرْ لى مِنْ ذُنُوبى ما تَقَدَّمَ مِنْها وَما تَاءَخَّرَ وَلِوالِدَىَّ وَلِجَميعِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ وَوَسِّعْ عَلَىَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِكَ وَاكْفِنى مَؤُنَةَ اِنْسانِ

سَوْءٍ وَجارِ سَوْءٍ وَسُلْطانِ سَوْءٍ وَقَرينِ سَوْءٍ وَيَوْمِ سَوْءٍ وَساعَةِ سَوْءٍ وَانْتَقِمْ لى مِمَّنْ يَكيدُنى وَمِمَّنْ يَبْغى عَلَىَّ وَيُريدُ بى وَبِاَهْلى

وَاَوْلادى وَاِخْوانى وَجيرانى وَقَراباتى مِنَ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ ظُلْماً اِنَّكَ عَلى ما تَشاَّءُ قَديرٌ وَبِكُلِّ شَىْءٍ عَليمٌ آمينَ رَبَّ الْعالَمينَ

پس بگويد:

اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعاَّءِ تَفَضَّلْ عَلى فُقَرآءِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالْغِنى وَالثَّرْوَةِ وَعَلى مَرْضَى الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالشِّفاَّءِ وَالصِّحَةِ

وَعَلىَّ اَحْي اَّءِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِاللُّطْفِ وَالْكَرامَةِ وَعَلى اَمْواتِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالْمَغْفِرَةِ وَالرَّحْمَةِ وَعَلى مُسافِرِى الْمُؤْمِنينَ

وَالْمُؤْمِناتِ بِالرَّدِّ اِلى اَوْطانِهِمْ سالِمينَ غانِمينَ بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ وَصَلَّى اللّهُ عَلى سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيّينَ وَعِتْرَتِهِ

الطّاهِرينَ وَسَلَّمَ تَسْليماً كَثيراً

و شيخ بن فهد گفته كه مستحب است بعد از دعاء سمات بگوئى :

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِحُرْمَةِ هذَا الدُّعاَّءِ وَبِمافاتَ مِنْهُ مِنَ الاَْسْماَّءِ وَبِما يَشْتَمِلُ عَلَيْهِ مِنَ التَّفْسيرِ وَالتَّدْبيرِ الَّذى لايُحيطُ بِهِ اِلاّ اَنْتَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَكَذا

و بجاى كذا و كذا حاجت خود را بخواهد.

چطوری رزق و روزی ما زياد شود؟

چطوری رزق و روزی ما زياد شود؟ همه ما برای پیشرفت زندگی مادی خودمون تلاش می كنیم و هر كدوم دوست داریم كه یك زندگی راحت و توام با آرامش برای خود و خانوده خود فراهم كنیم و به عبارتی دیگه دوست داریم رزق و روزی ما زیاد بشه و هر روز شاهد بركت های زیادی در زندگی خودمون باشیم . در كنار عواملی مانند تلاش و كوشش راه های دیگری برای افزایش رزق و روزی بیان شده است كه از جمله آنها توصیه هایی است كه از طرف امامان معصوم مبنی بر خوندن برخی از سوره ها به ما رسیده است كه در این نوشتار قصد داریم به معرفی سوره هایی كه موجب افزایش رزق و روزی شده بپردازیم.

دغدغه های اقتصادی و مالی از دیر باز ذهن بشر را به خود مشغول داشته است به گونه ای که انسان در هر شرایطی اعم از فقیر یا غنی بودن تمایل به داشتن مال بیشتر دارد ،البته گاه این میل خود را به شکل یک رذیله زشت اخلاقی مانند حرص و طمع نشان می دهد ، که باید جلویش را گرفت و در غیر اینصورت با داشتن تمام دنیا هرگز رنگ آرامش را نخواهیم دید. اما گاه در ضمن داشتن رضایت و سپاسگزاری به درگاه بی نیاز تمایل داریم که روزی ما بیشتر باشد که در این صورت می توانیم از درگاه خداوند متعال با اذکار دعاها و نمازهایی طلب روزی کنیم و از این راه بکوشیم ریشه های توکل و قطع امید از غیر خدا را در وجود خویش تقویت کنیم .

در ارتباط با دعا و مقدر بودن روزی از قبل، باید گفت که روزی بر دو قسم است که یکی از آنها ثابت و حتمی بوده و دعا و تلاش، تأثیری در آن نخواهد گذاشت و دیگری متغیر بوده و بسته به کوشش و خواهش، کم و زیاد خواهد شد و دعا در این قسمت دوم تأثیرگذار می‌باشد.

روایاتی نیز وجود دارند که این تقسیم بندی را صحیح می‌دانند.[ مجلسى، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۹۲، ص ۲۹۳، باب ۱۱۰ (دعاهای رزق و روزی)] قرآن کریم یکی از اعمالی را که باعث فزونی روزی می شود استغفار معرفی می کند و می فرماید: «وَ أنِ استََغفِرُوا رَبَّکُم ثُمَّ‌تُوبوا إِلَیهِ یمَتِّعکُم مَتاعاً‌حَسَناً إلی أجَلٍ مُسَمّی و یۆتِ ‌کُلَّ ‌ذِی فَضلٍ فَضلَهُُ…؛ و اینکه از پروردگار خود آمرزش بطلبید؛‌سپس [با ایمان ناب و عمل صالح] به سوی ‌او باز‌گردید تا شما را تا مدّت معینی [از مواهبِ زندگی این جهان] به خوبی بهره‌مند سازد و به هر صاحب فضیلتی، به مقدارِ‌ فضیلتش ببخشد…».

(سوره هود، آیه ۳) در روایات وارده از ائمه معصوم علیهم السلام هم اعمالی را معرفی کرده اند که باعث افزایش رزق می شوند و همچنین از اعمالی بر حذرمان میدارند که باعث از بین رفتن رزق و روزی می شوند برای نمونه یک مثال ذکر می کنیم : امام صادق (علیه السلام) فرمود: «هر که [پارچه‏اى براى‏] لباس نو ببرد و سى و شش بار سوره إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیلَةِ الْقَدْرِ را تلاوت کند و آن گاه که به آیه تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ رسید، آب بر دارد و اندکى به لباس بپاشد، سپس دو رکعت نماز گزارد و دعا کند و در دعایش بگوید: الحمد للَّه الّذى رزقنى ما أتجمّل به فی النّاس و أواری به عورتی و أصلّی فیه لربّی و احمد اللَّه»، پیوسته از روزى گسترده برخوردار گردد تا آن گاه که این لباس کهنه شود.

امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید: «هر کس دو ماه پیاپی هر روز چهار صد مرتبه این ذکر استغفار را بخواند، خداوند او را گنجی از دانش یا مالِ فراوان کرامت فرماید: «اَستَغفرُ اللّه الّذی لاإله الاّ‌هُوَ الحَی القَیومُ الرَّحمنُ‌الرَّحیمُ بَدیعُ‌السّمواتِ والأَرضِ مِن جمیعِ ظُلمی و جرمی و اِسرافی عَلی نفسی و اَتوبُ إِلیهِ». دعاها و نمازها و اذکاری در کتب روایی و ادعیه، برای طلب رزق از خداوند متعال وجود دارد[شیخ کلینى، کافی، ج ۲، ص ۵۵۰، بَابُ الدُّعَاءِ لِلرِّزْقِ] که همراه با تلاش، می توان از آنها بهره مند گردید که به بعضی از آن ها اشاره می شود.

در کتاب کافی عنوانی در این زمینه آمده[همان، ص ۵۵۱، ح۴] و در آن دعاهایی برای زیادی رزق ذکر شده است، از جمله امام باقر (علیه السلام) به زید شحام فرمود: «برای زیاد شدن روزی، در سجده های نماز واجب این دعا را بخوان: “یا خَیرَ الْمَسْئُولِینَ وَ یا خَیرَ الْمُعْطِینَ ارْزُقْنِی وَ ارْزُقْ عِیالِی مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ فَإِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیم؛ اى بهترین پناه سائلان و اى بهترین بخشایش گران. به من و خانواده ام از فضل وافرت روزى بخش که تو صاحب فضلى عظیم هستى».[ همان، ح۳] سوره هایی برای افزایش روزی یكی از سوره هایی كه در روایات برای افزایش رزق و روزی بیان شده است و به خواندن آن توصیه شده سوره مباركه لیل است كه پیامبر خدا صلی الله علی و آله در مورد آن اینگونه می فرماید: هر كس سوره لیل را بخواند خداوند آن قدر به او عطا می‌كند تا راضی شود و او را به سختی نیندازد و برایش آسان می‌گیرد.(مصباح الكفعمی‌، عاملی كفعمی‌، ص ۴۴۴)

امام صادق‌(علیه السلام) می‌فرماید: "كسی كه هر شب سوره واقعه را بخواند... در دنیا سختی‌، فقر، نیازمندی و آفتی از آفت دنیا را نمی‌بیند و از دوستان حضرت علی‌(علیه السلام) می‌شود..."(وسائل الشیعه‌، شیخ حر عاملی‌، ج ۶، ص ۱۱۲) یكی دیگر از سوره هایی كه در روایات به آن توصیه شده و آثاری مانند اصلاح زندگی و افزایش رزق و روزی برای آن بیان شده است سوره ذاریات است كه امام صادق‌(علیه السلام) در مورد این سوره می‌فرماید: هر كس سوره ذاریات را روز یا شب بخواند، خداوند وضع زندگی او را اصلاح می‌كند و روزی فراوانی برایش می‌دهد...(اعلام الدین‌ ، ص ۳۷۷) این طور نیست كه فردی بدون تلاش و كوشش و با خواندن چند سوره ای كه در تاپیك های بالا ذكر شد بتواند به ثروت دست پیدا كند چرا كه برای رسیدن به كسب و كار خوب و ثروت باید در مرحله اول كار و تلاش و كوشش كرد و در مرحله دوم خواندن این سوره ها میتواند به عنوان یك عامل مهم معنوی در كسب و كار ما اثر گذار باشد و ما را كمك كند تا چه زمانی سوره های افزایش روزی را بخوانیم؟

شاید عده ای با خواندن این مطلب این سۆال را بپرسند که تا چند وقت باید این سوره ها را خواند؟ مدتی است این سوره ها را می خوانم اما اثری نداشته! اشکال کار کجاست؟ این سوال یكی از مهمترین سوالاتی است كه معمولا در خواندن ادعیه و اذكار پرسیده می شود اینكه ۱)برخی از افراد از عدم مشاهده نتیجه شكایت می كنند ۲)برخی كلا منكر این مسائل می شوند و آنها را دروغ می پندارند ۳)برخی دیگر از خودشان نامید می شوند و خود را فرد گناهكاری می بینند كه این اذكار در انها اثری ندارد . ۴)و عده ای نیز اصلا اهل این اذكار نیستند.

در پاسخ به این سوال مهم توجه به چند نكته لازم و ضروری است و در خواندن هر ذكر و دعایی كه برای آن در روایات نتیجه ای بیان شده است باید این نكات را مد نظر قرار بدهیم . نكته اول: مطمئن شویم كه این ادیعه و اذكار از كتاب های معتبر بیان شده است چون متاسفانه یكی از مجراهای نفوذ خرافات در دین از طریق همین اذكار است و بعضا شاهد ذكر هایی هستیم كه مثلا دستور داده شده كه ۱۰۰ هزار بار آن را تكرار كنید كه واقعا عجیب است و چنانچه گفته شد باید در مرحله اول اطمینان حاصل كنیم كه این ذكر معتبر است.

نكته دوم: توجه به این نكته نیز لازم است كه این ذكرها علت تامه و به عبارتی ساده تر دلیل اصلی برای رسیدن به خواسته ما نیست و در كنار سائر عوامل می تواند به ما در رسیدن به آرزوی خود كمك كند. برای مثال این طور نیست كه فردی بدون تلاش و كوشش و با خواندن چند سوره ای كه در تاپیك های بالا ذكر شد بتواند به ثروت دست پیدا كند چرا كه برای رسیدن به كسب و كار خوب و ثروت باید در مرحله اول كار و تلاش و كوشش كرد و در مرحله دوم خواندن این سوره ها میتواند به عنوان یك عامل مهم معنوی در كسب و كار ما اثر گذار باشد و ما را كمك كند.

فضیلت نام های خداوند یا همان اسماء الحسني 

بالاترین اسم خداوند الله

 اولین نام از اسما حسنی نام مبارک الله میباشد الله اسم جامع و با عظمت ذات خداوند و مستجمع جمیع صفات کمال و جمال و جلال اوست. 

مولا امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند: 

الله اسمی از بزرگترین اسما خدای عزوجل است که شایسته نیست احدی غیر او به این نام نامیده شود خواص اسم اعظم خدا در سه اسمی است که در  بسم الله الرحمن الرحیم وجود دارد البته در صورتی می توان از این اسامی و اسم اعظم بهره برد که ولایت مولا امیرالمومنین علی علیه السلام را داشته باشیم بدون ولایت آن  بزرگوار انسان حتی از  عبادات خود بهره ای نخواهد برد. 

خواص

1: اگر هر روز یکصد بار گفته شود در رفع مشکلات موثر است 

2:برای رفع مشکلات خطرناک و بزرگ زندگی هزارویک مرتبه در یک مجلس بدون حرف زدن رو به قبله گفته شود 

3:اگر بعد از نماز صبح ۶۶ مرتبه گفته شود جهت حل مشکل نافع است

4:جهت شفای بیمار یکصد آیه از قرآن خوانده شود سپس هفت مرتبه یا الله گفته شود مولا امیرالمومنین علیه السلام میفرمایند اگر این دستور را بر سنگ هم بخوانند باز میشود و بیمار شفا پیدا می کند انشا الله حتی اجل محتوم را  چند روز به عقب می اندازد حضرت رسول اکرم صلی الله و علیه و اله و سلم فرمودند هر کار  مهمی که در ان یاد و نام خدا نباشد ناتمام و بی نتیجه خواهد ماند.

اسما حسنی (السلام)

السـّلام به معنای :بی عیب سلامتی بخش است و در قرآن کریم  آمده است:(هو الملک القدوس السلام ... حشر ۲۳) خداوند تعالی  پادشاهی است قدوس و سلام او بی عیب است بدین معنی که مبری از  آنچه برای خلق عیب می باشد

خواص

۱-  کنار بستر بیماری که از طرف اطبا جواب شده است ۱۳۶ مرتبه ذکر < یا سلام > گفته شود انشا الله نافع است

۲ - جهت رفع کدورت کسی از دل زیاد به او سلام کنید

۳ - اگر این ذکر شریف را ۳۱۸ بر شربتی خوانده شود و به  کسی که با انسان دشمنی دارد داده شود تا بنوشد مهربان  میگردد

اسما حسنی(یا لطیف)

الطیف در لغت به معنای بسیار با لطف و مهربان است خداوند تعالی در سوره الشوری ایه ۱۹ میفرماید خداوند تعالی به بندگان خود بسیار مهربان  است و به هر کس که بخواهد روزی میدهد او توانا و مقتدر است

خواص

1: جهت وسعت رزق و بر طرف شدن تنگی معیشت روزی ۸۰ مرتبه اسم مبارک )یا لطیف( گفته شود

2: به قصد بر طرف شدن  هم وغم وناراحتی های درونی ۸۰ مرتبه این نام تکرار شود

3:برای باز شدن بخت دوشیزگانی که از سن ازدواج انها گذشته روزی ۱۲۹ مرتبه این نام تکرار شود

4:  جهت براورده شدن حاجت شرعی که از هیچ طریقی حل نشده دو رکعت نماز مانند نماز صبح به قصد براورده شدن حاجت به جای اورد بعد از نماز یکصد مرتبه ذکر یا لطیف گفته شود

5: به نیت شفای بیماری که مرض او علاج ناپذیر است دو رکعت نماز در کنار بستر او بجا اورد بعد از سلام ۱۰۰ مرتبه نام مبارک یا لطیف را بگوید

6: جهت ایمنی در سفر و رفع خطرات و سالم به مقصد رسیدن قبل از حرکت دو رکعت نماز بجای اورد و سپس در مقابل قبله ۱۰۰ مرتبه اسم یا لطیف را بگوید

اسما' حسنی نام مبارک احد

 احد در لغت به معنای یگانه و بی همتا میباشد و در سوره  توحید میخوانیم  قل هو الله احد  بگو او خدای یکتاست احد  اسمی است مربوط به ذات مقدس خداوند تعالی.

 خواص

1: برای راسخ و ثابت ماندن ایمان و اعتقادات در تمام مراتب زندگی در هر روز ۱۳ مرتبه با توجه به ذات احدیت  ذکر شریف یا احد را بگویید

2:جهت مغلوب نشدن در هیچ مرحله ای از مراحل زندگی در یک مجلس ۱۰۰۱ مرتبه یا احد گفته شود

3- خواندن این اسم مبارک 13 بار در همه وقت برای تخلیص وتجرد فایده دارد.

4- هر کس در خلوت بعد از ریاضت هزار بار بگوید، ملایکه رادر اطراف خود مشاهده می کند.

5- صاحب خواص الاسماء می گوید : مداومت بر این اسم برای انقطاع از خلق و رهایی از کثرت مجرب است.

6- بعضی اسم اعظم را در « الواحد الاحد » تعیین نموده و گفته که مداومت براین دو اسم موجب کشف اسرار الهیه وحقایق توحید است

7- هر کس هنگام خوابیدن دست راست بر گونه راست گذارد وسه مرتبه بگوید « لا اِلهَ إلّا الله اَحَداً صَمَداً وَ لا قُوّهَ إلّا بِا للهِ » از عذاب قبر ایمن گردد و از صراط به آسانی بگذرد .

 عدد کبیر این اسم مبارک 13 وعدد وسیط 13 وعدد صغیرش 13 است

اسم مبارک الرحیم

در معنای الرحیم گفته اند خداوند به مومنان رحیم و مهربان است کفار را از این رحمت بهره ای نیست

خواص

1:مداومت بر این اسم برای برآورده شدن حوائج دنیا و آخرت نافع است

2: کسی که این اسم را ورد خود قرار دهد چیزی از خداوند  تعالی نمی خواهد مگر آنکه به او مرحمت می فرماید

3: اگر انسان در امر مهمی درمانده باشد بر این اسم مداومت  نماید در کار او گشایشی حاصل خواهد شد 

نام مبارک الرحمن

خواص

از حضرت رضا علیه السلام روایت شده اگر بعد از هر نماز ۲۹۸ مرتبه  بگوید الرحمن الرحیم محبوب همه مردم و از اهل تحقیق می گردد همچنین در کتاب مفاتیح النجات امده است اگر کسی بعد از هر نماز یکصد بار بگوید الرحمندر جمیع احوال مورد لطف و عنایت قرار میگیرد

نام مبارک علی

برتروغلبه کننده بر همه چیز

این اسم شریف 9باردرقرآن کریم امده است.خداوند علی است یعنی بالاتر از همه موجودات است  وهیچ مقامی بالاترازمقام اونیست وهمه در مرتبه ادنی قراردارند. خداوند درقرآن کریم می فرماید: علمش از آسمانها وزمین فراترونگهبانی زمین وآسمان براو آسان وبی زحمت است که اودانای بزرگ ا ست .سوره بقره ایه255(ایه الکرسی)

توجه:اهل تحقیق می گویند هرکه خواست ،احصای این اسم شریف رابکند. بایدکه حضرت اورابزرگ بداندوخودرا خواروذلیل وحقیرتر از همه مخلوقات به حساب بیاورد تا حضرت  علی مقام او را نیز عالی وبزرگ بگرداند.

خواص

1. امام رضا (ع) می فرماید: هرکس این نام را بسیار بگوید وبدان مداومت داشته باشد ،قدرش بلند بگردد واگر شخص غریب بدان به خواندن این اسم مداومت نماید با ابرو به وطن  خویش باز گردد.

2-ازشیخ برسی نقل شده که هرکس این اسم شریف رابسیار بگوید وبا خود همراه داشته باشد ،درمیان مردم صاحب آبروومنزلت گردد.

3- هرکس درهرروزی 100مرتبه این اسم را بگوید ،دولت او زیاد می شود.

4- با خود داشتن این اسم برای خلاصی ورفع فقروادای دَین مجرب است.

5-برای ادای قرض ودَین وجلوگیری از فقر 110مرتبه یا علی خوانده شود.

6-برای غنی شدن از نظر مادی برای همیشه اسم علی روی نگین حک شده همراه باشد.

عددکبیرآن 110ووسیطش 26وصغیرش 11است.یا علی ذکرقیام قائم است

نام مبارک واحد

 بی همتا، یگانه

این اسم شریف نیز 21بار درقرآن مجید آمده است .یعنی خداوند درذات یگانه است.درصفات یگانه است.درافعال یگانه وبی همتا است.

آیه: خدای ما ،خدائی بی همتاست ، که خدائی جز او نیست واو مهربان و بخشنده است. سوره بقره آیه 163

خواص

1. امام رضا (ع) می فرماید: هر که را مرض سختی باشد، وهر روز 101بار بگوید (یا واحد ) از آن بیماری صحت وسلامتی یابد.

2. برای الفت و انس در غربت وامتیاز بین خویشان خواندنش فائده بزرگ دارد.

3. یکی از بزرگان گفته است هر کس در راهی یا مکانی از تنهائی بترسد یا از شخصی ترسان ووحشتناک باشد یادرخلوت متوهم باشد 1001بار بخواند نجات یابد واز ترس ایمن گردد.انشاء الله تعالی

4. کسیکه مداومت بر این اسم نماید انس والفت وعزت یابد هرروز100مرتبه.

5.اگر این اسم بر طعامی خواند و از آن تناول نماید ،دلش نورانی گردد. 

عدد کبیر این اسم شریف 19وعدد وسیط 19وعدد صغیرش نیز 19 است

نام مبارک المقسط

خداوند پدید اورنده بهره هر شخصی از بدی و نیکی که بدو رسد چنانکه در ازل قسمت فرموده است: هر که خواهد که احصای این اسم کند باید که اعتقاد چنین دارد و بیقین دارد که انچه به وی وبهمه عالمیان میرسد و خواهد رسید الی یوم القیمه همه همه از ازل پیش از آنکه خلق عالم موجود شوند بر لوح محفوظ نوشته بقدرت کامله تقدیر فرموده .

خواص

هر که را که وسواس زیاد بود و یا زیاد محتلم میشود و یا خیالات فاسده او را ازار میدهد به ذکر این اسم مداومت نماید به مدت چهل روز روزی از هزار عدد زیاده باشد .

نام مبارک الجامع

 یعنی جمع دارنده چیزهای پراکنده و پریشان به قدرت و رحمت خویش : این نامی است که بر نگین حضرت سلیمان علیه السلام بود و مخلوقات از برکت و هیبت این نام مهر سلیمان را مطیع و مسخر گشتند .

خواص

هر که را که پریشانی دست دهد و از دوستان و یاران و دیار خود دور افتاده باشد و در کار خود سرگشته و سر رشته کار خود را از دست داده باشد روز یکشنبه قبل از ظهر غسل کند و نماز حاجت گذارد و دست بردارد برای هر انگشت یکبار یا جامع بگوید و انگشت عقد کند زود جمع گردد و در میان دوستان و یاران خود دوباره در اید.

و اگر میان دو دوست و یا دو زوج (زن و شوهر ) عداوت باشد که سبب تفرقه شود این اسم را بخواند به نیت جمع شدن و وقتی در رختخواب بخوانند که هنوز پا را دراز نکرده باشد ده نوبت یا زیاده بگوید تفرقه ازمیان برود و اگر در غربت افتاده این اسم را ورد کند و مداومت نماید به عدد تکسیر به دیارش و به بین یارانش در اید عدد پانصدو هشتادو چهار است .

نام مبارک الغنی

 یعنی خدای بی نیاز از همه کس و همه چیز در همه حال : این نامی است که اهل بهشت به برکت این اسم اندوه و گناه  از دلهای ایشان زایل گردد .

خواص

 هر که به بلای طمع گرفتار باشد هر روز این اسم را بخواند و بر هر عضوی از بدن بدمد از او قطع طمع گردد و هر که را که آرزوی غنا باشد و یا به بلائی و شدتی گرفتار باشد و یا درویشی و فقیری او را گرفته باشد و یا عیالمند و قرض دار باشد در حال اضطرار چون وضو سازد و دست بردارد به نیاز به درگاه خدا ان مقدار که تواند یا غنی گوید خدا او را از ان بلیه نجات دهد و هر که خواهد به عدد تکسیر گوید پنجهزار و پانصدو پنجاه و پنج عدد است.

نام مبارک المغنی

یعنی بی نیاز کننده نیازمندان در همه چیزی: این نامی است که آب به برکت این نام در چشمه ها و سنگها جاری است .

خواص

هر محنت زده و از خلق نا امید گشته هر روز ده هزار بار بگوید بزودی خدا او را توانگر گرداند و هر که تواند به عدد بخواند غنی گردد .

عدد ان بیست و هشت هزار و سیصدو شصت و هشت است.

نام مبارک الفتاح

خواص

اگر در خلوت به عدد کبیر و تکسیر این چهار اسم خدا را بگویید به مدت چهل روز ( یا کافی یا غنی یا فتاح یا رزاق ) عجایب بینی شیخ گفت من به ذکر این اسماء مداومت کردم روز چهلم سقف خانه باز شد و چهل کیسه زر سرخ در خانه انداختند و به زبان فصیح گفتند اگر نود به ان اضافه کنی ما نیز بر ان بیفزاییم و اگر کم کنی ما نیز کم کنیم و اگر در این عدد بمانی ما نیز میمانیم  مجموع عدد کبیر و تکسیر این اسما ء هشتادو شش هزارو پانصدو هیجده عدد است شرح زیاد است عارفان را اشاره کافی است .

نام مبارک المعطی

 یعنی دهنده مصالح معاش همه بندگان را که بخواهد : و این نامی است که حضرت آدم ع به برکت این نام به همه اشیاء مکرم گردیده

خواص

هر که خواهد که محتاج نباشد به هیچ چیز و هیچ کس به دعوت این اسم مداومت نماید بعدد کبیر و در آخر بگوید یا معطی السائلین از خلق بی نیاز گردد عدد از هزار زیاده باشد در روز .

نام مبارک المانع

خدای بازدارنده از بلا و نعمت و راحت و محنت از هر که خواهد از بندگان خود

خواص

هر که را جفتی ناسازگار باشد هنگام خواب این نام بسیار گوید سازگاری حاصل شود و هر که در زمان نزول آفت و بلا مثل حمله دشمن بیگانه و یا برف و باران سخت و خطرناک و امدن ملخ و باد و طوفان و هر بلائی که از ان ترسند به گفتن این نام مداومت نمایند در امان باشند.

نام مبارک الضار

 یعنی رساننده الم درد خواری و مصیبت بهر که خواهد : و این نامی است که زمین و آسمان به برکت این نام قایمند .

خواص

 هر که را طالب جاه و مرتبه عالی باشد و زیادتی قدرت و منزلت هر شب این اسم را صد بار بخواند .

نام مبارک النافع

یعنی رساننده شادی و منفعت چه در صورت خیر و یا شر : نامی که دریاها به برکت ان نهایت ندارند

خواص

هر که در سفر و در خرید و فروخت و در حین زراعت به ذکر این اسم مداومت نماید او را در ان کار سود بسیار پدید اید و به مال او هیچ نقصانی نرسد اگر در کشتی ترس غرق شدن باشد هر کس ده هزار بار بخواند ان کشتی ایمن گردد .

نام مبارک النور

یعنی پیدا و روشن هستی او به نشانهای ظاهر و بر دارنده حجابها از دلهای بندگان انرا که بخواهد: نامی که موسی علیه السلام در بیابان از صورت آتش انی انا الله شنید

خواص

 هر که هر شب سوره نور را هفت بار بخواند و به عد کبیر این اسم تکرار کند نوری در باطن او ظاهر گردد و اگر مداومت نماید آن نور در ترقی باشد و اگر میسر نباشد هفت جمعه پیوسته مداومت نماید .

نام مبارک الهادی

یعنی پیدا کننده و راه نما باسباب نفع و ضرر بندگان : نامی که دلهای بندگان مقرب به معرفت خدای تعالی به برکت این اسم راه مییابند

خواص

هر که نظر به آسمان کند و دست بردارد و چندانکه تواند این اسم بگوید و دست بر روی خود کشد الله تعالی او را راهنما و دلیل بفرستد تا خود از عین عنایت بالهام او را راهنمایی کند .

نام مبارک البدیع

یعنی آفریننده هر چیزی بسابقه نهج اصلی: و حضرت یوسف از زندان به برکت این نام نجات یافت و به سلطنت و عزیزی مصر رسید .

خواص

 هر که در وقت دعا کردن هفتاد بار این اسم را بگوید دعای او مستجاب گردد هر که را اندوهی و اظطرابی پیش اید و مظرب گردد و راه نجات انرا نداند و کار وی فر بسته باشد و خواهد که از ان وضع نجات یابد غسل کند دو رکعت نماز گذارد و به جهت امور کلی هفتاد هزار بار بگوید یا بدیع السموات والارض و انچه در توان دارد صدقه دهد و بعد از اتمام ختم و تصدق یکهزار بار بگوید یا بدیع بزودی مشکل وی گشاده گردد .

نام مبارک الباقی

خدای همیشه باشد و هست بون تغییر و تبدیل : نامی که به برکت ان اهل بهشت در بهشت در ایند و از هول قیامت ایمن گردند .

خواص

امام رضا ع فرمود هر که در هر شب صد بار بگوید عمل او مقبول گردد و هر که هر شب صد بار و در شب جمعه هزار بار بگوید خدا دعای او را مستجاب گرداند و اعمال وی مقبول درگاه خدا شوند و خدا به نظر عنایت بر وی نگرد .

نام مبارک الوارث

 یعنی خدا باز ستاننده دادهاست از خلق

خواص

هر که مداومت کند به این نام خاصه در شب وقت خواب یا در زمان تنهایی حضرت حق او را تنها نگذارد و در قبر لطف حق مونس او گردد باید که در اخر این اسم هفت نوبت یا حداقل سه نوبت این آیه را بخواند رب لا تزرنی فردا و انت خیرالوارثین ، تا از وحشت ایمن گردد .

نام مبارک الرشید

خدای صواب کار بر راه راست : نامی که حضرت خضر علیه السلام آب حیات در ظلمات به برکت این نام یافت .

خواص

هر که طالب راه راست باشد و کسیکه سر رشته تدبیر گم کرده و نداند که احوال خویش چگونه خواهد بود هر که ورد کند بعد از نماز شام و بتلاوت این آیات قیام نماید و قطع نکند بعد از اتمام آیه هزار بار الرشید گوید در فتح و تدبیر و سر انجام کارها اثر تمام دارد و آیه اینست : و هوالذی سخر البحر لتاکلو منه لحما " طربا" و تستخرجوا منه حلیه تلبسونها و تری الفلک مواخر فیه و لتبتغو من فضله و لعلکم تشکرون . و هر کس به نیت استخاره هزار بار بخواند نفع و ضرر آن کار بر او روشن شود .

نام مبارک الصبور

یعنی صبر کننده در مکافات و عقوبات با گنه کاران در عذاب فرستادن بر کافران : نامی که حضرت ایوب ع ببرکت این نام صابر گشت .

خواص

اگر کسی را دردی باشد و طاقت ان ندارد و در خوف و هلاکت از بی ابی این اسم را ابتدا به نیت انکه سی وسه هزار بار خواهد خواند چون سی و سه هزار بار به اتمام رسد یا نرسد وی به اب رسد یا اب به او برسد و چون عدد کل تمام شود خدا وی را در ان بلیه صابر گرداند و این نام مناسب کسانی است که صبر ندارند

نام مبارک صمد

بی نیازاین اسم شریف یک مرتبه در قران مجید امده است. یعنی تمام مخلوقات همگی به او محتاج ونیازمند هستند واو حوائج انها رابراوره می کند در حالی که او به هیچ کس محتاج نیست

(الله الصٌمد) :یعنی خداوند از همه بی نیاز وهمه عالم به او نیازمند است

امام باقر(ع) فرمود: صمد ان سید وآقای اطاعت شده ای استکه هیچ امر کننده و نهی کننده ای بالاتر از ان نیست .ودر روایت دیگری از معنای (صمد) از امام زین العابدین(ع)سوال شد . فرمود: صمد آن است که شریکی ندارد و نگاه داشتن چیزی بر او سنگیننیست و چیزی از او غایب نیست

 خواص

1.هر کس بر گرسنگی طاقت نداشته باشد به عدد کبیر این اسم شریف مداومت نماید. حق تعالی درهای رزق را در صورتومعنی به وی وی بگشاید

2. در هنگام نزول بلا و احتیاج و بر هم آشفتگی کارها خواندن آن مجرب است

3.مداومت بر ان موجب غنی می شود و در حوائج . خلائق به او مراجعه می کنن

4.اگر کسی این اسم را در کاغذی بنویسد و با روغن زیتون ان را بشوید و ان روغن را به مار گزیده یا عقرب زده بخوراننداز درد زهره مار یا عقرب عافیت یابد

5. هر کس صداع (سردرد) مبتلا شود " 90" صاد این اسم رابنویسد و با دستمال بر سر ببندد فورا عافیت یابد انشا الله تعالی

6. هر کس این اسم را زیاد گوید از هچ کس نترسد

7. هر کس در سحرگاه وضو گرفته و روی بر زمین گذاردو (111) بار این اسم را بخواند از اهل یقین گردد

8. جهت رفع هر گرفتاری در هر روز (124) بار(یا صٌمد)خوانده شود

9. برای بسته شدن دهان دشمن ذکر (الصٌمد) خوانده شود

عدد کبیر آن 134و عدد وسیط آن 14 وعدد صغیر آن 8 است

نام مبارک اول  

نخستین این اسم شریف به صورت های گوناگون 62 بار در قران کریم امده استو خداوند « اول » است یعنی موجودی  اولتر از او چیزی نیست .اولین همه موجودات است . اولی است که اولتر از او چیزی نیست .

« هُوَ الاوَلُ وَ الاخَرُ وُ الظاهِرُ وَ الباطِن وَ هُوَ بِکلَ شَی ٍ عَلیم »

یعنی : او ، اول و اخر وظاهر و باطن است واو به همه امور دانا استواین اسم شریف دارای دو معنا است  : 1- بر همه اشیا سبقت دارد 2- ابتدا کنننده در خلق اشیا است که قبل از وجود هر شی بوده استو او ابتدایی که منتهی به مدت شود ، نبوده است.     

خواص

خواندن این اسم مناسب حال کسانی است که بفراق غایبی گرفتار شده باشد

1- امام رضا (علیه السلام) فرمود : جهت غایب یا هر کار سختی که باشدچهل شب جمعه هر شب « 1000 » بار بگوید غایب حاضر گردد و همه حاجات او حاصل شود.

2- هر کس خواستار بچه ای یا در جایی امید خزینه دارد وفتوح عالم غیبمی خواهد و هیچ جا گمان ندارد ، بعد از نماز جمعه در چهل جمعه به مداومت این اسم شریف قیام نماید ، چون اربعین تمام شود مقصودشبراورده شود.

3- خواندن این اسم شریف پیش از شروع در هر کاری وپیش نهاد هر چیزی باعت یمن وبرکت است

4- خواندن این اسم شریف  را « 43 » مرتبه جهت از بین بردن دشمن مجرب است.

5- برای برکت پیدا کردن مال ، کار و کسب ، و قت و .... روزی 37 بارذکر « یا اول » خوانده شود. 

عدد کبیر آن 37 وعدد وسیط 13 وعدد صغیرش 10 است

نام مبارک آخر 

معنا یش ضد معنای « اول» است . یعنی بعد از فانی شدن اشیا باقی است آخری است که انتها  ندارد ابدی است چنانکه امام صادق (علیه السلام) می فرماید اخری است که اخر بودنش از مقوله پایان نیست ، چنانکه از صفت مخلوقین فهمیده می شود.

توجه : هر کس بخواهد این اسم را احصا کند ، باید که با خود شرط کند وتصمیم قاطع بگیردکه هر قول و فعلی که از او صادر می شود فقط برای رضای« الله » باشد و هیچ عمل را با ریا انجام ندهد تا پایان کار او به خیر و صلاح باشد.   

خواص

خواندن این اسم مناسب کسانی است که در دنیا از پایان کار  خود بترسد ورد خود بسازند حقتعالی پایان کارش را به سعادت ایمان بگرداند . 

1- مداومت بر این اسم شریف برای غلبه بر دشمنان و دوام در کارها و عزت و هیبت و حسن عاقبت  وختم کارها به  سعادت و صفای باطن وشادی  و خوشد لی مفید است. 

2- برای دوام در کارها و اتمام  آن مداومت بر این اسم نفعی  عظیم دارد 

3- کسی که خواستار حسن عاقبت است ، گفتن801  بار ذکر « یا آخر» نافع است  

4- برای دفع دشمن قدرتمندی که توانایی دفع آن نیست گفتن  801 بار ذکر« یا آخر » مجرب است . 

عدد کبیر آن 801  و عدد وسیط آن 9 و عدد صغیرش 9 است

نام مبارک سمیع

این اسم شریف 42 مرتبه در قران کریم آمده است . چهار معنا دارد . 

1- یعنی سخنان بلند و ارام ، نطق وسکوت را می شنود

2- قبول واجابت کننده دعای دعا کنندگان .« وَ هُوَ  الَذی یَقبَلُ التُوبَه عَن عِبادِهِ »یعنی : او خدایی است که توبه را از بندگانش قبول می کند یعنی دعا را می شنود .

 « سَمِعَ الله لِمَن حَمِدَهُ »یعنی :خداوند هر کسی که حمد او را بگوید  می شنود

3- دانا به مسموعات است که آن صدا ها و حروف و ترکیب  کلمات است .

 خداوند می فرماید : « لَیسَ کَمِثلِهِ شَی ءٌ وَ هُوَ السَمیعُ البَصیرُ »یعنی : چیزی مانند او نیست واو شنوا و بیناست

خلاصه اینکه او به ذات خود ، تمام صدا ها و انواع و اقسام سخن ها را می شنود ، خواه اهسته ونجوا باشد و یا بلتد و اشکاربا نطق وبیان باشد و یا به سکوت برگزار گردد و تنها از دل بگذرد . از باطن و درون همه چیز مطلع می باشد . 

توجه : اهل حقیقت گویند هر که خواهد احصای  این اسم را بکندباید که زبان و گوش را از دروغ وغیبت نگه دارد .  از پی آن گفت حق خود را سمیع 

نام مبارک الحلیم

خواص

ابو عبدالله الکرم می گوید که:اگر اسم الحکیم را 78 بار ذکر کنی,خداوند الهام مهمی به دل او می رساند.اعماق علوم را به او می گشاید نشانه های لطف ارزانی مب=ی دارد.زیرا که اسم حکیم جزو اسماء جلاله است.

نام مبارک الباری

خواص

 1- هر که به ذکر شریف الباری مداومت نماید بدن آن در قببر نمی پوسد و گفته اند
که روزی 213 مرتبه بگوید جسدش در قبر تازه می ماند

 2- حضرت امام رضا علیه السلام فرموده اند که هر کس در هر جمعه 100 مرتبه ذکر شریف الباری را بگوید خدا او را در قبر تنها نگذارد و مونسی برایش بفرستد و هر کس در هر روز 100 مرتبه بگوید خداوند فرشته ای فرستد تا روز قیامت مونس و همدم او باشد و هر کس روزی 15 مرتب (یارب یا خالق یا باری ) گوید لطف خدا در دنیا و آخرت همراه او باشد و در قبر مونس او و درحشر کمک او گردد

3- به سند معتبر روایت است که هر که در روز جمعه 100 بار اسم شریف الباری 
را بگوید و تا یک هفته ادامه بدهد بعدد خود که 234 است حق تعالی ملکی را خلق می فرماید تا بعد از مردنش در قبر مونس او باشد تا قیامت

نام مبارک علیم

خواص

حضرت امام صادق علیه السلام می فرمایند : هر که اسم یا علیم را ذکر قلبی 
خود سازد از علم لدنی و حضوری بهره ور شود و اگر بخواهد رازهای پنهان برای او منکشف گردد سه شب متعاقب وضو سازد و دو رکعت نماز بخواند بعد از اتمام نماز ۱۵۰ مرتبه این اسم را بگوید که عدد جمل علیم است بدون الف و لام (یعنی اسم علیم بدون الف و لام با حروف ابجد کبیر ۱۵۰ می شود )و قبلا چند مرتبه صلوات بفرستد و بخواند به هر نیتی که کرده است در رویا خوب و بد او را معلومش کنند

هر روز این اسما را بخوانید جهت همه ی امور کلی و جزئی موثر است

یا الله و یا هو جهت کسب یقین در یک شبانه روز هزار بارگفته شود

الرحمن مورد لطف خدا و بندگان قرار گرفتن 298 مرتبه

الرحیم 5500 مرتبه جهت تسخیر قلوب

الملک 9000 مرتبه جهت مال !!! و عزت

القدوس روز جمعه 170 مرتبه پاکی باطن و ضمیر و رسیدن به عرفان

السلام 111 مرتبه جهت شفای بیمار

المومن 136 مرتبه جهت محفوظ ماندن ار شر جن و انس و مکر و وسوسه های ظاهری

المهیمن 1040 مرتبه جهت صفای باطن و وقوف بر اشیا!!!! و راهیابی به باطن کسی

العزیز 12000 مرتبه بعد از نماز صبح علوم غریبه و بی نیازی ( خصوصا علم کیمیا و سیمیا)

الجبار 206 مرتبه جهت ایمنی از دشمن و خنثی کردن انرزی های منفی

المتکبر8530 ایمنی از شر ستمکار و عظمت میان مردم

الخالق 731 مرتبه استحکام بخشیدن به اعتقادات دینی

الباری 213 مرتبه سالم ماندن بدن

المصور2082 مرتبه جهت به دنیا آوردن فرزندی زیبا

القهار 306 مرتبه جهت دوری از محبت دنیا و نفرین دشمنبعد از نماز صبح

الوهاب 1035 مرتبه جهت غنی شدن !

یا علیم 450 مرتبه جهت کشف رازهای پنهان

القابض 1000 مرتبه جهت هلاکت دشمن

یا باسط 4000 مرتبه جهت رهایی از غم و جلوگیری از فقر و مرض

الحافظ 70000 مرتبه جهت دفع دشمن

الرافع 100 مرتبه جهت عزیز و مکرم شدن میان مردم و توانگری

المعز درمیان مردم با هیبت و حشمت شدن

یا مذل 10000 مرتبه اواره شدن دشمن

البصیر 101 مرتبه راهیابی به امور پنهان

السمیع 500 مرتبه استجابت دعا

الحکیم 78 مرتبه جهت باز شدن دریچه ی حکمت

یا عادل 4 مرتبه پیش از دعا

یا لطیف129 مرتبه رو بقبله جهت امور مهم (مجرب) و برای تسهیل درامر ازدواج

خبیر 812مرتبه جهت اطلاع از امور خفیه

یا غفور 1286 مرتبه جهت دفع غم و برای کسی که معصیت کرده

شکور 41 مرتبه جهت شفای چشم با وضو و وسعت و فراوانی

یا علی12000 مرتبه جهت حوائج و امداد غیبی وادای قرض

الکبیر232 مرتبه جهت استجابت دعا

الحفیظ3333 جهت نجات از آوارگی و ادای قرض و شفای بیمارو و بزرگی و توانگری

الحسیب 80 مرتبه تا 5 روز جهت پیروزی و ظفر (از روز شنبه شروع شود ) و جهت

نظم پیدا کردن

الجلیل 73 مرتبه جهت عظمت پیدا کردن دلها

یا کریم 270 مرتبه جهت ارتباط با عرش

اسماء الهی مربوط به مستجاب دعا شدن

1: اگر دعا بر زبانش بگذرد و توفیق یابد که دست انبات به درگاه حضرت غزّت بردارد و دعا کند باید در اول یا در آخر دعا «یا سَمیع یا بَصیر» بگوید البته دعای او به اجابت مقرون گرداند.

 2: برای استجابت دعا قبل از اذان صبح یا بعد از نماز نافله صبح (بعد از اذان) 180 مرتبه ذکر «یا سمیع» خوانده شود. تعداد کبیر این ذکر 180 و تعداد وسیط آن 18 و تعداد صغیر آن 9 می‌باشد.

3:و اگر کس این اسم مبارک «یا سمیع» را روز پنجشنبه بعد از نماز 500 بار بخواند هر دعا و حاجتی که خواهد روا گردد. و اگر قاری به این قیام کند مستجاب الدوة گردد. و هر روز به طریق اوراد چهارصد و دو نوبت بخواند «یا سَمیعُ یا بَصیر» هرگز به هیچ چیز محتاج نشود و رسوا نگردد و دعاهای او مستجاب شود و صفای باطن او را حاصل گردد.

4:هر که در وقت دعا 70 بار این اسم مبارک «یا بدیع» را بخواند دعای وی مستجاب شود.

5:اگر کسی بعد از فراغ از نماز دستها را بردارد و هفت نوبت این اسم مبارک «یا وهاب» را بخواند و حاجت بخواهد البته دعای او مستجاب است.

6: مداومت بر این اسم مقدس « سمیع الدعا و مجیب الدعا» موجب استجابت دعاست.

7:جهت رفع حاجات هر روز 350 مرتبه ذکر «نعم المولی و نعم النصیر» خوانده شود.

8:جهت رفع حوائج مهم (یک یا چند حاجت)، کمی بعد از طلوع آفتاب روز جمعه یا در صورت موفق نشدن، بعد از نماز ظهر و عصر روز جمعه، 1001 مرتبه خواندن اسم مبارک «المجیب» بسیار مجرب است.

9:هر کس 1001 مرتبه اسم مبارک «المجیب» بگوید و به درگاه خداوند عرض حاجت نماید، مأیوس نگردد.

10:بعضی گفته اند هر کس در آخر هر دعایی 26 مرتبه بگوید «یا سَریعُ یا مُجیبُ» دعایش به اجابت می رسد.

11:هر که 110 بار این اسم مبارک «المجیب» را بگوید و حاجت خود را بخواهد حاجاتش برآورده شود و هر که دایم مداومت کند ایمن ماند از نکبات دنیا.

12:اگر مهمی داری در یک مجلس 90000 بار این اسم را بخوان که دعای شما مستجاب خواهد شد. و اگر میسّر نشد بایستیکه 19000 بار این اسم را بخواند.

13:هر که خواهد مستجاب الدّعوه شود هر روز 66 بار این اسم را بگوید و در آخر این دعا را بخواند: «اِسْتَجِبْ دَعَواتی کُلّها یا ذَالجَلالِ وَ اْلاِکْرام» همه دعاهای او مستجاب گردد.

14:هر که هر شب این اسم مبارک «باقی» را 100 بار بخواند و شب جمعه 1000 بار بخواند خداوند دعای او را مستجاب سازد.

15:به جهت استجابت دعا، آن را با «یا ذالجلال والاکرام» ختم نمایید.

16:هر که در سجده 21 مرتبه نام مقدس «یا ذوالجلال و الاکرام» را بگوید و حاجت بخواهد روا می‌شود.

17:به جهت برآورده شدن حوائج، مداومت بر ذکر «یا ذالجلال و الاکرام» به تعداد حداقل 9 مرتبه در روز فراموش نشود.

18:هر که در خواب رود و این اسم مبارک «یا کَریم» را چندان بگوید که در خواب رود ملائکه بر وی دعا کنند و دعای ملائکه سریع الاجابت است.

 19: هر که هر روز 130 بار «یا دَلیلَ الْمُتَحَیّرینَ وَ یا غِیاثَ الْمُستَغیثینَ اَغْثِنی» بگوید و باز بر سر دعوت رود چون تمام کند دو رکعت نماز حاجت بگذارد و طلب مراد کند خداوند حاجتش را روا کند.

مجموعه دعای مقاتل بن سليمان همراه با معنی

شيخ كفعمى در كتاب بلد الامين از حضرت زين العابدين عليه السّلام دعايى نقل كرده و فرموده:اين دعا را مقاتل بن سليمان از آن حضرت روايت كرده و گفته:هركه اين دعا را صد مرتبه بخواند و دعايت اجابت نشود پس‏ مقاتل را لعنت كند.و آن دعا اين است: 

إِلَهِي كَيْفَ أَدْعُوكَ وَ أَنَا أَنَا وَ كَيْفَ أَقْطَعُ رَجَائِي مِنْكَ وَ أَنْتَ أَنْتَ إِلَهِي إِذَا لَمْ أَسْأَلْكَ فَتُعْطِيَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي أَسْأَلُهُ فَيُعْطِينِي إِلَهِي إِذَا لَمْ أَدْعُكَ [أَدْعُوكَ‏] فَتَسْتَجِيبَ لِي فَمَنْ ذَا الَّذِي أَدْعُوهُ فَيَسْتَجِيبُ لِي إِلَهِي إِذَا لَمْ أَتَضَرَّعْ إِلَيْكَ فَتَرْحَمَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي أَتَضَرَّعُ إِلَيْهِ فَيَرْحَمُنِي إِلَهِي فَكَمَا فَلَقْتَ الْبَحْرَ لِمُوسَى عَلَيْهِ السَّلامُ وَ نَجَّيْتَهُ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تُنَجِّيَنِي مِمَّا أَنَا فِيهِ وَ تُفَرِّجَ عَنِّي فَرَجا عَاجِلا غَيْرَ آجِلٍ بِفَضْلِكَ وَ رَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

خدايا چگونه تو را بخوانم و حال آنكه من منم،و چگونه اميدم را از تو قطع كنم‏ و حال آنكه تو تويى،خدايا!آنگاه كه از تو نخواهم كه به من عطا كنى پس كيست كه از او درخواست عطا كنم؟ خدايا!آنگاه كه تو را نخوانم تا مرا اجابت كنى،پس كيست كه او را بخوانم تا اجابتم كند؟،خدايا!آنگاه كه به‏ سوى تو زارى نكنم تا به من مهرآورى،پس كيست كه به جانب او زارى كنم تا به من مهر آورد،خدايا!چنان‏كه دريا را براى موسى)درود خدا بر او(شكافتى و نجاتش دادى،از تو درخواست مى‏كنم بر محمّد و خاندانش درود فرستى و از آنچه در آن‏ گرفتارم مرا رهايى بخشى،و بر من گشايش دهى گشايشى فورى نه دير،به فضل و مهربانى‏ات،اى مهربان‏ترين مهربانان.

مجموعه دعاهاي شفاي بيماران

-برای برطرف کردن دردها :

 مرحوم سید بن طاووس می گوید : این عمل برای برطرف کردن دردها بسیار مجرب است در کاغذی

نوشته شود و همراه داشته باشید

یا من اسمه دواء و ذکره شفاء یا من یعجل الشفاء یشاء من الاشیاء صل علی محمد و آل

محمد و اجعل شفاءی هذا الداء فی اسمک هذا یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله

 یا الله یا رب یا رب یا رب یا رب یا رب یا رب یا رب یا رب یا رب یا ارحم الراحمین یا ارحم الراحمین 

  یا ارحم الراحمین یا ارحم الراحمین یا ارحم الراحمین

 2-شفا بخشی آیه نوربرای بیماران :

هر کس آیه نور را تا نورعلی نور  ( سوره نور آیه ۳۵ )

اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا

 کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَکَةٍ زَیْتُونِةٍ لَّا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ

 نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ

3-شفای هر بیماری :

مرحوم محدث نوری می گوید : از پیامبر اکرم برای شفای هر بیماری این عمل نقل شده است

در ظرفی تمیز با زعفران نوشته شود سپس شسته و آشامیده گردد کلمات این است

اعوذ بکلمات الله التامات و اسمائه ( الحسنی ) کلها عامة من شر السامة و الهامة

و ( من شر ) العین الامة و من شر حاسد اذا حسد

سپس سوره حمد و توحید و فلق و ناس  و آیات زیر :

بقره ۱۶۳ - بقره ۲۵۵ تا ۲۵۷   - بقره ۲۸۵

ده آیه اول سوره آل عمران و ده آیه آخر ان نیز که از ان فی خلق السموات و الارض  می

باشد و نیز اول آیه سوره نساء

دستور دیگری نیز در ذیل آن  امده است که به این صورت است :( با دستور بالا فرق می کند )

اول ایه از سوره مائده و اول ایه از سوره انعام نوشته و اول ایه از سوره اعراف و آیه ۵۴ سوره اعراف

و ایه ۸۱ سوره یونس و آیه ۶۹ سوره طه  و ده آیه اول از سوره صافات تمامی نوشته سپس سه

مرتبه شسته و وضوی نماز گرفته و سه مرتبه از آن آشامیده شود و صورت و تمامی بدن با آن آب

مسح شود سپس دو رکعت نماز خوانده و از خداوند طلب شفا کند این عمل را سه روز انجام دهد

حسان می گوید  این عمل مجرب است .

4-دعایی برای شفای بیماری :

مرحوم سید بن طاووس رحمة الله علیه می گوید : ابن عباس می گوید در نزد علی علیه السلام

نشسته بودم که دیدم مردی بر حضرتش وارد شود در حالیکه رنگ صورتش از شدت بیماری تغییر

کرده بود . به حضرت گفت  ای امیر المومنین من مردی دردمند هستم و پیوسته درد می کشم .

دعایی به من تعلیم کن تا بواسطه آن این بیماری دفع شود حضرت فرمود : دعایی به تو می دهم

که جبرییل به پیامبر اکرم صل الله علیه و آله برای شفای مریضی حسن و حسین یاد داد و آن دعا

این است :

إِلَهِی کُلَّمَا أَنْعَمْتَ عَلَیَّ بِنِعْمَةٍ قَلَّ لَکَ عِنْدَهَا شُکْرِی وَ کُلَّمَا ابْتَلَیْتَنِی بِبَلِیَّةٍ قَلَّ لَکَ عِنْدَهَا صَبْرِی

 فَیَا مَنْ قَلَّ شُکْرِی عِنْدَ نِعَمِهِ فَلَمْ یَحْرِمْنِی وَ یَا مَنْ قَلَّ صَبْرِی عِنْدَ بَلَائِهِ فَلَمْ یَخْذُلْنِی وَ یَا مَنْ

رَآنِی عَلَى الْمَعَاصِی فَلَمْ یَفْضَحْنِی وَ یَا مَنْ رَآنِی عَلَى الْخَطَایَا فَلَمْ یُعَاقِبْنِی عَلَیْهَا صَلِّ عَلَى

مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی ذَنْبِی وَ اشْفِنِی مِنْ مَرَضِی إِنَّکَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ

6-ختم قران از ظهر جمعه تا ظهر جمعه دیگر :

ختم کردن قرآن از ظهر جمعه تا ظهر جمعه دیگر چنانچه با طهارت صورت بگیرد و ثواب آن به

امام زمان علیه السلام هدیه شود برای رسیدن به مقاصد و خصوصا شفای مریض از

مجربات است .

ذکر دعای جوشَن کبیر همراه با ترجمه

دعای جوشَن کبیر دعایی است برای شیعیان که در آن خدا به نام‌ها و صفات گوناگون که در آیات و روایات اسلامی آمده‌است خوانده می‌شود. شیعیان این دعا را در شب‌های قدر می‌خوانند. به باور آنان، این دعا را جبرئیل به پیامبر اسلام آموزش داده‌است.
این دعا از ۱۰۰ بند تشکیل شده‌است که پس از پایان هر بند، عبارت «سُبْحَانَکَ یَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ» (یعنی: تو پاک و منزه هستی ای خدا و خدایی جز تو نیست، فریاد! فریاد! پروردگارا ما را از آتش نجات بده) خوانده می‌شود. در جوشن کبیر، ۱۰۰۱ نام از نام‌های خدا ذکر شده است. عمده این اسامی را می‌توان از قران و روایات اسلامی سراغ گرفت.

سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ
منزهى تو اى که نیست معبودى جز تو فریاد فریاد بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار
(۱) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا اَللّهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا کَریمُ یا
خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى خدا اى بخشاینده اى مهربان اى بزرگوار اى
مُقیمُ یا عَظیمُ یا قَدیمُ یا عَلیمُ یا حَلیمُ یا حَکیمُ سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ
برپا دارنده اى بزرگ اى قدیم اى دانا اى بردبار اى فرزانه منزهى تو اى که معبودى جز
اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ (۲) یا سَیِّدَ السّاداتِ
تو نیست فریاد فریاد بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار من (۲) اى آقاى آقایان
یا مُجیبَ الدَّعَواتِ یا رافِعَ الدَّرَجاتِ یا وَلِىَّ الْحَسَناتِ یا غافِرَ
اى اجابت کننده دعاها اى بالا برنده مرتبه ها اى صاحب هر نیکى اى آمرزنده
الْخَطیئاَّتِ یا مُعْطِىَ الْمَسْئَلاتِ یا قابِلَ التَّوْباتِ یا سامِعَ
گناهان اى دهنده خواسته ها اى پذیرنده توبه ها اى شنونده
الاْصْواتِ یا عالِمَ الْخَفِیّاتِ یا دافِعَ الْبَلِیّاتِ (۳) یا خَیْرَالْغافِرینَ یا
صداها اى داناى اسرار پنهانى اى برطرف کننده بلاها (۳) اى بهترین آمرزندگان اى
خَیْرَ الْفاتِحینَ یا خَیْرَ النّاصِرینَ یا خَیْرَ الْحاکِمینَ یا خَیْرَ الرّازِقینَ
بهترین گشایندگان اى بهترین یاران اى بهترین حاکمان اى بهترین روزى دهان
یا خَیْرَ الْوارِثینَ یا خَیْرَ الْحامِدینَ یا خَیْرَ الذّاکِرینَ یا خَیْرَ
اى بهترین ارث بران اى بهترین ستایشگران اى بهترین یادکنندگان اى بهترین
الْمُنْزِلینَ یا خَیْرَ الْمُحْسِنینَ (۴) یا مَنْ لَهُ الْعِزَّهُ وَالْجَمالُ یا مَنْ لَهُ
فرو فرستندگان اى بهترین احسان کنندگان (۴) اى که عزت و زیبایى از آن اوست اى که
الْقُدْرَهُ وَالْکَمالُ یا مَنْ لَهُ الْمُلْکُ وَالْجَلالُ یا مَنْ هُوَ الْکَبیرُ الْمُتَعالُِ
نیرو و کمال از آن او است اى که پادشاهى و جلال از آن او است اى که بزرگ و برتر او است
یا مُنْشِىءَ الْسَّحابِ الثِّقالِ یا مَنْ هُوَ شَدیدُ الْمِحالِ یا مَنْ هُوَ
اى پدید آرنده ابرهاى سنگین اى که او سخت کیفر (یا سخت نیرو) است اى که او
سَریعُ الْحِسابِ یا مَنْ هُوَ شَدیدُ الْعِقابِ یا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِ
در حساب کشیدن سریع است اى که او در کیفر سخت است اى که پاداش خوب نزد او است
یا مَنْ عِنْدَهُ اُمُّ الْکِتابِ (۵) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا حَنّانُ یا
اى که نزد او است مایه و اصل کتابها (۵) خدایا از تو مى خواهم بحق نامت اى مهرپیشه اى
مَنّانُ یا دَیّانُ یا بُرْهانُ یا سُلْطانُ یا رِضْوانُ یا غُفْرانُ یا سُبْحانُ یامَنّانُ یا
نعمت بخش اى پاداش دهنده اى دلیل و راهنما اى سلطان اى خوشنود اى آمرزنده اى منزه اى
مُسْتَعانُ یا ذَاالْمَنِّ وَالْبَیانِ (۶) یا مَنْ تَواضَعَ کُلّ ُشَىْءٍ لِعَظَمَتِهِ یا مَنِ
یاور اى صاحب نعمت و بیان (۶) اى که هر چیزى در برابر عظمتش فروتن گشته اى که
اسْتَسْلَمَ کُلُّ شَىْءٍ لِقُدْرَتِهِ یا مَنْ ذَلَّ کُلُّ شَىْءٍ لِعِزَّتِهِ یا مَنْ خَضَعَ کُلُّ
هر چیز در برابر قدرتش تسلیم گردیده اى که هر چیزى در برابر عزت و شوکتش خوار گشته اى که هر چیز
شَىْءٍ لِهَیْبَتِهِ یا مَنِ انْقادَ کُلُّ شَىْءٍ مِنْ خَشْیَتِهِ یا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبالُ
در برابر هیبتش خاضع گردیده اى که هر چیزى از ترس او فرمانبردار و مطیعش گردیده اى که کوهها
مِنْ مَخافَتِهِ یا مَنْ قامَتِ السَّمواتُ بِاَمْرِهِ یا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الاْرَضُونَ
از هراسش از هم شکافته اى که به امر او آسمانها برپا گشته اى که زمینها به اذن او در جاى خود مستقر گشته
بِاِذْنِهِ یا مَنْ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ یا مَنْ لا یَعْتَدى عَلى اَهْلِ مَمْلَکَتِهِ
اى که رعد به ستایش او غرِّش زند اى که بر اهل کشور خود ستم نکند (۷)
(۷) یا غافِرَ الْخَطایا یا کاشِفَ الْبَلایا یا مُنْتَهَى الرَّجایا یا مُجْزِلَ
اى آمرزنده خطاها اى برطرف کننده بلاها اى منتهاى امیدها اى دهنده بزرگ
الْعَطایا یا واهِبَ الْهَدایا یا رازِقَ الْبَرایا یا قاضِىَ الْمَنایا یا سامِعَ
عطاها اى بخشنده هدیه ها اى روزى ده بنده ها اى برآورنده آرزوها اى شنونده
الشَّکایا یا باعِثَ الْبَرایا یا مُطْلِقَ الاُْسارى (۸) یاذَاالْحَمْدِ وَالثَّناَّءِ
شکایتها اى برانگیزنده مردمان اى رهاننده اسیران (۸) اى صاحب ستایش و ثناء
یا ذَاالْفَخْرِ وَاْلبَهاَّءِ یا ذَاالْمَجْدِ وَالسَّناَّءِ یا ذَاالْعَهْدِ وَالْوَفاَّءِ یا
اى داراى فخر و زیبایى اى صاحب مجد و بزرگى اى صاحب عهد و وفاء
ذَاالْعَفْوِ وَالرِّضاَّءِ یا ذَاالْمَنِّ وَالْعَطاَّءِ یا ذَا الْفَصْلِ وَالْقَضاَّءِ یا ذَاالْعِزِّ
اى داراى گذشت و رضا اى دارنده نعمت و عطاء اى که در دست تو است فصل خصومات و داورى اى داراى عزت
وَالْبَقاَّءِ یا ذَاالْجُودِ وَالسَّخاَّءِ یا ذَاالآلاَّءِ وَالنَّعْماَّءِ (۹) اَللّهُمَّ اِنّى
و پایندگى اى صاحب جود و بخشش اى صاحب دهشها و نعمت ها (۹) خدایا از تو
اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا مانِعُ یا دافِعُ یا رافِعُ یا صانِعُ یا نافِعُ یا سامِعُ یا
مى خواهم به حق نامت اى مانع اى برطرف کننده اى بالا برنده اى سازنده اى سود رسان اى شنوا اى
جامِعُ یا شافِعُ یا واسِعُ یا مُوسِعُ (۱۰) یا صانِعَ کُلِّ مَصْنُوعٍ یا خالِقَ
گردآورنده اى شفاعت پذیر اى فراخ رحمت اى وسعت بخش (۱۰) اى سازنده هر ساخته اى آفریننده
کُلِّ مَخْلُوقٍ یا رازِقَ کُلِّ مَرْزُوقٍ یا مالِکَ کُلِّ مَمْلُوکٍ یا کاشِفَ کُلِّ
هر آفریده اى روزى ده هر روزى خور اى مالک هر مملوک اى غمزداى هر غمزده اى دلگشاى هر
مَکْرُوبٍ یا فارِجَ کُلِّ مَهْمُومٍ یا راحِمَ کُلِّ مَرْحُومٍ یا ناصِرَ کُلِّ
اندوهگین اى رحمت بخش هر رحمت خواه اى یاور هر
مَخْذُولٍ یا ساتِرَ کُلِّ مَعْیُوبٍ یا مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ (۱۱) یا عُدَّتى عِنْدَ
هر بى یاور اى عیب پوش هر معیوب اى پناه هر آواره (۱۱) اى ذخیره هنگام
شِدَّتى یا رَجاَّئى عِنْدَ مُصیبَتى یا مُونِسى عِنْدَ وَحْشَتى یا
سختى من اى امید من در برابر پیش آمدهاى ناگوار اى همدم من هنگام ترس و وحشت اى
صاحِبى عِنْدَ غُرْبَتى یا وَلِیّى عِنْدَ نِعْمَتى یا غِیاثى عِنْدَ کُرْبَتى یا
رفیق من در غربتم اى صاحب اختیار من در نعمتم اى فریادرس من در غم و اندوه اى
دَلیلى عِنْدَ حَیْرَتى یا غَناَّئى عِنْدَ افْتِقارى یا مَلْجَائى عِنْدَ
دلیل و راهنمایم هنگام سرگردانى اى توانگرى من هنگام ندارى اى پناه من هنگام
اضْطِرارى یا مُعینى عِنْدَ مَفْزَعى (۱۲) یا عَلاّمَ الْغُیُوبِ یا غَفّارَ
درماندگى اى کمک کارم در بیچارگى و پریشانى (۱۲) اى بخوبى داناى بر هر نادیدنى اى بسیار آمرزنده
الذُّنُوبِ یا سَتّارَ الْعُیُوبِ یا کاشِفَ الْکُرُوبِ یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ یا
گناهان اى پرده پوش بر عیوب بندگان اى غمزداى غمها اى گرداننده دلها اى
طَبیبَ الْقُلُوبِ یا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ یا اَنیسَ الْقُلُوبِ یا مُفَرِّجَ الْهُمُومِ یا
طبیب دلها اى نوربخش دلها اى همدم دلها اى زداینده اندوهها اى
مُنَفِّسَ الْغُمُومِ (۱۳) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاْسمِکَ یا جَلیلُ یا جَمیلُ یا
غمگشاى غمها (۱۳) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى بزرگوار اى زیبا اى
وَکیلُ یا کَفیلُ یا دَلیلُ یا قَبیلُ یا مُدیلُ یا مُنیلُ یا مُقیلُ یا مُحیلُ
کارگزار اى عهده دار اى راهنما اى پذیرنده اى دولت دهنده اى عطا بخشنده اى درگذرنده اى نیرودهنده (تغییر دهنده )
(۱۴) یا دَلیلَ الْمُتَحَیِّرینَ یا غِیاثَ الْمُسْتَغیثینَ یا صَریخَ
(۱۴) اى راهنماى سرگردانان اى فریادرس فریادخواهان اى دادرس
الْمُسْتَصْرِخینَ یا جارَ الْمُسْتَجیرینَ یا اَمانَ الْخاَّئِفینَ یا عَوْنَ
دادخواهان اى پناه پناه جویان اى امان بخش ترسناکان اى کمک
الْمُؤْمِنینَ یا راحِمَ الْمَساکینَ یا مَلْجَأَ الْعاصینَ یا غافِرَ الْمُذْنِبینَ یا
مؤ منان اى رحم کننده مسکینان اى پناه عاصیان اى آمرزنده گناهکاران اى
مُجیبَ دَعْوَهِ الْمُضْطَرّینَ (۱۵) یا ذَاالْجُودِ وَالاِْحْسانِ یا ذَاالْفَضْلِ
اجابت کننده دعاى درماندگان (۱۵) اى داراى بخشندگى و احسان اى صاحب فضل
وَالاِْمْتِنانِ یا ذَاالاْمْنِ وَالاْمانِ یا ذَاالْقُدْسِ وَالسُّبْحانِ یا ذَاالْحِکْمَهِ
و نعمت اى مایه امن و امان اى داراى پاکى و پاکیزگى اى صاحب فرزانگى
وَالْبَیانِ یا ذَا الرَّحْمَهِ وَالرِّضْوانِ یا ذَاالْحُجَّهِ وَالْبُرْهانِ یا ذَاالْعَظَمَهِ
و بیان اى صاحب رحمت و خوشنودى اى داراى حجت و دلیل و برهان اى خداوند عظمت
وَالسُّلْطانِ یا ذَاالرَّأْفَهِ وَالْمُسْتَعانِ یا ذَاالعَفْوِ وَالْغُفْرانِ (۱۶) یا مَنْ
و سلطنت اى دارنده راءفت و اى یاور بندگان اى صاحب بخشندگى و آمرزش (۱۶) اى که
هُوَ رَبُّ کُلِّ شَىْءٍ یا مَنْ هُوَ اِلهُ کُلِّ شَىْءٍ یا مَنْ هُوَ خالِقُ کُلِّ شَىْءٍ
پروردگار هر چیز او است اى که معبود هر چیز او است اى که آفریننده هر چیز او است
یا مَنْ هُوَ صانِعُ کُلِّ شَىْءٍ یا مَنْ هُوَ قَبْلَ کُلِّ شَىْءٍ یا مَنْ هُوَ بَعْدَ کُلِّ
اى که سازنده هر چیز او است اى که او پیش از هر چیز بوده و اى که او پس از هر
شَىْءٍ یا مَنْ هُوَ فَوْقَ کُلِّ شَىْءٍ یا مَنْ هُوَ عالِمٌ بِکُلِّ شَىْءٍ یا مَنْ هُوَ
چیز خواهد بود و اى که او برتر از هر چیز است اى که او به هر چیز دانا است اى که او
قادِرٌ عَلى کُلِّ شَىْءٍ یا مَنْ هُوَ یَبْقى وَیَفْنى کُلّ ُشَىْءٍ (۱۷) اَللّهُمَّ اِنّى
به هر چیزى توانا است اى که تنها او بماند و هر چیز دیگر فانى گردد (۱۷) خدایا از تو
اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا مُؤْمِنُ یا مُهَیْمِنُ یا مُکَوِّنُ یا مُلَقِّنُ یا مُبَیِّنُ یا
مى خواهم بحق نامت اى امان ده اى مسلط بر هر چیز اى وجود آرنده اى یاد دهنده اى آشکار کننده اى
مُهَوِّنُ یا مُمَکِّنُ یا مُزَیِّنُ یا مُعْلِنُ یا مُقَسِّمُ (۱۸) یا مَنْ هُوَ فى مُلْکِهِ
آسان کننده اى امکان ده در کارها اى زیوربخش اى آشکار کننده اى تقسیم کننده (۱۸) اى که در فرمانروایى
مُقیمٌ یا مَنْ هُوَ فى سُلْطانِهِ قَدیمٌ یا مَنْ هُو فى جَلالِهِ عَظیمٌ یا مَنْ
پابرجا است اى که در سلطنت و پادشاهیش قدیم و دیرینه است اى که در جلالت و شوکت بزرگى اى که
هُوَ عَلى عِبادِهِ رَحیمٌ یا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَىْءٍ عَلیمٌ یا مَنْ هُوَ بِمَنْ
بر بندگان خویش مهربانى اى که به هر چیز دانایى اى که نسبت به نافرمان خود
عَصاهُ حَلیمٌ یا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجاهُ کَریمٌ یا مَنْ هُوَ فى صُنْعِهِ حَکیمٌ یا
بردبارى اى که به امیدوار خود بخشنده و بزرگوارى اى که در آفرینش و ساختنت فرزانه اى (یا محکم کارى ) اى
مَنْ هُوَ فى حِکْمَتِهِ لَطیفٌ یا مَنْ هُوَ فى لُطْفِهِ قَدیمٌ (۱۹) یا مَنْ لا
که در عین فرزانگى (یا محکم کارى ) مهربانى (یا نرمکارى ) اى که در لطف خود دیرینه اى (۱۹) اى که
یُرْجى اِلاّ فَضْلُهُ یا مَنْ لا یُسْئَلُ اِلاّ عَفْوُهُ یا مَنْ لا یُنْظَرُ اِلاّ بِرُّهُ یا
امیدى نیست جز به نیکى او اى که درخواست نشود جز گذشتش اى که چشم داشتى نیست جز به نیکى اواى
مَنْ لا یُخافُ اِلاّ عَدْلُهُ یا مَنْ لا یَدُومُ اِلاّ مُلْکُهُ یا مَنْ لا سُلْطانَ اِلاّ
که ترسى نیست جز از عدل او اى که جاوید نمى ماند جز فرمانروایى و ملک او اى که سلطنت و قدرتى نیست جز
سُلْطانُهُ یا مَنْ وَسِعَتْ کُلَّ شَىْءٍ رَحْمَتُهُ یا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ
سلطنت او اى که رحمتش همه چیز را فراگرفته اى که رحمتش بر خشمش پیشى جسته
یا مَنْ اَحاطَ بِکُلِّ شَىْءٍ عِلْمُهُ یا مَنْ لَیْسَ اَحَدٌ مِثْلَهُ (۲۰) یا فارِجَ
اى که علمش بر همه چیز احاطه کرده اى که مانندش هیچکس نخواهد بود (۲۰) اى دلگشاى
الْلهَمِّ یا کاشِفَ الْغَمِّ یا غافِرَ الذَّنْبِ یا قابِلَ التَّوْبِ یا خالِقَ الْخَلْقِ یا
اندوه اى غمزداى اى آمرزنده گناه اى توبه پذیر اى آفریننده اى
صادِقَ الْوَعْدِ یا مُوفِىَ الْعَهْدِ یا عالِمَ السِّرِّ یا فالِقَ الْحَبِّ یا رازِقَ
راست وعده اى وفادار پیمان اى داناى اسرار نهان اى شکافنده دانه اى روزى ده
الاْنامِ (۲۱) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا عَلِىُّ یا وَفِىُّ یا غَنِىُّ یا
بندگان (۲۱) خدایا از تو خواهم به حق نامت اى والا اى با وفا اى توانگر اى بى نیاز مطلق اى
مَلِىُّ یا حَفِىُّ یا رَضِىُّ یا زَکِىُّ یا بَدِىُّ یا قَوِىُّ یا وَلِىُّ (۲۲) یا مَنْ
مهربان اى پسندیده (یا دوستدار) اى پاکیزه اى پدید آرنده اى نیرومند اى سرپرست (۲۲) اى که
اَظْهَرَ الْجَمیلَ یا مَنْ سَتَرَ الْقَبیحَ یا مَنْ لَمْ یُؤ اخِذْ بِالْجَریرَهِ یا مَنْ لَمْ
کار نیک را آشکار کنى و اى که کار زشت را پنهان کنى اى که کسى را به گناه نگیرى اى که پرده
یَهْتِکِ السِّتْرَ یا عَظیمَ الْعَفْوِ یا حَسَنَ التَّجاوُزِ یا واسِعَ الْمَغْفِرَهِ یا
کس ندرى اى بزرگ گذشت اى نیکو درگذر اى پهناور آمرزش اى
باسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَهِ یا صاحِبَ کُلِّ نَجْوى یا مُنْتَهى کُلِّ شَکْوى
گشاده دو دست (فضلش ) به رحمت اى مطلع از سخن سرى و راز اى منتهاى هر شکایت (۲۳)
(۲۳) یا ذَاالنِّعْمَهِ السّابِغَهِ یا ذَاالرَّحْمَهِ الْواسِعَهِ یا ذَاالْمِنَّهِ السّابِقَهِ یا
اى صاحب نعمت فراوان و اى داراى رحمت پهناور اى صاحب احسان پیشین اى
ذَاالْحِکْمَهِ الْبالِغَهِ یا ذَاالْقُدْرَهِ الْکامِلَهِ یا ذَاالْحُجَّهِ الْقاطِعَهِ یا
داراى حکمت رسا اى داراى نیروى کامل اى صاحب برهان و دلیل قاطع و برنده اى
ذَاالْکَرامَهِ الظّاهِرَهِ یا ذَاالْعِزَّهِ الدّاَّئِمَهِ یا ذَاالْقُوَّهِ الْمَتینَهِ یا ذَا
صاحب بزرگوارى هویدا اى صاحب عزت جاویدان اى صاحب نیروى محکم اى داراى
الْعَظَمَهِ الْمَنیعَهِ (۲۴) یا بَدیعَ السَّمواتِ یا جاعِلَ الظُّلُماتِ یا راحِمَ
عظمت ارجمند (۲۴) اى پدید آرنده آسمانها اى قرار دهنده تاریکیها اى ترحم کننده
الْعَبَراتِ یا مُقیلَ الْعَثَراتِ یا ساتِرَ الْعَوْراتِ یا مُحْیِىَ الاْمْواتِ یا
به اشکهاى دیده ها اى درگذرنده لغزشها اى پرده پوش بر عیبها اى زنده کننده مردگان اى
مُنْزِلَ الاْیاتِ یا مُضَعِّفَ الْحَسَناتِ یا ماحِىَ السَّیِّئاتِ یا شَدیدَ
فرو فرستنده آیات اى دو چندان کن حسنات اى محو کننده بدیها اى سخت گیرنده
النَّقِماتِ (۲۵) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا مُصَوِّرُ یا مُقَدِّرُ یا مُدَبِّرُ
انتقامها (۲۵) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى صورت آفرین اى اندازه گیر اى تدبیر کننده
یا مُطَهِّرُ یا مُنَوِّرُ یا مُیَسِّرُ یا مُبَشِّرُ یا مُنْذِرُ یا مُقَدِّمُ یا مُؤَخِّرُ
اى پاک کننده اى روشنى بخش اى آسان کننده اى مژده ده اى بیم ده اى پیش انداز اى پس انداز
(۲۶) یا رَبَّ الْبَیْتِ الْحَرامِ یا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرامِ یا رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرامِ
(۲۶) اى پروردگار خانه محترم (کعبه ) اى پروردگار ماه حرام اى پروردگار شهر محترم (مکه )
یا رَبَّ الرُّکْنِ وَالْمَقامِ یا رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ یا رَبَّ الْمَسْجِدِ
اى پروردگار رکن و مقام اى پروردگار مشعرالحرام اى پروردگار مسجد
الْحَرامِ یا رَبَّ الْحِلِّ وَالْحَرامِ یا رَبَّ النُّورِ وَالظَّلامِ یا رَبَّ التَّحِیَّهِ
الحرام اى پروردگار قسمت حل و حرم (در سرزمین حجاز) اى پروردگار روشنى و تاریکى اى پروردگار تحیت
وَالسَّلامِ یا رَبَّ الْقُدْرَهِ فِى الاْنامِ (۲۷) یا اَحْکَمَ الْحاکِمینَ یا اَعْدَلَ
و درود اى پروردگار نیرو در خلق (۲۷) اى داورترین داوران اى دادرس ترین
الْعادِلینَ یا اَصْدَقَ الصّادِقینَ یا اَطْهَرَ الطّاهِرینَ یا اَحْسَنَ
دادگران اى راستگوترین راستگویان اى پاکیزه ترین پاکان اى بهترین
الْخالِقینَ یا اَسْرَعَ الْحاسِبینَ یا اَسْمَعَ السّامِعینَ یا اَبْصَرَالنّاظِرینَ
آفرینندگان اى سریعترین حساب رسان اى شنواترین شنوایان اى بیناترین بینندگان
یا اَشْفَعَ الشّافِعینَ یا اَکْرَمَ الاْکْرَمینَ (۲۸) یا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ یا
اى بهترین شفیعان اى بزرگوارترین کریمان (۲۸) اى پشتیبان کسى که پشتیبان ندارد اى
سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ یا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ یا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ یا
پشتوانه آن کس که پشتوانه ندارد اى ذخیره آن کس که ذخیره ندارد اى پناه آن کس که پناهى ندارد اى
غِیاثَ مَنْ لا غِیاثَ لَهُ یا فَخْرَ مَنْ لا فَخْرَ لَهُ یا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ یا
فریادرس آنکس که فریادرس ندارد اى افتخار آن کس که مایه افتخارى ندارد اى عزت آنکس که عزتى ندارد اى
مُعینَ مَنْ لا مُعینَ لَهُ یا اَنیسَ مَنْ لا اَنیسَ لَهُ یا اَمانَ مَنْ لا اَمانَ لَهُ
کمک آنکس که کمکى ندارد اى همدم آنکس که همدمى ندارد اى امان بخش آنکس که امانى ندارد(۲۹)
(۲۹) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا عاصِمُ یا قائِمُ یا داَّئِمُ یا راحِمُ یا
خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى نگهدار اى پابرجا اى جاویدان اى رحم کننده اى
سالِمُ یا حاکِمُ یا عالِمُ یا قاسِمُ یا قابِضُ یا باسِطُ (۳۰) یا عاصِمَ مَنِ
سلامت بخش اى حاکم اى دانا اى تقسیم کننده اى تنگ گیر اى گشایش بخش (۳۰) اى نگهدار کسى که
اسْتَعْصَمَهُ یا راحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ یا غافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ یا ناصِرَ مَنِ
نگهداریش خواهد اى رحم کننده کسى که ترحمش خواهد اى آمرزنده کسى که از او آمرزش خواهد اى یاور کسى که
اسْتَنْصَرَهُ یا حافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ یا مُکْرِمَ مَنِ اسْتَکْرَمَهُ یا مُرْشِدَ
از او یارى طلبد اى نگهدار کسى که از او نگهدارى خواهد اى اکرام کننده کسى که از او بزرگوارى خواهد اى راهنماى
مَنِ اسْتَرْشَدَهُ یا صَریخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ یا مُعینَ مَنِ اسْتَعانَهُ یا
کسى که از او ره جوید اى دادرس کسى که از او دادرسى خواهد اى کمک کار کسى که کمکش خواهد اى
مُغیثَ مَنِ اسْتَغاثَهُ (۳۱) یا عَزیزاً لا یُضامُ یا لَطیفاً لا یُرامُ یا قَیُّوماً
فریاد رس کسى که به فریادرسیش خواند (۳۱) اى عزیزى که ذلت نپذیرد اى لطیفى که دست انداز کسى واقع نگردد اى پاینده
لا یَنامُ یا دائِماً لا یَفُوتُ یا حَیّاً لا یَمُوتُ یا مَلِکاً لا یَزُولُ یا باقِیاً لا
که خواب ندارد اى جاویدانى که از دست نرود اى زنده اى که نمیرد اى پادشاهى که سلطنتش زوال ندارد اى ماندگارى
یَفْنى یا عالِماً لا یَجْهَلُ یا صَمَداً لا یُطْعَمُ یا قَوِیّاً لا یَضْعُفُ
که نیستى ندارد اى دانایى که نادانى ندارد اى بى نیازى که خوراک نخواهد اى نیرومندى که سستى نپذیرد (۳۲)
(۳۲) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا اَحَدُ یا واحِدُ یا شاهِدُ یا ماجِدُ یا
خدایا از تو خواهم به حق نامت اى یکتا اى یگانه اى گواه اى بزرگوار اى
حامِدُ یا راشِدُ یا باعِثُ یا وارِثُ یا ضاَّرُّ یا نافِعُ (۳۳) یا اَعْظَمَ مِنْ
ستوده اى رهنما اى برانگیزنده اى ارث برنده اى زیان بخش اى سودرسان (۳۳) اى بزرگتر از
کُلِّ عَظیمٍ یا اَکْرَمَ مِنْ کُلِّ کَریمٍ یا اَرْحَمَ مِنْ کُلِّ رَحیمٍ یا اَعْلَمَ مِنْ
هر بزرگى اى بزرگوارتر از هر بزرگوارى اى مهربانتر از هر مهربانى اى داناتر از
کُلِّ عَلیمٍ یا اَحْکَمَ مِنْ کُلِّ حَکیمٍ یا اَقْدَمَ مِنْ کُلِّ قَدیمٍ یا اَکْبَرَ مِنْ کُلِّ
هر دانا اى فرزانه تر از هر فرزانه اى جلوتر از هر قدیمى اى بزرگتر از هر
کَبیرٍ یا اَلْطَفَ مِنْ کُلِّ لَطیفٍ یا اَجَلَّ مِن کُلِّ جَلیلٍ یا اَعَزَّ مِنْ کُلِّ
بزرگ اى با لطف تر از هر لطف دارى اى والاتر از هر والایى اى عزیزتر از هر
عَزیزٍ (۳۴) یا کَریمَ الصَّفْحِ یا عَظیمَ الْمَنِّ یا کَثیرَ الْخَیْرِ یا قَدیمَ
عزیزى (۳۴) اى بزرگوار چشم پوش اى بزرگ نعمت بخش اى پر خیر اى دیرینه
الْفَضْلِ یا داَّئِمَ اللُّطْفِ یا لَطیفَ الصُّنْعِ یا مُنَفِّسَ الْکَرْبِ یا کاشِفَ
بخشش اى جاوید لطف اى دقیق صنعت اى زداینده اندوه اى برطرف کننده
الضُّرِّ یا مالِکَ الْمُلْکِ یا قاضِىَ الْحَقِّ (۳۵) یا مَنْ هُوَ فى عَهْدِهِ وَفِىُّ
گرفتارى اى فرمانرواى عالم هستى اى حاکم بر حق (۳۵) اى که در پیمانش وفادار
یا مَنْ هُوَ فى وَفاَّئِهِ قَوِىُّ یا مَنْ هُوَ فى قُوَّتِهِ عَلِىُّ یا مَنْ هُوَ فى
و اى که در وفا کردن به پیمانش نیرومند است اى که در نیرومندیش بلند مرتبه است اى که در
عُلُوِّهِ قَریبٌ یا مَنْ هُوَ فى قُرْبِهِ لَطیفٌ یا مَنْ هُوَ فى لُطْفِهِ شَریفٌ یا
عین بلند مرتبه اى نزدیک است اى که در عین نزدیکى دقیق است اى که در عین دقت بزرگوار است اى
مَنْ هُوَ فى شَرَفِهِ عَزیزٌ یا مَنْ هُوَ فى عِزِّهِ عَظیمٌ یا مَنْ هُوَ فى
که در عین بزرگوارى با عزت است اى که در عین عزت با عظمت است اى که در عین
عَظَمَتِهِ مَجیدٌ یا مَنْ هُوَ فى مَجْدِهِ حَمیدٌ (۳۶) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ
عظمتش برجسته است اى که در عین برجستگى ستوده است (۳۶) خدایا از تو خواهم
بِاسْمِکَ یا کافى یا شافى یا وافى یا مُعافى یا هادى یا داعى یا
به حق نامت اى کفایت کننده اى شفا دهنده اى وفادار اى تندرستى بخش اى رهنما اى خواننده اى
قاضى یا راضى یا عالى یا باقى (۳۷) یا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ خاضِعٌ لَهُ یا
داور اى راضى اى والا مرتبه اى باقى (۳۷) اى که هر چیز در برابرش سر تعظیم فرود آورد اى
مَنْ کُلُّ شَىْءٍ خاشِعٌ لَهُ یا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ کاَّئِنٌ لَهُ یا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ
که هر چیز در برابرش رام گشته اى که هر چه در عالم موجود است از آن اوست اى که هر چه هست
مَوْجُودٌ بِهِ یا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ مُنیبٌ اِلَیْهِ یا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ خاَّئِفٌ مِنْهُ یا
بوجود او موجود است اى که هر چیزى بسوى او بازگردد اى که هر چیزى از او اندیشه دارد اى
مَنْ کُلُّ شَىْءٍ قاَّئِمٌ بِهِ یا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ صاَّئِرٌ اِلَیْهِ یا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ
که هر چیزى به او پایدار است اى که هر چیزى بسوى او برگردد اى که هر چیز
یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ یا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ هالِکٌ اِلاّ وَجْهَهُ (۳۸) یا مَنْ لا مَفَرَّ اِلاّ
به ستایش او تسبیح گوید اى که هر چیز نابود شود جز ذات او (۳۸) اى که گریزگاهى نیست جز
اِلَیْهِ یا مَنْ لا مَفْزَعَ اِلاّ اِلَیْهِ یا مَنْ لا مَقْصَدَ اِلاّ اِلَیْهِ یا مَنْ لا مَنْجا
بسوى او اى که پناهگاهى نیست جز بسوى او اى که مقصدى نیست جز درگاهش اى که راه نجاتى از (عذاب و قهر)
مِنْهُ اِلاّ اِلَیْهِ یا مَنْ لا یُرْغَبُ اِلاّ اِلَیْهِ یا مَنْ لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاّ بِهِ یا
او نیست جز خود او اى که رغبت و اشتیاقى نباشد جز به درگاه او اى که جنبش و نیرویى نیست مگر بوسیله او اى
مَنْ لا یُسْتَعانُ اِلاّ بِهِ یا مَنْ لا یُتَوَکَّلُ اِلاّ عَلَیْهِ یا مَنْ لا یُرْجى اِلاّ هُوَ
که کمک نجوید جز به او اى که توکل نشود جز بر او اى که امیدوار نتوان بود جز به او
یا مَنْ لا یُعْبَدُ اِلاّ هُوَ (۳۹) یا خَیْرَ الْمَرْهُوبینَ یا خَیْرَ الْمَرْغُوبینَ یا
اى که پرستش نشود جز او (۳۹) اى بهترین کسى که خلق از او ترسند اى بهترین مایه شوق و آرزو اى
خَیْرَ الْمَطْلُوبینَ یا خَیْرَ الْمَسْئُولینَ یا خَیْرَ الْمَقْصُودینَ یا خَیْرَ
بهترین جویا شدگان اى بهترین خواسته شدگان اى بهترین مقصود خلق اى بهترین
الْمَذْکُورینَ یا خَیْرَ الْمَشْکُورینَ یا خَیْرَ الْمَحْبُوبینَ یا خَیْرَ
یاد شدگان اى بهترین سپاس شدگان اى بهترین دوستان اى بهترین
الْمَدْعُوّینَ یا خَیْرَ الْمُسْتَأْنِسینَ (۴۰) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا
خوانده شدگان اى بهترین همدمان (۴۰) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى
غافِرُ یا ساتِرُ یا قادِرُ یا قاهِرُ یا فاطِرُ یا کاسِرُ یا جابِرُ یا ذاکِرُ یا
آمرزنده اى پرده پوش اى توانا اى قاهر اى آفریننده اى شکننده اى بهم پیوند دهنده اى یادآورنده اى
ناظِرُ یا ناصِرُ (۴۱) یا مَنْ خَلَقَ فَسَوّى یا مَنْ قَدَّرَ فَهَدى یا مَنْ
بیننده اى یارى دهنده (۴۱) اى که آفرید و بیاراست اى که اندازه گرفت و راهنمایى کرد اى که
یَکْشِفُ الْبَلْوى یا مَنْ یَسْمَعُ النَّجْوى یا مَنْ یُنْقِذُ الْغَرْقى یا مَنْ
برطرف کند گرفتارى را اى که بشنود سخن درگوشى را اى که نجات دهد غریق را اى که
یُنْجِى الْهَلْکى یا مَنْ یَشْفِى الْمَرْضى یا مَنْ اَضْحَکَ وَاَبْکى یا مَنْ
برهاند هلاک شده را اى که شفا دهد بیمار را اى که بخنداند و بگریاند اى که
اَماتَ وَاَحْیى یا مَنْ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَالاُْنْثى (۴۲) یا مَنْ فىِ
بمیراند و زنده کند اى که آفرید دو جفت نر و ماده (۴۲) اى که هم در
الْبَرِّ وَالْبَحْرِ سَبیلُهُ یا مَنْ فِى الاْفاقِ ایاتُهُ یا مَنْ فِى الاْیاتِ بُرْهانُهُ
خشکى و هم در دریا راه رسیدن به او هست اى که در سراسر گیتى نشانه هاى او هست اى که در این نشانه ها برهان او موجود است
یا مَنْ فِى الْمَماتِ قُدْرَتُهُ یا مَنْ فِى الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ یا مَنْ فِى الْقِیمَهِ
اى که در مردن نشانه قدرت او است اى که در گورها پند او است اى که در روز قیامت نیز
مُلْکُهُ یا مَنْ فِى الْحِسابِ هَیْبَتُهُ یا مَنْ فِى الْمیزانِ قَضاَّئُهُ یا مَنْ فِى
سلطنت او است اى که در حساب آن روز هیبت دارد اى که در پاى میزان حکم و داورى او است اى که در
الْجَنَّهِ ثَوابُهُ یا مَنْ فِى النّارِ عِقابُهُ (۴۳) یا مَنْ اِلَیْهِ یَهْرَبُ الْخاَّئِفُونَ
بهشت پاداش نیک او است اى که در دوزخ شکنجه او است (۴۳) اى که به سویش گریزند ترسناکان
یا مَنْ اِلَیْهِ یَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ یا مَنْ اِلَیْهِ یَقْصِدُ الْمُنیبُونَ یا مَنْ اِلَیْهِ
اى که به او پناه برند گنهکاران اى که او را مقصود قرار دهند بازآیندگان اى که بسوى او
یَرْغَبُ الزّاهِدُونَ یا مَنْ اِلَیْهِ یَلْجَاءُ الْمُتَحَیِّرُونَ یا مَنْ بِهِ یَسْتَاءْنِسُ
روند پارسایان اى که بدو پناه برند سرگردانان اى که به او همدم شوند
الْمُریدُونَ یا مَنْ بِه یَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ یا مَنْ فى عَفْوِهِ یَطْمَعُ
خواستاران اى که به دوستیش افتخار کنند دوستان اى که در گذشت او طمع دارند
الْخاَّطِئُونَ یا مَنْ اِلَیْهِ یَسْکُنُ الْمُوقِنُونَ یا مَنْ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ
خطاکاران اى که به ذکر او آرامش پذیرد دل یقین داران اى که بر او توکل کنند
الْمُتَوَکِّلُونَ (۴۴)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا حَبیبُ یا طَبیبُ یا
توکل کنندگان (۴۴) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى محبوب دلها اى طبیب دردها اى نزدیک اى
قَریبُ یا رَقیبُ یا حَسیبُ یا مَُهیبُ یا مُثیبُ یا مُجیبُ یا خَبیرُ یا
مراقب کار بندگان اى حساب نگهدار اى با هیبت اى پاداش نیک دهنده اى اجابت کننده اى آگاه اى
بَصیرُ (۴۵)یا اَقَرَبَ مِنْ کُلِّ قَریبٍ یا اَحَبَّ مِنْ کُلِّ حَبیبٍ یا اَبْصَرَ
بینا (۴۵) اى نزدیکتر از هر نزدیک اى محبوبتر از هر محبوب اى بیناتر
مِنْ کُلِّ بَصیرٍ یا اَخْبَرَ مِنْ کُلِّ خَبیرٍ یا اَشْرَفَ مِنْ کُلِّ شَریفٍ یا اَرْفَعَ
از هر بینا اى آگاه تر از هر آگاه اى شریفتر از هر شریف اى برتر
مِنْ کُلِّ رَفیعٍ یا اَقْوى مِنْ کُلِّ قَوِی یا اَغْنى مِنْ کُلِّ غَنِىٍّ یا اَجْوَدَ
از هر بلند مرتبه اى نیرومندتر از هر نیرومند اى توانگرتر از هر توانگر اى بخشنده تر
مِنْ کُلِّ جَوادٍ یا اَرْاَفَ مِنْ کُلِّ رَؤُفٍ (۴۶)یا غالِباً غَیْرَ مَغْلُوبٍ یا
از هر بخشنده اى مهربانتر از هر مهربان (۴۶) اى پیروزى که هرگز مغلوب نگردد اى
صانِعاً غَیْرَ مَصْنُوعٍ یا خالِقاً غَیْرَ مَخْلُوقٍ یا مالِکاً غَیْرَ مَمْلُوکٍ یا
سازنده اى که مصنوع کسى نیست اى آفریننده اى که کسى او را نیافریده اى مالکى که مملوک کسى نیست اى
قاهِراً غَیْرَ مَقْهُورٍ یا رافِعاً غَیْرَ مَرْفُوعٍ یا حافِظاً غَیْرَ مَحْفُوظٍ یا
چیره شکست ناپذیر اى بلند مرتبه که بلندى را کسى به او نداده اى نگهدارنده اى که نگهدارى ندارد اى
ناصِراً غَیْرَ مَنْصُورٍ یا شاهِداً غَیْرَ غاَّئِبٍ یا قَریباً غَیْرَ بَعیدٍ (۴۷) یا
یاورى که کسش یارى نکند اى حاضرى که پنهانى ندارد اى نزدیکى که دور نشود (۴۷) اى
نُورَ النُّورِ یا مُنَوِّرَ النُّورِ یا خالِقَ النُّورِ یا مُدَبِّرَ النُّورِ یا مُقَدِّرَ النُّورِ
روشنى نور این روشنى ده نور اى خالق نور و روشنى اى تدبیر کننده نور اى اندازه گیر نور
یا نُورَ کُلِّ نُورٍ یا نُورا قَبْلَ کُلِّ نُورٍ یا نُورا بَعْدَ کُلِّ نُورٍ یا نُوراً
اى روشنى هر نور اى روشنى پیش از هر نور و اى روشنى پس از هر نور اى روشنى
فَوْقَ کُلِّ نُورٍ یا نُوراً لَیْسَ کَمِثْلِهِ نُورٌ (۴۸)یا مَنْ عَطاَّئُهُ شَریفٌ یا
بالاى هر نور اى نورى که مانندش نورى نیست (۴۸) اى که عطا و بخشش شریف و ارجمند است اى
مَنْ فِعْلُهُ لَطیفٌ یا مَنْ لُطْفُهُ مُقیمٌ یا مَنْ اِحْسانُهُ قَدیمٌ یا مَنْ قَوْلُهُ
که کارش دقیق است اى که لطفش پایدار است اى که احسانش دیرینه است اى که گفتارش
حَقُّ یا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ یا مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ یا مَنْ عَذابُهُ عَدْلٌ یا مَنْ
حق است اى که وعده اش راست است اى که گذشتش فضل است اى که کیفرش از روى عدل است که
ذِکْرُهُ حُلْوٌیا مَنْ فَضْلُهُ عَمیمٌ (۴۹)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا
ذکرش شیرین است اى که فضلش عمومى است (۴۹) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى
مُسَهِّلُ یا مُفَصِّلُ یا مُبَدِّلُ یا مُذَلِّلُ یا مُنَزِّلُ یا مُنَوِّلُ یا مُفْضِلُ یا
هموار کننده راهها اى جدا کننده اى تبدیل کننده اى خوار کننده اى فرود آرنده اى جایزه ده اى فزون بخش اى
مُجْزِلُ یا مُمْهِلُ یا مُجْمِلُ (۵۰)یا مَنْ یَرى وَلا یُرى یا مَنْ یَخْلُقُ
بزرگ عطا بخش اى مهلت ده اى نیکوبخش (۵۰) اى که ببیند ولى دیده نشود اى که بیافریند
وَلا یُخْلَقُ یا مَنْ یَهْدى وَلا یُهْدى یا مَنْ یُحْیى وَلا یُحْیى یا مَنْ
ولى کسى او را نیافریده اى که راهنمایى کند ولى راهنمایى نشود اى که زنده کنى ولى زنده نشده اى که
یَسْئَلُ وَلا یُسْئَلُ یا مَنْ یُطْعِمُ وَلا یُطْعَمُ یا مَنْ یُجیرُ وَلا یُجارُ عَلَیْهِ
بازخواست کند ولى کسى از او بازخواست نکند اى که بخوراند ولى خورانده نشود اى که پناه دهد ولى کسى او را پناه ندهد
یا مَنْ یَقْضى وَلا یُقْضى عَلَیْهِ یا مَنْ یَحْکُمُ وَلا یُحْکَمُ عَلَیْهِ یا مَنْ
اى که قضاوت کنى ولى قضاوت بر تو نشود اى که حکم کنى ولى کسى بر تو حکم نکند اى که
لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ (۵۱)یا نِعْمَ الْحَسیبُ یا نِعْمَ
نزاید و نه زائیده شده و نیست برایش همتایى هیچکس (۵۱) اى نیکو حسابکش اى نیکو
الطَّبیبُ یا نِعْمَ الرَّقیبُ یا نِعْمَ الْقَریبُ یا نِعْمَ الْمُجیبُ یا نِعْمَ
طبیب اى نیکو نگهبان اى نیکو نزدیک اى نیکو پاسخ ده اى نیکو
الْحَبیبُ یا نِعْمَ الْکَفیلُ یا نِعْمَ الَوْکیلُ یا نِعْمَ الْمَوْلى یا نِعْمَ النَّصیرُ
دوست اى نیکو عهده دار اى نیکو وکیل اى نیکو سرور اى نیکو یاور (۵۲)
(۵۲) یا سُرُورَ الْعارِفینَ یا مُنَى الْمُحِبّینَ یا اَنیسَ الْمُریدینَ یا
اى مایه دلشادى عارفان اى آرزوى محبان اى همدم خواستاران اى
حَبیبَ التَّوّابینَ یا رازِقَ الْمُقِلّینَ یا رَجاَّءَ الْمُذْنِبینَ یا قُرَّهَ عَیْنِ
دوستدار توبه کنندگان اى روزى ده ناداران اى امید گنهکاران اى نورچشم
الْعابِدینَ یا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَکْرُوبینَ یا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومینَ یا اِلهَ
پرستش کنندگان اى برطرف کننده اندوه اندوهناکان اى غمزداى غمزدگان اى معبود
الاْوَّلینَ وَالاْ خِرینَ (۵۳)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا رَبَّنا یا اِلهَنا
پیشنیان و پسینیان (۵۳) خدایا من از تو مى خواهم به حق نامت اى پروردگار ما اى معبود ما
یا سَیِّدَنا یا مَوْلینا یا ناصِرَنا یا حافِظَنا یا دَلیلَنا یا مُعینَنا یا حَبیبَنا
اى آقاى ما اى سرور ما اى یاور ما اى نگهدار ما اى راهنماى ما اى کمک کار ما اى محبوب ما
یا طَبیبَنا (۵۴)یا رَبَّ النَّبیّی نَ وَالاْبْرارِ یا رَبَّ الصِّدّی قی نَ وَالاْخْیارِ
اى طبیب ما (۵۴) اى پروردگار پیمبران و نیکوکاران اى پروردگار راستگویان و برگزیدگان
یا رَبَّ الْجَنَّهِ وَالنّارِ یا رَبَّ الصِّغارِ وَالْکِبارِ یا رَبَّ الْحُبُوبِ
اى پروردگار بهشت و دوزخ اى پروردگار کوچک و بزرگ اى پروردگار حبوبات
وَالثِّمارِ یا رَبَّ الاْنْهارِ وَالاْشْجارِ یا رَبَّ الصَّحارى وَالْقِفارِ یا
و میوه جات اى پروردگار نهرها و درختان اى پروردگار دشت و هامون اى
رَبَّ الْبَرارى وَالْبِحارِ یا رَبَّ اللَّیْلِ وَالنَّهارِ یا رَبَّ الاْعْلانِ
پروردگار صحراها و دریاها اى پروردگار شب و روز اى پروردگار پیدا
وَالاْسْرارِ (۵۵)یا مَنْ نَفَذَ فى کُلِّ شَىْءٍ اَمْرُهُ یا مَنْ لَحِقَ بِکُلِّ شَىْءٍ
و نهان (۵۵) اى که در هر چیز دستورش نفوذ کرده اى که علمش به هر چیزى
عِلْمُهُ یا مَنْ بَلَغَتْ اِلى کُلِّ شَىْءٍ قُدْرَتُهُ یا مَنْ لا تُحْصِى الْعِبادُ نِعَمَهُ
تعلق یافته اى که قدرت و توانائیش به هر چیزى رسیده اى که بندگان شماره نعمتهایش را نتوانند
یا مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلاَّئِقُ شُکْرَهُ ی ا مَنْ لا تُدْرِکُ الاْفْه امُ جَلا لَهُ ی ا مَنْ
اى که خلائق از عهده شکرش برنیایند اى که عقول درک عظمت و جلالش نتوانند اى که
لا تَنالُ الاْوْهامُ کُنْهَهُ یا مَنِ الْعَظَمَهُ وَالْکِبْرِیآءُ رِداَّئُهُ یا مَنْ لا تَرُدُّ
اوهام و خیالات به کنه ذاتش نرسند اى که عظمت و بزرگى لباس او است اى که
الْعِبادُ قَضاَّئَهُ یا مَنْ لا مُلْکَ اِلاّ مُلْکُهُ یا مَنْ لاعَطاَّءَ اِلاّ عَطاَّئُهُ
بندگان از حکم او سرپیچى نتوانند اى که سلطنتى جز سلطنت او نیست اى که بخششى جز بخشش او نیست (۵۶)
(۵۶) یا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الاْعْلى یا مَنْ لَهُ الصِّفاتُ الْعُلْیا یا مَنْ لَهُ
اى که از آن اوست عالى ترین مثالها (که حجج الهیه باشند) اى که خاص اوست برترین اوصاف اى که از آن اوست
الاْخِرَهُ وَالاُْولى یا مَنْ لَهُ الْجَنَّهُ الْمَاْوى یا مَنْ لَهُ الاْ یاتُ الْکُبْرى
دنیا و آخرت اى که از آن او است بهشت آن جایگاه آسایش اى که براى اوست نشانه هاى بس بزرگ
یا مَنْ لَهُ الاْسْماَّءُ الْحُسْنى یا مَنْ لَهُ الْحُکْمُ وَالْقَضاَّءُ یا مَنْ لَهُ
اى که براى او است نامهاى نیکو اى که براى او است فرمان و داورى اى که از آن او است
الْهَواَّءُ وَالْفَضاَّءُ یا مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَالثَّرى یا مَنْ لَهُ السَّمواتُ الْعُلى
هوا و فضا اى که از آن او است عرش و فرش اى که از آن او است آسمانهاى بلند (۵۷)
(۵۷) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا عَفُوُّ یا غَفُورُ یا صَبُورُ یا شَکُورُ
خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى درگذرنده اى آمرزنده اى شکیبا اى سپاس پذیر بندگان
یا رَؤُفُ یا عَطُوفُ یا مَسْئُولُ یا وَدُودُ یا سُبُّوحُ یا قُدُّوسُ (۵۸) یا
اى مهربان اى توجه کننده اى مورد توجه و درخواست بندگان اى مهرورز اى منزه اى پاکیزه (۵۸) اى
مَنْ فِى السَّماَّءِ عَظَمَتُهُ یا مَنْ فِى الاْرْضِ ایاتُهُ یا مَنْ فى کُلِّ شَىْءٍ
که در آسمان آثار عظمتش هویدا است اى که در زمین نشانه هایش آشکار است اى که در هر چیز
دَلائِلُهُ یا مَنْ فِى الْبِحارِ عَجائِبُهُ یا مَنْ فِى الْجِبالِ خَزاَّئِنُهُ یا مَنْ
برهانهاى او موجود اى که در دریا آثار شگفت انگیز دارد اى که در کوهها است گنجینه هایش اى که
یَبْدَءُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ یا مَنْ اِلَیْهِ یَرْجِعُ الاْمْرُ کُلُّهُ یا مَنْ اَظْهَرَ فى
خلق را پدید آورد سپس بازگرداند اى که به سویش همه امورات بازگردد اى که در هر چیز لطف و مهرش را
کُلِّ شَىْءٍ لُطْفَهُ یا مَنْ اَحْسَنَ کُلَّشَىْءٍ خَلْقَهُ یا مَنْ تَصَرَّفَ فِى
آشکار ساخته اى که خلقت هر چیز را نیکو ساخته اى که تصرف کرده در
الْخَلاَّئِقِ قُدْرَتُهُ (۵۹) یا حَبیبَ مَنْ لا حَبیبَ لَهُ ی ا طَبیبَ مَنْ لا
همه خلایق قدرت او (۵۹) اى دوست آنکس که دوستى ندارد اى طبیب آن کس که
طَبیبَ لَهُ یا مُجیبَ مَنْ لا مُجیبَ لَهُ یا شَفیقَ مَنْ لا شَفیقَ لَهُ یا
طبیبى ندارد اى پاسخ ده آن کس که پاسخ ده ندارد اى یار دلسوز آن کس که دلسوزى ندارد اى
رَفیقَ مَنْ لا رَفیقَ لَهُ یا مُغیثَ مَن لا مُغیثَ لَهُ یا دَلیلَ مَنْ لا دَلیلَ
رفیق آن کس که رفیق ندارد اى فریادرس آن کس که فریادرسى ندارد اى راهنماى آنکه راهنمایى ندارد
لَهُ یا اَنیسَ مَنْ لا اَنیسَ لَهُ یا راحِمَ مَنْ لا راحِمَ لَهُ یا صاحِبَ مَنْ لاصاحِبَ لَهُ (۶۰)
اى مونس آنکس که مونسى ندارد اى ترحم کننده آن کس که ترحم کننده اى ندارد اى همدم آن کس که همدمى ندارد (۶۰)
يا كافِىَ مَنِ اسْتَكْفاهُ يا هادِىَ مَنِ اسْتَهْداهُ اى کفایت کننده آن کس که از او کفایت خواهد و اى رهنماى کسى که از او راهنمایى خواهد
ياکالِئَ مَنِ اسْتَکْلاهُ یا راعِىَ مَنِ اسْتَرْعاهُ یا شافِىَ مَنِ اسْتَشْفاهُ یا
اى نگهبان کسى که از او نگهبانى خواهد اى مراعات کننده کسى که از او رعایت خواهد اى بهبود دهنده کسى که از او بهبودى خواهد اى
قاضِىَ مَنِ اسْتَقْضاهُ یا مُغْنِىَ مَنِ اسْتَغْناهُ یا مُوفِىَ مَنِ اسْتَوْفاهُ یا
داور کسى که از او داورى جوید اى بى نیاز کننده کسى که از او بى نیازى خواهد اى وفا کننده کسى که از او وفا خواهد اى
مُقَوِّىَ مَنِ اسْتَقْواهُ یا وَلِىَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ (۶۱)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ
نیرو ده آن کس که از او نیرو خواهد اى سرور کسى که او را به سرورى خواهد (۶۱) خدایا از تو مى خواهم
بِاسْمِکَ یا خالِقُ یا رازِقُ یا ناطِقُ یا صادِقُ یا فالِقُ یا فارِقُ یا
به حق نامت اى آفریننده اى روزى ده اى گویا اى راستگو اى شکافنده اى جدا کننده اى
فاتِقُ یا راتِقُ یا سابِقُ یا سامِقُ (۶۲)یا مَنْ یُقَلِّبُ اللَّیْلَ وَالنَّهارَ یا
باز کننده اى پیوست دهنده اى سبقت جوینده اى بلندمرتبه (۶۲) اى که جابجا کنى شب و روز را اى
مَنْ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَالاْنْوارَ یا مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ وَالْحَرُورَ یا مَنْ سَخَّرَ
که مقرر ساختى تاریکیها و نور را اى که آفریدى سایه و گرما را اى که مسخر خود کردى
الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ یا مَنْ قَدَّرَ الْخَیْرَ وَالشَّرَّ یا مَنْ خَلَقَ الْمَوْتَ
مهر و ماه را اى که مقدر کردى خیر و شر را اى که آفریدى مرگ
وَالْحَیوهَ یا مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَالاْمْرُ یا مَنْ لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَهً وَلا وَلَداً یا
و زندگى را اى که آفریدن و فرمان از او است اى که نگرفته است براى خود همسر و فرزندى اى
مَنْ لَیْسَ لَهُ شَریکٌ فِى الْمُلْکِ یا مَنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ
که شریکى در فرمانروایى ندارد اى که نیست برایش سرپرستى از خوارى (۶۳)
(۶۳) یا مَنْ یَعْلَمُ مُرادَ الْمُریدینَ یا مَنْ یَعْلَمُ ضَمیرَ الصّامِتینَ یا
اى که مى داند خواسته دل هر خواهنده را اى که آگاه است از نهاد خاموشان اى
مَنْ یَسْمَعُ اَنینَ الْواهِنینَ یا مَنْ یَرى بُکاَّءَ الْخاَّئِفینَ یا مَنْ یَمْلِکُ
که مى شنود ناله خسته دلان اى که مى بیند گریه ترسناکان اى که دارد
حَوائِجَ السّاَّئِلینَ یا مَنْ یَقْبَلُ عُذْرَ التّاَّئِبینَ یا مَنْ لا یُصْلِحُ عَمَلَ
خواسته هاى خواستاران را اى که بپذیرد عذر توبه کنندگان اى که اصلاح نکند کار
الْمُفْسِدینَ یا مَنْ لا یُضیعُ اَجْرَ الْمُحْسِنینَ یا مَنْ لا یَبْعَُدُ عَنْ قُلُوبِ
مفسدان را اى که از بین نبرد پاداش نیکوکاران اى که دور نباشد از دل
الْعارِفینَ یا اَجْوَدَ الاْجْودینَ (۶۴) یا داَّئِمَ الْبَقاَّءِ یا سامِعَ الدُّعاَّءِ یا
عارفان اى بخشنده ترین بخشندگان (۶۴) اى همیشه باقى اى شنواى دعا اى
واسِعَ الْعَطاَّءِ یا غافِرَ الْخَطاَّءِ یا بَدیعَ السَّماَّءِ یا حَسَنَ الْبَلاَّءِ ی ا
وسیع بخشش اى آمرزنده خطا و لغزش اى پدید آرنده آسمان اى نیک آزمایش اى
جَمیلَ الثَّناَّءِ یا قَدیمَ السَّناَّءِ یا کَثیرَ الْوَفاَّءِ یا شَریفَ الْجَزاَّءِ
زیبا ستایش اى دیرینه والا اى زیاد وفادار اى ارجمند پاداش (۶۵)
(۶۵) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا سَتّارُ یا غَفّارُ یا قَهّارُ یا جَبّارُ یا
خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى پوشاننده اى آمرزنده اى با قهر و سطوت اى باجبروت و عظمت اى
صَبّارُ یا باَّرُّ یا مُخْتارُ یا فَتّاحُ یا نَفّاحُ یا مُرْتاحُ (۶۶)یا مَنْ خَلَقَنى
صبر پیشه اى نیک بخش اى مختار در کارها اى کارگشا اى پرجود و عطا اى فرح بخش (۶۶) اى که مرا آفریدى
وَسَوّانى یا مَنْ رَزَقَنى وَرَبّانى یا مَنْ اَطْعَمَنى وَسَقانى یا مَنْ
و آراستى اى که روزیم دادى و پروریدى اى که مرا خوراندى و نوشاندى اى که
قَرَّبَنى وَ اَدْنانى یا مَنْ عَصَمَنى وَکَفانى یا مَنْ حَفَظَنى وَکَلانى یا
پیش خود برده و نزدیکم کردى اى که مرا نگهداشته و کفایت کردى اى که محافظت و نگهداریم کردى اى
مَنْ اَعَزَّنى وَاَغْنانى یا مَنْ وَفَّقَنى وَهَدانى یا مَنْ انَسَنى وَآوانى یا
که به من عزت بخشید و توانگرم ساخت اى که به من توفیق داده و راهنمایى کرد اى که با من انس گرفته و جایم داد اى
مَنْ اَماتَنى وَاَحْیانى (۶۷)یا مَنْ یُحِقُّ الْحَقَّ بِکَلِماتِهِ یا مَنْ یَقْبَلُ
که مرا بمیراند و زنده کند (۶۷) اى که حق را بوسیله کلماتش پابرجا کرد اى که توبه را از
التَّوْبَهَ عَنْ عِبادِهِ یا مَنْ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ یا مَنْ لا تَنْفَعُ
بندگانش بپذیرد اى که میان انسان و دلش حائل گردد اى که سود ندهد
الشَّفاعَهُ اِلاّ بِاِذْنِهِ یا مَنْ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبیلِهِ یا مَنْ لا
شفاعت و میانجیگرى جز به اذن او اى که او داناتر است به کسى که از راهش گمراه گردد اىکه
مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ یا مَنْ لا راَّدَّ لِقَضاَّئِهِ یا مَنِ انْقادَ کُلُّ شَىْءٍ لاِمْرِهِ یا
کاونده و پى جویى براى حکمش نیست اى که بازگردانى براى قضایش نیست اى که هر چیز دربرابر امرش مطیع و منقاد گشته اى
مَنِ السَّمواتُ مَطْوِیّاتٌ بِیَمینِهِ یا مَنْ یُرْسِلُ الرِّیاحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَىْ
که آسمانها بدست قدرتش بهم پیچیده اى که فرستد بادها را نویدى در پیشاپیش
رَحْمَتِهِ (۶۸)یا مَنْ جَعَلَ الاْرْضَ مِهاداً یا مَنْ جَعَلَ الْجِبالَ اَوْتاداً یا
رحمتش (۶۸) اى که زمین را گهواره قرار داده اى که کوهها را میخهاى (زمین ) قرار داد اى
مَنْ جَعَلَ الشَّمْسَ سِراجاً یا مَنْ جَعَلَ الْقَمَرَ نُوراً یا مَنْ جَعَلَ اللَّیْلَ
که خورشید را چراغى تابناک کرد اى که ماه را نوربخش قرار داد اى که شب را
لِباساً یا مَنْ جَعَلَ النَّهارَ مَعاشاً یا مَنْ جَعَلَ النَّوْمَ سُباتاً یا مَنْ جَعَلَ
پوشش نهاد اى که روز را براى تحصیل معاش مقرر ساختى اى که خواب را مایه آرامش قرار داد اى که
السَّماَّءَ بِناَّءً یا مَنْ جَعَلَ الاْشْیاَّءَ اَزْواجاً یا مَنْ جَعَلَ النّارَ مِرْصاداً
آسمان را ساختمانى قرار داد اى که چیزها را جفت آفرید اى که آتش را در کمین (کفار و دوزخیان ) قرارداد(۶۹)
(۶۹) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا سَمیعُ یا شَفیعُ یا رَفیعُ یا مَنیعُ
خدایا از تو درخواست مى کنم به حق نامت اى شنوا اى شفیع اى بلند مرتبه اى والامقام
یا سَریعُ یا بَدیعُ یا کَبیرُ یا قَدیرُ یا خَبیرُ یا مُجیرُ (۷۰)یا حَیّاً قَبْلَ
اى سریع در کارها اى پدید آرنده اى بزرگ اى توانا اى آگاه اى پناه ده (۷۰) اى زنده پیش از
کُلِّ حَی یا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَی یا حَىُّ الَّذى لَیْسَ کَمِثْلِهِ حَىُّ یا حَىُّ
هر موجود زنده اى زنده پس از هر موجود زنده اى که نیست مانندش زنده اى ، اى زنده اى
الَّذى لا یُشارِکُهُ حَىُّ یا حَىُّ الَّذى لا یَحْتاجُ اِلى حَی یا حَىُّ الَّذى
که شریکش نیست هیچ زنده اى ، اى زنده اى که نیازمند نیست به هیچ زنده اى ، اى زنده اى که
یُمیتُ کُلَّ حَی یا حَىُّ الَّذى یَرْزُقُ کُلَّ حَی یا حَیّاً لَمْ یَرِثِ الْحَیوهَ
بمیراند هر زنده اى را اى زنده اى که روزى دهد هر زنده اى را اى زنده اى که ارث نبرد زندگى را
مِنْ حَی یا حَىُّ الَّذى یُحْیِى الْمَوْتى یا حَىُّ یا قَیُّومُ لا تَاْخُذُهُ سِنَهٌ
از زنده اى ، اى زنده اى که زنده کند مردگان را، اى زنده پاینده اى که او را چرت
وَلا نَوْمٌ (۷۱)یا مَنْ لَهُ ذِکْرٌ لا یُنْسى یا مَنْ لَهُ نُورٌ لا یُطْفى یا مَنْ لَهُ
و خواب نگیرد (۷۱) اى که یادش فراموش نشدنى است اى که نورش خاموش نشدنى است اى که
نِعَمٌ لا تُعَدُّ یا مَنْ لَهُ مُلْکٌ لا یَزُولُ یا مَنْ لَهُ ثَناَّءٌ لا یُحْصى یا مَنْ لَهُ
نعمتهایش بشمار درنیاید اى که فرمانروائیش زوال نپذیرد اى که مدح و ثنایش نتوان شمردن اى که
جَلالٌ لا یُکَیَّفُ یا مَنْ لَهُ کَمالٌ لا یُدْرَکُ یا مَنْ لَهُ قَضاَّءٌ لا یُرَدُّ یا
چگونگى بزرگى و جلالتش نتوان گفتن اى که کمالش قابل درک نباشد اى که فرمان قضایش بازگشت ندارد اى
مَنْ لَهُ صِفاتٌ لا تُبَدَّلُ یا مَنْ لَهُ نُعُوتٌ لا تُغَیَّرُ (۷۲)یا رَبَّ الْعالَمینَ
که صفاتش تبدیل نپذیرد اى که اوصافش تغییر نکند (۷۲) اى پروردگار جهانیان
یا مالِکَ یَوْمِ الدّینِ یا غایَهَ الطّالِبینَ یا ظَهْرَ اللاّجینَ یا مُدْرِکَ
اى فرمانرواى روز جزا اى مقصد نهایى جویندگان اى پشت و پناه پناهندگان اى دریابنده
الْهارِبینَ یا مَنْ یُحِبُّ الصّابِرینَ یا مَنْ یُحِبُّ التَّوّابینَ یا مَنْ یُحِبُّ
گریختگان اى که دوست دارد شکیبایان را اى که دوست دارد توبه کاران را اى که دوست دارد
الْمُتَطَهِّرینَ یا مَنْ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ یا مَنْ هُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدینَ
پاکیزگان را اى که دوست دارد نیکوکاران را اى که داناتر است به راه یافتگان (۷۳)
(۷۳) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا شَفیقُ یا رَفیقُ یا حَفیظُ یا
خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى مهربان اى رفیق اى نگهدارنده اى
مُحیطُ یا مُقیتُ یا مُغیثُ یا مُعِزُّ یا مُذِلُّ یا مُبْدِئُ یا مُعیدُ (۷۴)یا
احاطه دار بر همه اى توانا اى فریاد رس اى عزت بخش اى خوار کننده اى آغازنده اى بازگرداننده (۷۴) اى
مَنْ هُوَ اَحَدٌ بِلا ضِدٍّ یا مَنْ هُوَ فَرْدٌ بِلا نِدٍّ یا مَنْ هُوَ صَمَدٌ بِلا عَیْبٍ یا
یکتاى بى ضد اى که او یگانه اى است که مانند ندارد اى که او بى نیازى است بى عیب اى
مَنْ هُوَ وِتْرٌ بِلا کَیْفٍ یا مَنْ هُوَ قاضٍ بِلا حَیْفٍ یا مَنْ هُوَ رَبُّ بِلا
که او تنهایى است و چگونگى ندارد اى که او حاکمى است که ستم در حکمش نیست اى که او پروردگارى است بدون
وَزیرٍ یا مَنْ هُوَ عَزیزٌ بِلا ذُلٍّ یا مَنْ هُوَ غَنِىُّ بِلا فَقْرٍ یا مَنْ هُوَ مَلِکٌ
وزیر اى که او عزیزى است بى ذلت اى که او دارایى است که ندارى ندارد اى که او پادشاهى است
بِلا عَزْلٍ یا مَنْ هُوَ مَوْصُوفٌ بِلا شَبیهٍ (۷۵)یا مَنْ ذِکْرُهُ شَرَفٌ
که معزول نشود اى که او توصیف شده اى است بى شبیه (۷۵) اى که ذکر او موجب شرافت
لِلذّاکِرینَ یا مَنْ شُکْرُهُ فَوْزٌ لِلشّاکِرینَ یا مَنْ حَمْدُهُ عِزُّ لِلْحامِدینَ
ذکرکنندگان او است اى که سپاسگزاریش مایه سعادت سپاسگزاران است اى که ستایشش عزتى است براى ستایش کنندگان
یا مَنْ طاعَتُهُ نَجاهٌ لِلْمُطیعینَ یا مَنْ بابُهُ مَفْتُوحٌ لِلطّالِبینَ یا مَنْ
اى که طاعتش وسیله نجات مطیعان است اى که دَرِ رحمتش باز است به روى رحمت خواهان اى که
سَبیلُهُ واضِحٌ لِلْمُنیبینَ یا مَنْ ایاتُهُ بُرْهانٌ لِلنّاظِرینَ یا مَنْ کِتابُهُ
راه بسوى او آشکار است براى بازآمدگان اى که آیات و نشانه هایش دلیل روشنى است براى بینندگان اى که کتابش
تَذْکِرَهٌ لِلْمُتَّقینَ یا مَنْ رِزْقُهُ عُمُومٌ لِلطّاَّئِعینَ وَالْعاصینَ یا مَنْ
سبب پند و تنبیه است براى پرهیزکاران اى که روزى او همگانى است براى فرمانبرداران و نافرمانان
رَحْمَتُهُ قَریبٌ مِنَالْمُحْسِنینَ (۷۶)یا مَنْ تَبارَکَ اسْمُهُ یا مَنْ تَعالى
اى که رحمتش نزدیک است به نیکوکاران (۷۶) اى که نامش بزرگ است اى که اقبال او بلند است
جَدُّهُ یا مَنْ لا اِلهَ غَیْرُهُ یا مَنْ جَلَّ ثَناَّئُهُ یا مَنْ تَقَدَّسَتَ اَسْماَّئُهُ یا
اى که معبودى جز او نیست اى که برجسته است ثنا و مدحش اى که پاکیزه است نامهایش اى
مَنْ یَدُومُ بَقاَّئُهُ یا مَنِ الْعَظَمَهُ بَهاَّئُهُ یا مَنِ الْکِبْرِیاَّءُ رِداَّئُهُ یا مَنْ لا
که بقایش همیشگى است اى که عظمت جلوه او است اى که بزرگى در بر او است اى که
تُحْصى الاَّئُهُ ی ا مَنْ لا تُعَدُّ نَعْم اَّئُهُ (۷۷)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ
نیکیهایش به حساب درنیاید اى که نعمتهایش شماره نشود (۷۷) خدایا از تو خواهم به حق نامت
یا مُعینُ یا اَمینُ یا مُبینُ یا مَتینُ یا مَکینُ یا رَشیدُ یا حَمیدُ یا
اى یاور اى امان بخش اى آشکار کننده اى استوار و ثابت اى پابرجا اى راهنما اى ستوده اى
مَجیدُ یا شَدیدُ یا شَهیدُ (۷۸)یا ذَاالْعَرْشِ الْمَجیدِ یا ذَا الْقَوْلِ
گرامى اى سخت نیرو اى گواه (۷۸) اى صاحب عرش با شوکت اى صاحب گفتار
السَّدیدِ یا ذَاالْفِعْلِ الرَّشیدِ یا ذَاالْبَطْشِ الشَّدیدِ یا ذَاالْوَعْدِ
محکم اى صاحب کار مستحکم اى صاحب حمله سخت اى صاحب نوید
وَالْوَعیدِ یا مَنْ هُوَ الْوَلِىُّ الْحَمیدُ یا مَنْ هُوَ فَعّالٌ لِما یُریدُ یا مَنْ هُوَ
و تهدید اى که او است صاحب اختیارى ستوده اى که او است کننده هر چه را خواهد اى که او است
قَریبٌ غَیْرُ بَعیدٍ یا مَنْ هُوَ عَلى کُلِّشَىْءٍ شَهیدٌ یا مَنْ هُوَ لَیْسَ بِظَلاّمٍ
نزدیکى که دورى ندارد اى که او بر هر چیز گواه باشد اى که او ستمکار بر بندگان
لِلْعَبیدِ (۷۹)یا مَنْ لا شَریکَ لَهُ وَلا وَزیرَ یا مَنْ لا شَبیهَ لَهُ وَلا نَظیرَ
نیست (۷۹) اى که برایش شریک و وزیرى نیست اى که برایش شبیه و نظیرى نیست
یا خالِقَ الشَّمْسِ وَالْقَمَرِ الْمُنیرِ یا مُغْنِىَ الْباَّئِسِ الْفَقیرِ یا رازِقَ
اى آفریننده مهر و ماه تابنده اى بى نیاز کننده بینواى درمانده اى روزى ده
الْطِّفْلِ الصَّغیرِ یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ یا جابِرَ الْعَظْمِ الْکَسیرِ یا
کودک خردسال اى مهرورز پیر کهن سال اى جوش ده استخوان شکسته اى
عِصْمَهَ الْخاَّئِفِ الْمُسْتَجیرِ یا مَنْ هُوَ بِعِبادِهِ خَبیرٌ بَصیرٌ یا مَنْ هُوَ
نگهدار ترسان پناهنده اى که به حال بندگانش خبیر و بینا است اى که او
عَلى کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ (۸۰)یا ذَاالْجُودِ وَالنِّعَمِ یا ذَاالْفَضْلِ وَالْکَرَمِ یا
بر هر چیز قادر و تواناست (۸۰) اى صاحب جود و نعمت اى صاحب بخشش و بزرگوارى اى
خالِقَ اللَّوْحِ وَالْقَلَمِ یا بارِئَ الذَّرِّ وَالنَّسَمِ یا ذَاالْبَاءْسِ وَالنِّقَمِ یا
آفریننده لوح و قلم اى پدید آرنده ذرات و انسان اى داراى عذاب و انتقام اى
مُلْهِمَ الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ یا کاشِفَ الضُّرِّ وَالاْلَمِ یا عالِمَ السِّرِّ وَالْهِمَمِ یا
الهام بخش عرب و عجم اى برطرف کننده رنج و الم اى داناى راز و قصدهاى نهان اى
رَبَّ الْبَیْتِ وَالْحَرَمِ یا مَنْ خَلَقَ الاْشیاَّءَ مِنَ الْعَدَمِ (۸۱) اَللّهُمَّ اِنّى
پروردگار کعبه و حرم اى که آفریدى موجودات را از نیستى و عدم (۸۱) خدایا از تو
اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا فاعِلُ یا جاعِلُ یا قابِلُ یا کامِلُ یا فاصِلُ یا
خواهم به حق نامت اى کننده (هر کار) اى مقرر کننده (امور) اى پذیرنده اى کامل اى جدا کننده اى
واصِلُ یا عادِلُ یا غالِبُ یا طالِبُ یا واهِبُ (۸۲)یا مَنْ اَنْعَمَ بِطَوْلِهِ
پیوست دهنده اى دادگر اى چیره اى جوینده اى بخشنده (۸۲) اى که نعمت بخشید به فضل خود
یا مَنْ اَکْرَمَ بِجُودِهِ یا مَنْ جادَ بِلُطْفِهِ یا مَنْ تَعَزَّزَ بِقُدْرَتِهِ یا مَنْ قَدَّرَ
اى که کرم کرد به بخشش خود اى که جود کرد به لطف خود اى که عزیز باشد به نیروى خود اى که اندازه گیرد
بِحِکْمَتِهِ یا مَنْ حَکَمَ بِتَدْبیرِهِ یا مَنْ دَبَّرَ بِعِلْمِهِ یا مَنْ تَجاوَزَ بِحِلْمِهِ
به حکمت خویش اى که حکم کند به تدبیر خود اى که تدبیر کرد به دانش خود اى که بگذرد به بردبارى خویش
یا مَنْ دَنى فى عُلُّوِهِ یا مَنْ عَلا فى دُنُوِّهِ(۸۳)یا مَنْ یَخْلُقُ ما یَشاَّءُ
اى که نزدیک است در عین بلندى و اى که بلند است در عین نزدیکى (۸۳) اى که مى آفریند هر چه را خواهد
یا مَنْ یَفْعَلُ ما یَشاَّءُ یا مَنْ یَهْدى مَنْ یَشاَّءُ یا مَنْ یُضِلُّ مَنْ یَشاَّءُ
اى که انجام دهد هر چه خواهد اى که راهنمایى کند هر که را خواهد اى که گمراه کند هر که را خواهد
یا مَنْ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاَّءُ یا مَنْ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشاَّءُ یا مَنْ یُعِزُّ مَنْ یَشاَّءُ
اى که عذاب کند هر که را خواهد اى که بیامرزد هر که را خواهد اى که عزت بخشد به هر که خواهد
یا مَنْ یُذِلُّ مَنْ یَشاَّءُ یا مَنْ یُصَوِّرُ فِى الاْرْحامِ ما یَشاَّءُ یا مَنْ
اى که ذلت دهد به هر که خواهد اى که نقش بندد در میان رحم ها هر طور که خواهد اى که
یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ یَشاَّءُ (۸۴)یا مَنْ لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَهً وَلا وَلَداً یا
مخصوص به رحمت خویش گرداند هر که را خواهد (۸۴) اى که نگرفته است همسر و فرزندى اى
مَنْ جَعَلَ لِکُلِّ شَىْءٍ قَدْراً یا مَنْ لا یُشْرِکُ فى حُکْمِهِ اَحَداً یا مَنْ
که قرار داد براى هر چیز اندازه اى اى که شریک نکرده در حکم خویش احدى را اى که
جَعَلَ الْمَلاَّئِکَهَ رُسُلاً ی ا مَنْ جَعَلَ فِى السَّم اَّءِ بُرُوجاً ی ا مَنْ جَعَلَ
قرار داد فرشتگان را پیام آور اى که در آسمان برجها قرار داد اى که
الاْرْضَ قَراراً یا مَنْ خَلَقَ مِنَ الْماَّءِ بَشَراً یا مَنْ جَعَلَ لِکُلِّ شَىْءٍ
زمین را قرارگاه کرد اى که آفرید از آب بشر را اى که قرار داد براى هر چیز
اَمَداً یا مَنْ اَحاطَ بِکُلِّ شَىْءٍ عِلْماً یا مَنْ اَحْصى کُلَّ شَىْءٍ عَدَداً
مدت و دورانى اى که دانشش به هر چیز احاطه کرده اى که عدد هر چیز را شماره کرده (۸۵)
(۸۵) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا اَوَّلُ یا اخِرُ یا ظاهِرُ یا باطِنُ یا
خدایا از تو خواهم به حق نامت اى آغاز اى انجام اى ظاهر اى نهان اى
بَرُّ یا حَقُّ یا فَرْدُ یا وِتْرُ یا صَمَدُ یا سَرْمَدُ (۸۶) یا خَیْرَ مَعْرُوفٍ
نیکوکار اى برحق اى یکتا اى بى همتا اى بى نیاز اى ابدى (۸۶) اى بهترین شناخته شده
عُرِفَ یا اَفْضَلَ مَعْبُودٍ عُبِدَ یا اَجَلَّ مَشْکُورٍ شُکِرَ یا اَعَزَّ مَذْکُورٍ ذُکِرَ
به نیکى اى برترین معبودى که پرستش شده اى بهترین سپاس شدگان اى عزیزترین یادشدگان
یا اَعْلى مَحْمُودٍ حُمِدَ یا اَقْدَمَ مَوْجُودٍ طُلِبَ یا اَرْفَعَ مَوْصُوفٍ
اى والاترین ستوده شده اى پیش ترین موجودى که جویایش شده اند اى برترین موجودى که مورد
وُصِفَ یا اَکْبَرَ مَقْصُودٍ قُصِدَ یا اَکْرَمَ مَسْئُولٍ سُئِلَ یا اَشْرَفَ
توصیف واقع شده اى بزرگتر مقصودى که قصد او کرده اند اى بزرگوار کسى که از او درخواست شده اى ارجمندترین
مَحْبُوبٍ عُلِمَ (۸۷)یا حَبیبَ الْباکینَ یا سَیِّدَ الْمُتَوَکِّلینَ یا هادِىَ
دوستى که توان یافت (۸۷) اى دوست گریانان اى آقاى توکل کنندگان اى رهنماى
الْمُضِلّینَ یا وَلِىَّ الْمُؤْمِنینَ یا اَنیسَ الذّاکِرینَ یا مَفْزَعَ الْمَلْهُوفینَ
گمراهان اى سرور مؤ منان اى همدم یاد کنندگان (او) اى پناه ستمدیدگان
یا مُنْجِىَ الصّادِقینَ یا اَقْدَرَ الْقادِرینَ یا اَعْلَمَ الْعالِمینَ یا اِلهَ
اى نجات دهنده راستگویان اى مقتدرترین قدرت داران اى داناترین دانایان اى معبود
الْخَلْقِ اَجْمَعینَ (۸۸)یا مَنْ عَلا فَقَهَرَ یا مَنْ مَلَکَ فَقَدَرَ یا مَنْ بَطَنَ
تمامى آفریدگان (۸۸) اى که از برترى بر همه قاهر است اى که فرمانروا است و نیرومند اى که در درونى
فَخَبَرَ یا مَنْ عُبِدَ فَشَکَرَ یا مَنْ عُصِىَ فَغَفَرَ یا مَنْ لا تَحْویهِ الْفِکَرُ یا
و از درون آگاه اى که پرستندش و او بدان پاداش دهد اى که نافرمانیش کنند و بیامرزد اى که در فکرها نگنجد اى
مَنْ لا یُدْرِکُهُ بَصَرٌ یا مَنْ لا یَخْفى عَلَیْهِ اَثَرٌ یا رازِقَ الْبَشَرِ یا مُقَدِّرَ
که دیده اى او را درنیابد اى که هیچ کارى بر او پنهان نماند اى روزى ده بشر اى اندازه گیر
کُلِّ قَدَرٍ (۸۹)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا حافِظُ یا بارِئُ یا ذارِئُ
هر اندازه (۸۹) خدایا از تو خواهم به حق نامت اى نگهدار اى پدید آرنده اى آفریننده
یا باذِخُ یا فارِجُ یا فاتِحُ یا کاشِفُ یا ضامِنُ یا امِرُ یا ناهى (۹۰)یا
اى والامقام اى غمزدا اى کارگشا اى برطرف کننده اندوه اى ضامن بندگان اى فرمان ده اى قدغن کن از کارهاى بد (۹۰) اى
مَنْ لا یَعْلَمُ الْغَیْبَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا یَصْرِفُ السُّوَّءَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ
که نمى داند غیب را جز او اى که باز نگرداند بدى را جز او اى که
لایَخْلُقُ الْخَلْقَ اِلاّهُوَ یامَنْ لایَغْفِرُ الذَّنْبَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا یُتِمُّ النِّعْمَهَ
نیافریند خلق را جز او اى که نیامرزد گناه را جز او اى که به پایان نرساند نعمت و احسان را
اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا یُقَلِّبُ الْقُلُوبَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا یُدَبِّرُ الاْمْرَ اِلاّ هُوَ ی ا
جز او اى که دگرگون نکند دلها را جز او اى که تدبیر نکند کارها را جز او اى
مَنْ لا یُنَزِّلُ الْغَیْثَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا یَبْسُطُ الرِّزْقَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ
که فرو نفرستد باران را جز او اى که نگستراند روزى را جز او اى که
لایُحْیِى الْمَوْتى اِلاّ هُوَ (۹۱)یا مُعینَ الْضُعَفاَّءِ یا صاحِبَ الْغُرَباَّءِ یا
زنده نکند مردگان را جز او (۹۱) اى کمک کار ناتوانان اى رفیق دور از وطنان اى
ناصِرَ الاْوْلِیاَّءِ یا قاهِرَ الاْعْداَّءِ یا رافِعَ السَّماَّءِ یا اَنیسَ الاْصْفِیاَّءِ یا
یار دوستان اى چیره بر دشمنان اى بالا برنده آسمان اى مونس برگزیدگان اى
حَبیبَ الاْتْقِیاَّءِ یا کَنْزَ الْفُقَراَّءِ یا اِلهَ الاْغْنِیاَّءِ یا اَکْرَمَ الْکُرَماَّءِ
دوست پرهیزکاران اى گنجینه بینوایان اى معبود توانگران اى کریمترین کریمان (۹۲)
(۹۲) یا کافِیاً مِنْ کُلِّ شَىْءٍ یا قاَّئِماً عَلى کُلِّ شَىْءٍ یا مَنْ لا یُشْبِهُهُ
اى کفایت کننده از هر چیز اى نگهبان بر هر چیز اى که چیزى مانندش نیست
شَىْءٌ یا مَنْ لا یَزیدُ فى مُلْکِهِ شَىْءٌ یا مَنْ لا یَخْفى عَلَیْهِ شَىْءٌ یا
اى که چیزى به فرمانروائیش نیفزاید اى که چیزى بر او پوشیده نیست اى
مَنْ لا یَنْقُصُ مِنْ خَزاَّئِنِهِ شَىْءٌ یا مَنْ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَىْءٌ یا مَنْ لا
که کم نشود از گنجینه هایش چیزى اى که نیست همانندش چیزى اى که
یَعْزُبُ عَنْ عِلْمِهِ شَىْءٌ یا مَنْ هُوَ خَبیرٌ بِکُلِّ شَىْءٍ یا مَنْ وَسِعَتْ
پنهان نماند از دانش او چیزى اى که او خبیر و آگاه است به هر چیز اى که رحمتش
رَحْمَتُهُ کُلَّ شَىْءٍ (۹۳)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا مُکْرِمُ یا مُطْعِمُ
فراگیرد هر چیز را (۹۳) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى اکرام کننده اى طعام دهنده
یا مُنْعِمُ یا مُعْطى یا مُغْنى یا مُقْنى یا مُفْنى یا مُحْیى یا مُرْضى یا
اى نعمت بخشنده اى عطا ده اى ثروت ده اى سرمایه ده اى فانى کننده اى زنده کننده اى خشنود سازنده اى
مُنْجى (۹۴)یا اَوَّلَ کُلِّشَىْءٍ وَآخِرَهُ یا اِلهَ کُلِّ شَىْءٍ وَمَلیکَهُ یا رَبَّ
نجات بخش (۹۴) اى آغاز و انجام هر چیز اى معبود و مالک هر چیز اى پروردگار
کُلِّ شَىْءٍ وَصانِعَهُ یا بارِئَ کُلِّشَىْءٍ وَخالِقَهُ یا قابِضَ کُلِّ شَىْءٍ
و سازنده هر چیز اى پدید آرنده و آفریننده هر چیز اى بست و باز کننده هر چیز
وَباسِطَهُ یا مُبْدِئَ کُلِّ شَىْءٍ وَمُعیدَهُ یا مُنْشِئَ کُلِّشَىْءٍ وَمُقَدِّرَهُ یا
اى پدید آرنده و بازگرداننده هر چیز اى بوجود آورنده و اندازه گیر هر چیز اى
مُکَوِّنَ کُلِّ شَىْءٍ وَمُحَوِّلَهُ یا مُحْیِىَ کُلِّ شَىْءٍ وَمُمیتَهُ یا خالِقَ
بود کننده و تبدیل کننده هر چیز اى زنده کننده و میراننده هر چیز اى آفریننده
کُلِّشَىْءٍ وَوارِثَهُ (۹۵)یا خَیْرَ ذاکِرٍ وَمَذْکُورٍ یا خَیْرَ شاکِرٍ وَمَشْکُورٍ
و وارث هر چیز (۹۵) اى بهترین یادآور و یاد شده اى بهترین سپاسگزار و سپاس شده
یا خَیْرَ حامِدٍ وَمَحْمُودٍ یا خَیْرَ شاهِدٍ وَمَشْهُودٍ یا خَیْرَ داعٍ وَمَدْعُوٍّ
اى بهترین ستاینده و ستوده شده اى بهترین گواه و گواهى شده اى بهترین خواننده و خوانده شده
یا خَیْرَ مُجیبٍ وَمُجابٍ یا خَیْرَ مُونِسٍ وَاَنیسٍ یا خَیْرَ صاحِبٍ
اى بهترین اجابت کن و اجابت کرده شده اى بهترین انیس و مونس اى بهترین رفیق
وَجَلیسٍ یا خَیْرَ مَقْصُودٍ وَمَطْلُوبٍ یا خَیْرَ حَبیبٍ وَمَحْبُوبٍ (۹۶)یا
و هم نشین اى بهترین مقصود و مطلوب اى بهترین دوست و محبوب (۹۶) اى
مَنْ هُوَ لِمَنْ دَعاهُ مُجیبٌ یا مَنْ هُوَ لِمَنْ اَطاعَهُ حَبیبٌ یا مَنْ هُوَ اِلى
که براى خواننده اش اجابت کند اى که به مطیع و فرمانبردارش دوست است اى که به هر که
مَنْ اَحَبَّهُ قَریبٌ یا مَنْ هُوَ بِمَنِ اسْتَحْفَظَهُ رَقیبٌ یا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجاهُ
دوستش دارد نزدیک است اى که براى هرکس که از او نگهبانى خواهد نگهبانست اى که نسبت به هر کس به او امید
کَریمٌ یا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصاهُ حَلیمٌ یا مَنْ هُوَ فى عَظَمَتِهِ رَحیمٌ یا مَنْ
داشته باشد کریم است اى که نسبت به نافرمانش بردبار است اى که در عین عظمت و بزرگیش مهربان است اى که
هُوَ فى حِکْمَتِهِ عَظیمٌ یا مَنْ هُوَ فى اِحْسانِهِ قَدیمٌ یا مَنْ هُوَ بِمَنْ
در حکمت خود عظیم است اى که در احسان و عطابخشى دیرین است اى که به هر کس که او را
اَرادَهُ عَلیمٌ (۹۷)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا مُسَبِّبُ یا مُرَغِّبُ یا
بطلبد دانا است (۹۷) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى سبب ساز اى رغبت ده اى
مُقَلِّبُ یا مُعَقِّبُ یا مُرَتِّبُ یا مُخَوِّفُ یا مُحَذِّرُ یا مُذَکِّرُ یا مُسَخِّرُ یا
زیر و رو کن اى پى جو اى ترتیب ده اى بیم ده اى ترساننده اى یادانداز اى مسخر کننده اى
مُغَیِّرُ (۹۸)یا مَنْ عِلْمُهُ سابِقٌ یا مَنْ وَعْدُهُ صادِقٌ یا مَنْ لُطْفُهُ ظاهِرٌ
تغییر دهنده (۹۸) اى که دانشش پیش است اى که وعده اش راست است اى که لطفش آشکار است
یا مَنْ اَمْرُهُ غالِبٌ یا مَنْ کِتابُهُ مُحْکَمٌ یا مَنْ قَضاَّئُهُ کائِنٌ یا مَنْ
اى که فرمانش بر همه غالب است اى که کتابش محکم است اى که حکم و قضایش حتمى است اى که
قُرْآنُهُ مَجیدٌ یا مَنْ مُلْکُهُ قَدیمٌ یا مَنْ فَضْلُهُ عَمیمٌ یا مَنْ عَرْشُهُ
قرآنش مجید و گرامى است اى که فرمانروائیش قدیم است اى که فضل و بخشش همگانى است اى که عرش
عَظیمٌ (۹۹)یا مَنْ لا یَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ یا مَنْ لا یَمْنَعُهُ فِعْلٌ عَنْ
او عظیم است (۹۹) اى که سرگرم نکند او را شنیدنى از شنیدنى دیگر اى که بازش ندارد کارى از
فِعْلٍ یا مَنْ لا یُلْهیهِ قَوْلٌ عَنْ قَوْلٍ یا مَنْ لا یُغَلِّطُهُ سُؤ الٌ عَنْ سُؤ الٍ
کارى اى که مشغولش نکند گفتارى از گفتارى دگر اى که به اشتباهش نیندازد پرسشى از پرسشى
یا مَنْ لا یَحْجُبُهُ شَىْءٌ عَنْ شَىْءٍ یا مَنْ لا یُبْرِمُهُ اِلْحاحُ الْمُلِحّینَ یا
اى که حجاب نشود او را چیزى از چیزى اى که به ستوهش نیاورد پافشارى اصرار ورزان اى
مَنْ هُوَ غایَهُ مُرادِ الْمُریدینَ یا مَنْ هُوَ مُنْتَهى هِمَمِ الْعارِفینَ یا مَنْ
که او منتهاى مقصود جویندگان است اى که او سرحد نهایى وجهه همت عارفان است اى که
هُوَ مُنْتَهى طَلَبِ الطّالِبینَ یا مَنْ لا یَخْفى عَلَیْهِ ذَرَّهٌ فِى الْعالَمینَ
او آخرین مرحله خواسته خواستاران است اى که بر او ذره اى در تمام جهانیان پنهان نیست (۱۰۰)
(۱۰۰) یا حَلیماً لا یَعْجَلُ یا جَواداً لا یَبْخَلُ یا صادِقاً لا یُخْلِفُ یا
اى بردبارى که شتاب نکند اى بخشنده اى که بخل ندارد اى راست وعده اى که خلاف وعده نمى کند اى
وَهّاباً لا یَمَلُّ یا قاهِراً لا یُغْلَبُ یا عَظیماً لا یُوصَفُ یا عَدْلاً لا
بخشنده اى که خسته نمى شود اى چیره اى که شکست نپذیرد اى بزرگى که در وصف نگنجد اى دادگرى که
یَحیفُ یا غَنِیّاً لا یَفْتَقِرُ یا کَبیراً لا یَصْغُرُ یا حافِظاً لا یَغْفُلُ سُبْحانَکَ
در حکمش ستم نکند اى توانگرى که درویش نشود اى بزرگى که کوچک نشود اى نگهبانى که غفلت نکند منزهى
یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ.
تو اى خدایى که نیست معبودى جز تو فریاد فریاد نجات ده ما را از آتش دوزخ اى پروردگار

ذکر دعای ندبه همراه با ترجمه

ندبه به معنای خواندن، گریه بر شخص مرده همراه با ذکر خوبی‌های او می‌باشد

این دعا مشتمل بر عقائد شیعه و تأسف بر غیبت مهدی است که از امام ششم شیعیان نقل گردیده و به خواندن آن در چهار عید:

• جمعه
• عید فطر
• عید قربان
• عید غدیر

توصیه شده‌است.

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيما اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا جَرَى بِهِ قَضَاؤُكَ فِي أَوْلِيَائِكَ الَّذِينَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ وَ دِينِكَ إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزِيلَ مَا عِنْدَكَ مِنَ النَّعِيمِ الْمُقِيمِ الَّذِي لا زَوَالَ لَهُ وَ لا اضْمِحْلالَ بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَيْهِمُ الزُّهْدَ فِي دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ وَ زُخْرُفِهَا وَ زِبْرِجِهَا فَشَرَطُوا لَكَ ذَلِكَ وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاءَ بِهِ فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ وَ قَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّكْرَ الْعَلِيَّ وَ الثَّنَاءَ الْجَلِيَا وَ أَهْبَطْتَ عَلَيْهِمْ مَلائِكَتَكَ وَ كَرَّمْتَهُمْ بِوَحْيِكَ وَ رَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِكَ وَ جَعَلْتَهُمُ الذَّرِيعَةَ [الذَّرَائِعَ‏] إِلَيْكَ
ستايش خاص خدا،پروردگار جهانيان است،و درود و سلام خدا،سلامى كامل،بر سرور ما محمد،پيامبرش و اهل بيت او،خدايا تو را ستايش،بر آنچه به آن‏جارى شد قضاى تو درباره اوليايت،آنان‏كه تنها براى خود دينت برگزيدى،آنگاه كه‏ براى ايشان اختيار كردى،فراوانى نعمت پابرجايى كه نزد توست،نعمتى كه تباهى و نابودى ندارد،پس از آنكه بى‏ميل بودن نسبت به رتبه‏هاى اين دنياى فرومياه،و زيب و زيورش را با آنان شرط نمودى،آنان هم‏ آن شرط را از تو پذيرفتند،و تو هم وفا نمودن به آن را از جانب آنان دانستى،پس قبولشان كردى،و مقرّب درگاهشان نمودى،و براى آنان ياد والا،و ثناى روشن پيش آوردى،و فرشتگانت را بر آنها فرو فرستادى،و به وحى‏ات اكرامشان فرمودى،و به دانشت به آنان عطا كردى،و ايشان‏ را دست آويز به سويت
وَ الْوَسِيلَةَ إِلَى رِضْوَانِكَ فَبَعْضٌ أَسْكَنْتَهُ جَنَّتَكَ إِلَى أَنْ أَخْرَجْتَهُ مِنْهَا وَ بَعْضٌ حَمَلْتَهُ فِي فُلْكِكَ وَ نَجَّيْتَهُ وَ [مَعَ‏] مَنْ آمَنَ مَعَهُ مِنَ الْهَلَكَةِ بِرَحْمَتِكَ وَ بَعْضٌ اتَّخَذْتَهُ لِنَفْسِكَ خَلِيلا وَ سَأَلَكَ لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ فَأَجَبْتَهُ وَ جَعَلْتَ ذَلِكَ عَلِيّا وَ بَعْضٌ كَلَّمْتَهُ مِنْ شَجَرَةٍ تَكْلِيما وَ جَعَلْتَ لَهُ مِنْ أَخِيهِ رِدْءا وَ وَزِيرا وَ بَعْضٌ أَوْلَدْتَهُ مِنْ غَيْرِ أَبٍ وَ آتَيْتَهُ الْبَيِّنَاتِ وَ أَيَّدْتَهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَ كُلٌّ [وَ كُلا] شَرَعْتَ لَهُ شَرِيعَةًT
و وسيله به جانب خشنودى‏ات قرار دادى،پس بعضى را در بهشت جاى دادى،و بعضى را براى خود دوست صميمى گرفتى،و از تو درخواست نام نيك،در ميان آيندگان كرد،و تو درخواست او را اجابت نمودى،و نامش‏ را بلند آوازه كردى،و با بعضى از ميان درخت سخن گفتى،سخن گفتنى خاص،و براى او برادرش را ياور و وزير قرار دادى،و بعضى را بدون پدر به وجود آوردى،و دلايل آشكار به او عنايت فرمودى و به روح القدس او را تأييد نمودى،و براى همه آنان شريعت مقرّر كردى،
وَ نَهَجْتَ لَهُ مِنْهَاجا وَ تَخَيَّرْتَ لَهُ أَوْصِيَاءَ [أَوْصِيَاءَهُ‏] مُسْتَحْفِظا بَعْدَ مُسْتَحْفِظٍ [مُسْتَحْفَظا بَعْدَ مُسْتَحْفَظٍ] مِنْ مُدَّةٍ إِلَى مُدَّةٍ إِقَامَةً لِدِينِكَ وَ حُجَّةً عَلَى عِبَادِكَ وَ لِئَلا يَزُولَ الْحَقُّ عَنْ مَقَرِّهِ وَ يَغْلِبَ الْبَاطِلُ عَلَى أَهْلِهِ وَ لا [لِئَلا] يَقُولَ أَحَدٌ لَوْ لا أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولا مُنْذِرا وَ أَقَمْتَ لَنَا عَلَما هَادِيا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزَى إِلَى أَنِ انْتَهَيْتَ بِالْأَمْرِ إِلَى حَبِيبِكَ وَ نَجِيبِكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ،
و راه را روشن و واضح ساختى،و جانشينانى اختيار كردى،نگهبانى پس از نگهبان،از زمانى تا زمانى‏ ديگر،براى برپا داشتن دينت،و حجّتى بر بندگانت،براى اينكه حق از جايگاهش برداشته نشود،و باطل بر اهل حق‏ پيروز نگردد،و احدى نگويد چه مى‏شد اگر براى ما پيامبرى بيم‏دهنده مى‏فرستادى،و پرچم هدايت براى ما برپا مى‏نمودى‏ تا بر اين اساس از آياتت پيروى مى‏كرديم،پيش از آنكه خوار و رسوا شويم،تا اينكه مقام رسالت و هدايت را به حبيب و برگزيده‏ات‏ محمد(درود خدا بر او خاندانش) را رساندى،
فَكَانَ كَمَا انْتَجَبْتَهُ سَيِّدَ مَنْ خَلَقْتَهُ وَ صَفْوَةَ مَنِ اصْطَفَيْتَهُ وَ أَفْضَلَ مَنِ اجْتَبَيْتَهُ وَ أَكْرَمَ مَنِ اعْتَمَدْتَهُ قَدَّمْتَهُ عَلَى أَنْبِيَائِكَ وَ بَعَثْتَهُ إِلَى الثَّقَلَيْنِ مِنْ عِبَادِكَ وَ أَوْطَأْتَهُ مَشَارِقَكَ وَ مَغَارِبَكَ وَ سَخَّرْتَ لَهُ الْبُرَاقَ وَ عَرَجْتَ بِرُوحِهِ [بِهِ‏] إِلَى سَمَائِكَ وَ أَوْدَعْتَهُ عِلْمَ مَا كَانَ وَ مَا يَكُونُ إِلَى انْقِضَاءِ خَلْقِكَ ثُمَّ نَصَرْتَهُ بِالرُّعْبِ وَ حَفَفْتَهُ بِجَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ الْمُسَوِّمِينَ مِنْ مَلائِكَتِكَ وَ وَعَدْتَهُ أَنْ تُظْهِرَ دِينَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ وَ ذَلِكَ بَعْدَ أَنْ بَوَّأْتَهُ مُبَوَّأَ صِدْقٍ مِنْ أَهْلِهِ وَ جَعَلْتَ لَهُ وَ لَهُمْ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ ،
پس بود همانگونه كه او را برگزيدى،سرور مخلوقاتت،و برگزيده برگزيدگانت،و برترين انتخاب‏ شدگانت،و گرامى‏ترين معتمدانت،او را بر پيامبرانت مقدم نمودى،و بر جنّ و انس از بندگانت برانگيختى‏ و مشرقها و مغربهايت را زير پايش گذاردى،و براق را برايش مسخّر ساختى،و آن شخصيت بزرگ را به آسمانت بالا بردى،و دانش آنچه بوده،و خواهد بود تا سپرى شدن آفرينشت به او سپردى،سپس او را با فرو انداختن هراس در دل دشمن يارى دادى،و به جبرائيل‏ و ميكائيل و نشان‏داران از فرشتگانت قرار گرفتى،و به او وعده دادى كه دينش را بر همه دينها پيروز گردانى‏ گرچه مشركان را خوش نيايد،و اين كار پس از آن بود كه در جايگاه راستى از اهلش جايش دادى،و قرار دادى براى او و ايشان نخستين‏ خانه‏اى كه براى مردم بنا شد،
لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكا وَ هُدًى لِلْعَالَمِينَ فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِنا وَ قُلْتَ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرا ثُمَّ جَعَلْتَ أَجْرَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَوَدَّتَهُمْ فِي كِتَابِكَ فَقُلْتَ قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرا إِلا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَ قُلْتَ مَا سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ وَ قُلْتَ مَا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلا مَنْ شَاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلا فَكَانُوا هُمُ السَّبِيلَ إِلَيْكَ ،
كه در مكه است،خانه بابركت،و مايه راهنمايى براى جهانيان،در آن خانه نشانه‏هاى آشكارى است،مقام‏ ابراهيم،و هركه وارد آن شد،در امان بود،در حق آنان فرمودى:جز اين نيست كه خدا اراده فرموده،پليدى را از شما خانواده ببرد،و شما را پاك گرداند،پاك‏كردنى شايسته،سپس پاداش محمد را در قرآنت موّدت اهل بيت او قرار دادى،و فرمودى‏ بگو من از شما براى رسالت پاداشى جز مودّت نزديكانم نمى‏خواهم،و فرمودى:آنچه به عنوان پاداش از شما خواستم،آن هم به سود شماست،و فرمودى:من از شما براى رسالت پاداشى نمى‏خواهم،جز كسى‏كه بخواهد،راهى به جانب پروردگارش بگيرد،پس آنان راه به‏ سوى تو بودند،
وَ الْمَسْلَكَ إِلَى رِضْوَانِكَ فَلَمَّا انْقَضَتْ أَيَّامُهُ أَقَامَ وَلِيَّهُ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمَا وَ آلِهِمَا هَادِيا إِذْ كَانَ هُوَ الْمُنْذِرَ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ فَقَالَ وَ الْمَلَأُ أَمَامَهُ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ وَ قَالَ مَنْ كُنْتُ أَنَا نَبِيَّهُ فَعَلِيٌّ أَمِيرُهُ وَ قَالَ أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ وَ سَائِرُ النَّاسِ مِنْ شَجَرٍ شَتَّى وَ أَحَلَّهُ مَحَلَّ هَارُونَ مِنْ مُوسَى فَقَالَ لَهُ أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلا أَنَّهُ لا نَبِيَّ بَعْدِي وَ زَوَّجَهُ ابْنَتَهُ سَيِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ وَ أَحَلَّ لَهُ مِنْ مَسْجِدِهِ مَا حَلَّ لَهُ وَ سَدَّ الْأَبْوَابَ إِلا بَابَهُ ثُمَّ أَوْدَعَهُ عِلْمَهُ وَ حِكْمَتَهُ فَقَالَ:
و راه به حريم خشنودى‏ات،انگاه كه روزگار آن حضرت سپرى شد،نماينده‏اش على بن‏ ابيطالب(درود تو بر آن دو و خاندانشان باد)را،براى راهنمايى برگماشت،چرا كه او بيم‏دهنده،و براى هر قومى راهنما بود،پس درحالى‏ كه انبوهى از مردم در برابرش بودند فرمود:هركه من سرپرست او بودم،پس على سرپرست اوست،خدايا دوست بدار كسى‏كه على را دوست دارد،و دشمن بدار كسى را كه‏ دشمن على است،و يارى كن هركه او را يارى كند،و خوار كن هركه او را وا گذارد،و فرمود:هر كه من پيامبرش بودم،پس على فرمانرواى اوست،و فرمود:من و على از يك درخت هستيم،و ساير مردم از درختهاى گوناگونند،و جايگاه او را نسبت به خود همچون جايگاه هارون به موسى قرار داد،و به او فرمود:تو نسبت به من به منزله هارون نسبت به موسايى،جز اينكه پس از من پيامبر نيست،و دخترش سرور بانوان جهانيان را به همسرى او در آورد،و از مسجدش براى او حلال كرد،آنچه را براى خودش حلال بود،و همه درهايى را كه به مسجد باز مى‏شد بست مگر در خانه او را،آنگاه‏ علم و حكمتش را به او سپرد،و فرمود:
أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا فَمَنْ أَرَادَ الْمَدِينَةَ وَ الْحِكْمَةَ فَلْيَأْتِهَا مِنْ بَابِهَا ثُمَّ قَالَ أَنْتَ أَخِي وَ وَصِيِّي وَ وَارِثِي لَحْمُكَ مِنْ لَحْمِي وَ دَمُكَ مِنْ دَمِي وَ سِلْمُكَ سِلْمِي وَ حَرْبُكَ حَرْبِي وَ الْإِيمَانُ مُخَالِطٌ لَحْمَكَ وَ دَمَكَ كَمَا خَالَطَ لَحْمِي وَ دَمِي وَ أَنْتَ غَدا عَلَى الْحَوْضِ خَلِيفَتِي وَ أَنْتَ تَقْضِي دَيْنِي وَ تُنْجِزُ عِدَاتِي وَ شِيعَتُكَ عَلَى مَنَابِرَ مِنْ نُورٍ مُبْيَضَّةً وُجُوهُهُمْ حَوْلِي فِي الْجَنَّةِ وَ هُمْ جِيرَانِي وَ لَوْ لا أَنْتَ يَا عَلِيُّ لَمْ يُعْرَفِ الْمُؤْمِنُونَ بَعْدِي وَ كَانَ بَعْدَهُ هُدًى مِنَ الضَّلالِ وَ نُورا مِنَ الْعَمَى وَ حَبْلَ اللَّهِ الْمَتِينَ وَ صِرَاطَهُ الْمُسْتَقِيمَ،
من شهر علمم و على در آن شهر است،پس هر كه اراده شهر علم و حكمت كند،بايد از در آن وارد شود،سپس گفت:تو برادر و جانشين و وارث منى،گوشتت از گوشت من،و خونت از خون من،و آشتى با تو،آشتى با من،و جنگ با تو،جنگ با من است،و ايمان با گوشت و خونت آميخته شده،چنان‏كه با گوشت و خون من درآميخته{#816#}و تو فرداى قيامت كنار حوض كوثر جانشين منى،و تو قرضم را مى‏پردازى،و به وعده‏هاى من وفا مى‏كنى،و شيعيان تو بر منبرهايى‏ از نورند،درحالى‏كه رويشان سپيد،و در بهشت پيرامون من،و همسايگان منند،و اگر تو اى على نبودى،اهل ايمان پس‏ از من شناخته نمى‏شدند،و آن حضرت پس از پيامبر،مايه هدايت از گمراهى،و نور از نابينايى و ريسمان استوار خدا و راه راست او بود،
لا يُسْبَقُ بِقَرَابَةٍ فِي رَحِمٍ وَ لا بِسَابِقَةٍ فِي دِينٍ وَ لا يُلْحَقُ فِي مَنْقَبَةٍ مِنْ مَنَاقِبِهِ يَحْذُو حَذْوَ الرَّسُولِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمَا وَ آلِهِمَا وَ يُقَاتِلُ عَلَى التَّأْوِيلِ وَ لا تَأْخُذُهُ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لائِمٍ قَدْ وَتَرَ فِيهِ صَنَادِيدَ الْعَرَبِ وَ قَتَلَ أَبْطَالَهُمْ وَ نَاوَشَ [نَاهَشَ‏] ذُؤْبَانَهُمْ فَأَوْدَعَ قُلُوبَهُمْ أَحْقَادا بَدْرِيَّةً وَ خَيْبَرِيَّةً وَ حُنَيْنِيَّةً وَ غَيْرَهُنَّ فَأَضَبَّتْ [فَأَصَنَّتْ‏] [فَأَصَنَ‏] عَلَى عَدَاوَتِهِ وَ أَكَبَّتْ عَلَى مُنَابَذَتِهِ حَتَّى قَتَلَ النَّاكِثِينَ وَ الْقَاسِطِينَ وَ الْمَارِقِينَ وَ لَمَّا قَضَى نَحْبَهُ وَ قَتَلَهُ أَشْقَى [الْأَشْقِيَاءِ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ‏] الْآخِرِينَ يَتْبَعُ أَشْقَى الْأَوَّلِينَ لَمْ يُمْتَثَلْ أَمْرُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي الْهَادِينَ بَعْدَ الْهَادِينَ وَ الْأُمَّةُ مُصِرَّةٌ عَلَى مَقْتِهِ مُجْتَمِعَةٌ عَلَى قَطِيعَةِ رَحِمِهِ وَ إِقْصَاءِ وَلَدِهِ إِلا الْقَلِيلَ مِمَّنْ وَفَى لِرِعَايَةِ الْحَقِّ فِيهِمْ ،
با نزديك‏اش در خويشاوندى به رسول خدا،كسى بر او پيشى نگرفت،و همچنين با سابقه‏اش در دين،كسى بر او مقدم نبود،و در فضيلتى از فضائل هيچكس به او نرسيد،كار پيامبر(درود خدا بر او خاندانش)را پى گرفت،و براساس تأويل قران جنگ مى‏كرد،و درباره خدا سرزنش‏ هيچ سرزنش‏كننده‏اى را به خود نمى‏گرفت،خون شجاعان عرب را،در راه خدا به زمين ريخت،و دلاورانشان را از دم تيغ گذراند و با گرگانشان در افتاد،پس به دلهايشان كينه سپرد،كينه جنگ بدر و خيبر و حنين و غير آنها را،پس دشمنى او را در نهاد خود جا دادند و به جنگ با او رو آوردند،تا پيمان‏شكنان و جفا پيشگان و خارج‏شدگان از دايره دين را كشت،و هنگامى‏كه درگذشت‏ و او را بدبخت‏ترين پسينيان،كه از بدبخت‏ترين پيشينيان كرد،به قتل رساند،دستور رسول خدا(درود خدا بر او و خاندانش)در باره هدايت‏كنندگان،از پس هدايت‏كنندگان]امامان بعد از پيامبر[اطاعت نشد،دامّت بر دشمنى نسبت به آن‏ حضرت پافشارى كردند،و براى قطع رحم او،و تبعيد فرزندانش گرد آمدند،مگر اندكى از كسانى‏كه براى رعايت حق درباره ايشان به پيمان پيامبر وفا كردند
فَقُتِلَ مَنْ قُتِلَ وَ سُبِيَ مَنْ سُبِيَ وَ أُقْصِيَ مَنْ أُقْصِيَ وَ جَرَى الْقَضَاءُ لَهُمْ بِمَا يُرْجَى لَهُ حُسْنُ الْمَثُوبَةِ إِذْ كَانَتِ الْأَرْضُ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ الْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ وَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولا وَ لَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ فَعَلَى الْأَطَائِبِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمَا وَ آلِهِمَا فَلْيَبْكِ الْبَاكُونَ وَ إِيَّاهُمْ فَلْيَنْدُبِ النَّادِبُونَ وَ لِمِثْلِهِمْ فَلْتُذْرَفِ [فَلْتَدُرَّ] الدُّمُوعُ وَ لْيَصْرُخِ الصَّارِخُونَ وَ يَضِجُّ [يَضِجَ‏] الضَّاجُّونَ وَ يَعِجُّ [يَعِجَ‏] الْعَاجُّونَ أَيْنَ الْحَسَنُ أَيْنَ الْحُسَيْنُ أَيْنَ أَبْنَاءُ الْحُسَيْنِ صَالِحٌ بَعْدَ صَالِحٍ وَ صَادِقٌ بَعْدَ صَادِقٍ أَيْنَ السَّبِيلُ بَعْدَ السَّبِيلِ ،
پس كشته شد آنكه كشته شد،و اسير گشت آنكه اسير گشت،و تبعيد شد آنكه تبعيد شد،و قضا بر آنان جارى شد به آنچه كه بر آن اميد پاداش‏ نيك مى‏رود،زيرا زمين از خداست،آن را به هركه از بندگانش بخواهد به ارث مى‏دهد،و سرانجام از آن پرهيزگاران است و منزّه است پروردگار ما كه به يقين وعده پرورگارمان انجام‏شدنى است،و خدا هرگز از وعده خويش تخلّف نمى‏كند و او نيرومند حكيم است، پس بر پاكيزگان از اهل بيت محمّد و على)درود خدا بر ايشان و خاندانشان(،بايد گريه‏كنندكان بگريند،و زارى‏كنندگان‏ بر ايشان زارى كنند،و براى مانند آنان بايد اشكها روان شود،و فريادكنندگان فرياد زنند،و شيون‏كنندگان شيون كنند،و خروشندگان بخروشند،حسن كجاست؟حسين كجاست؟فرزندان حسين كجايند؟شايسته‏اى پس از شايسته ديگر راستگويى پس از راستگويى ديگر،راه از پس راه كجاست؟
أَيْنَ الْخِيَرَةُ بَعْدَ الْخِيَرَةِ أَيْنَ الشُّمُوسُ الطَّالِعَةُ أَيْنَ الْأَقْمَارُ الْمُنِيرَةُ أَيْنَ الْأَنْجُمُ الزَّاهِرَةُ أَيْنَ أَعْلامُ الدِّينِ وَ قَوَاعِدُ الْعِلْمِ أَيْنَ بَقِيَّةُ اللَّهِ الَّتِي لا تَخْلُو مِنَ الْعِتْرَةِ الْهَادِيَةِ أَيْنَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دَابِرِ الظَّلَمَةِ أَيْنَ الْمُنْتَظَرُ لِإِقَامَةِ الْأَمْتِ وَ الْعِوَجِ أَيْنَ الْمُرْتَجَى لِإِزَالَةِ الْجَوْرِ وَ الْعُدْوَانِ أَيْنَ الْمُدَّخَرُ لِتَجْدِيدِ الْفَرَائِضِ وَ السُّنَنِ أَيْنَ الْمُتَخَيَّرُ [الْمُتَّخَذُ] لِإِعَادَةِ الْمِلَّةِ وَ الشَّرِيعَةِ أَيْنَ الْمُؤَمَّلُ لِإِحْيَاءِ الْكِتَابِ وَ حُدُودِهِ أَيْنَ مُحْيِي مَعَالِمِ الدِّينِ وَ أَهْلِهِ أَيْنَ قَاصِمُ شَوْكَةِ الْمُعْتَدِينَ أَيْنَ هَادِمُ أَبْنِيَةِ الشِّرْكِ وَ النِّفَاقِ أَيْنَ مُبِيدُ أَهْلِ الْفُسُوقِ وَ الْعِصْيَانِ وَ الطُّغْيَانِ أَيْنَ حَاصِدُ فُرُوعِ الْغَيِّ وَ الشِّقَاقِ [النِّفَاقِ‏]،
كجاست بهترين برگزيده بعد از بهترين برگزيد؟كجايند خورشيدهاى‏ تابان،كجايند ماههاى نورافشان،كجايند ستارگان فروزان،كجايند پرچمهاى دين،و پايه‏هاى دانش،كجاست‏ آن باقيمانده خدا كه از عترت هدايتگر خالى نشود،كجاست آن مهيّا گشته براى ريشه‏كن كردن ستمكاران،كجاست آن‏كه براى‏ راست نمودن انحراف و كجى به انتظار اويند،كجاست آن اميد شده براى از بين بردن ستم و دشمنى،كجاست آن ذخيره براى تجديد فريضه‏ها و سنّتها،كجاست آن برگزيده براى بازگرداندن دين و شريعت،كجاست آن آرزو شده براى زنده‏ كردن قرآن و حدود آن،كجاست احياگر نشانه‏هاى دين و اهل دين،كجاست درهم شكننده شوكت متجاوزان،كجاست ويران‏كننده‏ بناهاى شرك و دورويى،كجاست نابودكننده اهل فسق و عصيان و طغيان،كجاست دروكننده شاخه‏هاى‏ گمراهى و شكاف‏اندازى،
أَيْنَ طَامِسُ آثَارِ الزَّيْغِ وَ الْأَهْوَاءِ أَيْنَ قَاطِعُ حَبَائِلِ الْكِذْبِ [الْكَذِبِ‏] وَ الافْتِرَاءِ أَيْنَ مُبِيدُ الْعُتَاةِ وَ الْمَرَدَةِ أَيْنَ مُسْتَأْصِلُ أَهْلِ الْعِنَادِ وَ التَّضْلِيلِ وَ الْإِلْحَادِ أَيْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِيَاءِ وَ مُذِلُّ الْأَعْدَاءِ أَيْنَ جَامِعُ الْكَلِمَةِ [الْكَلِمِ‏] عَلَى التَّقْوَى أَيْنَ بَابُ اللَّهِ الَّذِي مِنْهُ يُؤْتَى أَيْنَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذِي إِلَيْهِ يَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ أَيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ أَيْنَ صَاحِبُ يَوْمِ الْفَتْحِ وَ نَاشِرُ رَايَةِ الْهُدَى أَيْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلاحِ وَ الرِّضَا،
كجاست محوكننده آثار انحراف و هواهاى نفسانى،كجاست قطع‏كننده دامهاى دروغ و بهتان،كجاست نابودكننده سركشان و سرپيچى‏كنندگان،كجاست ريشه‏كن‏كننده اهل لجاجت و گمراهى،و بى‏دينى كجاست عزّت‏بخش دوستان،و خواركننده دشمنان،كجاست گردآورنده سخن بر پايه تقوا،كجاست در راه خدا كه از آن آمده شود،كجاست جلوه خدا،كه دوستان به سويش روى آورند،كجاست آن وسيله پيوند بين‏ زمين و آسمان،كجاست صاحب روز پيروزى،و گسترنده پرچم هدايت،كجاست گردآورنده پراكندگى‏ صلاح و رضا،
أَيْنَ الطَّالِبُ بِذُحُولِ الْأَنْبِيَاءِ وَ أَبْنَاءِ الْأَنْبِيَاءِ أَيْنَ الطَّالِبُ [الْمُطَالِبُ‏] بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِكَرْبَلاءَ أَيْنَ الْمَنْصُورُ عَلَى مَنِ اعْتَدَى عَلَيْهِ وَ افْتَرَى أَيْنَ الْمُضْطَرُّ الَّذِي يُجَابُ إِذَا دَعَا أَيْنَ صَدْرُ الْخَلائِقِ [الْخَلائِفِ‏] ذُو الْبِرِّ وَ التَّقْوَى أَيْنَ ابْنُ النَّبِيِّ الْمُصْطَفَى وَ ابْنُ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى وَ ابْنُ خَدِيجَةَ الْغَرَّاءِ وَ ابْنُ فَاطِمَةَ الْكُبْرَى بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي لَكَ الْوِقَاءُ وَ الْحِمَى يَا ابْنَ السَّادَةِ الْمُقَرَّبِينَ يَا ابْنَ النُّجَبَاءِ الْأَكْرَمِينَ يَا ابْنَ الْهُدَاةِ الْمَهْدِيِّينَ [الْمُهْتَدِينَ‏] يَا ابْنَ الْخِيَرَةِ الْمُهَذَّبِينَ يَا ابْنَ الْغَطَارِفَةِ الْأَنْجَبِينَ يَا ابْنَ الْأَطَائبِ الْمُطَهَّرِينَ [الْمُسْتَظْهَرِينَ‏] يَا ابْنَ الْخَضَارِمَةِ الْمُنْتَجَبِينَ يَا ابْنَ الْقَمَاقِمَةِ الْأَكْرَمِينَ [الْأَكْبَرِينَ‏] يَا ابْنَ الْبُدُورِ الْمُنِيرَةِ يَا ابْنَ السُّرُجِ الْمُضِيئَةِ يَا ابْنَ الشُّهُبِ الثَّاقِبَةِ يَا ابْنَ الْأَنْجُمِ الزَّاهِرَةِ،
كجاست خواهنده خون پيامبران و فرزندان پيامبران،كجاست خواهنده خون‏ كشته در كربلا،كجاست آن پيروز شده بر هر كه به او ستم كرد و بهتان زد،كجاست آن مضطّرى كه اجابت شود هنگامى كه دعا كند،كجاست سرسلسله مخلوقات،داراى نيكى و تقوا،كجاست فرزند پيامبر برگزيده،و فرزند على‏ مرتضى،و فرزند خديجه روشن جبين،و فرزند فاطمه كبرى؟،پدر و مادر و جانم فردايت شود،برايت سپر و حصار باشم،اى فرزند سروران مقرّب،اى فرزند نجيبان گرامى،اى فرزند راهنمايان راه يافته،اى‏ فرزند برگزيدگان پاكيزه،اى فرزند بزرگواران نجيب،اى فرزند پاكان پاكيزه،اى‏ فرزند بزرگواران برگزيده،اى فرزند درياهاى بى‏كران بخشش گرامى‏تر،اى فرزند ماههاى نورافشان،اى فرزند چراغهاى تابان،اى فرزند ستارگان فروزان،اى فرزند اختران درخشان،
يَا ابْنَ السُّبُلِ الْوَاضِحَةِ يَا ابْنَ الْأَعْلامِ اللائِحَةِ يَا ابْنَ الْعُلُومِ الْكَامِلَةِ يَا ابْنَ السُّنَنِ الْمَشْهُورَةِ يَا ابْنَ الْمَعَالِمِ الْمَأْثُورَةِ يَا ابْنَ الْمُعْجِزَاتِ الْمَوْجُودَةِ يَا ابْنَ الدَّلائِلِ الْمَشْهُودَةِ [الْمَشْهُورَةِ] يَا ابْنَ الصِّرَاطِ الْمُسْتَقِيمِ يَا ابْنَ النَّبَإِ الْعَظِيمِ يَا ابْنَ مَنْ هُوَ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَى اللَّهِ عَلِيٌّ حَكِيمٌ يَا ابْنَ الْآيَاتِ وَ الْبَيِّنَاتِ يَا ابْنَ الدَّلائِلِ الظَّاهِرَاتِ يَا ابْنَ الْبَرَاهِينِ الْوَاضِحَاتِ الْبَاهِرَاتِ يَا ابْنَ الْحُجَجِ الْبَالِغَاتِ يَا ابْنَ النِّعَمِ السَّابِغَاتِ يَا ابْنَ طه وَ الْمُحْكَمَاتِ،
اى فرزند راههاى روشن،اى فرزند نشانه‏هاى آشكار،اى فرزند دانشهاى كامل،اى فرزند آيينهاى مشهور،اى فرزند نشانه‏هاى حفظ شده،اى‏ معجزات موجود،اى فرزند دليلهاى محسوس،اى فرزند راه مستقيم،اى فرزند خبر بزرگ، اى فرزند كسى‏كه در امّ الكتاب،نزد خدا،والا و حكيم است،اى فرزند آيات و نشانه‏ها،اى فرزند دليلهاى‏ آشكار،اى فرزند برهانهاى نمايان،اى فرزند حجّتهاى رسا،اى فرزند نعمتهاى‏ كامل،اى فرزند طه و آيات محكم،
يَا ابْنَ يس وَ الذَّارِيَاتِ يَا ابْنَ الطُّورِ وَ الْعَادِيَاتِ يَا ابْنَ مَنْ دَنَا فَتَدَلَّى فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى دُنُوّا وَ اقْتِرَابا مِنَ الْعَلِيِّ الْأَعْلَى لَيْتَ شِعْرِي أَيْنَ اسْتَقَرَّتْ بِكَ النَّوَى بَلْ أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَوْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ أَرَى الْخَلْقَ وَ لا تُرَى وَ لا أَسْمَعَ [أَسْمَعُ‏] لَكَ حَسِيسا وَ لا نَجْوَى عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ تُحِيطَ بِكَ دُونِيَ [لا تُحِيطَ بِي دُونَكَ‏] الْبَلْوَى وَ لا يَنَالَكَ مِنِّي ضَجِيجٌ وَ لا شَكْوَى بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ مُغَيَّبٍ لَمْ يَخْلُ مِنَّا بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ نَازِحٍ مَا نَزَحَ [يَنْزَحُ‏] عَنَّا بِنَفْسِي أَنْتَ أُمْنِيَّةُ شَائِقٍ يَتَمَنَّى مِنْ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ ذَكَرَا فَحَنَّا بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ عَقِيدِ عِزٍّ لا يُسَامَى،
اى فرزند يس و ذاريات،اى فرزند طور و عاديات،اى فرزند كسى‏كه نزديك شد،آنگاه درآويخت،تا آنكه در دسترسى و نزديكى به خداى علىّ اعلى،به فاصله دو كمان يا كمتر بود،اى كاش مى‏دانستم‏ خانه‏ات در كجا قرار گرفته،بلكه مى‏دانستم كدام زمين تو را برداشته،يا چه خاكى؟آيا در كوه رضوايى يا در غير آن،يا در زمين ذى‏ طوايى؟بر من سخت است كه مردم را مى‏بينم،ولى تو ديده نمى‏شوى،و از تو نمى‏شنوم صداى محسوسى و نه رازونيازى،بر من سخت است‏ كه تو را بدون من گرفتارى فرا گيرد،و از من به تو فرياد و شكايتى نرسد،جانم فدايت،تو پنهان شده‏اى هستى‏ كه از ميان ما بيرون نيستى،جانم فدايت،تو دورى هستى كه از ما دور نيست،جانم فدايت،تو آرزوى هر مشتاقى كه آرزو كند،از مردان و زنان‏ مؤمن كه تو را ياد كرده،از فراقت ناله كنند،جانم فدايت،تو قرين عزّتى،كه كسى بر او برترى نگيرد،
بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ أَثِيلِ مَجْدٍ لا يُجَارَى [يُحَاذَى‏] بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ تِلادِ نِعَمٍ لا تُضَاهَى بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ نَصِيفِ شَرَفٍ لا يُسَاوَى إِلَى مَتَى أَحَارُ [أَجْأَرُ] فِيكَ يَا مَوْلايَ وَ إِلَى مَتَى وَ أَيَّ خِطَابٍ أَصِفُ فِيكَ وَ أَيَّ نَجْوَى عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ أُجَابَ دُونَكَ وَ [أَوْ] أُنَاغَى عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ أَبْكِيَكَ وَ يَخْذُلَكَ الْوَرَى عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ يَجْرِيَ عَلَيْكَ دُونَهُمْ مَا جَرَى هَلْ مِنْ مُعِينٍ فَأُطِيلَ مَعَهُ الْعَوِيلَ وَ الْبُكَاءَ هَلْ مِنْ جَزُوعٍ فَأُسَاعِدَ جَزَعَهُ إِذَا خَلا هَلْ قَذِيَتْ عَيْنٌ فَسَاعَدَتْهَا عَيْنِي عَلَى الْقَذَى ،
جانم فدايت،تو درخت ريشه‏دار مجدى‏ كه هم‏طرازى نپذيرد،جانم فدايت،تو نعمت ديرينه‏اى،كه او را مانندى نيست،جانم فدايت،تو قرين شرفى،كه وى‏ را برابرى نيست،تا چه زمانى نسبت به تو سرگردان باشم،اى مولايم،و تا چه زمان،و با كدام بيان،تو را وصف كنم،و با چه رازو نيازى؟،بر من سخت است كه از سوى غير تو پاسخ داده شوم،و سخن مسرّت‏بخش بشنوم،بر من سخت است كه براى تو گريه كنم،ولى مردم تو را وا گذارند،بر من سخت است،كه بر تو بگذرد و نه بر ديگران آنچه گذشت،آيا كمك كننده‏اى هست،كه فرياد و گريه را در كنارش طولانى كنم؟ آيا بى‏تابى هست؟كه او را در بى‏تابى‏اش،هنگامى كه خلوت كند يارى رسانم،آيا چشمى هست كه خار فراق در آن‏جا گرفته،پس چشم من او را بر آن خار خليدگى مساعدت كند،
هَلْ إِلَيْكَ يَا ابْنَ أَحْمَدَ سَبِيلٌ فَتُلْقَى هَلْ يَتَّصِلُ يَوْمُنَا مِنْكَ بِعِدَةٍ [بِغَدِهِ‏] فَنَحْظَى مَتَى نَرِدُ مَنَاهِلَكَ الرَّوِيَّةَ فَنَرْوَى مَتَى نَنْتَقِعُ مِنْ عَذْبِ مَائِكَ فَقَدْ طَالَ الصَّدَى مَتَى نُغَادِيكَ وَ نُرَاوِحُكَ فَنَقِرَّ عَيْنا [فَتَقَرَّ عُيُونُنَا] مَتَى تَرَانَا [وَ] نَرَاكَ وَ قَدْ نَشَرْتَ لِوَاءَ النَّصْرِ تُرَى أَ تَرَانَا نَحُفُّ بِكَ وَ أَنْتَ تَؤُمُّ الْمَلَأَ وَ قَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ عَدْلا وَ أَذَقْتَ أَعْدَاءَكَ هَوَانا وَ عِقَابا وَ أَبَرْتَ الْعُتَاةَ وَ جَحَدَةَ الْحَقِّ وَ قَطَعْتَ دَابِرَ الْمُتَكَبِّرِينَ وَ اجْتَثَثْتَ أُصُولَ الظَّالِمِينَ،
آيا به جانب تو اى پسر احمد راهى هست،تا ملاقات شوى،آيا روز ما به تو با وعده‏اى در مى‏پيوندد تا بهره‏مند گرديم،چه زمان به چشمه‏هاى‏ پر آبت وارد مى‏شويم،تا سيراب گرديم،چه زمان از آب وصل خشگوارت بهره‏مند مى‏شويم؟كه تشنگى ما طولانى شد،چه زمان با تو صبح و شام‏ مى‏كنيم،تا ديده از اين كار روشن كنيم،چه زمان مارا مى‏بينى و ما تو را مى‏بينيم،درحالى‏كه پرچم پيروزى را گسترده‏اى،آيا آن روز در مى‏رسد كه ما را ببينى‏ كه تو را احاطه كنيم،و تو جامعه جهانى را پيشوا مى‏شوى درحالى‏كه زمين را از عدالت انباشتى،و دشمنانت را خوارى و كيفر چشانده‏اى،و متكبّران و منكران حق را نابود كرده‏اى و ريشه سركشان را قطع نموده‏اى،و بيخ و بن ستمكاران را بركنده‏اى،
وَ نَحْنُ نَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ اللَّهُمَّ أَنْتَ كَشَّافُ الْكُرَبِ وَ الْبَلْوَى وَ إِلَيْكَ أَسْتَعْدِي فَعِنْدَكَ الْعَدْوَى وَ أَنْتَ رَبُّ الْآخِرَةِ وَ الدُّنْيَا [الْأُولَى‏] فَأَغِثْ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ عُبَيْدَكَ الْمُبْتَلَى وَ أَرِهِ سَيِّدَهُ يَا شَدِيدَ الْقُوَى وَ أَزِلْ عَنْهُ بِهِ الْأَسَى وَ الْجَوَى وَ بَرِّدْ غَلِيلَهُ يَا مَنْ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى وَ مَنْ إِلَيْهِ الرُّجْعَى وَ الْمُنْتَهَى اللَّهُمَّ وَ نَحْنُ عَبِيدُكَ التَّائِقُونَ [الشَّائِقُونَ‏] إِلَى وَلِيِّكَ الْمُذَكِّرِ بِكَ وَ بِنَبِيِّكَ خَلَقْتَهُ لَنَا عِصْمَةً وَ مَلاذا وَ أَقَمْتَهُ لَنَا قِوَاما وَ مَعَاذا وَ جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِينَ مِنَّا إِمَاما فَبَلِّغْهُ مِنَّا تَحِيَّةً وَ سَلاما،
تا ما بگوييم:ستايش خاص خدا،پروردگار جهانيان است.خدايا تو برطرف كننده سختيها و حوادث ناگوارى،از تو يارى مى‏طلبم،كه‏ يارى و كمك تنها نزد توست،و تو پروردگار آخرت و دنيايى،پس اى فريادرس درماندگان،به فرياد بنده كوچك‏ گرفتارت برس،و سرورش را به او نشان بده اى صاحب نيروهاى شگرف،و به ديدار سرورش،اندوه و سوز دل را از او بزداى،و آتش تشنگى‏اش را خاموش كن،اى كه بر عرش چيره‏اى،و بازگشت و سرانجام به سوى اوست،خدايا،ما بندگان به شدّت مشتاق به سوى‏ ولىّ تو هستيم،آنكه مردم را به ياد تو و پيامبرت اندازد،و تو او را براى ما نگهبان و پناهگاه آفريدى،و او را قوم و امان ما قرار دادى،و او را پيشواى اهل ايمان از ما گرداندى،از جانب ما به او تحيّت و سلام برسان،
وَ زِدْنَا بِذَلِكَ يَا رَبِّ إِكْرَاما وَ اجْعَلْ مُسْتَقَرَّهُ لَنَا مُسْتَقَرّا وَ مُقَاما وَ أَتْمِمْ نِعْمَتَكَ بِتَقْدِيمِكَ إِيَّاهُ أَمَامَنَا حَتَّى تُورِدَنَا جِنَانَكَ [جَنَّاتِكَ‏] وَ مُرَافَقَةَ الشُّهَدَاءِ مِنْ خُلَصَائِكَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ جَدِّهِ [وَ] رَسُولِكَ السَّيِّدِ الْأَكْبَرِ وَ عَلَى [عَلِيٍ‏] أَبِيهِ السَّيِّدِ الْأَصْغَرِ وَ جَدَّتِهِ الصِّدِّيقَةِ الْكُبْرَى فَاطِمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَى مَنِ اصْطَفَيْتَ مِنْ آبَائِهِ الْبَرَرَةِ وَ عَلَيْهِ أَفْضَلَ وَ أَكْمَلَ وَ أَتَمَّ وَ أَدْوَمَ وَ أَكْثَرَ وَ أَوْفَرَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِيَائِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ ،
و به اين وسيله اكرام بر ما را اى‏ پروردگار بيفزا،و جايگاه او را،جايگاه و اقامتگاه ما قرار ده،و نعمتت را با پيش انداختن او در پيش روى ما كامل گردان،تا ما را وارد بهشتهايت نمايد،و به همنشينى شهيدان از بندگان خالصت نايل نمايد.خدايا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و درود فرست بر محمّد جدّ او و رسولت،آن سرور بزرگتر،و بر پدرش آن سرور پس از پيامبر و بر جدّه‏اش صدّيقه كبرى،فاطمه دختر محمّد،و بر كسانى كه بزگزيدى،از پدران نيكوكار و بر خودش،برترين و كامل‏ترين و تمام‏ترين و بادوام‏ترين و بيشترين و فراوان‏ترين درودى كه بر يكى از برگزيدگانت و انتخاب‏شدگانت از ميان آفريدگانت فرستادى،
وَ صَلِّ عَلَيْهِ صَلاةً لا غَايَةَ لِعَدَدِهَا وَ لا نِهَايَةَ لِمَدَدِهَا وَ لا نَفَادَ لِأَمَدِهَا اللَّهُمَّ وَ أَقِمْ بِهِ الْحَقَّ وَ أَدْحِضْ بِهِ الْبَاطِلَ وَ أَدِلْ بِهِ أَوْلِيَاءَكَ وَ أَذْلِلْ بِهِ أَعْدَاءَكَ وَ صِلِ اللَّهُمَّ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُ وُصْلَةً تُؤَدِّي إِلَى مُرَافَقَةِ سَلَفِهِ وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ يَأْخُذُ بِحُجْزَتِهِمْ وَ يَمْكُثُ فِي ظِلِّهِمْ وَ أَعِنَّا عَلَى تَأْدِيَةِ حُقُوقِهِ إِلَيْهِ وَ الاجْتِهَادِ فِي طَاعَتِهِ وَ اجْتِنَابِ مَعْصِيَتِهِ وَ امْنُنْ عَلَيْنَا بِرِضَاهُ وَ هَبْ لَنَا رَأْفَتَهُ وَ رَحْمَتَهُ وَ دُعَاءَهُ وَ خَيْرَهُ مَا نَنَالُ بِهِ سَعَةً مِنْ رَحْمَتِكَ وَ فَوْزا عِنْدَكَ وَ اجْعَلْ صَلاتَنَا بِهِ مَقْبُولَةً وَ ذُنُوبَنَا بِهِ مَغْفُورَةً ،
و بر او درود فرست،درودى كه پايانى براى عدوش،و نهايتى براى مدتش،و به آخر رسيدنى براى زمانش‏ نباشد،خدايا حق را به وسيله او برپا دار،و باطل را به او نابود كن،و دوستانت را به سبب آن جناب به دولت برسان،و دشمنانت را به دست او خوار گردان،و پيوند خدايا بين ما و او،پيوندى كه ما را به رفاقت گذشتگان او برساند،و ما را از آنانى قرار ده كه به دامان عنايتشان چنگ زنند و در سايه لطفشان اقامت كنند،و ما را بر پرداخت حقوقش،و كوشش در فرمانبردارى‏اش،و دورى از نافرمانى‏اش‏ كمك كن،و بر ما به خشنودى‏اش منّت نه،و رأفت و رحمت و دعاى خير آن حضرت را به ما ببخش،تا حدّى كه به سبب‏ آن به رحمت گسترده‏ات،و رستگارى در پيشگاهت برسيم،خدايا به وسيله او نمازمان را پذيرفته،و گناهانمان را آمرزيده‏
وَ دُعَاءَنَا بِهِ مُسْتَجَابا وَ اجْعَلْ أَرْزَاقَنَا بِهِ مَبْسُوطَةً وَ هُمُومَنَا بِهِ مَكْفِيَّةً وَ حَوَائِجَنَا بِهِ مَقْضِيَّةً وَ أَقْبِلْ إِلَيْنَا بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ اقْبَلْ تَقَرُّبَنَا إِلَيْكَ وَ انْظُرْ إِلَيْنَا نَظْرَةً رَحِيمَةً نَسْتَكْمِلْ بِهَا الْكَرَامَةَ عِنْدَكَ ثُمَّ لا تَصْرِفْهَا عَنَّا بِجُودِكَ وَ اسْقِنَا مِنْ حَوْضِ جَدِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِكَأْسِهِ وَ بِيَدِهِ رَيّا رَوِيّا هَنِيئا سَائِغا لا ظَمَأَ بَعْدَهُ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و دعاهايمان را مستجاب گردان،خدايا روزيهايمان را به سبب او گسترده،و اندوهمان را برطرف شده،و حاجتهايمان را برآورده فرما،و به جانب ما به جلوه كريمت روى آور،و تقرّبان را به سويت بپذير،و به ما نظر كن نظرى مهربانانه‏ كه كرامت را نزد تو،به وسيله آن نظر به كمال برسانيم،و آن نظر مهربانانه را به حق جودت از ما مگردان،و از حوض جدّش(درود خدا بر او و خاندانش)با جام او و به دست او،سيرابمان كن،سیراب‏شدنى كامل،و گوارا و خوش،كه پس از آن تشنگى نباشد،اى مهربان‏ترين مهربانان‏

فضیلیت دعاي معراج با ترجمه

از رسول اکرم منقول است:
آن شبي که مرا به معراج بردند از تمامي آسمانها گذشتم تا به آسمان هفتم رسيدم و آنچه ديده بودم و با خداي تعالي بيواسطه سخن گفتم و مراجعت نمودم به مقام جبرئيل رسيدم ، گفتم يا جبرئيل اين چه دعائيست که جمله فرشتگان مي خوانند؟
گفت:يا محمد اين همان دعاست که از جانب حق به شما آوردم و خداي تعالي مي فرمايد:

هر که از آدم تا خاتم اين دعا را بخواند يا با خود دارد عزيز و مکرم گردد و حاجتش برآورده شود
و حق تعالي هيچ حجاب در ميان او و خودش نگذارد و او را از جميع بلايا محفوظ دارد و اگر از آدم تا خاتم جمع شود و جميع درياها مرکب گردد و زمين کاغذ گردد و چندان نويسند که همه فرشتگان مانده شوند و درياها خشک شوند و آسمان و زمين تمام شود نمي توانند ثواب اين دعا را بنويسند و از هزار يکي نوشته نشود و خواننده و دارنده اين دعا را تنگي دست ندهد و تا روز اجل بستگي در کار وي نشود و از درد گوش و درد سر و چشم و دل و جميع دردها و بلاها ايمن گردد و هر کس اين دعا را با خود بگور برد حق سبحانه او را بخشد و سکرات موت را بر وي آسان گرداند و از عذاب قبر و سوال منکر و نکير ايمن گردد و روز جزا چهل هزار فرشته به استقبال وي برآيند تا داخل بهشت مي کنند :

بسم اللهِ الرَّحمن الرَّحيم

يا سَيِّدُ يا سَنَدُ يا صَمَدُ يا مَن لَهُ المُستَنَدُ اجْعَلْ لي فَرَجًا و مَخْرجًا مِمّا اَنَا فيهِ وَاکْفِني فيهِ و اَعُوذُبِکَ بِسم اللهِ التّاماتِ يا اللهُ يا اللهُ يا اللهُ يا رَحمانُ يا رحمانُ يا رَحمانُ يا رَحيمُ يا رَحيمُ  يا رَحيمُ يا خالِقُ يا رازِقُ يا بارئُ يا اَوَلُ يا اخِرُ يا ظاهِرُ يا باطِنُ يا مالِکُ يا قادِرُ يا واهِبُ يا  وَهّابُ يا تَوّابُ يا حَکيمُ يا سَميعُ يا بصيرُ يا غَفورُ يا رَحيمُ يا غافِرُ يا شَکورُ يا عالِمُ یا عادِلُ یا کریمُ یا حلیمُ یا وَدودُ یا غَفورُ یا رَؤُفُ یا وترُ یا مُغیثُ یا مُجیبُ یا حَبیبُ یا مُنیبُ یا رَقیبُ یا مُعیدُ یا حافِظ یا قابِضُ یا حَیُّ یا مالِکُ یا باعثُ یا وارثُ یا رَحیمُ یا فاتِحُ یا فارجُ یا فاخِرُ یا مُعِزُّ یا مُذِّلُ یا مُعینُ یا مُبینُ یا جَلیلُ یا جَمیلُ یا کَفیلُ یا وکیلُ یا دَلیلُ یا حَیُّ یا قَیّومُ یا جَبّار یا غَفّارُ یا حنّانُ یا مَنّانُ یا دَیّانُ یا غُفرانُ یا بُرهانُ یا سُبحانُ یا مُستَعانُ یا سُلطانُ یا امینُ یا مؤمِنُ یا مُتَکَبِّرُیا شَکورُ

یا عَزیزُ یا عَلِیُّ یا وَفیُّ یا زَکِیُّ یا قَوِیُّ یا غَنِیُّ یا مُحِقُّ یا مُعطی یا اخِرُ یا احسَنَ الخالِقینَ یا خیرَ الرّازقینَ یا خیرَ الغافِرینَ یا خیرَ المُحسِنینَ یا خیرَا  لنّاصرینَ یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ یا نورَ السماواتِ و الاَرضَ یا هادیَ المُضِّلینَ یا دَلیلَ المُتَحیِّرینَ  یا خالِقَ کُلِّ شَی ءٍ یا فاطِرَ السَّماواتِ وَالاَرضِ یا هادیَ المُضِلّینَ یا مُفَتِّح الاَبوابِ یا مُسَبِّبَ  الاسبابِیا رَفیعَ الدَّرجاتِ یا مُجیبَ الدَّعواتِ یا وَلِیَّ الحَسَناتِ یا غافِرَ الخَطیئاتِ یا مُحیِیَ  الاَمواتِ یا ضاعِفَ الدَّرَجاتِ یا ضاعِفَ الحسناتِ یا دافِعَ البَلِیّاتِ

اللّهم احْفَظ صاحِبِ هذَا  الدُّعاءِ مِنَ القَحطِ و الطّاعونِ و الزِّلزلَةِ وَ الفُجاةِ وَ الوَباءِ وَ مِن شرِّ الاَعداءِ و مِن شَرِّ الجِنِّ  و الاِ نسِ بِحَقِّ لا اِلهَ اِلّا هُوَ الحَیُّ القَیّومُ وَ بِحَقِّ کهیعص وَ بِحَقِّ حمعسق وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ  المُصطَفی وَ بِحَقِّ علیٍّ المُرتَضی وَ الائمةِ الهُدی وَ بِحَقِّ اللَّوح وَ القَلَم وَ الکرسِیِّ وَ العَرشِ  وَ بِحَقِّ فَسَیَکفیکَهُمُ اللهُ وَهُوَ السَّمیعُ العَلیمُ اللّهُمَ احْفَظْ صاحِبَ هذا الدُعاءِ مِنْ شَرِّ کُلِّ ذی  شَرّ وَ مِنْ شَرِّ طارقِ اللَّیل وَ النَّهارِ وَ مِنْ شَرِّ والِدٍ وَ ما وَلَدَ وَ مِنْ شَرِّ ما یَلِجُ فِی الاَرْضِ وَ ما یخْرُجُ مِنْهُما وَ هُوَ تاغَفورُ الرَّحیمُ اللّهُمَ احْفَظْ صاحِبَ هذا الدُّعاءِ مِنْ شَرِّ الاَعداءِ وَ مِنْ  شَرِّ جَمیعِ المِحْنَةِ وَالدّاءِ وَمِنْ شَرِّ النَّفاثاتِ فِی العُقَدِ وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ یا رَبِّ بعزَّتکَ  یا عَزیزُ وَ القَهرُ بِلُطفِکَ وَالرَّحمَة رَحمَتُکَ

یا واهِبَ العَطایا یا دافِعَ الْبلایا یا غافِرَ الخَطایا یا  ستّارُ العُیوب یا نورَالغُیوب یا نورَالقلوب یا حَبیبَ القلوب یا قاضیَ الْحاجات یا رَحمنَ الدُّنیا  وَالاخِرة یا ارحَمَ الرّاحِمین بِحَقِّ الیَ الله تَصیرُ الاُمورُ اللهُمَ اِنّی اَستَودِعُکَ نَفسی وَ روحی وَ  مالی وَاولادی وَ جَمیعَ ما اَنعَمتَ عَلَیَّ فی الدُّنیا وَالاخرة اِنَّهُ لا یُضیعُ صَنایِعُکَ یَصونُکَ وَ مَحفوظُکَ وَ مامولُکَ لا یُجیرُنی اَحَدٌ مِنکَ وَ لَن اَجِدُ مِن دونِهِ مُلتَحَداً اللّهمَّ رَبَّنا آتِنا فی  الدُّنیا حَسَنَة وَفی الاخِرةِ حَسَنَة وَقِنا عَذابَ النّار وَ عذابَ القَبر بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ  وَ صَلَّی اللهُ عَلیٰ مُحَمَّدِ وَ الِهِ اَجْمَعینَ الطّاهِرینَ وَ الاَ ئِمَة المَعْصُومینَ وَ سَلَّم تسْلیماً کثیراً کثیراً ..

ترجمه دعای معراج

به نام پروردگار و خالقی که بخشنده و پذیرنده توبه و بسیار مهربان به آدمیان است ای خدایی که سرور و بزرگ و فرمانروایی و ای خدایی که تکیه گاه و پشتیبان و روشن و واضحی و ای خدایی که فرمانروایی بی نیاز و بلند و والا مرتبه ای و ای خدایی که باید در همه کارها و مشکلات بر شما توکل و تکیه و اعتماد نمود بزرگواری و عنایت فرما و نجات و رهایی فرما و بزرگواری و محبت فرما و نجات و خارج فرما از همه مشکلات و بلاها و غم واندوه خارج فرما و از همه نعمتها به اندازه ای که صلاح می دانید عنایت فرما و باید در همه مصائب و سختیها بر شما پناهنده شد

بنام شما که پروردگار و خداوند و خالق می باشید و تمام و کاملترین می باشید و ای خداوند که پروردگاری و ای خداوند که خالق بزرگی و ای خداوند که وصف و اندازه شما در وصف نیست و شما بی نهایت بزرگ و فرمانروایی ای خداوند بسیار بخشنده و ای خداوند بسیار مهربان و بخشایشگر و ای خداوند بسیار توبه پذیرنده و آرامش دهنده و ای خداوند مهربان و بسیار دلگرم کننده و ای خداوند آمرزنده و دل نواز و نیرو دهنده و ای خداوند که دارای نامهای بزرگ و آمرزنده می باشید و ای خداوندی که پدیدآورنده و سازنده می باشید و ای خداوندی که روزی و نعمت دهنده مخلوقات می باشید و ای خداوندی که آفریدگار و سازنده مخلوقات می باشید و ای خداوندی که از نخستین و همیشه بوده ای و ای خداوندی که تا ابد و آخر و پایان همه هستی شمایی و ای خداوندی که پدیدار کننده و آشکار کننده همه اسرار می باشید و ای خداوندی که پوشنده و پنهان کننده درون هر اسراری می باشید

و ای خداوندی که تمام ملک هستی از ذات شما پدیدار شده و ای خداوندی که توانا و بر هر امری فرمانروائی و ای خداوندی که بخشنده ترین می باشید و ای خداوندی که بسیار بخشنده و صاحب اعطا می باشید و ای خداوندی که بسیار با گذشت و بسیار توبه پذیر می باشید و ای خداوندی که دانشمندترین و خردمندترین فرمانروایان می باشید و ای خداوندی که به هر صدایی و هر ندایی شنوایی و ای خداوندی که به هر امری آگاه و دانا و به هر رمزی بینا و بصیری و ای خداوندی که آمرزنده ترین به گناهان خلق می باشید و ای خداوندی که باعث آرامش قلب مقربین و خداپرستان می باشید و ای خداوندی که بخشنده و آمرزنده بزرگترین گناهان می باشید و ای خداوندی که نشانه های نعمت و رفاه شما آشکار است و ای خداوندی که دانشمند بر هر دانشی و علمی و ای خداوندی که انصاف و دادگری فقط نزد شماست و ای خداوندی که سخاوتمندترین و نیکوترین صفات نزد شماست و ای خداوندی که بسیار بردبار و شکیبایی به گناهان و اشتباهات بندگانت و ای خداوندی که بسیار دوستدار و محبوب قلبهای با اخلاص می باشد و ای خداوندی که بخشاینده ترین بخشایندگانی و ای خداوندی که بسیار مهربان و با گذشت به خلقی و ای خداوندی که یکتایی و بی همتایی و ای خداوندی که تنها شمایی فریادرس در همه امور و ای خداوندی که یگانه اجابت کننده دعاها می باشید و ای خداوندی که تنها دوست ومحبوب قلبهای مخلصان می باشید و ای خداوندی که باران رحمتت را فراوان در بهاران زیباتر بر بندگان فرو می فرستی و ای خداوندی که هیچ قدرتی رقابت با شما را ندارد و از آن عاجز است

و ای خداوندی که به همه رمز و رموز آفرینش کاردان و دانایی و ای خداوندی که نگهبان و روشن کنندة راه عارفانی و ای خداوندی که بر هر نیروی آشکار و غیب چیره شونده ای و ای خداوندی که زنده و پاینده و ابدی و جاودان می باشید و ای خداوندی که همة کائنات متعلق به ذات کبریائی شماست و ای خداوندی که یکتایی شما انگیزه خلق جهان هستی شد و ای خداوندی که پس از فنای هر چیز تنها صاحب مقتدر مُلک وجودی و ای خداوندی که بخشایش و رحمت زیبنده و شایسته مقام شماست و ای خداوندی که گشاینده درهای توبه بر روی خلق گنه کاری و ای خداوندی که باز کنندة درهای رحمت بر روی خلق نا امیدی و ای خداوندی که شکوه و عظمت شایسته مقام والا مرتبه شماست

و ای خداوندی که عزّت و آبروی اهل یقین از لطف بی انتهای شماست و ای خداوندی که ذلیل و خوارو پَست کنندة مُکذبینی و ای خداوندی که تنها یاری رسان و یاری دهنده اهل ذکری و ای خداوندی که بزرگی و عظمت شما بر همه خلق آشکار است و ای خداوندی که صاحب شکوه و عظمت و بزرگواری می باشید و ای خداوندی که صاحب همه زیبایی های خلقت و آفرینش می باشید و ای خداوندی که صاحب ضمانت و سایه کفالت شما بر سر خلق جلوه گر است و ای خداوندی که یگانه پشتیبان و حمایت کننده فرستادگان خود به خلقی و ای خداوندی که رهنمای راه حق و حجت می باشید بر مؤمنین  و ای خداوندی که همیشگی و فناناپذیر می باشید و ای خداوندی که پاینده و ابدی و شکوه و جلالت همیشگی است و ای خداوندی که توانایی بر توانگران و پادشاهی بر ملک هستی و ای خداوندی که بسیار با گذشت و آمرزنده ای به گناهکاران و ای خداوندی که شکوه و لطف و مهربانی شما بی انتهاست و ای خداوندی که بر بندگانت بسیار لطف و احسان می نمایی و ای خداوندی که عادلترین فرمانروایی به کردار نیک و بد بندگانت و ای خداوندی که با گذشت و بخشنده ای و ای خداوندی که نشانه های وجودت بر هر ذره از خلقت آشکار است و ای خداوندی که پاکی و لطافت از ذات مقدس شماست و ای خداوندی که کمک دهنده ایمان آورندگان می باشید و ای خداوندی که قدرتمند و بزرگ و بر هر نیرویی تسلط یافته ای و ای خداوندی که وفادار به قول خود و قابل اعتمادی و ای خداوندی که بزرگترین ایمان دهنده و نیرودهنده به قلب خالصانی و ای خداوندی که توانا و بر هر نیروی قوی چیره وغالبی و ای خداوندی که نشانه های نعمت و رفاه شما آشکار است و ای خداوندی که شریف و ارجمندی و بر قلب عارفان می تابید

و ای خداوندی که والامقام و بزرگوار و بلندمرتبه و نیرومندی و ای خداوندی که متعهد و وفادار به دعای بندگان خاص و عامی و ای خداوندی که پاکیزه از هر عیب می باشید و ای خداوندی که استوار و توانائی و ای خداوندی که بی نیاز و توانگری و ای خداوندی که هر چیز را مرگ و فنا و پایان قرار دادی و ای خداوندی که بسیار بخشنده و عطا کننده روزی خلقی و ای خداوندی که پایان هر پایانی و زنده و پاینده ای و ای خداوندی که بهترین خلق کنندگان وجودی و ای خداوندی که بهترین روزی و نعمت دهنده مخلوقاتی و ای خداوندی که بهترین آمرزندگان و توبه پذیرنده خلقی و ای خداوندی که نیکی رسان و بخشاینده خلقی و ای خداوندی که بهترین پشتیبان و یاری کننده خلقی و ای خداوندی که بزرگترین رحمت و بخشش به خلقی و مهربانترین مهربانان  می باشید و ای خداوندی که نور و روشنائی آسمانها و زمین و رحمت و برکت و نیروی دلگرم کننده ای و ای خداوندی که رهبر و هدایت کننده گمراهان عالمی و ای خداوندی که راهنما و حجت برای حیرت زدگانی و ای خداوندی که پدیدآورنده و آفریننده همه چیز می باشید و ای خداوندی که آفریننده و خالق آسمانها و زمین و مخلوقات درون آن می باشید

و ای خداوندی که راهنما و رهبر و هدایت کننده گمراه شدگانی و ای خداوندی که گشاینده و بازکننده درهای نعمت و رحمتی و ای خداوندی که سبب ساز در همه مشکلات و مصائب و سختیهایی و ای خداوندی که بالابرنده درجات و مقام آدمیان نزد آدمیان و نزد ملکوتیان می باشید و ای خداوندی که اجابت و مستجاب کننده خواهش ها و نیازهای خلق می باشید و ای خداوندی که نهایت خوبیها و زیبائیها و پایان و نیکی رسان به خلق می باشید و ای خداوندی که بخشنده لغزشها و خطاهای خلقی و ای خداوندی که زنده کننده قلب عارفانی و زنده کننده مردگانی و ای خداوندی که چند برابر کننده نیکیها و خوبیهای خلق و هر نیکویی هستی و ای خداوندی که دفع کننده و دور کننده بدیها و زشتیهای خلقی.

فضیلت دعای عهد

دعای عهد یکی از دعاهای شیعیان دوازده‌امامی است. در مفاتیح‌الجنان نقل شده‌است: «هر کس چهل صبح این دعا را را بخواند از یاران امام دوازدهم شیعیان خواهد بود و اگر پیش از ظهور بمیرد، خداوند او را از قبرش بیرون آورد (رجعت می‌کند) تا به خدمت وی درآید.»^[۱] زمان فضیلت خواندن دعای عهد پس از نماز صبح و قبل از طلوع آفتاب می باشد.

طبق روایتی از امام صادق علیه السلام، جبرئیل به حضرت محمد ص گفت: یا محمد! کسی که در ماه رمضان با دعای"اللهم رب النور العظیم" قبل از افطار دعا کند، خداوند دعاهای او را مستجاب، نماز و روزه ی او را قبول و ده دعای او را بر آورده می نماید،گناهان او را می بخشد غم و غصه ی او را از بین می برد و گرفتاریهایش را برطرف می کند، حاجت او را برآورده می نماید، او را به مقصودش می رساند، عمل او را با عمل صدیقین و پیامبران بالا می برد و در روز قیامت چهره ی او درخشان تراز ماه شب چهارده خواهد بود((.المراقبات به نقل از سید بن طاووس))

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

اَللّـهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظيمِ ، وَ رَبَّ الْكُرْسِيِّ الرَّفيعِ

خدايا اى پروردگار نور بزرگ و پروردگار كرسى بلند

وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ، وَ مُنْزِلَ التَّوْراةِ وَ الاِْنْجيلِ وَ الزَّبُورِ

و پروردگار درياى جوشان ، و فرو فرستنده تورات و انجيل و زبور

وَ رَبَّ الظِّلِّ وَ الْحَرُورِ ، وَ مُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظيمِ

و پروردگار سايه و حرارت آفتاب ، و نازل كننده قرآن بزرگ

وَ رَبَّ الْمَلائِكَةِ الْمُقَرَّبينَ وَ الاَْنْبِياءِ وَ الْمُرْسَلينَ

و پروردگار فرشتگان مقرب و پيمبران و مرسلين

اَللّـهُمَّ اِنّي اَسْاَلُكَ بِوَجهِک الْكَريمِ

خدايا از تو خواهم به ذات بزرگوارت

وَ بِنُورِ وَ جْهِكَ الْمُنيرِ وَ مُلْكِكَ الْقَديمِ ، يا حَيُّ يا قَيُّومُ

و به نور جمال تابانت و فرمانروائى ديرينه ات ، اى زنده اى پاينده

أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرَضُونَ

از تو خواهم بدان نامت كه روشن شد بدان آسمانها و زمينها

وَ بِاسْمِكَ الَّذي يَصْلَحُ بِهِ الاَْوَّلُونَ وَ الاْخِرُونَ

و بدان نامت كه صالح و شايسته گشتند بدان پيشينيان و پسينيان

يا حَيّاً قَبْلَ كُلِّ حَيٍّ وَ يا حَيّاً بَعْدَ كُلِّ حَيٍّ وَ يا حَيّاً حينَ لا حَيَّ

اى زنده پيش از هر موجود، و اى زنده پس از هر موجود زنده و اى زنده در آن هنگام كه زنده اى وجود نداشت

يَا مُحْيِيَ الْمَوْتَى وَ مُمِيتَ الْأَحْيَاءِ يَا حَيُّ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ

اي زنده كن مردگان و اى ميراننده زندگان اى زنده اى كه معبودى جز تو نيست

اَللّـهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الاِْمامَ الْهادِيَ الْمَهْدِيَّ الْقائِمَ بِاَمْرِكَ

خدایا برسان به مولاى ما آن امام راهنماى راه يافته و قيام كننده به فرمان تو

صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ الطَّاهِرِينَ عَنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ

كه درودهاى خدا بر او و پدران پاكش باد از طرف همه مردان و زنان با ايمان

في مَشارِقِ الاَْرْضِ وَ مَغارِبِها سَهْلِها وَ جَبَلِها وَ بَرِّها وَ بَحْرِها ،وَ عَنّي وَ عَنْ والِدَيَّ مِنَ الصَّلَواتِ

در شرقهاى زمين و غربهاى آن هموار آن و كوهش ، خشكى آن و دريايش ، و از طرف

من و پدر و مادرم درود هائى

زِنَةَ عَرْشِ اللهِ ، وَ مِدادَ كَلِماتِهِ ، وَ ما اَحْصاهُ عِلْمُهُ وَ اَحاطَ بِهِ كِتابُهُ

هموزن عرش خدا و شماره كلمات و سخنان او و آنچه را دانشش احصاء كرده و كتاب و

دفترش بدان احاطه دارد

اَللّـهُمَّ اِنّي اُجَدِّدُ لَهُ في صَبيحَةِ يَوْمي هذا وَ ما عِشْتُ مِنْ اَيّامي عَهْداً وَ عَقْداً

خدايا من تازه مى كنم در بامداد اين روز و هر چه زندگى كنم از روزهاى ديگر عهدو پيمان

وَ بَيْعَةً لَهُ في عُنُقي ، لا اَحُولُ عَنْها وَ لا اَزُولُ اَبَداً

عهدو پيمان و بيعتى براى آن حضرت در گردنم كه هرگز از آن سرنه پيچم و دست نكشم هرگز،

اَللّـهُمَّ اجْعَلْني مِنْ اَنْصارِهِ وَ اَعْوانِهِ وَ الذّابّينَ عَنْهُ وَ الْمُسارِعينَ اِلَيْهِ في قَضاءِ حَوائِجِهِ

خدايا قرار ده مرا از ياران و كمك كارانش و دفاع كنندگان از او و شتابندگان بسوى او در برآوردن خواسته هايش و انجام دستورات

وَ الْمُمْتَثِلينَ لاَِوامِرِهِ وَ الُْمحامينَ عَنْهُ ، وَ السّابِقينَ اِلى اِرادَتِهِ وَ الْمُسْتَشْهَدينَ بَيْنَ يَدَيْهِ

و اوامرش و مدافعين از آن حضرت و پيشى گيرندگان بسوى خواسته اش و شهادت يافتگان پيش رويش

اللّـهُمَّ اِنْ حالَ بَيْني وَ بَيْنَهُ الْمَوْتُ الَّذي جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِكَ حَتْماً مَقْضِيّاً

خدايا اگر حائل شد ميان من و او آن مرگى كه قرار داده اى آن را بر بندگانت حتمى و

فَاَخْرِجْني مِنْ قَبْري ، مُؤْتَزِراً كَفَنى ، شاهِراً‌ سَيْفي ، مُجَرِّداً قَناتي، مُلَبِّياً دَعْوَةَ الدّاعي فِي الْحاضِرِ وَ الْبادي

مقرر پس بيرونم آر از گورم ، كفن به خود پيچيده با شميشر آخته ، و نيزه برهنه ، پاسخ ‌گويان به نداى آن خواننده بزرگوار در شهر و باديه

اَللّـهُمَّ اَرِنيِ الطَّلْعَةَ الرَّشيدَةَ ، وَ الْغُرَّةَ الْحَميدَةَ

خدايا بنمايان به من آن جمال ارجمند و آن پيشانى نورانى پسنديده را

وَ اكْحُلْ ناظِري بِنَظْرَة منِّي اِلَيْهِ

و سرمه وصال ديدارش را به يك نگاه به ديده ام بكش

وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ ، وَ اَوْسِعْ مَنْهَجَهُ وَ اسْلُكْ بي مَحَجَّتَهُ

و شتاب كن در ظهورش و آسان گردان خروجش را و وسيع گردان راهش را و مرا به راه او درآور

وَ اَنْفِذْ اَمْرَهُ وَ اشْدُدْ اَزْرَهُ ، وَ اعْمُرِ اللّـهُمَّ بِهِ بِلادَكَ ، وَ اَحْيِ بِهِ عِبادَكَ

و دستورش را نافذ گردان و پشتش را محكم كن ، و آباد گردان خدايا بدست او شهرها و بلادت را ؛ و زنده گردان بوسيله اش بندگانت را

فَاِنَّكَ قُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ ، ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ اَيْدِي النّاسِ

زيرا كه تو فرمودى و گفته ات حق است كه فرمودى : آشكار شد تبهكارى در خشكى و

دريا بخاطر كرده هاى مردم

فَاَظْهِرِ الّلهُمَّ لَنا وَ لِيَّكَ ،‌وَ ابْنَ بِنْتِ نَبِيِّكَ الْمُسَمّى بِاسْمِ رَسُولِكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ

پس آشكار كن براى ما خدايا نماينده ات را و فرزند دختر پيامبرت كه همنام رسول تو است

حَتّى لا يَظْفَرَ بِشَيْء مِنَ الْباطِلِ اِلّا مَزَّقَهُ ، وَ يُحِقَّ الْحَقَّ وَ يُحَقِّقَهُ

تا دست نيابد به هيچ باطلى جز آنكه از هم بدراند و پابرجا كند حق را و ثابت كند آن را

وَ اجْعَلْهُ اَللّـهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِكَ ، وَ ناصِراً لِمَنْ لا يَجِدُ لَهُ ناصِراً غَيْرَكَ

و بگردان آن بزرگوار را خدايا پناهگاه ستمديدگان بندگانت ،‌ و ياور كسى كه جز تو ياورى برايش يافت نشود

وَ مُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ اَحْكامِ كِتابِكَ ، وَ مُشَيِّداً لِما وَرَدَ مِنْ اَعْلامِ دينِكَ وَ سُنَنِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ

و تازه كننده آن احكامى كه از كتاب تو تعطيل مانده و محكم كننده آنچه رسيده از نشانه هاى دين و آئينت و دستورات پيامبرت صلى اللّه عليه و آله

وَ اجْعَلْهُ اَللّـهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِن بَأسِ الْمُعْتَدينَ

و قرارش ده خدايا از آنانكه نگاهش دارى از صولت و حمله زورگويان

اَللّـهُمَّ وَ سُرّ نَبِيَّكَ مُحَمَّداً صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْيَتِهِ وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ ، وَ ارْحَمِ اسْتِكانَتَنا بَعْدَهُ

خدايا شاد گردان (دل ) پيامبرت محمد صلى اللّه عليه و آله را به ديدارش و هم چنين هم كه در دعوتش از آن حضرت پيروى كرد ، و رحم كن به بيچارگى ما پس از آن حضرت

اَللّـهُمَّ اكْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الاُْمَّةِ بِحُضُورِهِ ، وَ عَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ

اي خدا غم و اندوه دوري آن بزرگوار را به ظهورش از قلوب اين امت برطرف گردان و براي آرامش دل های ما به ظهورش تعجيل فرما

إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدا وَ نَرَاهُ قَرِيبا بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

اينان ظهورش را دور پندارند ولى ما كه نزديك مى بينيم به مهرت اى مهربانترین مهربانان

سه بار بر ران راست خود بزنید و بگویید:

العَجلَ العَجلَ یا مولایَ یا صاحِبَ الزَّمان
شتاب كن شتاب كن اي مولاي من اي صاحب زمان

دعای پرفضیلت ناد علی کبیر

طریقه ختم نادعلی کبیر آن است که اگر کسی را مهمی پیش آیدناد علی را هفت نوبت بخواند به  نیت آن مهم ، البته برآورده شود واگرنزد بزرگی یا امیری میروی ، روزی سه مرتبه  ناد علی رابخوان وبر جمیع اعضای خود بِدَم محب ومخلص تو شود واگر به نیت فرزند بخوانی حق تعالی به تو فرزند کرامت کند.

اگر خواهی شخصی را مسخر خود گردانی در شب جمعه چهارده مرتبه به اسم او بخوان و صد مرتبه صلوات بر محمدوآل او بفرست البته مسخر تو گردد و هرچه گویی از سخن وصلاح تو بدر نرود واگر بعد از نماز صبح به نیت مال نه مرتبه بخوانی غنی شوی و اگر جهت ادای قرض پانزده روز روزی بیست ودو مرتبه بخوانی ادا شود و اگرزنی دیر زاید پنج نوبت بر آب بخواند و بخورد آن زن زود زاید و اگر کسی این دعا را با خود دارد از شر جمیع حیوانات وجن و انس محفوظ باشد و هر که شک آورد البته کافر است 

نقل شده از : زاد المعاد علامه مجلسی

حرز مجرب امام جواد (ع) جهت دوری از طلسم

حرز امام جواد (ع) جهت ايمني از طلسم و سحر و جادو و جميع بليات

حرز عظيم الشان و بسيار مجرب ذيل را پيوسته به همراه داشته باشيد. خواص اعجاب انگيز جلوگيري از جميع بليات و ابطال سحر و طلسم و جادو و چشم زخم دارد:

حرز حضرت امام جواد (ع):

( يا نور ، يا برهان ، يا مبين ، يا منير ، يا رب اكفني الشرور ، وآفات الدهور ، وأسألك النجاة يوم ينفخ في الصور.)

قواعد:

با گلاب و زعفران و بر كاغذ بي خط نوشته شود.

از قلم غير مستعمل استفاده شود.

در هنگام نوشتن مكالمه نكند و رو به قبله باشد و طهارت و توجه قلبي داشته باشد.

بسيار مجرب و موكد است.

فضیلت دعای الحاح بسيار مجرب و مهم

الحاح به معنای بسیار اصرار کردن و خواهش کردن است.

دعاي برآورده شدن حاجات

دعاي الحاح جهت برآورده شدن كليه حوائج دنيوي و اخروي (بسيار مجرب و مهم)

هميشه و پيوسته قبل از انجام دعا، جهت برآورده شدن حوائج، دعاي فوق را قرائت فرمائيد و سپس حاجت خود را ذكر كنيد و اصرار كنيد و باز هم اصرار كنيد كه برآورده است بعونه تعالى.

((اللهم رب السموات السبع وما بينهن و رب العرش العظيم و رب جبرائيل و ميكائيل واسرافيل ورب القرآن العظيم و رب محمد خاتم النبيين صلى الله عليه وآله الطيبين الطاهرين اني اسألك بالذي تقوم به السماء و به تقوم الارض وبه تفرق بين الجمع و به تجمع بين المتفرق وبه ترزق الاحياء وبه احصيت عدد الرمال و وزن الجبال وكيل البحور ان تصلي على محمد وآل محمد وتقضي حاجتي)).

و سپس خواسته و حاجت خود را به اصرار و الحاح چندين مرتبه ذكر كن كه بزودي برآورده است انشاء الله.

توجه فرمائيد :

در هنگام قرائت دعا و عرضه دعا به پيشگاه باريتعالي توجه قلبي داشته باشيد كه اين امر بسيار مهم است.

طهارت ظاهري و باطني و استعمال بوي خوش در هنگام دعا بسيار مهم است.

اسالكم الدعاء والله يوفقكم لكل خير ان شاء الله وصل الله علىمحمد وال محمد الطيبين الطاهرين وصحبه المنتجبين.

فضیلت دعاي مجير با ترجمه

اين دعا در بين دعاها از جايگاه بلندى برخوردار است و از حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله روايت شده و دعايى است كه جبرئيل براى آن‏ حضرت هنگامى كه در مقام ابراهيم مشغول نماز بودند آورد و كفعمى در«بلد الامين»و«مصباح»اين دعا را ذكر نموده و در حاشيه آن به فضيلت آن اشاره كرده،از جمله اينكه هر كه اين دعا را در«ايام البيض»[روزهاى سيزدهم و چهارهم و پانزدهم]ماه رمضان بخواند گناهش آمرزيده مى‏شود،هرچند به عدد دانه‏هاى باران و برگهاى درختان و ريگهاى بيابان باشد.و خواندن آن براى شفاى‏ بيمار و اداى دين و بى‏نيازى و توانگرى و رفع غم و اندوه سودمند است.و دعا اين است:

بِسْمِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى‏اش هميشگى است‏
سُبْحَانَكَ يَا اللَّهُ تَعَالَيْتَ يَا رَحْمَانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا رَحِيمُ تَعَالَيْتَ يَا كَرِيمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مَلِكُ تَعَالَيْتَ يَا مَالِكُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا قُدُّوسُ تَعَالَيْتَ يَا سَلامُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُؤْمِنُ تَعَالَيْتَ يَا مُهَيْمِنُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا عَزِيزُ تَعَالَيْتَ يَا جَبَّارُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُتَكَبِّرُ تَعَالَيْتَ يَا مُتَجَبِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ،

منزّهى تو اى خدا،بلندمرتبه هستى اى بخشنده،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى مهربان،بلندمرتبه هستى‏ اى كريم،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى فرمانروا،بلندمرتبه هستى اى مالك،ما را از آتش پناه ده اى‏ منزّهى تو اى ايمن‏بخش، بلندمرتبه هستى اى چيره بر هستى،مار از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى عزّتمند،بلندمرتبه هستى اى جبّار،ما را از آتش‏ پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى بزرگ‏منش،بلندمرتبه هستى اى بزرگ‏منش،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،پناه‏دهنده،منزّهى تو اى برى از هر عيب،بلندمرتبه هستى اى سلام،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،

سُبْحَانَكَ يَا خَالِقُ تَعَالَيْتَ يَا بَارِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُصَوِّرُ تَعَالَيْتَ يَا مُقَدِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا هَادِي تَعَالَيْتَ يَا بَاقِي أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا وَهَّابُ تَعَالَيْتَ يَا تَوَّابُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا فَتَّاحُ تَعَالَيْتَ يَا مُرْتَاحُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا سَيِّدِي تَعَالَيْتَ يَا مَوْلايَ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا قَرِيبُ تَعَالَيْتَ يَا رَقِيبُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُبْدِئُ تَعَالَيْتَ يَا مُعِيدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا حَمِيدُ تَعَالَيْتَ يَا مَجِيدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا قَدِيمُ ،

منزّهى تو اى‏ آفريننده،بلندمرتبه هستى اى آفرينشگر،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى صورت آفرين،بلندمرتبه هستى اى تقدير كننده، ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى راهنما،بلندمرتبه هستى اى ماندگار،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده‏ منزّهى تو اى بخشايشگر،بلندمرتبه هستى اى بسيار توبه‏پذير،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى گشايشگر، بنلدمرتبه،هستى اى خستگى‏ناپذير،ما را از آتش پناه اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى سرورم،بلندمرتبه هستى اى مولايم، ما از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى نزديك،بلندمرتبه هستى اى نگاهبان،ما را از آتش پناه ده اى پناه هنده، منزّهى تو اى پديد آورنده،بلندمرتبه هستى اى بازگرداننده،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى ستوده،بلندمرتبه‏ اى داراى عظمت،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى ديرينه،

تَعَالَيْتَ يَا عَظِيمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا غَفُورُ تَعَالَيْتَ يَا شَكُورُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا شَاهِدُ تَعَالَيْتَ يَا شَهِيدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا حَنَّانُ تَعَالَيْتَ يَا مَنَّانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا بَاعِثُ تَعَالَيْتَ يَا وَارِثُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُحْيِي تَعَالَيْتَ يَا مُمِيتُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا شَفِيقُ تَعَالَيْتَ يَا رَفِيقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا أَنِيسُ تَعَالَيْتَ يَا مُونِسُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا جَلِيلُ تَعَالَيْتَ يَا جَمِيلُ ،

بلند مرتبه هستى اى بزرگ،ما را از آتش پناه ده‏ اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى آمرزگار،بلندمرتبه هستى اى ستايش‏پذير،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى گواه، بلندمرتبه هستى اى حاضر،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى مهربان،بلندمرتبه هستى اى منتّگذار،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى برانگيزنده،بلندمرتبه هستى اى ميراث‏بر،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده‏ منزّهى تو اى زندگى‏بخش،بلندمرتبه هستى اى ميراننده،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى مهربان،بلندمرتبه‏ هستى اى همراه،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده منزّهى تو اى همدم،بلندمرتبه هستى اى مونس ما را از آتش پناه ده‏ اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى بزرگ منزلت،بلندمرتبه هستى اى زيبا،

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا خَبِيرُ تَعَالَيْتَ يَا بَصِيرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا حَفِيُّ تَعَالَيْتَ يَا مَلِيُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مَعْبُودُ تَعَالَيْتَ يَا مَوْجُودُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا غَفَّارُ تَعَالَيْتَ يَا قَهَّارُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مَذْكُورُ تَعَالَيْتَ يَا مَشْكُورُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا جَوَادُ تَعَالَيْتَ يَا مَعَاذُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا جَمَالُ تَعَالَيْتَ يَا جَلالُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا سَابِقُ تَعَالَيْتَ يَا رَازِقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا صَادِقُ تَعَالَيْتَ يَا فَالِقُ،

ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى‏ آگاه،بلندمرتبه،هستى اى بينا،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى عطابخش،بلندمرتبه هستى اى امان ده، ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى معبود،بلندمرتبه هستى اى موجود،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده‏ منزّهى تو اى بسيار آمرزنده،بلندمرتبه هستى اى ستوده،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى ياد شده،بلندمرتبه‏ هستى اى سپاس شده،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى بخشنده،بلندمرتبه هستى اى پناهگاه،ما را از آتش پناه ده‏ اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى زيبا،بلندمرتبه هستى اى باشكوه،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى پيش از همه،بلندمرتبه هستى اى روزى‏دهنده،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى راستگو،بلندمرتبه هستى اى شكافنده،

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا سَمِيعُ تَعَالَيْتَ يَا سَرِيعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا رَفِيعُ تَعَالَيْتَ يَا بَدِيعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا فَعَّالُ تَعَالَيْتَ يَا مُتَعَالُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا قَاضِي تَعَالَيْتَ يَا رَاضِي أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا قَاهِرُ تَعَالَيْتَ يَا طَاهِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا عَالِمُ تَعَالَيْتَ يَا حَاكِمُ،

ما را از اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى شنوا،بلندمرتبه هستى اى سريع،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى بلندپايه،بلندمرتبه هستى اى نوآفرين،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى همواره در كار،بلندمرتبه هستى اى والاتر، ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى قضاوت كننده،بلندمرتبه هستى اى خشنود،مار از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده، منزّهى تو اى چيره،بلندمرتبه هستى اى پاك،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده منزّهى تو اى دانا،بلندمرتبه هستى‏ اى حكمران،

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا دَائِمُ تَعَالَيْتَ يَا قَائِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا عَاصِمُ تَعَالَيْتَ يَا قَاسِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا غَنِيُّ تَعَالَيْتَ يَا مُغْنِي أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا وَفِيُّ تَعَالَيْتَ يَا قَوِيُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا كَافِي تَعَالَيْتَ يَا شَافِي أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ ، سُبْحَانَكَ يَا مُقَدِّمُ تَعَالَيْتَ يَا مُؤَخِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا أَوَّلُ تَعَالَيْتَ يَا آخِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ،
ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى پاينده،بلندمرتبه هستى اى پايدار،ما را از آتش پناه ده اى‏ پناه‏دهنده،منزّهى تو اى نگهدارنده،بلندمرتبه هستى اى پخش كننده،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى بى‏نياز، بلندمرتبه هستى اى بى‏نياز كننده،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى باوفا،بلندمرتبه هستى اى توانا،ما را از آتش‏ پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى كفايت كننده،بلندمرتبه هستى اى شفابخش،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى پيش‏انداز،بلندمرتبه هستى اى پس‏انداز،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى آغاز،بلندمرتبه هستى اى انجام‏ ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،

سُبْحَانَكَ يَا ظَاهِرُ تَعَالَيْتَ يَا بَاطِنُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا رَجَاءُ تَعَالَيْتَ يَا مُرْتَجَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا ذَا الْمَنِّ تَعَالَيْتَ يَا ذَا الطَّوْلِ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا حَيُّ تَعَالَيْتَ يَا قَيُّومُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا وَاحِدُ تَعَالَيْتَ يَا أَحَدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا سَيِّدُ تَعَالَيْتَ يَا صَمَدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا قَدِيرُ تَعَالَيْتَ يَا كَبِيرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا وَالِي تَعَالَيْتَ يَا مُتَعَالِي [عَالِي‏]

منزّهى تو اى آشكار،بلندمرتبه هستى اى نهان،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى اميد،بلندمرتبه هستى اى اميدبخش،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى عطابخش،بلندمرتبه هستى اى هماره بخشايشگر، ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى زنده،بلندمرتبه هستى اى به خود پاينده،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى يگانه،بلندمرتبه هستى اى يكتا،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى سرور،بلندمرتبه هستى اى مقصود همه‏ ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى توانا،بلندمرتبه هستى اى بزرگ،ما از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى ولايت مدار،بلندمرتبه هستى اى بلند پايه

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا عَلِيُّ تَعَالَيْتَ يَا أَعْلَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا وَلِيُّ تَعَالَيْتَ يَا مَوْلَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا ذَارِئُ تَعَالَيْتَ يَا بَارِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا خَافِضُ تَعَالَيْتَ يَا رَافِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُقْسِطُ تَعَالَيْتَ يَا جَامِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُعِزُّ تَعَالَيْتَ يَا مُذِلُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا حَافِظُ تَعَالَيْتَ يَا حَفِيظُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا قَادِرُ تَعَالَيْتَ يَا مُقْتَدِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا عَلِيمُ تَعَالَيْتَ يَا حَلِيمُ،

ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى والا،بلندمرتبه هستى اى والاتر، ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى سرپرست،بلندمرتبه هستى اى مولا،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده، منزّهى تو اى پديدآور،بلندمرتبه هستى اى آفرينشگر،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى فرودآور، بلندمرتبه هستى اى فرازبر،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى دادگر،بلندمرتبه هستى اى گردآور،ما را از آتش‏ پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى عزّت‏بخش،بلندمرتبه هستى اى خوارساز،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى‏ نگاهبان،بلندمرتبه هستى اين نگاهبان،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى توانا،بلندمرتبه هستى اى توانمند ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى دانا،بلندمرتبه هستى اى بردبار،

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا حَكَمُ تَعَالَيْتَ يَا حَكِيمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُعْطِي تَعَالَيْتَ يَا مَانِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا ضَارُّ تَعَالَيْتَ يَا نَافِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُجِيبُ تَعَالَيْتَ يَا حَسِيبُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا عَادِلُ تَعَالَيْتَ يَا فَاصِلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا لَطِيفُ تَعَالَيْتَ يَا شَرِيفُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا رَبُّ تَعَالَيْتَ يَا حَقُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مَاجِدُ تَعَالَيْتَ يَا وَاحِدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا عَفُوُّ تَعَالَيْتَ يَا مُنْتَقِمُ ،

ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى داور،بلندمرتبه هستى اى فرزانه،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى عطابخش،بلندمرتبه هستى اى بازدار، ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى زيان‏رسان،بلندمرتبه هستى اى سودبخش،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى اجابت‏ كننده،بلندمرتبه هستى اى حسابرس،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى دادگر،بلندمرتبه هستى اى جدايى‏انداز،ما را از آتش پناه ده اى‏ پناه‏دهنده،منزّهى تو اى مهربان،بلندمرتبه هستى اى شريف،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى پروردگار،بلندمرتبه هستى اى حقيقت پايدار،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى پرشكوه،بلندمرتبه هستى اى گانه،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى درگذرنده، بلندمرتبه هستى اى انقتام گيرنده،

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا وَاسِعُ تَعَالَيْتَ يَا مُوَسِّعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا رَءُوفُ تَعَالَيْتَ يَا عَطُوفُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا فَرْدُ تَعَالَيْتَ يَا وِتْرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُقِيتُ تَعَالَيْتَ يَا مُحِيطُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا وَكِيلُ تَعَالَيْتَ يَا عَدْلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُبِينُ تَعَالَيْتَ يَا مَتِينُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا بَرُّ تَعَالَيْتَ يَا وَدُودُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا رَشِيدُ تَعَالَيْتَ يَا مُرْشِدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا نُورُ تَعَالَيْتَ يَا مُنَوِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا نَصِيرُ،

ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى بسيار عطابخش،بلندمرتبه هستى اى عطاگستر،ما را از آتش‏ پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى پرمهر،بلندمرتبه هستى اى نوازشگر،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده‏ منزّهى تو اى يگانه،بلندمرتبه هستى اى بى‏همتا،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى روزى‏بخش،بلندمرتبه هستى اى‏ فراگير،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى وكيل،بلندمرتبه هستى اى عدالت محض،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده‏ منزّهى تو اى آشكار،بلندمرتبه هستى اى استوار،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى نيكو،بلندمرتبه هستى اى‏ مهروز،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزهى تو اى راهما،بلندمرتبه هستى اى راهبر،ما را از آتش پناه ده‏ اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى روشنايى،بلندمرتبه هستى اى روشنى‏بخش،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى يارى رسان،

تَعَالَيْتَ يَا نَاصِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا صَبُورُ تَعَالَيْتَ يَا صَابِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُحْصِي تَعَالَيْتَ يَا مُنْشِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا سُبْحَانُ تَعَالَيْتَ يَا دَيَّانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُغِيثُ تَعَالَيْتَ يَا غِيَاثُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا فَاطِرُ تَعَالَيْتَ يَا حَاضِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا ذَا الْعِزِّ وَ الْجَمَالِ تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَبَرُوتِ وَ الْجَلالِ سُبْحَانَكَ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ

بلندمرتبه هستى اى ياور،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى بردبار،بلندمرتبه هستى اى شكيبا،ما را از آتش پناه‏ ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى شمارشگر،بلندمرتبه هستى اى آفرينشگر،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى‏ پاك و منزّه،بلندمرتبه هستى اى جزادهنده،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى فريادرس،بلندمرتبه هستى اى پناه، ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،منزّهى تو اى آفريننده،بلندمرتبه هستى اى حاضر،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده، منزّهى تو اى صاحب شكوه و زيبايى،بلندمرتبه هستى اى داراى جبروت و جلال،منزّهى تو،معبودى جز جز تو نيست منزّهى تو،همانا من از ستمكاران بودم،پس دعايش را اجابت كرديم و او را از اندوه رهانيديم و اينچنين اهل‏ اهل ايمان را رهايى بخشيم،و درود خدا بر آقاى ما محمّد و خاندان او همه و سپاس خدا را پروردگار جهانيان‏ و خدا ما را بس است و چه نيكو وكيلى است،و جنبش و نيرويى نيست،جز به عنايت خداى والاى بزرگ.

فضیلت دعاي يستشير با ترجمه

سيّد ابن طاووس در كتاب«مهج الدعوات»از امير المؤمنين عليه السّلام نقل كرده:حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله اين دعا را به من تعليم داد و امر فرمود آن را درهرحال و براى هر سختى و آسانى بخوانم و نيز آن را به جانشين خود تعليم دهم و خواندن اين دعا را ترك نگويم‏ تا حق تعالى را ملاقات كنم و نيز فرمود:يا على اين دعا را هر صبح و هر شام بخوان زيرا كه گنجى از گنجهاى عرش الهى است. ابىّ بن كعب،به پيشگاه حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله التماس كرد كه آن حضرت فضيلت اين دعا را بيان نمايد،حضرت اندكى از ثواب بسيار آن را بيان فرمود.هركه مى‏خواهد به كتاب«مهج الدعوات»مراجعه نمايد.متن دعا اين است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى‏اش هميشگى است‏
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبِينُ الْمُدَبِّرُ بِلا وَزِيرٍ وَ لا خَلْقٍ مِنْ عِبَادِهِ يَسْتَشِيرُ الْأَوَّلُ غَيْرُ مَوْصُوفٍ [مَصْرُوفٍ‏] وَ الْبَاقِي بَعْدَ فَنَاءِ الْخَلْقِ الْعَظِيمُ الرُّبُوبِيَّةِ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ [الْأَرْضِ‏] وَ فَاطِرُهُمَا وَ مُبْتَدِعُهُمَا بِغَيْرِ عَمَدٍ خَلَقَهُمَا وَ فَتَقَهُمَا فَتْقا فَقَامَتِ السَّمَاوَاتُ طَائِعَاتٍ بِأَمْرِهِ وَ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِأَوْتَادِهَا فَوْقَ الْمَاءِ ثُمَّ عَلا رَبُّنَا فِي السَّمَاوَاتِ الْعُلَى الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا وَ مَا تَحْتَ الثَّرَى،

ستايش خدا را كه معبودى جز او نيست،آن فرمانرواى بر حق آشكار،تدبيرگر،هستى بى‏آنكه او را وزيرى باشد و يا با آفريده‏اى از بندگانش مشورت نمايد،آغازى است كه در وصف نگنجد و پابرجاست پس از فناى آفريدگان، پرودگارى‏اش بس بزرگ است،روشنايى آسمانها و زمينها و آفريننده و پديدآورنده آن دو است،آسمان و زمين را بى‏ستون آفريد،و از هم گشودشان گشودنى چشمگير،پس آمانها به فرمان او بر پا شدند،و زمينها با كوههايشان بر فراز آب جا گرفت،سپس بلندى گرفت پروردگار ما در آسمانهاى بلند،خدا بخشاينده بر فرمانرواى يهستى چيره گشت، تنها از آن اوست آنچه در آسمانها و زمين است و هر آنچه بين آن دو و آنچه زير خاك است،

فَأَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لا رَافِعَ لِمَا وَضَعْتَ وَ لا وَاضِعَ لِمَا رَفَعْتَ وَ لا مُعِزَّ لِمَنْ أَذْلَلْتَ وَ لا مُذِلَّ لِمَنْ أَعْزَزْتَ وَ لا مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ وَ لا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ وَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ كُنْتَ إِذْ لَمْ تَكُنْ سَمَاءٌ مَبْنِيَّةٌ وَ لا أَرْضٌ مَدْحِيَّةٌ وَ لا شَمْسٌ مُضِيئَةٌ وَ لا لَيْلٌ مُظْلِمٌ وَ لا نَهَارٌ مُضِي‏ءٌ وَ لا بَحْرٌ لُجِّيٌّ وَ لا جَبَلٌ رَاسٍ وَ لا نَجْمٌ سَارٍ وَ لا قَمَرٌ مُنِيرٌ وَ لا رِيحٌ تَهُبُّ وَ لا سَحَابٌ يَسْكُبُ وَ لا بَرْقٌ يَلْمَعُ وَ لا رَعْدٌ يُسَبِّحُ وَ لا رُوحٌ تَنَفَّسُ وَ لا طَائِرٌ يَطِيرُ وَ لا نَارٌ تَتَوَقَّدُ وَ لا مَاءٌ يَطَّرِدُ كُنْتَ قَبْلَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ كَوَّنْتَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ وَ قَدَرْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ ابْتَدَعْتَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ وَ أَغْنَيْتَ وَ أَفْقَرْتَ وَ أَمَتَّ وَ أَحْيَيْتَ وَ أَضْحَكْتَ وَ أَبْكَيْتَ ،

پس من شهادت مى‏دهم كه تنها تويى خدا،بالابرنده‏اى براى آنچه بر زمين نشاندى نيست و نه زمين زننده‏اى براى آنچه بالا بردى و نه عزّت بخشى آن را كه تو خوارش كردى،و خواركننده‏اى‏ نيست آن را كه تو عزيز نمودى و بازدارنده‏اى براى آنچه عطا كردى نيست،و نه عطا كننده اى براى آنچه دريغ كردى،و تويى خدا،معبودى جز تو نيست،تو بودى آنگاه كه نه آسمانى بنا شده بود و نه زمينى گسترانيده و نه خورشيدى تابان و نه شبى‏ تاريك و نه روزى فروزان و نه دريايى خروشان و نه كوهى استوار و نه ستاره‏اى روان و نه ماهى تابنده و نه‏ بادى وزان،و نه ابرى پرباران،و نه برقى درخشان،و نه صاعقه‏اى تسبيح‏گويان،و نه روحى دم‏زنان‏ و نه پرنده‏اى پرآن و نه آتشى فروزان و نه آبى روان بوده باشند،پيش از هر چيز بودى و همه‏چيز را پديد آوردى‏ و بر هر چيز توانا بودى و همه‏چيز را نو آفريدى و توانگر نمودى و ناتوان ساختى و ميراندى و زنده نمودى و خنداندى و گرياندى،

وَ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَيْتَ فَتَبَارَكْتَ يَا اللَّهُ وَ تَعَالَيْتَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْخَلاقُ الْمُعِينُ [الْعَلِيمُ‏] أَمْرُكَ غَالِبٌ وَ عِلْمُكَ نَافِذٌ وَ كَيْدُكَ غَرِيبٌ وَ وَعْدُكَ صَادِقٌ وَ قَوْلُكَ حَقٌّ وَ حُكْمُكَ عَدْلٌ وَ كَلامُكَ هُدًى وَ وَحْيُكَ نُورٌ وَ رَحْمَتُكَ وَاسِعَةٌ وَ عَفْوُكَ عَظِيمٌ وَ فَضْلُكَ كَثِيرٌ وَ عَطَاؤُكَ جَزِيلٌ وَ حَبْلُكَ مَتِينٌ وَ إِمْكَانُكَ عَتِيدٌ وَ جَارُكَ عَزِيزٌ وَ بَأْسُكَ شَدِيدٌ وَ مَكْرُكَ مَكِيدٌ أَنْتَ يَا رَبِّ مَوْضِعُ كُلِّ شَكْوَى

و بر فرمانروايى هستى چيره گشتى،پس خجسته بودى،اى خدا،و بلندى گرفتى،تويى خدايى كه معبودى جز تو نيست،آفريننده يارى رسانى كه فرمانت چيره و علمت نافذ،و نيرنگت شگفت،و وعده‏ات راست،و گفته‏ات،حق،و داورى‏ات دادگرانه‏ و مخنت هدايتگر و پيامت نور و رحمتت فراگير،و گذشتت بزرگ و بخششت‏ بسيار،و عطايت فراوان و ريسمانت استوار،و يارى‏ات فراهم و پناهندات عزّتمند و عذابت‏ سخت،و نيرنگت زيركانه است،تو اى پروردگار من آستانت جايگاه هر شكايتى است

[وَ] حَاضِرُ كُلِّ مَلَإٍ وَ شَاهِدُ كُلِّ نَجْوَى مُنْتَهَى كُلِّ حَاجَةٍ مُفَرِّجُ كُلِّ حُزْنٍ [حَزِينٍ‏] غِنَى كُلِّ مِسْكِينٍ حِصْنُ كُلِّ هَارِبٍ أَمَانُ كُلِّ خَائِفٍ حِرْزُ الضُّعَفَاءِ كَنْزُ الْفُقَرَاءِ مُفَرِّجُ الْغَمَّاءِ مُعِينُ الصَّالِحِينَ ذَلِكَ اللَّهُ رَبُّنَا لا إِلَهَ إِلا هُوَ تَكْفِي مِنْ عِبَادِكَ مَنْ تَوَكَّلَ عَلَيْكَ وَ أَنْتَ جَارُ مَنْ لاذَ بِكَ وَ تَضَرَّعَ إِلَيْكَ عِصْمَةُ مَنِ اعْتَصَمَ بِكَ نَاصِرُ مَنِ انْتَصَرَ بِكَ تَغْفِرُ الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَكَ جَبَّارُ الْجَبَابِرَةِ عَظِيمُ الْعُظَمَاءِ،

و خود حاضر در هر جماعتى‏ و گواه هر گفتگوى نهانى،نهايت هر حاجتى،شادى‏بخش هر اندوهگين،توانگرى هر بر بر خاك‏نشسته‏اى،دژ استوار هر گريزانى،امان هر هراسانى،نگاهدار ناتوانى،گنجينه تهيدستانى،غم‏زداى غم‏زدگانى، پشتيبان شايستگانى،آن است خدا،پروردگار ما،معبودى جز او نيست،كفايت مى‏كنى از بندگانت آن را كه بر تو توكل كند،و تويى پناه آن‏كه به تو پناه آورد و به درگاهت زارى نمايد،نگهدار كسى‏كه به دامن تو چنگ زند،يار آن‏كه‏ از تو يارى جويد،مى‏آمرزى گناهان آن را كه از تو آمرزش خواهد،جبّار جبّارانى،بزرگ بزرگان،
كَبِيرُ الْكُبَرَاءِ سَيِّدُ السَّادَاتِ مَوْلَى الْمَوَالِي صَرِيخُ الْمُسْتَصْرِخِينَ مُنَفِّسٌ عَنِ الْمَكْرُوبِينَ مُجِيبُ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ أَسْمَعُ السَّامِعِينَ أَبْصَرُ النَّاظِرِينَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ خَيْرُ الْغَافِرِينَ قَاضِي حَوَائِجِ الْمُؤْمِنِينَ مُغِيثُ الصَّالِحِينَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ رَبُّ الْعَالَمِينَ أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنَا الْمَخْلُوقُ وَ أَنْتَ الْمَالِكُ وَ أَنَا الْمَمْلُوكُ وَ أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْعَبْدُ وَ أَنْتَ الرَّازِقُ وَ أَنَا الْمَرْزُوقُ ،

سرور سروران،آقاى آقايان،سرآمد مولايان،دادرس دادخواهان،گره‏گشاى‏ گرفتاران،اجابت كننده دعاى بيچارگان،شنواترين شنوندگان،بيناترين بينندگان،داورترين‏ داوران،سريع‏ترين حسابرسان،مهربان‏ترين مهربانان،بهترين آمرزندگان،برآورنده حاجات مؤمنان، فريادرس نيكان،تويى خدا،معبودى جز تو نيست،پروردگار جهانيان،تويى آفريدگار و من آفريده و تويى مالك و من مملوك،و تويى پروردگار و من بنده،و تويى روزى‏دهنده‏ و من روزى‏خوار،
وَ أَنْتَ الْمُعْطِي وَ أَنَا السَّائِلُ وَ أَنْتَ الْجَوَادُ وَ أَنَا الْبَخِيلُ وَ أَنْتَ الْقَوِيُّ وَ أَنَا الضَّعِيفُ وَ أَنْتَ الْعَزِيزُ وَ أَنَا الذَّلِيلُ وَ أَنْتَ الْغَنِيُّ وَ أَنَا الْفَقِيرُ وَ أَنْتَ السَّيِّدُ وَ أَنَا الْعَبْدُ وَ أَنْتَ الْغَافِرُ وَ أَنَا الْمُسِي‏ءُ وَ أَنْتَ الْعَالِمُ وَ أَنَا الْجَاهِلُ وَ أَنْتَ الْحَلِيمُ وَ أَنَا الْعَجُولُ وَ أَنْتَ الرَّحْمَنُ وَ أَنَا الْمَرْحُومُ وَ أَنْتَ الْمُعَافِي وَ أَنَا الْمُبْتَلَى وَ أَنْتَ الْمُجِيبُ وَ أَنَا الْمُضْطَرُّ وَ أَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْمُعْطِي عِبَادَكَ بِلا سُؤَالٍ،

و تويى بخشنده و من سائل،و تويى داراى جود و من بخيل،و تويى توانمند و من ناتوان،و تويى عزّتمند و من خوار،و تويى بى‏نياز و من تهيدست،و تويى آقا و من بنده،و تويى آمرزنده و من بدكار،و تويى دانا و من نادان،و تويى بردبار و من‏ شتابزده و تويى رحم كننده و من رحم شده و تويى عافيت‏بخش و من بلازده و تويى اجابت كننده و من ناچار و پريشان،و گواهى مى‏دهم كه تويى خدا،معبودى جز تو نيست،عطابخش بندگانى بدون درخواست ايشان،

وَ أَشْهَدُ بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ وَ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ اسْتُرْ عَلَيَّ عُيُوبِي وَ افْتَحْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ رِزْقا وَاسِعا يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ

و گواهى مى‏دهم تويى خداى يگانه يكتاى بى‏همتاى بى‏نياز تك،و بازگشت همه به سوى تو است،خدايا بر محمّد و اهل بيت پاك و پاكيزه‏اش درود فرست و گناهانم را بيامرز و بر من بپوشان كاستيهايم را و از پيشگامت براى من رحمت و روزى فراوان بگشا،اى مهربان‏ترين مهربانان،و سپاس خدا را پروردگار جهانيان، و خدا ما را بس است و چه نيكو وكيلى است و جنبش و نيرويى نيست جز به عنايت خداى والاى بزرگ.

دعای گشايش بخت دختران

معجزه

معجزه خبر نمی کند با احتیاط ناامید شوید

به دلیل مسائل متافیزیکی و ماورایی (علوم غریبه) در امر ازدواج این دخترها ممکنه

فضیلت دعای چهل قفل

روایت کرده اند از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و اله که هر کس دعای شش قفل را در نزد خود نگه دارد یا بخواند خدا او ا مشمول رحمت خود قرار داده و او را از تمام آفات حفظ می نماید و دعایش همیشه مستجاب بوده و در دنیا با عزت و احترام زندگی می کند افرادی که دعا نویس هستند برخی از آنها افرادی عالم و دلسوز هستند که دل پاک و نفس حق آنها در تاثیر دعا نقش بسزایی دارد و در واقع باطن صاف و درون پاک آنها پشتوانه نافذ بودن و تاثیر دعا است .بدون شک نوشتن دعا توسط این افراد تاثیر خاصی دارد و با نوشتن آن توسط خود فرد از نظر خواص و آثار متفاوت است .

این گونه افراد برای رفع مشکلات بندگان خدا و حل مشکلات آنها دعا می نویسند و قصد کاسبی و دکان باز کردن ندارند ولی بسیاری از آنها این کار را صرفا برای در آمدش و برخی برای سر کیسه کردن خلق خدا به این عمل مبادرت می ورزند . در هر صورت اگر فرد مجرب و شناخته شده ای را یرای این کار سراغ دارید نوشتن دعا توسط او بهتر و مناسب تر است . دعای شش قفل و چهل کلید را آن گونه که مشهور است و گفته اند برای شما نقل می کنیم .

دعای شش قفل عبارت است :

قفل اول : بسم الله الرحمن الرحیم بسم الله السمیع البصیر الذی لیس کمثله شیء و هو بکل شی ء علیم برحمتک یا ارحم الراحمین و صلی الله علی محمد و اله اجمعین

قفل دوم بسم الله الرحمن الرحیم بسم الله الخالق العلیم الذی لیس کمثله شیء و هو الفتاح العلیم برحمتک یا ارحم الراحمین قفل سوم بسم الله الرحمن الرحیم بسم الله السمیع العلیم الذی لیس کمثله شیء و هو الغنی القدیر برحمتک یا ارحم الراحمین قفل چهارم بسم الله الرحمن الرحیم بسم الله العزیز الکریم الذی لیس کمثله شیء و هو العزیز الکریم برحمتک یا ارحم الراحمین قفل پنجم بسم الله الرحمن الرحیم بسم الله السمیع العلیم الذی لیس کمثله شیء و هو العلیم الخبیر برحمتک یا ارحم الراحمین قفل ششم بسم الله الرحمن الرحیم بسم الله العزیز الرحیم الذی لیس کمثله شیء و هو العزیز الغفور فالله خیر حافظا و هو ارحم الراحمین

و دعای چهل کلید آن طوری که نقل شده و گفته اند عبارت است از :

- بسم الله الرحمن الرحیم - انا فتحنا لک فتحا مبینا 2 مرتبه - سلام علیکم طبتم فادخلوها خالدین - لقد جاءکم رسول من انفسکم عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم بالمومنین روف رحیم - ربنا ما خلقت هذا باطلا سبحانک - وتلک حجتنا اتیناها ابراهیم علی قومه نرفع درجات من یشاء - ان ربک حکیم علیم - قل جاءالحق و ذهق الباطل ان الباطل کان ذهوقا - و ننزل من القران ما هو شفاء و رحمه للمومنین و لا یزیدالظالمین الا خسارا - یا نار کونی بردا و سلا ما علی ابراهیم - وارادوا به کیدا فجعلنا هم الخاسرین - فنا دا فی الظلمات ان لا اله الا انت سبحانک - و لا تمسکوا بعصم الکوافر - والقی السحره ساجدین - و من الناس من یتخذ من دون الله اندادا یحبونهم کحب الله والذین اشد حبا لله شدید العذلب - افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد - انا لله و انا الیه راجعون - بحق محمد المصطفی صلی الله علیه وسلم - و بحق جبرائیل و میکائیل و اسرائیل و عزرائیل - یا حنان یا منان یا دیان یا برهان - بسم الله الرحمن الرحیم 21 مرتبه -نصر من الله و فتح القریب - و بشرالمومنین - یس والقران الحکیم - قل هوالله و احد الله الصمد - لم یلد و لم یولد ولم یکن له کفوا احد - لیس کمثله شی و هوالسمیع العلیم -قل اعوذ برب الفلق من شر ما خلق - قل اعوذ برب الناس ملک الناس - قل کفی بالله شهیدا بینی و بینکم - قل یجمع بیننا ربنا ثم یفتح بیننا بالحق و هوالفتاح العلیم - قل ارایتم ان اهلکنی الله و من معی او رحمنا فمن یجیرالکافرین -قل ارایتم ان اصبح ماءکم غورا - قل یا ایها الکافرون لا اعبد ما تعبدون - قل کونوا قرده خاسئین - قل سیروا فی الا رض ثم انظر و کیف کان عاقبه المکذبین - قل من یکلوکم باللیل والنهار - قل هل ننبئکم بالاخسرین اعمالا الذین ضل سعیهم - قل انما انا بشر مثلکم یوحی الی انما الهکم اله واحد -سبحان ربک رب العزه عما یصفون و سلام علی المرسلین و الحمد لله رب العالمین و به نستعین و الصلوه و السلام علی سیدنا و نبینا ابوالقاسم المحمد اللهم صل علی محمد و ال محمد و الطاهرین یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا شا فی یاکافی یا قاهر .

این دعا با بیان آدرس سوره هایش چنین است :

۱- بسم الله الرحمن الرحیم 2- فتح آیه اول (( انا فتحنا لک فتحا مبینا )) 3- زمر آیه 73 (( سلام علیکم طبتم .... خالدین )) 4- توبه آیه 128 (( لقد جاءکم رسول ... رؤف رحیم )) 5- آل عمران 191 ((رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلاً سُبْحَانَکَ )) 6- انعام 83 ((وَتِلْکَ حُجَّتُنَا آتَیْنَاهَا إِبْرَاهِیمَ عَلَى قَوْمِهِ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاء )) 7- انعام 83 ((إِنَّ رَبَّکَ حَکِیمٌ عَلِیم )) 8- اسراء ۸۱(( َقُلْ جَاء الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا )) 9- اسراء 82 (( وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَهٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَلاَ یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إَلاَّ خَسَار )) 10- انبیاء 69 ((یَا نَارُ کُونِی بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِیم )) 11- انبیاء 70 ((وَأَرَادُوا بِهِ کَیْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَرِین )) 12- انبیاء 87 ((فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَک )) 13- جزء 28 سوره الممتحنه آیه 10 (( وَلَا تُمْسِکُوا بِعِصَمِ الْکَوَافِرِ )) 14- جزء 9 سوره الاعراف آیه 120 (( وَأُلْقِیَ السَّحَرَهُ سَاجِدِین )) 15- جزء 2 سوره البقره آیه 165(( وَمِنَ النَّاسِ مَن یَتَّخِذُ مِن دُونِ اللّهِ أَندَاداً یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللّهِ وَالَّذِینَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلّهِ وَلَوْ یَرَى الَّذِینَ ظَلَمُواْ إِذْ یَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّهَ لِلّهِ جَمِیعاً وَأَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعَذَاب )) 16- جزء 24 سوره غافر آیه 44 ((أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَاد )) 17- جزء 2 سوره البقره آیه 156 ((إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَیْهِ رَاجِعون )) 18- بحق محمد المصطفی صلی الله علیه وسلم 19- و بحق جبرائیل و میکائیل واسرافیل و عزرائیل 20- یا حنان یا منان یا دیان یا برهان 21- بسم الله الرحمن الرحیم 22- جزء 28 سوره الصف آیه 13 ((نَصْرٌ مِّنَ اللَّهِ وَفَتْحٌ قَرِیبٌ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِین )) 23- جزء 2 سوره البقره آیه 223 ((وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِین )) 24- یس 1و2 (( یس والقران الحکیم )) 25- دو آیه اول سوره اخلاص 26- سوره اخلاص آیه 3و4 27- لیس کمثله شیء و هو السمیع البصیر 28- سوره ناس دو آیه اول 29- سوره فلق دو آیه اول 30- جزء 13 سوره الرعد آیه 43 (( قُلْ کَفَى بِاللّهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ )) 31- جزء15 سوره الاسراء آیه 81 ((قُلْ جَاء الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا )) 32- جزء 22 سوره سبا آیه 26 ((قُلْ یَجْمَعُ بَیْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ یَفْتَحُ بَیْنَنَا بِالْحَقِّ وَهُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِیم )) 33- جزء 29 سوره الملک آیه 28 ((قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَهْلَکَنِیَ اللَّهُ وَمَن مَّعِیَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن یُجِیرُ الْکَافِرِینَ )) 34- جزء 29 سوره الملک آیه 30 ((قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْرًا )) 35- سوره کافرون دو ایه اول 36- جزء1 سوره البقره آیه 65 ((فَقُلْنَا لَهُمْ کُونُواْ قِرَدَهً خَاسِئِین(( در نسخه خطی اشتباه رقم خورده بود (( 37- جزء 7 سوره الانعام آیه 11 ((قُلْ سِیرُواْ فِی الأَرْضِ ثُمَّ انظُرُواْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَهُ الْمُکَذِّبِین )) 38- جزء 17 سوره الانبیاء آیه 42 (( قُلْ مَن یَکْلَؤُکُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ) 39- جزء 16 سوره الکهف آیه 103 + آیه 104 سعیهم 40- جزء 23 سوره الصافات آیه 180 + 182 وبه نستعین ازآنجا که این دعا مشتمل بر آیات الهی قرآن کریم می باشد,می توان به قصد رسیدن به حاجت وثواب اینها را خواند گرچه سند محکمی نداشته باشد.

مجموعه دستورات بسیار مجرب گشایش بخت دختران و ازدواج و خواستگار

اما در این جا دعای اصراف عمار هم دارد و با فایل راهنما کاملتر است.  تا کنون اطلاع پیدا کردم که در حد چند نفر نتیجه گرفتند و منظور از گرفتن نتیجه، آمدن خواستگار است. همین. لطفا در مورد مراحل سوال ارسال ننمایید.

این نسخه ابتدا در مرحله اول,سحر و جادو و سنگینی شما را از بین میبرد و در مرحله بعد برای بخت گشایی است.

(سخن ربيعي: به هيچ عنوان در دستورات، دستكاري و ابتكارات حتي جزئي نكنيد دقيق طبق دستور انجام دهيد. نه كمتر نه بيشتر.)

مرحله اول: ((بسیار مهم و الزامی))

برای بهره گیری  صد در صد از دستورات  ازدواج باید اینهارا به دقت انجام دهید  وبعد اقدام به استفاده  از دستورات نمایید . مراحل را حداقل ده بار مطالعه کنید زیرا هر بار نکات جدیدی متوجه می شوید.

۱-به مدت ۱۴ روز,هرروز بعداز هرنماز صبح ۱۱۰مرتبه (یافتاح یاکاشف )بگویید.

۲-صبح ها ۱۱۰مرتبه (  اللهم صل علی محمد و ال محمد )بگویید.

۳-شبها قبل ازخواب ۱۱۰مرتبه ( استغفر الله ربی و اتوب الیه)بگویید .

۴-بعداز هر نماز واجب یک مرتبه  ایت الکرسی تا(العلی العظیم)ویک مرتبه سوره قدر بخوانید.

۵-ازجدولهای (سه درسه )و(چهار درچهار) هر کدام چهارعدد دقیقامطابق شکل  تهیه نمایید .(با محلول روحانی گلاب و زعفران)

۶-جدولهای  ۳در۳ رافقط روزهای شنبه وبا اسپند و زاج سفید بایدبسوزانید به این شکل که  قبل از سوزاندن هر کدام عدد,(۳۰۴) رادر خانه خالی  نوشته وسپس  آنرا با مقدار کمی زاج   واسپند آتش بزنید

۷-جدولهای(۴در۴)رافقط روزهای (چهارشنبه) وبا اسپندوقند باید بسوزانید به این شکل که قبل از سوزاندن  هر کدام ,عدد(۳۰۷)رادرخانه خالی نوشته وسپس آنرا با مقدارکمی  اسپند وقند آتیش بزنید.

عزیزانی که با موبایل وارد وبلاگ شده اند جدول ها را مرتب نمی بینند و به این دلیل جدول ها را به صورت یک عکس در زیر آورده ام که با موبایل بتوانند مشاهده کنند.

قاعده:

۱-درهردفعه فقط یک جدول را آتش بزنید.

۲-نیازی به استفاده از زغال وهیزم  نیست بلکه با اجاق هم  می توان آنها را آتش زد  توصیه می کنم  برای این کار از اسپندان  استفاده کنید

۳-موقعه آتش زدن  سعی کنید که دود مواد به کل بدن  شما تماس پیدا کند .بعداز اتمام دوره ۱۴روزه ,حالا می توانید دستورات  ازدواج را انجام دهید وسرعت اجابت  آنها راببینید پس بطور خلاصه بایدبگویم:

((بدون انجام دوره ۱۴روزه  اصلا به اقدام انجام  بقیه   دستورات نکنید .))

بعد از دوره ۱۴ روزه هر شب قبل از خواب سوره شمس بخوانید. زیرا این سوره باعث زیبایی و جذابیت زنان در قلوب مردان می شود و بسیار مجرب است. پس حتما آن را همگان با دستورات زیر و هر شب انجام دهید.

توجه:

بعدازدوره ۱۴روزه هرشب قبل از خواب سوره(شمس)بخوانیدزیرا این سوره باعث زیبایی وجذابیت زنان در قلوب مردان  می شود وبسیار مجرب است.پس حتما آنرا  همگان  با دستورات زیر وهر شب انجام دهید.

دستور اول

این دستور بسیاربسیار مجرب است که از  استادان مرجع تقلید و صاحب نفس  گرم می باشند اخذ شده و تاثیر عجیبی در ازدواج  سریع دختران دارد.

درمنزلی که دختردر آن  ساکن است  ویادرمنزل یکی از آشنایان  دختر, مجلس روضه ای  برای حضرت امام حسین  علیه السلام  وبه نیت ازدواج دختر گرفته,و دختری که قصد ازدواج دارد باید در آن مجلس از مهمانان پذیرایی کند ان شاالله  به برکت وجود مقدس  امام حسین  علیه السلام  دختر به زودی ازدواج خواهد کرد.

(نظر ربيعي: بسياري تماس مي گيرند و مي گويند روضه را نمي توانيم. به نظر بنده شما حتما روضه خوان نمي خواهيد خودتان با يكي از دوستانتان از يك كتاب تاريخ چند خط شهادت امام را بخوانيد و به درس هاي بلند اين واقعه  نظري كنيد حتي ده دقيقه كافي است. در آخر هم يك چاي تقديم كنيد.)

دستور دوم :

ابتدا یک کیلو ونیم نمک دانه درشت و نه پودر شده تهیه کنید .(دقت  کنید نمک حتما باید دانه درشت باشد)وآن رابه سه قسمت  نیم کیلویی وبه صورت جداجدا تهیه کنید.

برای سه جمعه و هرجمعه نیم کیلو نمک را دریک تشت یا ظرف تمیز ریخته  واین سوره ها را بر روی  آن بخوانید  وبه آن بدمید.(فوت نکنید بلکه به آرامی بدمید)

۱-سوره فلق     ۷۱مرتبه

۲-سوره ناس    ۷۱مرتبه

۳-سوره طه      ۲مرتبه

۴-سوره کافرون ۷مرتبه

۵-سوره توحید  ۷مرتبه

حالانمکی که سورها را برآن  خوانده اید با آب ودر تشت حل کنید وبا آن غسل کنید .بهتر است غسل به صورت ترتیبی باشد.

وقت انجام عمل و استحمام (بسیار مهم)

۱-وقت انجام عمل:قبل از اذان مغرب باشد وباید طوری باشد که بتوانیددقیقا وقت اذان غسل کنید.(مثلا دو ساعت قبل از اذان  شروع به خواندن کنید) 

2- بعد از غسل باید بلافاصله از حمام خارج شده و وضو گرفته و رو به قبله سوره طه را سه بار پشت سر هم به نیت ازدواج بخوانید.

3- معمولا تا سه جمعه انجام این اعمال کافیست اما چنانچه لازم بود یک دور دیگر سه جمعه ای هم انجام دهید تا نتیجه بگیرید.

(سخن ربيعي) دعا برای سعد شدن زمان در روز نحس را بخوانید که در ليست مطالب وبلاگ قرار دادم.

و اما دعاي سعد اين است.

دعاي سعد (تبديل ساعت نحس به سعد)

دعا اینست:

بسم الله الرحمن الرحیم

لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ الاّ بِاللهِ اُفرِّجُ بِها کُلِّ کُربَةِ لا حَولَ و لا قُوَّةِ الاّ بِالله اُحِلُّ بِها کُلِّ عُقدَةِ، لا حَولَ و لا قُوَّةَ الاّ بِالله اَجلو بها کلّ ظلمة، لا حول و لا قُوَّةَ اِلاّ بِالله؛ اَفتَحُ بِها کُلِّ باب، لا حَولَ و لا قُوَّةِ الاّ بِالله اَستَعینُ بِها عَلى کُلِّ شِدَّةِ و مُصیبَةِ، لا حَولَ و لا قُوَّةِ الاّ بِالله اَستَعینُ بِها عَلى کُلِّ اَمرِ یَنزُلُ بی، لا حَولَ و لا قُوَّةِ الاّ بِالله اَعتَصِمُ بِها مِن کُلِّ مَحذُور اَحاذِرهُ، لا حَولَ و لا قُوَّةِ الاّ بِالله اَستَوجِبُ بِها العَفوِ و العافِیَةِ و الرِّضا مِن الله، لا حَولَ و لا قُوَّةِ الاّ بِالله تَفرَّقَ اَعداءَ الله و غَلَبَتْ حُجَّةُ الله و بَقِیَ وَجهُ الله لا حَولَ و لا قُوَّةِ الاّ بِالله اللّهمَّ رَبَّ الاَرواحِ الفانِیَة و رَبِّ الاَجسادِ البالِیَة، و رَبِّ الشُّعُورِ المُتِمَعِّطَة و رَبِّ الجُلُودِ المُمَزَّقَة و رَبَّ العِظامِ النَّخِرَة،و رَبَّ السّاعَةِ القائِمَة، اَسئَلُکَ یا رَبِّ اَن تُصَلِّیَ عَلى محمّد و آل محمد و أهلِ بَیتِهِ الطّاهِرین و (حاجت بخواهد) بِخَفیِّ لُطفِکَ یا ذاالجَلالَ و الاِکرام، آمین آمین یا ربّ العالمین.

 بسم الله الرحمن الرحیم . بسم اللهِ الذی لا اله الا هو ربُّ العرشِ العظیم وبآسمِ رسولِهِ الاَمین هذا کتابٌ من عندِاللهِ بأسم الله و رسولهِ یَنطِقُ علیکم بالحقَ یا عُمَار هذا المَکان اِنصَرفوا مِن مَکانی هذا اِلی مَکانٍ آخَر لِاَقضیَ حاجتی و لا تُفسِدوا عَلَیَّ عَمَلی ثُمَّ عودوا اِلی اَماکِنِکُم مُعَزِّزینَ

مُکَرَّمینَ بِحَقِّ الرَّبِّ الجَلیل صاحبَ الاسمِ الکبیر و بحق اِنَّهُ مّن سُلَیمان و اِنَّهُ بسم الرحمن الرحیم و بحقِّ وَ انَّهُ لَقَسَمٌ لَو تَعلَمونَ العظیم الوحا الوحا العجل العجل السَاعة السّاعة بارِکَ اللهَ فیکم و علیکم بسم الله الرحمن الرحیم اَقسَمتَ‌علیکم ایها الارواحِ الرَوحانیَّة باهیاً شراهیاً ادونای اصباؤت ال شَدای الّا ما اَجِبتُم دَعوتی و قَضَیتُم عَملیَ الذی وَکَّلتُکُم بهِ بِحقِّ وَ مَن یَزِغ منهُم عَن آمرِنا نَذِقه مِن عذاب لقد عَلِمتِ الجنة انهم لَمُحضَرون تَکادُ السموات یَتَفَطَّرنَ مِنهُ و تَنشَقُّ الارضَ و تَخِرُّ الجبالَ هذا انَّ‌ الله علی کل شیءٍ قدیر الطاعةُ لله العلی الکبیر الملک القدوس الجبار المتکبر لا اله الا هو الرحمن الرحیم و لرسوله الکریم یا قومَنا اَجیبوا داعیَ الله و امِنوا بهِ یَغفِرُ لکم من ذنوبکم و یَجرِکم من عذابٍ الیمٍ الوحا الوحا العجل العجل الساعة الساعة‌ بارِکَ الله فیکم و علیکم

هر مدت به مدت دستور ابطال سحر آسان را انجام دهید.

***نظر حسین ربیعی در مورد این مراحل ***

عزیزان وسروران گرامی این مراحل از یک کتاب عربی به نام مجربات باقریه و به فارسی به نام مجربات باقر برگردانده شد و به دلیل نتایج قابل قبول، دستورات بخت گشایی آن را در وبلاگ نقل نمودم. اما گذاشتن این مراحل در این وبلاگ ادامه پیدا می کند زیرا همان تعدادی که نتیجه گرفتند و الان خواستگار دارند هدف رضایت بخشی است. اما شما که می خواهید شروع کنید وظیفه دارم این اطلاعات را در اختیار شما قرار دهم که بادیدی باز انجام دهید.  بخت گشایی جهت آمدن بخت یا همان خواستگار است و هر انسانی دارای نقاط ضعف و عیوبی است ممکن است خواستگاری بیاید که بیماری داشته باشد و یا خواستگاری فقیر بیاید اما اصطلاح بخت از او ساقط نمی شود و چه بسا بعد از ازدواج شفا یابد و یا خداوند متعال او را غنی سازد. و معیارهای ازدواج بعد از این مرحله به میان می آید که ممکن است با آن معیارها خواستگاری به ازدواج منجر نشود اما اگر بعد از ماه ها یک خواستگار هم بیاید به عقیده ی بنده این مراحل کار خود را انجام داده است. باز هم اگر اطلاعات خوبی بدست آوردم جهت روشنگری خدمت همه عزیزان اعلام خواهم نمود.

1- انجام دوره بخت گشایی(توضیح در همین لینک)

2- انجام فعالیت های اجتماعی بشر دوستانه(توضیح در مقاله چگونه ازدواج کنیم؟)

3- داشتن مجموعه ی رزق اجباری نیست ولی نظریه ی جدید بنده این است که بخت گشائی با کارآفرینی و کارفرمائی و انجام کار اقتصادی و تولیدی می تواند شما را ثروتمند کند و آنوقت به عنوان یک انسان موفق در کانون توجه جامعه قرار می گیرید و مختار هستید که در میان بهترین افراد بهترین فرد را که دوست دارید به او جواب بله بدهید. کارفرما شدن تجربیات خیلی گرانبها به شما می دهد و انسان ثروتمند، همیشه محترم زندگی می کند. کافی است که به درس های این مجموعه روزانه دو ساعت گوش دهید و با تغییر باورهای خود، از مدار فقر به مدار ثروت منتقل شوید.

فایل راهنمای بخت گشایی در این آدرس زیر می باشد. بر روی لینک زیر کلیک کنید.

http://axgig.com/images/18544357366472975172.jpg

این هم یک ذکر جدای از این مراحل است: جهت بخت گشایی (بخت نیکو) ذکر یا لطیف را هرروز بطور پیوسته 129مرتبه بخواند و سپس از خداوند حاجت بطلبد.